Pigwa japońska: rozmnażanie przez sadzonki, uprawa i pielęgnacja

Pigwa japońska: jej cechy, metody hodowli i zasady pielęgnacji, zastosowanie pigwy japońskiej w krajobrazie ogrodowym, instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia rośliny na otwartym terenie - wszystkie te informacje można znaleźć w tym artykule.

Pigwa japońska: opis buszu

Wartość pigwy japońskiej trudno przecenić, ponieważ ma ona nie tylko dość ciekawy i egzotyczny smak, ale ma również wiele właściwości leczniczych, dlatego jest bardzo popularna właśnie jako dodatek smakowy i każdy inny dodatek. Z reguły w medycynie pigwa japońska jest stosowana w leczeniu przeziębień, chorób przewodu pokarmowego, a także patologicznych formacji w wątrobie i na powłokach krwi, których wyleczenie za pomocą profesjonalnych urządzeń medycznych jest prawie niemożliwe.

Pigwa japońska: zdjęcie krzaka

Ze względu na fakt, że japońska pigwa ma wiele właściwości leczniczych, znalazła wielu wielbicieli i zwolenników zarówno wśród zwykłych ludzi, jak i wśród ogrodników i ogrodników. Oprócz pomocy w leczeniu wielu chorób, pigwa jest również niezwykle dekoracyjna. Z jego pomocą ogrodnik może udekorować nie tylko osobistą działkę, ale także zasadzić zieleń w parkach i skwerach, innych terenach rekreacyjnych, popularnych wśród mieszkańców dzielnic miejskich i podmiejskich.

Pigwa japońska to roślina, która słusznie jest uważana za długą wątrobę. W tym samym miejscu może rosnąć przez ponad siedemset lat, a japońska pigwa zaczyna owocować około trzeciego roku po posadzeniu w otwartym terenie. Plon może również poruszyć wyobraźnię każdego doświadczonego ogrodnika, ponieważ z jednego krzewu można zebrać od 20 kilogramów do 100 kilogramów owoców, a to jest dalekie od limitu, jeśli mówimy w połączeniu z profesjonalną i staranną pielęgnacją tej rośliny. Oczywiście jest to jednocześnie zaskakujące i godne podziwu.

Pigwa japońska: zdjęcie krzaka

Jeśli chodzi o przechowywanie owoców pigwy japońskiej, mają one długotrwałą jakość przechowywania, mogą leżeć po zbiorze prawie do następnej wiosny i jednocześnie nie psują się w ogóle. Zachowane są nie tylko właściwości zewnętrzne: im dłużej pigwa leży i jest przechowywana, tym smaczniejsze stają się jej owoce, cierpki smak znika, stają się znacznie bardziej miękkie, lepsze, słodsze, o czym powinien pamiętać każdy ogrodnik, który w końcu zebrał plony długo oczekiwany zbiór japońskiej pigwy i przygotowuje się do zjedzenia jej lub przygotowania z niej jakiegoś jedzenia lub napoju.

Cechy odmiany

Różnorodność japońskiej pigwy ma swoje własne różnice i cechy przy porównywaniu japońskiej pigwy z wieloma innymi. W sumie dziś eksperci mają pięć kluczowych grup tej rośliny. Różnią się od siebie wysokością i objętością samego krzewu lub drzewa, a także kształtem owoców, które w rezultacie otrzymuje ogrodnik.

Pierwszy rodzaj pigwy ma kształt jabłka. Jej owoce są w rzeczywistości bardzo podobne do jabłek, podczas gdy pigwa portugalska i gruszkowata mają zauważalne podobieństwo do gruszki. Marmurowa pigwa produkuje owoce pokryte żółtymi i białymi plamami, stąd nazwa. Jeśli mówimy o pigwie piramidalnej, to jej główną cechą jest niezwykły kształt liści - przypominają one małe piramidy. Łatwo się domyślić, że nazwy typów zawdzięczają cechom zewnętrznym.

Oczywiście nie można nie wspomnieć o najpopularniejszych odmianach, które dziś najczęściej można znaleźć na działkach osobistych.Należą do nich Aurora, Anjerskaya pigwa, Anzherskaya z Gorin, Buinakskaya wielkoowocowa, Vraniska Dania, Złota, Złoto Scytów, Złota Kula, Późne masło, Wczesne masło, Muscat, Skorospelka, Japońskie Henomeles. Jak można się domyślić, ten artykuł poświęcony jest głównie najnowszej pigwie – japońskiej.

Pigwa japońska: zdjęcie krzaka

Wszystkie nazwy odzwierciedlają przede wszystkim cechy owoców, czas ich dojrzewania, tempo wzrostu, a także smak i specyfikę wyglądu. Ale nie powinieneś polegać tylko na tym: musisz bardzo uważnie przeczytać instrukcje, wybrać odmianę zgodnie z charakterystyką gleby na stronie, wziąć pod uwagę, że pigwa jako całość, choć nie kapryśna, nadal potrzebuje dodatkowa opieka i uwaga, ponieważ tylko od tego zależy, jakie owoce da, w jakiej ilości i jak bogate będą przyszłe zbiory. W dalszej części tego artykułu zajmiemy się nieco bardziej szczegółowo, jakie istnieją zasady uprawy pigwy japońskiej i czy zasady te różnią się znacząco od techniki uprawy pigwy zwykłej lub pigwy, która należy do innych odmian i podgatunków. .

Zasady uprawy pigwy japońskiej

Oczywiście nie można nie poruszyć kwestii, jak prawidłowo hodować japońską pigwę. Najczęściej dla tej rośliny bardziej odpowiednie są dobrze oświetlone obszary, ponieważ ta odmiana pigwy jest bardzo ciepłolubna, dążąca do światła słonecznego. Dlatego pożądane jest, aby ogrodnik zapewnił jej ten stan. W ciemniejszych i zacienionych obszarach pigwa będzie czuła się mniej komfortowo, będzie rosła powoli, słabo się rozwijała. Takie procesy wpłyną negatywnie na jakość jajników, a w konsekwencji na sam proces owocowania, co również jest niezwykle ważne do rozważenia.

Pigwa japońska: zdjęcie sadzonki

Jeśli mówimy o glebie, a także o jej składzie, to należy powiedzieć, że idealną glebą dla pigwy japońskiej może być lekka gleba piaszczysto-gliniasta lub gliniasta. Pigwa dobrze zakorzenia się również w glebach darniowo-bielicowych, które również mają dużą ilość próchnicy, a odczyn kwaśny jest minimalny, słaby. W przypadku pigwy ziemie torfowe lub alkaliczne są niepożądane, ponieważ na żyjących tam roślinach może wystąpić dość niebezpieczna i poważna choroba zwana chlorozą. Powinno to wziąć pod uwagę ogrodnik przy wyborze miejsca na witrynę i przy wyborze składu gleby do sadzenia pigwy japońskiej.

Przed posadzeniem pigwy japońskiej należy starannie przygotować glebę. Aby to zrobić, należy wybrać obszar, w którym nie ma przeciągów i gdzie na pewno nie będzie silnych wiatrów. To w takich warunkach pigwa czuje się bardzo komfortowo i po pewnym czasie podziękuje hodowcy obfitymi zbiorami. Warto też podkreślić, że mróz i zimno mają bardzo negatywny wpływ na pigwę japońską, choć dziś z powodzeniem uprawia się ją nawet w najbardziej niestabilnych regionach, gdzie występują zmiany temperatur i oczywiście takie problemy jak mrozy.

Najlepiej przygotować miejsce do sadzenia pigwy japońskiej jesienią. Aby to zrobić, miejsce jest bardzo starannie wykopane, oczyszczone z chwastów, a także tworzona jest bardziej żyzna gleba - dodaje się do niej piasek, glebę liściastą, kompost. Nawiasem mówiąc, kompost do pigwy japońskiej, a raczej do sadzenia, najlepiej zrobić na bazie torfu lub obornika. Bardzo ważne będzie również dodanie do gleby różnych nawozów potasowych i fosforowych, co wpłynie na tempo wzrostu i jajnika pigwy.

Wszystkie powyższe składniki należy dokładnie wymieszać, pozostawić do wiosny. Do tego czasu ziemia wchłonie całą różnorodność przydatnych składników i substancji i będzie całkowicie gotowa, aby ogrodnik zasadził w niej japońską pigwę.

Pigwa japońska: zdjęcie krzaka

Jeśli chodzi o sadzenie, najlepiej sadzić dwuletnie, bardziej przystosowane sadzonki pigwy japońskiej na jedno, stałe miejsce.Pigwę można kupić w szkółkach, ale wielu ogrodników ma wystarczające umiejętności, aby samodzielnie wyhodować własne okazy i, nawiasem mówiąc, robią to całkiem skutecznie.

W procesie sadzenia pigwy japońskiej należy upewnić się, że jej korzenie nie są w żaden sposób odsłonięte, ale jednocześnie szyjka korzeniowa może lekko znajdować się na powierzchni. Jeśli ogrodnik zdecyduje się przesadzić pigwę, to musi pamiętać, że roślina będzie bardzo trudna do zniesienia tego procesu, ponieważ najlepiej posadzić pigwę w jednym miejscu, które stanie się wtedy jej stałym miejscem wzrostu. Odległość między sadzonkami wynosi zwykle około 100 centymetrów iw tej formie już wyhodowana pigwa stanie się żywopłotem, ale rośliny nie będą sobie przeszkadzać ani dotykać się ani częścią rośliny, ani korzeniem.

Chochoł dla każdej rośliny i uprawy staje się dość niezawodną ochroną przed chwastami, a także przed owadami, które mogą spowodować pewne uszkodzenie pigwy. Ponadto ściółka pozwala zatrzymać wilgoć w glebie, nie pozwala jej nadmiernie wyschnąć. Latem, zwłaszcza w czasie suszy i wzrostu temperatury, mulczowanie chroni pigwę japońską przed wysychaniem i przegrzaniem, a to bardzo ważne, ponieważ roślina nadal preferuje dla niej średnią, komfortową temperaturę powietrza. W przeciwnym razie może doświadczyć stresu, który wpływa na wzrost i rozwój systemu korzeniowego, a tym samym negatywnie wpływa na zawiązywanie owoców i inne procesy owocujące.

Pigwa japońska różni się tym, że jej pędy mogą bardzo aktywnie rosnąć. Aby tego uniknąć i aby krzewy wyglądały na zadbane i schludne, konieczne jest okresowe przycinanie formacyjne. Warto jednak pamiętać, że silne skrócenie może również negatywnie wpłynąć na roślinę: korona zacznie jeszcze intensywniej wyrzucać pędy, a zatem przerost stanie się jeszcze silniejszy i bardziej aktywny.

Porozmawiajmy o ważnej części opieki nad japońską pigwą - podlewaniu. Dla tej odmiany pigwy istnieje specjalny, specjalny reżim nawadniania. Musi być traktowana bardzo odpowiedzialnie, ponieważ roślina w zasadzie nie toleruje bardzo intensywnego i często nawilżania. W ciągu jednego sezonu ogrodnik może wyprodukować nie więcej niż sześć sesji podlewania pigwy japońskiej:

• na wiosnę, kiedy kwiaty na krzaku jeszcze nie zakwitły;
• w okresie aktywnego kwitnienia pigwy japońskiej;
• po opadnięciu jajników i upuszczeniu kwiatów można po raz trzeci intensywnie podlać pigwę;
• podczas gdy na krzaku wyrosną młode pędy;
• 30 dni po ostatnim podlewaniu;
• w okresie formowania owoców i ich aktywnego wzrostu zaleca się również intensywne podlewanie krzewu.

Oczywiście warto również wspomnieć o karmieniu. Składniki odżywcze należy stosować przez cały sezon wegetacyjny. Na przykład wiosną ogrodnicy stosują nawozy mineralne i materię organiczną. Latem rośliny potrzebują bardzo dużego wsparcia nawozami zawierającymi wysoki poziom fosforu i potasu oraz oczywiście nawozami zawierającymi azot. Jesienią konieczne jest ponowne wprowadzenie pod krzak materii organicznej i mieszanek mineralnych, ponieważ pozwolą one krzewowi szybciej się wzmocnić i łatwiej znieść zimowe przymrozki i zmiany temperatury. Ogrodnik powinien jednak pamiętać, że nie należy nadużywać nawożenia już w pierwszym roku po posadzeniu pigwy japońskiej w otwartym terenie. Będzie wystarczająco dużo składników odżywczych i dodatków, które ogrodnik wprowadził podczas przygotowywania gleby do sadzenia krzewu. Młode zwierzęta zazwyczaj mają tego dosyć aż do następnego sezonu i cyklu życia.

Dziś pigwa japońska rozmnaża się na kilka sposobów: nasiona, sadzonki lub odrosty korzeniowe. Każda z metod ma swoje charakterystyczne cechy, właściwości i cechy.

Jeśli ogrodnik zdecydował się rozmnażać japońską pigwę z nasionami, to dla niego będzie to jeden z najprostszych i najskuteczniejszych sposobów. Chociaż wielu się to nie podoba, ponieważ uprawa nasion zajmuje zbyt dużo czasu. Potrzebne będą te nasiona, które zostały oczyszczone po osiągnięciu pełnej dojrzałości owoców i wyekstrahowane z samego rdzenia. Nasiona są suszone, wysiewane bezpośrednio do gleby przed nadejściem zimy. Wiosną ogrodnik będzie mógł zobaczyć młody wzrost i nie ma znaczenia, jaki skład gleby ma gleba, w której posadzono nasiona.

Sadzonki najlepiej gotować na początku czerwca, w godzinach porannych. Tak więc na każdej gałązce pigwy powinno być co najmniej kilka międzywęźli z zeszłorocznym drewnem, które je zabezpieczy. Aby to wydarzenie przebiegło jeszcze sprawniej, sadzonki należy umieścić w preparacie formującym korzenie, a następnie przenieść do gleby, która będzie składała się z piasku rzecznego i torfu.

Pigwa japońska: zdjęcie krzaka

Jeśli mówimy o rozmnażaniu za pomocą pędów korzeniowych, to sami ogrodnicy podkreślają, że jest to dla nich czysta przyjemność, ale warto wiedzieć, że ta metoda ma też pewne wady. Najważniejsze jest to, że pierwsze owoce będą bardzo małe i wyjątkowo bezwonne, nie nadające się do spożycia przez ludzi. Ale kolejne owoce będą naprawdę smaczne, a jednocześnie ogrodnik z przyjemnością zapamięta proces przygotowania rośliny i jej sadzenia.

Aby japońska pigwa nie zachorowała na różne grzyby lub martwicę, należy ją okresowo leczyć roztworem siarczanu miedzi, który przygotowuje się zgodnie z instrukcjami na opakowaniu. Jeśli mówimy o tradycyjnych metodach zapobiegania i leczenia, tutaj wyróżnimy rozwiązanie przygotowane na bazie wody i łusek cebuli. Przed natryskiem należy go podawać przez kilka dni, a następnie przefiltrować. W ten sposób japońska pigwa stanie się nie tylko ozdobą witryny, ale także da owoce, które mają wiele przydatnych właściwości i pierwiastków śladowych. Ogrodnik nie powinien wydawać dużej ilości osobistych zasobów fizycznych i materialnych, aby uzyskać szlachetną i wdzięczną roślinę, która jest hojna w owocach.