Śliwka wiśniowa, nie mylić ze śliwką!

Łatwo pomylić tę roślinę ze śliwką - choć śliwka wiśniowa jest jej bliska, to jednak ma swoje cechy i różnice. Najczęściej uprawiana wśród letnich mieszkańców jest wielkoowocowa śliwka wiśniowa w ogrodzie.

Bo to właśnie jej owoce stanowią największą wartość odżywczą i wyróżniają się przyjemnym smakiem. Porozmawiamy teraz o tym, co reprezentuje ta roślina, jakie techniki rolnicze należy stosować w procesie uprawy, a także o innych niuansach.

Jak zwykle najpierw trzeba wybrać odpowiednie miejsce do uprawy tego owocu. Ze względu na to, że śliwka wiśniowa jest tak samo ciepłolubna jak śliwka, miejsca na zboczach należy wybierać jak najdalej na południe lub w kierunku południowo-wschodnim.

Dotyczy to zwłaszcza obszarów położonych bliżej północy, ponieważ często nie ma najkorzystniejszych warunków do uprawy takich roślin. Odczyn zasadowy i wysoka kwasowość to główni wrogowie śliwki wiśniowej, z którą po prostu nie może zakorzenić się w Twojej okolicy.

Poziom pH w glebie nie powinien przekraczać optymalnej wartości 7,5 jednostki, ale jeśli jest wyższy, zaleca się dodawanie dodatkowego popiołu drzewnego lub wapna w tempie poprawiającym jakość gleby dla danej rośliny. Zanim zaczniesz sadzić rośliny, każda gleba wymaga odpowiedniego przygotowania.

Gleby kwaśne należy wapnować w proporcji 350 gramów materiału na metr kwadratowy. Popiół lipowy lub drzewny (który normalnie potrzebuje od 400 do 500 gramów) należy natychmiast nakładać do wykopanych dołów pod sadzenie śliwek wiśniowych.

Zaleca się wzbogacanie go w potas i azot w procesie wzrostu i rozwoju, ponieważ przyniesie to tylko korzystny efekt, a także przyczyni się do uzyskania ostatecznie wysokiej jakości plonów.

Nie zaleca się zajmowania pni pod śliwką wiśniową czymś zbytecznym - niech pozostaną czyste. Już dopiero w kolejnych latach, jeśli zobaczysz, że śliwka wiśniowa zapuściła korzenie, można je wysiewać z syderatami - gorczycą, łubinem, facelią i tak dalej. Dzięki takiemu rozwiązaniu wzrośnie poziom żyzności gleby, a także zaczną się w niej namnażać pożyteczne mikroorganizmy.

Należy pamiętać o tak ważnym punkcie, jakim jest kwitnienie kwiatów śliwy wiśni jeszcze przed rozkwitnięciem jej liści. Okres kwitnienia jest dość obfity i intensywny, jednak zawiązywanie owoców w nasadzeniach z jedną odmianą charakteryzuje się niestety niską dynamiką. Wynika to z faktu, że w większości odmiany śliwki wiśniowej są samopłodne.

Aby poprawić ogólną jakość, zaleca się sadzenie kilku odmian jednocześnie - od 2 do 3 odmian. Kwitnienie śliwy wiśni charakteryzuje się dość krótkotrwałością i trwa tylko 8 dni, podczas gdy na tej samej jabłoni okres ten może sięgać dwóch tygodni lub dłużej.

Ten punkt należy również wziąć pod uwagę, ponieważ różne sadzone ze sobą odmiany powinny mieć czas na zakwitnięcie w tym samym czasie i odpowiednio dokończyć razem. Unikaj desynchronizacji, która w tym przypadku wpłynie negatywnie na dynamikę zawiązywania owoców.

Dotyczy to zwłaszcza odmian hybrydowych, które w zasadzie nie są zalecane do sadzenia samych. Odmiany śliwki chińskiej nadają się do roli zapylacza - wszak one z kolei będą skutecznie zapylane przez odmianę mieszańcową. W ten sposób możesz zapewnić płynny proces bez przerywania cyklu.

Śliwkę wiśniową należy karmić w okresie jej wzrostu i rozwoju od 2 do 3 razy. Pierwsze karmienie przypada na przeddzień okresu kwitnienia i polega na wzbogaceniu rośliny roztworem azofoski - 2 łyżki stołowe na 10 litrów wody.

Za drugim razem śliwka wiśniowa powinna być karmiona odpowiednio po zakończeniu kwitnienia - do tego nadają się płynne nawozy organiczne, a także rolnictwo pod uprawy jagodowe w stosunku od 3 do 5 łyżek stołowych na 10 litrów wody.

Niezbędną operacją w celu zapewnienia komfortowego życia śliwki wiśniowej jest przycinanie, które obejmuje formowanie w młodym wieku. Pamiętaj, że śliwka wiśniowa z własnym korzeniem w ogrodzie ma raczej rozłożystą koronę niż ta, którą kiedyś szczepiono.

Jeśli na podkładce posadzisz śliwkę odmianową, roślina będzie miała raczej zwartą koronę. Aby uformować taką koronę, na młodej śliwce wiśniowej należy pozostawić co najmniej 3 gałęzie szkieletowe, których odległość powinna wynosić co najmniej 12 centymetrów wzdłuż pnia.

Łodyga powinna mieć średnio 45 do 55 centymetrów wysokości. Już w trzecim roku po posadzeniu konieczne jest wycięcie środkowego przewodu na gałąź trójszkieletową. W ten sposób pomagasz ograniczyć wzrost drzewa i wyregulować go do optymalnych rozmiarów.

W trakcie wiosennych zbiorów konieczne będzie regularne skracanie pędów, zanim pąki zaczną pęcznieć. Nie zaleca się pozostawiania tych pędów dłuższych niż 50 centymetrów.

Upewnij się, że najwyższa część w koronie nie stanie się z czasem przewodnikiem – dlatego stosuje się do tego skracanie jej wzrostu.

Śliwka wiśniowa w ogrodzie może rosnąć bez żadnych szczególnych trudności i problemów, jeśli zastosujesz niezbędne techniki rolnicze, nie tracąc ani jednego punktu. Dokładnie sprawdź glebę w swojej okolicy, nie dopuść do wyczerpania kultury i wzbogacaj ją w odpowiednim czasie wszystkimi niezbędnymi składnikami odżywczymi. Powodzenia!