Tojad: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, właściwości lecznicze

Tojad to trujące, wieloletnie zioło należące do rodziny jaskierów. Jednak roślina może pochwalić się nie tylko toksycznością, ale także właściwościami leczniczymi. Ten kwiat jest również nazywany wojownikiem, roślina otrzymała tę nazwę od kwiatostanów, które wyglądają jak rycerski hełm. W chwili obecnej na świecie można znaleźć ponad 300 rodzajów akonitu, które należą do tego rodzaju. Europa, kraje azjatyckie i Ameryka mogą się pochwalić tym, że swobodnie rosną na wolności.

Ogólne informacje o akonicie:

Akonit to wspaniała roślina ozdobna, która ukazuje wspaniałe kwiaty o niesamowitej urodzie i zachowuje swój urok nawet po zwiędnięciu, pozostawiając niezwykłe wzorzyste liście. Dzięki niemu możesz udekorować dowolny obszar, dodając go do kompozycji krajobrazowych. Ogrodnik, który nie ma specjalnej wiedzy, będzie mógł wyhodować akonit, ponieważ wcale nie będzie to trudne. Ważne jest, aby znać podstawowe zasady i przestrzegać ich. Co dokładnie zawierają, zostanie omówione poniżej.

Popularne odmiany:

Aconite Dzhungarsky to zielna roślina krzewiasta osiągająca półtora metra wysokości. Liście pomalowane na ciemnozielone kolory tworzą się pośrodku łodygi lub na dole. Ich kształt przypomina zaokrąglone serce i jest podzielony na trzy części ostrymi końcówkami.
Krzew pokryty jest dużymi ciemnoniebieskimi kwiatostanami, które tworzą się na wierzchołkach pędzla. Kwitnienie rozpoczyna się latem, w lipcu. Nasiona przypominają suche trzy listki, które dojrzewają w pierwsze jesienne dni. W swoim naturalnym środowisku roślina znajduje się na terenie Kazachstanu, Chin i Kaszmiru.

Akonit Klobuchkovy to kolejny bardzo popularny zapaśnik, który może mieć 30 centymetrów długości i dorastać do półtora metra. Liście są oddzielone palmami z błyszczącą powierzchnią, pomalowane na ciemnozielone kolory. Kwiatostany w postaci pędzli zdobią krzew małymi niebieskimi i niebieskimi kwiatami. Kwitnienie rozpoczyna się na samym początku lata. Odmiana była bardzo aktywnie wykorzystywana w leczeniu i została udomowiona w XVII wieku.

Akonit Fishera - ojczyzną tej odmiany jest Syberia, zbocza górskie w krajach Azji Środkowej. Ma grubą, mocną łodygę, na której obserwuje się małe rowki i osiąga wysokość dwóch metrów. Liście są podzielone na części i przypominają kształtem romb. Są pomalowane na zielono. Kwitnienie trwa 30 dni i rozpoczyna się w połowie sezonu letniego. Kwiatostany racemose zdobią rośliny odcieniami szarości z fioletowym odcieniem lub białymi kwiatami.

Akonit apteczny to wieloletnie piękno zielne osiągające półtora metra wysokości. Jego liście z wyciętymi palmami są koloru ciemnozielonego. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie sezonu letniego. Kwiatostany racemose zdobiące krzew dorastają do 50 centymetrów długości i są pomalowane na ciemnoniebieskie odcienie. Dojrzewanie nasion następuje w pierwszym miesiącu jesieni.

Aconite bicolor (dwukolorowy) - niezwykłe niebiesko-białe odcienie, w których pomalowane są wysokie, przypominające pędzle kwiatostany, sprawiają, że kwiat jest wyjątkowy i szybko rozpoznawalny wśród swoich „towarzyszy”. Długość łodygi sięga półtora metra. Liście w kształcie rombu są koloru ciemnozielonego. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu, a nasiona dojrzewają we wrześniu.

Aconite Karmikhela - Ta wieloletnia odmiana zielna dorasta do 140 centymetrów wysokości. Jego łodyga jest prosta i ozdobiona rzeźbionymi wysokimi liśćmi o głębokim zielonym kolorze. Duże kwiatostany mają racemiczny kształt i zachwycają pięknem bogatych niebieskich kwiatów. Ta roślina kwitnie od końca września do początku listopada. Dojrzewanie nasion następuje późną jesienią.

Aconite Curly - w warunkach naturalnych można go spotkać w rejonie Syberii, w Chinach, w Mongolii iw kraju wschodzącego słońca.
Czterometrowa łodyga jest cienka i kręcona. Liście wycięte palcami o błyszczącej powierzchni. Wysokie, duże grona kwiatostanów mają kolor ciemnoniebieski. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu i trwa około 30 dni. Roślina zaczęła rozwijać się jako kulturalna pod koniec XVII wieku.

Aconite Altai - ten endemiczny gatunek występuje na łąkach i brzegach rzek na terytorium Ałtaju. Łodygi tej odmiany są lekko owłosione, okrągłe, cienkie i wysokie. Całość pokrywają zaokrąglone pięciokątne liście z rozwartymi zębami, pomalowane na ciemnozielony kolor z odcieniem szarości wzdłuż dolnej krawędzi.
Krzewy ozdobione są dużymi, wysokimi, ciemnozielonymi kwiatostanami. Kwitnienie trwa w pierwszym miesiącu letnim. Nasiona dojrzewają na początku jesieni.

Aconite Vysokiy - tę roślinę można znaleźć na Syberii i Azji Środkowej. Odmiana ma mocną, grubą, owłosioną łodygę o wysokości 2 metrów.
Liście są duże, w kształcie rombu i mają ciemnozielony kolor. Ozdobą są racemiczne ciemnoniebieskie kwiatostany o dużych rozmiarach i dość wysokich. Roślina kwitnie w połowie lata, nasiona dojrzewają we wrześniu.

Aconite Eleanor - roślina ta wyróżnia się od innych niewielkim wzrostem. Wysokość cienkiej, owłosionej łodygi wynosi 50 centymetrów. Liście są wycinane palcami i pomalowane na jasnozielone kolory. Kwiatostany są duże, racemiczne i ozdabiają rośliny białymi kwiatami z ciemnoniebieską obwódką na płatkach. Kwitnienie trwa w pierwszym miesiącu letnim.
Dojrzewanie nasion następuje we wrześniu.

Dąb akonitowy - odmiana ta występuje na północy kraju. Służą do ozdabiania obrzeży lasu. Wysokość elastycznej, owłosionej łodygi o średniej grubości nie przekracza 1 metra. Pierzaste wycięte liście mają ciemnozielony odcień. Grona kwiatostanów są wysokie i mają żółty kolor. Kwitnie w połowie lata przez 30 dni.

Aconite Chekanovsky - Syberia i Mongolia są naturalnym siedliskiem tej odmiany. Łodyga może być średniej grubości i dorastać do półtora metra wysokości. Liście są pierzasto wycięte, średniej wielkości i zabarwione na zielono. Grona kwiatostanów są duże i dają piękne kwiaty pomalowane na ciemnofioletowe odcienie. Cieszy się kwitnieniem w środku lata, nasiona dojrzewają do września.

Aconite Lamarca - ta odmiana ma cienką i bardzo elastyczną łodygę owłosioną, która dorasta do wysokości nie większej niż 70 centymetrów. Liście są średniej wielkości, jasnozielone, rzeźbione. Od lipca krzew zdobią płaskie, wąskie, gęste i długie kwiatostany w postaci pędzli o jasnożółtym kolorze. Kwitnienie trwa 30 dni.
Aconite Karmichel Arendsey - łodyga tej rośliny jest prosta i owłosiona. Jego wysokość to około 1 metr. Ciemnozielone liście mają piękne błyszczące wykończenie. Krzew jest ozdobiony ciemnoniebieskimi, gęstymi, dużymi kwiatostanami od października do nadejścia zimowego chłodu.

Rosnący akonit: wybór miejsca

W przypadku akonitu możesz wybrać otwarte, słoneczne i zacienione obszary. W przypadku, gdy planuje się sadzenie akonitu kędzierzawego, konieczne jest wybranie dla niego wyłącznie zacienionych obszarów, ponieważ liście nie tolerują bezpośredniego światła słonecznego, które powoduje oparzenia, więdnięcie i ostatecznie prowadzi do śmierci zapaśnika. Wszystkie inne odmiany mogą rosnąć na dowolnym obszarze. Wybierając miejsce do sadzenia należy zwrócić uwagę, aby woda nie gromadziła się tam, gdzie roślina będzie rosła, może to spowodować rozwój zgnilizny systemu korzeniowego. Gleby kamieniste i piaszczyste nie nadają się do akonitu. Musisz wybrać lekką i luźną glebę.

Przygotuj glebę do sadzenia z wyprzedzeniem. Przygotowanie obejmuje kopanie terenu, dodawanie do gleby ziemi ogrodowej, materii organicznej i torfu w równych proporcjach. Konieczne jest wykopanie ziemi na wiosnę, po jej rozgrzaniu.
Otwór do sadzenia powinien być nieco większy niż rozmiar korzeni. Na dnie ułożona jest warstwa drenażowa. Do tych celów odpowiednia jest keramzyt i duże kamyki. Na wierzch dodaje się niewielką ilość kompostu i nawozów mineralnych. Sadząc sadzonkę, należy upewnić się, że szyjka korzeniowa schodzi pod ziemię nie więcej niż 1 centymetr. Następnie gleba jest zagęszczana, podlewana dużą ilością wody i przykrywana warstwą ściółki z igieł sosnowych. Ściółkowanie pomoże dłużej utrzymać wilgotność gleby, a także ograniczy wzrost chwastów i ogrzeje roślinę. Podczas sadzenia kilku krzewów konieczne jest pozostawienie odstępu 70 centymetrów między otworami do sadzenia.

Akonit będzie doskonałym sąsiadem lilii i piwonii, delphinium i rudbekii. Wykorzystując je wszystkie do kompozycji krajobrazu, możesz uczynić swój ogród wyjątkowym.

Prawidłowe podlewanie:

Najważniejszą rzeczą w opiece jest prawidłowe podlewanie rośliny. Tojad nie należy do roślin, które kochają stałą wilgoć, nie toleruje nasiąkania wodą i może na nią cierpieć. Podczas letniej suszy podlewanie powinno odbywać się co dwa tygodnie, przy czym ważne jest monitorowanie wierzchniej warstwy gleby, aby nie wysychała. Po każdym podlewaniu konieczne jest poluzowanie gleby. Umożliwi to lepszy przepływ tlenu i składników odżywczych do korzeni. Trzeba też oczyścić ziemię z chwastów, które żywią się składnikami odżywczymi, zabierając je z rośliny.

Odpowiednia gleba:

Ze względu na zamiłowanie akonitu do gleb lekkich i luźnych, przed jego sadzeniem należy rozkopać ziemię i dodać tam materię organiczną wraz z torfem. Takie warunki będą dla rośliny doskonałe i pozwolą jej rosnąć i rozwijać się szybciej i lepiej.

Zasady transferu:

Z reguły przeszczep przeprowadza się wiosną, po wcześniejszym przygotowaniu miejsca na sadzonkę. Ale niektórzy miłośnicy tojadu wolą sadzić jesienią.
Przesadzanie należy wykonać po rozkopaniu terenu i zastosowaniu torfu i kompostu. Roślinę z poprzedniego miejsca zabiera się razem z glinianą bryłą iw tej samej formie przenosi się i sadzi w inne miejsce. Ziemna kula pomoże chronić korzenie przed uszkodzeniem. Drenaż z połamanych cegieł układa się na dnie otworu. Rozmiar dziury powinien być nieco większy niż rozmiar ziemskiej śpiączki. Na wierzchu warstwy drenażowej nawozy mineralne należy nakładać w proporcjach wskazanych w instrukcji.
Po opuszczeniu rośliny do dołka, posypanie pożywną mieszanką gleby i podlewanie dużą ilością wody.
Aby roślina przystosowała się do nowych warunków, zajmie to około półtora miesiąca. Przez cały ten czas należy mu poświęcać uwagę i troskę.

Zapłodnienie:

Tojad to roślina wielolitrowa, która podczas swojego życia w ogrodzie pobiera dużo składników odżywczych z gleby, na której rośnie. Dlatego roślinę należy wspierać poprzez dokarmianie gleby nawozami. Do żywienia nadają się złożone nawozy mineralne i organiczne. Wprowadzane są wczesną wiosną. Używanie kompostu w tym okresie jest dobrą opcją. Musi być nakładany pod każdą roślinę. Ten nawóz zapewni intensywne kwitnienie i sprawi, że roślina będzie bardziej sprężysta. Top dressing powinien być nakładany raz w roku, ale można nim również zadowolić roślinę przed kwitnieniem.

Okres kwitnienia:

Wszystkie odmiany akonitu kwitną w różnym czasie. Większość kwitnie w środku sezonu letniego, niektórzy zaczynają zachwycać się kolorami w sierpniu, a są takie, które jesienią, gdy wszystkie inne rośliny przekwitną, zaczynają pokazywać kolory swoich kwiatów i robią to do samego końca. mróz.Wszystkie kwiatostany są długie, duże, luźne, podobne do pędzli, ale mają różne odcienie. Możesz również znaleźć te krzewy, które mają kwiaty w dwóch kolorach.

Uprawa:

Aby kwitnienie było bujne, a roślina nie straciła efektu dekoracyjnego, konieczne jest usunięcie wszystkich kwiatostanów, które zwiędły z krzaków. Tojad ma krótki czas kwitnienia, a przycinanie może dać impuls do kolejnego kwitnienia.
Aby uzyskać nasiona, na krzakach należy pozostawić tylko część kwiatostanów. Następnie poczekaj na pełne dojrzewanie i zbierz nasiona.

Środki przygotowawcze na zimowe przeziębienie:

Pomimo mrozoodporności akonitu nie można zaniedbać przygotowania do okresu zimowego. Obowiązkowe czynności obejmują kryjówki. Przed nadejściem chłodów przeprowadza się przycinanie, podczas którego gałęzie są bardzo krótko przycinane. Następnie na koło pnia należy nałożyć warstwę ściółki o grubości 20 centymetrów. W tym celu odpowiedni jest suchy torf i suche liście. Gdy tylko mrozy mijają, schronienie jest usuwane, aby gleba wyschła, a krzaki miały czas na przygotowanie się do nowego sezonu po hibernacji.

Metody hodowlane:

Najczęściej akonit rozmnaża się przez nasiona i dzieląc krzew. Przy wyborze pierwszej opcji należy pamiętać, że nie ma gwarancji zachowania cech odmianowych. Prawdopodobnie z tego powodu najpopularniejszy jest podział buszu.
Możliwe jest wykonanie środków do dzielenia krzewu nie częściej niż raz na 4 lata, w przeciwnym razie roślina może silnie rosnąć i tracić efekt dekoracyjny. Aby ją podzielić, trzeba jej część wykopać i odciąć ostrym, zdezynfekowanym nożem, tak aby na tej części pozostały co najmniej trzy zdrowe nerki. Następnie odciętą część należy posadzić w otworze do lądowania, który należy wcześniej przygotować. Następnie roślinę posypuje się odżywczą mieszanką glinianą, obficie podlewa i nakłada warstwę ściółki na powierzchnię ziemi.

Rozmnażanie bulwiaste odbywa się w tych akonitach, które rozmnażają się w ten sposób i oddzielają je na początku jesieni. Przede wszystkim musisz indywidualnie pominąć bulwy, zanim zaczną się na nich pojawiać pąki. Dopiero potem dzieli się je na części tak, aby na każdej z części pozostała para pąków, a następnie sadza się w dziurach w ogrodzie. Podczas sadzenia ważne jest, aby jeden pączek wzrostu pozostał na powierzchni. Przestrzeń między roślinami powinna wynosić 30 centymetrów lub więcej. Zaraz po posadzeniu bulw konieczne jest podlewanie i nakładanie warstwy ściółki na glebę.

Aby uzyskać sadzonki do rozmnażania akonitu, konieczne jest wycięcie pędów pierwszego roku życia z buszu. Sadzonki powinny mieć 15 centymetrów długości. Taką procedurę należy przeprowadzić w pierwszych dniach maja, a następnie umieścić młode pędy w warunkach szklarniowych do kiełkowania.
Gdy tylko pojawią się pierwsze liście, sadzonki można sadzić w ogrodzie.

Rozmnażanie nasion odbywa się jesienią. Można je wysiewać bezpośrednio na otwartą przestrzeń w ogrodzie. W takich warunkach naturalnych będą mogły ulegać stratyfikacji, a to zapewni najlepszy wzrost wiosną. Głębokość otworów nie powinna przekraczać centymetra. Po siewie należy je zaizolować. Do tego nadaje się gruba warstwa dziewanny. Wraz z nadejściem wiosny i ociepleniem ziemi będzie można zaobserwować pojawienie się pierwszych młodych akonitów.

Choroby i szkodniki: metody zwalczania

Niektóre rodzaje szkodliwych owadów nie są mylone z trucizną rośliny i osadzają się na niej. Ponadto roślina może zachorować na infekcje wirusowe i grzybicze.
Mączniak prawdziwy to jedna z chorób, które można rozpoznać po białych plamach na liściach. Po wykryciu choroby należy natychmiast rozpocząć leczenie, w przeciwnym razie roślina będzie musiała zostać całkowicie usunięta. Przede wszystkim, aby poradzić sobie z chorobą, konieczne jest usunięcie wszystkich dotkniętych chorobą obszarów i zmiana wierzchniej warstwy ziemi pod krzakiem.Następnie konieczne jest przeprowadzenie leczenia za pomocą fungicydów.

Mozaika pierścieniowa - chorobę można rozpoznać po brązowych, szarych lub żółtych plamach, które pojawiają się na liściach rośliny. Choroba ta jest często przenoszona przez mszyce. Gdy pojawią się oznaki choroby, wszystkie uszkodzone obszary należy natychmiast usunąć. To będzie sposób na radzenie sobie z chorobą.

Zazielenienie wirusowe - podczas choroby kwiatostany ulegają deformacji i zmieniają się ich odcienie. Nie ma lekarstwa na tę chorobę. Roślinę należy wykopać i spalić, aby choroba nie rozprzestrzeniła się po całym terenie.

Mszyce stały się częstym gościem roślin. Możesz się go pozbyć za pomocą środków owadobójczych. Podczas używania należy ściśle przestrzegać instrukcji zawartych w instrukcjach.
Chrząszcz rzepakowy - inwazje tego szkodnika są niedopuszczalne, jeśli regularnie spulchniasz glebę. Ta procedura niszczy jego poczwarki.
Nicienie - szkodniki te są niebezpieczne, ponieważ bardzo trudno je wykryć. Są w stanie całkowicie zniszczyć roślinę w ciągu zaledwie kilku dni. Aby go zwalczyć, będziesz potrzebować preparatów grzybobójczych.

Trudności powstające podczas uprawy:

Problemem mogą stać się nie tylko choroby i szkodniki, ale czasami można spotkać się z całkowitym brakiem kwitnienia lub kwiatostany uformują się znacznie później niż powinny. Wynika to z niewłaściwej pielęgnacji rośliny. Mogą to być: zbyt rzadkie podlewanie, wysoka kwasowość gleby, niska przepuszczalność powietrza, niewystarczająca ilość składników odżywczych z powodu braku nawożenia lub przyczyną mogą być szkodniki.
Jak tylko wszystkie powyższe przyczyny zostaną wyeliminowane, roślina ponownie pomaluje ogród pięknymi kolorami swoich kwiatów.
Kwiatostany mogą pojawić się późno z dwóch powodów: przy wyborze rośliny wystąpił błąd i zakupiono odmianę, która kwitnie nie w środku lata, ale w październiku; lato było zbyt zimne.

Korzyści i szkody akonitu:

Dzięki zawartości alkaloidów, kwasów, żywic, makro i mikroelementów roślina staje się bardzo przydatna dla zdrowia człowieka. Alkaloidy są ważnym składnikiem wielu leków.
Substancje te mają szerokie działanie terapeutyczne. Leki na ich bazie mają działanie uspokajające, przeciwskurczowe, stymulujące, hormonalne, przeciwbólowe i hipotensyjne.
Taniny zatrzymują krew, działają bakteriobójczo i przeciwzapalnie. Tojad jest stosowany w leczeniu raka. Zawarte w roślinie flawonoidy spowalniają komórki nowotworowe, tłumią stany zapalne, układ odpornościowy aktywniej zwalcza komórki nowotworowe, a także ułatwiają pacjentowi tolerancję na radioterapię.
Ekstrakt, na bazie którego powstają preparaty lecznicze, ma działanie estrogenne, bakteriobójcze i moczopędne. Takie leki są przepisywane osobom z wrzodami, chorobami przenoszonymi drogą płciową, problemami z układem sercowo-naczyniowym i ośrodkowym układem nerwowym.
Tradycyjna medycyna często wykorzystuje korzeń tej rośliny do przygotowania naparów i wywarów.

Leki na bazie akonitu są przeciwwskazane u osób cierpiących na reakcje alergiczne, nadciśnienie, w czasie ciąży, laktacji, a także w dzieciństwie. Tojad, jest to roślina trująca, dlatego należy ją przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza i ściśle we wskazanych dawkach. Niewłaściwe użycie tojadu prowadzi do śmierci.

Nalewka z tojadu przeciw rakowi i gruczolakowi: przygotowanie i stosowanie
Możliwe jest leczenie chorób onkologicznych za pomocą akonitu tylko po konsultacji z lekarzem i przestrzeganiu wszystkich zasad.
Wymagane jest prawidłowe przygotowanie korzeni, ścisłe przestrzeganie dawek i jasno określony czas trwania przyjmowania leku. Ze względu na wysoką toksyczność i agresywność rośliny niszczone są zarówno komórki rakowe, jak i zdrowe.Jednak tradycyjni uzdrowiciele używają go do robienia nalewek, które mają na celu walkę z rakiem.
Pozwalają odzyskać zdrowie pomimo tego, że metody tradycyjnej medycyny sobie nie radzą. Nalewki z korzenia rośliny są najczęściej używane do walki z rakiem.

Jak są przygotowani?

Nalewka z akonitu na raka
Aby przygotować nalewkę, potrzebujesz 50 gramów korzenia rośliny, obierz i drobno posiekaj. Następnie umieszcza się go w szklanym słoju i napełnia 40% alkoholem, 0,5 litra. Następnie bank zostaje zamknięty i przeniesiony w miejsce niedostępne dla światła przez 14 dni. Odbiór przygotowanej nalewki należy rozpocząć od małych dawek, stopniowo je zwiększając. Pierwszego dnia - wystarczy jedna kropla, drugiego dnia - dodaj kolejną kroplę i tak dalej przez 11 dni. Codziennie plus kropla. Podczas przyjmowania 11 kropli należy je rozcieńczyć w 100 ml. woda.
Co więcej, nalewka jest pobierana codziennie, zmniejszając jedną kroplę.
Następnie musisz zrobić sobie 30-dniową przerwę i powtórzyć kurs. Leczenie odbywa się w sześciu cyklach, a po każdym robi się miesięczną przerwę.

Nalewka z akonitu do leczenia gruczolaka

Aby przygotować nalewkę, potrzebujesz suchego kłącza -3 gramy.
Umieszcza się je w szklanym słoju i napełnia 100 ml. wódka. Po przykryciu i wyczyszczeniu zbiornika przez dwa tygodnie w ciemnym pomieszczeniu.
Do odbioru stosuje się schemat 1-20-1. Odbiór zaczyna się od jednej kropli, a jedna kropla jest dodawana codziennie. Po osiągnięciu 20 krople zaczynają spadać codziennie, spadając do jednego.

Przed użyciem nalewek do leczenia chorób zdecydowanie powinieneś skonsultować się z lekarzem. Samoleczenie tojadem może pogorszyć stan zdrowia i być śmiertelne.

Jak widać z tego artykułu, akonit, mimo swojej toksyczności, może być wspaniałą ozdobą ogrodu i może pomóc w leczeniu wielu schorzeń.