10 najbardziej bezpretensjonalnych bylin

Doskonałym rozwiązaniem dla tych, którzy nie mają możliwości zapewnienia stałej pielęgnacji klombów na swoich terenach, jest sadzenie bylin - niewymagających pielęgnacji bylin ozdobnych. Atrakcyjne kompozycje tworzone z bylin o różnej wysokości, kolorze, kształcie liścia, kwiatostanach w niczym nie ustępują klombom o jasnych jednorocznych. Bylina to doskonały wybór do letniego domku.

Astilba

Astilba

Astilba to roślina wieloletnia, należąca do licznej rodziny skalnicowatych, zrzeszającej kilkaset gatunków. Większość roślin tego gatunku jest powszechna na szerokościach geograficznych o umiarkowanie zimnym klimacie, wiele występuje na wyżynach. Stąd prawdopodobnie odporność rośliny na niekorzystne warunki atmosferyczne, a także bezpretensjonalna pielęgnacja. Jest to jeden z powodów, dla których jest ona popularna w projektowaniu ogrodów. Ponadto roślina jest bardzo dekoracyjna. Astilba rośnie w formie krzewu, a niektóre jej odmiany osiągają wysokość do 2 metrów, ma niezwykłe rzeźbione liście i wiechowate kwiatostany o bardzo różnych kolorach, od mlecznego do jasnoróżowego.

Roślina jest rozmnażana zarówno przez nasiona, jak i przez podzielenie krzewu. Ta druga opcja jest znacznie prostsza, ponieważ delenka dobrze się zakorzenia, a krzew przeszczepiony na początku lata może zakwitnąć w tym samym sezonie. Astilba dobrze rośnie w półcieniu, ale dla bujnego kwitnienia lepiej jest sadzić ją w oświetlonych miejscach. Pielęgnacja polega na obfitym podlewaniu rośliny, zwłaszcza jeśli nie jest to regularne. W takim przypadku, aby utrzymać wilgoć, glebę w pobliżu krzaka można ściółkować. Krzew świetnie prezentuje się w każdym mixborders, często jest też sadzony w pobliżu sztucznych zbiorników, a sąsiedztwo z gospodarzem to już klasyczna opcja projektowa.

Wieloletnia zlewnia

Zlewnia

A także orlik, orzeł, w Anglii - orlik - to wszystkie nazwy jednego wieloletniego zioła należącego do rodziny jaskierów. Orlik to roślina dwuletnia, która kwitnie od drugiego roku. Kwiaty mają ciekawy dzwonkowaty kształt, osadzone na długiej, cienkiej łodydze, górującej nad rozetą. Paleta kolorów jest ogromna. Kolor jest monochromatyczny i wielobarwny. Na wysokości orlik osiąga 40 - 80 cm Roślina rozmnaża się przez nasiona, sadzonki i dzielące się krzewy. Należy zauważyć, że przy braku kontroli orlik może szybko „przejąć” terytorium. Dlatego po kwitnieniu łodygi ze strąkami nasion są odcinane. Jeśli przegapisz ten moment w przyszłym roku, dostaniesz ogromną liczbę małych pędów. Nasiona rośliny są odporne na mróz i zachowują żywotność przez 12 miesięcy.

Roślina absolutnie nie wymaga ani miejsca sadzenia, ani pielęgnacji.

Orlik doskonale uzupełni klomby z irysami, paprociami, kostiumami kąpielowymi, a odmiany z niskimi szypułkami będą dobrze wyglądać z skalnicą, goryczką i goździkiem.

Odwieczna roślina

Dicenter

Dicentra to wieloletnia roślina z rodziny maków. Dicenter rozwija się w formie krzewu o wysokości do 1 metra. Istnieją również odmiany nisko rosnące, które rosną nie wyżej niż 15 cm, a kształt kwiatów dicentra jest tak skomplikowany, że tej rośliny nie można pomylić z żadną inną. Kwiaty przypominają serca, rozcięte u dołu, z wystającymi białymi płatkami. Są jak kropelki, zwisające w dużych ilościach z łukowatych kwiatostanów. Kwitnące krzewy dicentra uderzają swoim pięknem. Szkoda tylko, że okres kwitnienia trwa tylko miesiąc, od maja do czerwca.Jednak jasna zieleń krzewu, z pięknymi rzeźbionymi liśćmi, zachwyci Cię przez cały sezon i doskonale uzupełni nasadzenia kwitnącymi roślinami letnimi.

Roślina rozmnaża się przez nasiona, pędy powietrzne i sadzonki. Zapuszcza korzenie na każdej glebie, jednak jeśli to możliwe, lepiej wybrać glebę pożywną, umiarkowanie wilgotną i dobrze przepuszczalną. Dicentra będzie rosła w półcieniu iw dobrze oświetlonych miejscach. Należy zauważyć, że w pierwszym przypadku kwitnienie będzie opóźnione, ale jednocześnie dłuższe. Pielęgnacja roślin polega na podlewaniu, odchwaszczaniu i rozluźnianiu.

Nawiasem mówiąc, ze względu na kształt kwiatu dicentrum jest również nazywane „złamanym sercem”, według legendy te kwiaty pojawiły się w miejscu, w którym dziewczyna o imieniu Jeannette zobaczyła, jak jej kochanek prowadzi innego w dół nawy i jej serce pękło. Roślina ta jest dość powszechna w projektowaniu ogrodów na całym świecie, dlatego prawie w każdym kraju ma swoją własną nazwę. Na przykład Brytyjczycy zobaczyli „damę w wannie” w kształcie kwiatu.

Wieloletnia irys

Irys

Irys to wieloletnia roślina kłącza z rodziny tęczówki lub tęczówki. Irys rośnie jak krzew, jego wysokość może przekraczać 1,5 metra. Liście są długie, płaskie, zaostrzone na końcach. Kwiaty irysów są dość duże, składają się z 6 płatków, z których trzy są zagięte do dołu, a trzy patrzą w górę. Do czasu kwitnienia krzew nabiera dość dużej zielonej masy, a kwiaty na długich kwiatostanach wychylają się fantazyjnie z powodu długich liści. Kwiaty tęczówki są jednymi z najbardziej zróżnicowanych pod względem koloru i kombinacji kolorów. Bardzo powszechnym i prostym sposobem rozmnażania kwiatów jest dzielenie kłącza. Iris szybko przystosowuje się do nowego miejsca i zaczyna rosnąć. Pomimo tego, że system korzeniowy rośliny znajduje się w górnych warstwach gleby, irysy dobrze znoszą mroźne zimy. Lepiej sadzić rośliny w miejscach dobrze oświetlonych o umiarkowanie żyznej i wilgotnej glebie. Jeśli to miejsce przypadło do gustu tęczówce, to dbanie o nią będzie polegać tylko na regularnym podlewaniu i niezbyt częstym karmieniu.

Irysy różnych odmian, posadzone w monokwiacie, staną się prawdziwą ozdobą każdego ogrodu. Niskie tęczówki są często sadzone w krawężnikach wzdłuż trawników lub w skalniakach.

łubin wieloletni

Łubin

Łubin, przetłumaczony z łaciny, oznacza „wilk”, wśród ludzi częściej nazywany jest „fasolą wilczą”. Roślina wieloletnia należąca do rodziny motylkowatych. Łubin rozwija się w formie krzewu o lekko rozłożystych liściach i wzniesionych pędach kwiatowych przypominających pędzel, na których kwitnie ogromna liczba małych kwiatów. Długość takiego kwiatostanu może sięgać pół metra. Najczęściej łubin rozmnaża się przez nasiona, czasem przez sadzonki.

Rośliny nie zaleca się sadzić na glebach gliniastych i podmokłych o środowisku kwaśnym i zasadowym. System korzeniowy łubinu jest kluczowy i dość głęboko wnika w glebę, dlatego gleba musi być chłonna i oddychająca. Miejsce powinno być dobrze oświetlone, ponieważ w miejscach zacienionych łubin rozciąga się i traci efekt dekoracyjny. Pielęgnacja roślin, oprócz podlewania, obejmuje usuwanie chwastów, spulchnianie, a w przypadku roślin dorosłych także hilling.

Łubin dobrze wygląda w klombach z irysami, liliami, żywicielami. Spektakularnie wyglądają nasadzenia grupowe łubinów o różnych kolorach.

Ważne jest przestrzeganie pewnych zasad tworzenia kompozycji wielopoziomowych. Tak więc, jeśli ogród kwiatowy znajduje się wzdłuż ogrodzenia lub budynków, w tle sadzi się wysokie rośliny. Gdy kwietnik ma kształt wyspy, pośrodku sadzi się najwyższe kwiaty, pojedynczo lub w grupach.

Piwonie zielne

Piwonie

Piwonia to wieloletnia roślina, której nie trzeba przedstawiać, ponieważ rzadkie miejsce obywa się bez tych kwiatów. Zasłużyły na miłość i popularność ogrodników nie tylko ze względu na swoją urodę, ale także bezpretensjonalną pielęgnację, a także dobrą mrozoodporność.

Piwonie po prostu rozmnażają się w małych kawałkach.Lepiej sadzić rośliny w dobrze oświetlonych obszarach o glebach gliniastych. Piwonia nie wymaga specjalnej pielęgnacji, z wyjątkiem podlewania, rozluźniania i odchwaszczania. W okresie pączkowania i kwitnienia konieczne jest nawożenie złożonymi nawozami mineralnymi.

Sadzenie piwonii wygląda bardzo efektownie na tle trawnika. Zdobią je klomby, ułożone na elewacji domu, tarasie lub altanie. Po zakwitnięciu piwonii zieleń krzewów może stanowić doskonałe tło dla innych kwitnących roślin.

Ogród rumiankowy

Ogród rumiankowy

Rumianek ogrodowy (lub stokrotka) to wieloletnie zioło należące do dużej rodziny Aster. Wysokość łodygi rośliny może osiągnąć 1 metr. A znany wszystkim kwiat, z żółtym środkiem otoczonym białymi płatkami, może mieć inny, jaśniejszy kolor.Są stokrotki o żółtych, brązowych, różowych i liliowych płatkach.

Nivyanik rozmnażany przez nasiona, dzieląc kłącze i sadzonki.

Aby wysokie łodygi rośliny nie odkształcały się, zmniejszając jej efekt dekoracyjny, obszar z chabrem powinien być dobrze oświetlony, gleba powinna być osuszona o neutralnym poziomie kwasowości.

Pielęgnacja roślin obejmuje podlewanie (częste dla młodych roślin, a także przy suchej pogodzie), odchwaszczanie, spulchnianie i nawożenie organiczne.

Ponadto, aby uzyskać długie i obfite kwitnienie, należy usunąć wysuszone kwiatostany, a pod koniec kwitnienia krzew należy przyciąć. Na zimę zaleca się przykrycie rośliny suchymi liśćmi.

Nieskomplikowane, wyglądające kwiaty nivyaniki dobrze uzupełnią złożone kompozycje i duże mixbordery. Atrakcyjnie wyglądają również nasadzenia grupowe tych kwiatów. Więcej o nivyanik tutaj.

Rudbeckia

Rudbeckia

Rudbeckia to kolejny kwiat, przedstawiciel rodziny Aster. Jest to roślina różnego rodzaju, byliny: rudbekia włochata (ze względu na kosmki na łodydze), piękna, błyszcząca, błyszcząca. Jego wysokość może wynosić od 25 cm do 1,5 metra. Rudbeckia ma proste lub rozgałęzione pędy, zakończone kwiatostanami - koszyczkami, z czarnym lub ciemnobrązowym sercem i żółtymi, czerwonymi lub pomarańczowymi płatkami. Średnica takich koszy kwiatowych w niektórych odmianach może sięgać 15 cm.

Najczęstszym sposobem hodowli rudbekii jest podzielenie buszu.

Wybierając miejsce do sadzenia, należy przestrzegać dwóch ważnych warunków, a mianowicie dobrego oświetlenia terenu i gleby pochłaniającej wilgoć. Wszystko, czego potrzebuje roślina, to podlewanie, odchwaszczanie i rozluźnianie.

Rudbeckia świetnie nadaje się do nasadzeń w ogrodach w stylu rustykalnym, w których zastosowano dużo naturalnych materiałów, drewnianych form architektonicznych.

Nawiasem mówiąc, rudbeckia wcale nie jest imieniem dziewczyny z jakiejś legendy. Roślina otrzymała swoją nazwę na cześć ojca i syna Rudbeków, którzy byli biologami.

Hosta

Hosta

Hosta to roślina wieloletnia, pochodząca z rodziny szparagów. Należy zauważyć, że liście hosty, które budzą się na wiosnę, wyglądając z ziemi, naprawdę przypominają pędy szparagów. Co do reszty, biolodzy wiedzą lepiej.

W przeciwieństwie do innych roślin, w przypadku hosty liście są bardziej atrakcyjne i ozdobne niż kwiaty. Ich kolor uderza w różnorodność i kombinację kolorów, prezentowanych w zakresie od niebiesko-zielonego do żółto-zielonego i białawego. Liście są również interesujące ze względu na różnorodność faktur, są błyszczące, pomarszczone, matowe, woskowe. Pod względem wielkości żywiciele są również bardzo małe, sadzone w ogrodach skalnych i po prostu gigantyczne, używane do wielkoformatowych kompozycji krajobrazowych. Kwiaty hosty przypominają dzwonki, zebrane na długim kwiatostanie skierowanym ku górze. Nie różnią się jasnym kolorem i na tle liści nie zawsze je zauważasz.

Żywice rozmnażane są na różne sposoby: przez nasiona, sadzonki i dzieląc krzew. Należy zauważyć, że ostatnia opcja jest najbardziej optymalna. Młoda delenka szybko zapuszcza korzenie i buduje zieloną masę.

Decydując się na miejsce do sadzenia rośliny, należy pamiętać, że odmiany o niebieskawych liściach bardziej lubią obszary lekko zacienione, a dobrze oświetlone żółte i białawe. Ogólnie rzecz biorąc, większość odmian preferuje półcień.

Gleba do sadzenia żywiciela powinna być neutralna pod względem ph, luźna i przepuszczająca powietrze. Sadząc rośliny na żyznej glebie, karmienie można odłożyć na kilka lat. Ale aby podlewać gospodarzy, jeśli to możliwe, musisz regularnie i obficie.

Gospodarz, ze względu na różnorodność kolorów, znajdzie swoje miejsce w dowolnych klombach, na trawnikach, w pobliżu zbiorników wodnych.

A jednak hosta to nie tylko roślina wieloletnia, ta roślina to długa wątroba. W jednym miejscu, bez przeszczepu, może rosnąć przez 10-30 lat.

Jeżówka wieloletnia

Echinacea

Echinacea - przed nami ponownie wieloletnia roślina z rodziny Aster. W projektowaniu ogrodu najczęściej występuje jeden z jego rodzajów - Echinacea purpurea. Wysokość rośliny sięga 1,5 metra. Pędy rozgałęzione i szorstkie. Kosz z kwiatami ma kolczasty przylistek (środek kwiatu) otoczony fioletowo-różowymi płatkami. Roślina zaczyna kwitnąć od drugiego roku.

Zewnętrznie echinacea jest bardzo podobna do rudbekii. Nawiasem mówiąc, wcześniej nazywano ją fioletową rudbekią. Jednak po stwierdzeniu pewnych różnic między nimi roślinę zaczęto przypisywać innemu gatunkowi.

Echinacea jest rozmnażana przez dzielenie buszu, a także przez nasiona. Roślina potrzebuje dobrze oświetlonego terenu i żyznej gleby. Do prawidłowego rozwoju i kwitnienia niezbędne jest obfite podlewanie, odchwaszczanie oraz stosowanie nawozów organicznych.

Echinacea będzie świetnie wyglądać w każdym wielopoziomowym ogrodzie kwiatowym z innymi bylinami.

Wszystkie wymienione byliny wcale nie są kapryśne w pielęgnacji, a ich uprawa nie jest trudna, trudno jest tylko dokonać wyboru spośród tak różnorodnych odmian i gatunków, z których każdy jest atrakcyjny na swój sposób.

Wieloletni film