Adromiscus

Adromischus (Adromischus) reprezentuje grupę roślin zwaną sukulentami i należy do Tołstyankowa. Jego ojczyzną jest Afryka, a dokładniej - jej zachodnie i południowo-zachodnie regiony. Nazwa rośliny odzwierciedla jej główną cechę - obecność mięsistych części ziemi, które zatrzymują wodę w swoich tkankach.

W tłumaczeniu z greckiego adromiscus oznacza po prostu „gruby pień”.

Z reguły adromiscus to niewielkie krzewy lub byliny zielne o bardzo krótkich, poziomych pędach. Gęste i soczyste liście tych roślin mają kształt okrągły lub trójkątny i często przypominają wyglądem pulchne zielone płatki. Ich powierzchnia może być pomalowana na różne odcienie lub może być owłosiona.

Kwiatostany Andromiscus przypominają kłoskami i znajdują się na szczytach wysokich łodyg szypułkowych. Kwiaty składają się z pięciu płatków połączonych w bardzo wąską rurkę. Ich kolorystyka obejmuje biel i róż.

W tym artykule omówimy, jakie rodzaje adromiscus istnieją, a także podstawowe zasady opieki nad nimi.

Roślina Adromiscus: opieka domowa

Kwiat Adromiscus: zdjęcie rośliny

Pomimo tego, że na wolności adromiscus rośnie w regionach o suchym klimacie, udana uprawa w warunkach wewnętrznych wymaga przestrzegania pewnych zaleceń agrotechnicznych. Poniżej wymieniono najważniejsze procedury, które wpływają na wzrost i rozwój danej kultury.

Tryb oświetlenia

Ponieważ adromiscus pochodzi z Afryki, należy zapewnić odpowiednie oświetlenie, aby mógł się pomyślnie rozwijać. Narażenie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych nie szkodzi temu soczystemu. Dlatego ta kultura będzie dobrze się czuła po tej stronie ogrodu lub budynku, która jest zwrócona na południe lub południowy zachód.

Optymalna temperatura

Adromiscus należy do roślin ciepłolubnych, z tego powodu optymalna dla niego temperatura latem to 25-30 stopni. Przy wyższych odczytach termometru należy zwiększyć częstotliwość wentylacji pomieszczenia, w którym znajduje się adromiscus. Pojemniki z roślinami lepiej chłodzić zimą. Temperatura nie powinna przekraczać 15 stopni, ale też nie powinna spaść poniżej 7 stopni.

Poziom wilgotności

Ponieważ adromiscus jest sukulentem, który może gromadzić wilgoć w swoich tkankach, nie wymaga zwiększania procentowej zawartości wilgoci w atmosferze pomieszczenia i nie odczuwa potrzeby takich zabiegów jak opryskiwanie.

Jak podlewać adromiscus

W okresie wiosenno-letnim podlewanie adromiscus nie powinno być zbyt częste. Zaleca się to zrobić dopiero po całkowitym wyschnięciu gleby w doniczce lub pojemniku.

Wraz z nadejściem jesieni umiarkowane podlewanie powinno stać się jeszcze rzadsze. Zimą adromiscus trzeba jeszcze mniej podlewać, a nawet przenosić do suchej zawartości, jeśli pozwala na to temperatura. Woda do nawadniania powinna mieć temperaturę pokojową, dobrze osadzona.

Zapłodnienie

Aby adromiscus czuł się dobrze w nietypowych warunkach, należy go regularnie karmić. Nawozy należy stosować co miesiąc przez większą część roku. Pierwsze karmienie odbywa się w marcu, ostatnie we wrześniu. W tym celu można kupić gotowe kompleksy w specjalistycznym sklepie przeznaczonym do nawożenia kaktusów i sukulentów.

Jak przeszczepić adromiscus

Kwiat Adromiscus: zdjęcie rośliny

Adromiscus nie lubi przeszczepów, dlatego zabieg ten należy stosować tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Najlepszy czas dla niej to wiosna.

Adromiscus dobrze się ukorzenia w kompaktowych pojemnikach wypełnionych ziemią doniczkową przeznaczoną do uprawy podobnych do nich roślin. Możesz go kupić w sklepach ogrodniczych.

Ponieważ adromiscus rośnie dziko na suchych obszarach, należy zadbać o drenaż, aby uniknąć zastoju wilgoci w glebie. Na dnie garnka lub pojemnika należy wylać warstwę pokruszonego kamienia lub ekspandowanej gliny.

Adromiscus: rozmnażanie kwiatów

Najlepszym sposobem na rozmnażanie adromiscus jest szczepienie. W tej kulturze sadzonki to liście, oddzielone od łodygi na wiosnę. Trzymaj je suche i ciemne przez kilka godzin. Umożliwi to wyschnięcie materiału do sadzenia.

Następnie sadzonki można sadzić w małych pojemnikach wypełnionych gruboziarnistym piaskiem rzecznym lub kryształkami wermikulitu.

Innym wariantem mieszanki do sadzenia sadzonek adromiscus jest połączenie piasku i gotowej gleby na kaktusy i sukulenty. Z reguły w ciągu miesiąca po posadzeniu sadzonki tworzą niezależny system korzeniowy.

Zapobieganie chorobom i zwalczanie szkodników

Spośród szkodliwych owadów największym zagrożeniem dla adromiscus są mszyce, przędziorki i owady filcowe, zwane też wełnowcami. Konieczne jest przeprowadzanie regularnej inspekcji adromiscus w celu wykrycia na czas oznak inwazji szkodników.

Zaleca się również usuwanie suchych części roślin natychmiast po ich odnalezieniu. Możesz poradzić sobie ze szkodnikami za pomocą środków owadobójczych sprzedawanych w wyspecjalizowanych sklepach.

Adromiscus: możliwe rosnące problemy

Istnieje wiele typowych problemów związanych z uprawą adromiscus. Ważne jest, aby w odpowiednim czasie zwrócić na nie uwagę i ustalić przyczynę, która je spowodowała, w celu podjęcia odpowiednich działań.

• Jeśli na tkankach adromisku pojawią się ślady rozkładu, oznacza to, że w wylocie liścia zgromadziła się woda, która dostała się tam podczas podlewania.
• Jeśli tkanki blaszek liściowych są pokryte pęknięciami, warto dostosować reżim podlewania. Ten objaw sygnalizuje brak wilgoci w glebie.
• Rozciągnięcie pędów i luźna struktura ich tkanek wskazują na brak światła słonecznego.
• Jeśli blaszki liściowe żółkną i wysychają, należy zwrócić uwagę na dwa czynniki - podlewanie i tryb oświetlenia. Przyczyną tego zjawiska może być zarówno nadmierna wilgoć w glebie, jak i oparzenie słoneczne liści.
• Istnieją również zjawiska, które są spowodowane naturalnymi procesami zachodzącymi w tkankach adromiscus. Tak więc żółknięcie i martwica dolnej warstwy liści nie powinny budzić niepokoju ogrodnika, ponieważ jest to konsekwencja starzenia się rośliny.

Adromiscus: gatunki z nazwami i zdjęciami

Istnieje kilka odmian adromiscus, które z powodzeniem zakorzeniają się w domu. Poniżej znajduje się krótki opis każdego z nich.

Grzebień Adromiscus

Łacińska nazwa to Adromischus Cristatus. Średnia wysokość czubatego adromiscus wynosi tylko 15 cm, wyprostowane młode pędy stopniowo zmieniają kształt i stają się opadające lub pełzające, tworzą się na nich liczne pomarańczowe korzenie powietrzne.

Powierzchnia pulchnych i szerokich (do 5 cm) liści pokryta jest obrzeżem, które same tworzą rozetę liściową. Charakteryzują się ciemnozielonym kolorem i obecnością pofalowanych krawędzi. Kwiaty są pomalowane na zielonkawo-białe odcienie i mają różową obwódkę wokół krawędzi płatków.

Adromiscus Cooper's

Adromiscus Cooper: Zdjęcie odmiany

Łacińska nazwa tego Adromiscus to Adromischus Cooperi. Ten typ adromiscus jest również kompaktowy. Charakterystyczna jest obecność krótkiej rozgałęzionej łodygi.

Kolor błyszczących, owalnych liści jest dość nietypowy – ich zielona powierzchnia pokryta jest licznymi plamami o czerwonobrązowym odcieniu.Długość liści wynosi 5 cm, krawędzie blaszek liściowych są zwykle pofalowane.

W okresie kwitnienia Adromiscus Coopers tworzą długie kwiatostany w kształcie ucha. Ich składowe kwiaty są rurkowate i zielonkawoczerwone z różową, białą lub fioletową obwódką. Kwiaty mają około 1,5 cm długości.

Adromiscus Pelnitz

Adromiscus Pelnitz: Zdjęcie odmiany

Łacińska nazwa to Adromischus poellnitzianus. Ta odmiana należy do sukulentów karłowatych - średnia wysokość krzewów nie przekracza 10 cm, pędy o jasnozielonym kolorze rozgałęziają się, tworząc rozety liściowe.

Płytki adromiscus Pelnitz mają dość nietypowy kształt: wąskie i gładkie u podstawy, stopniowo rozszerzają się i spłaszczają. Krawędzie blaszek liściowych są zwykle pofalowane. Bliżej krawędzi powierzchnia liści pokryta jest białawymi włoskami. Długie kwiatostany składają się z niepozornych kwiatów.

Zauważono Adromiscus

Zauważony Adromiscus: Zdjęcie odmiany

Łacińska nazwa to Adromischus maculatus. Kolejna karłowata odmiana adromiscus, osiągająca wysokość około 10 cm, w przeciwieństwie do poprzednich gatunków jest słabo rozgałęziona. Ciemnozielone zaokrąglone blaszki liściowe pokryte są czerwonymi plamami. Średnia długość liści wynosi 5 cm, szerokość - 3 cm Najczęstszy kształt jest okrągły lub owalny. Kwiaty są w kolorze czerwono-brązowym.

Trzysłupkowy adromiscus

Łacińska nazwa to Adromischus trigynus. Ten typ adromiscus należy do słabo rozgałęzionych i niskich, ponieważ średnia wysokość krzewów wynosi 10 cm. Płyty liściowe mają zwykle kształt okrągły lub owalny. Średnia długość ciemnozielonych liści to 4-5 cm, szerokość 3-4 cm.

Ich powierzchnia na zewnątrz i wewnątrz pokryta jest brązowo-czerwonymi plamami. Kwiaty są pomalowane w tym samym odcieniu co plamki.

Trzy słupki Adromiscus: Zdjęcie odmiany