Śliwka wiśniowa i śliwka: jaka jest różnica

Śliwka wiśniowa i śliwka to dwie bardzo podobne uprawy, które bardzo łatwo pomylić. Główne różnice między śliwką wiśniową a śliwką: porównanie wyglądu drzew i owoców, smak, wczesna dojrzałość, mrozoodporność i bezpretensjonalność. Wszystkie te informacje znajdziesz w tym artykule.

Główne różnice między śliwką wiśniową a śliwką

Śliwka i śliwka w ogóle to dwie spokrewnione kultury, ale jednocześnie należą do zupełnie innych gatunków. Są one powszechne na środkowym pasie, gdzie stworzono dla nich wszystkie najbardziej odpowiednie i komfortowe warunki klimatyczne. Wybierając między śliwką wiśniową a śliwką, ogrodnik przede wszystkim analizuje ich właściwości, zalety, walory, cechy smakowe, bo to jest bardzo ważne. Każdy chce uzyskać wysokiej jakości, obfite i zdrowe zbiory, dlatego porównanie jest niezbędnym elementem.

Jak już wspomnieliśmy, kultury te mają wiele podobieństw, ale jednocześnie należą do różnych rodzajów roślin. Różnice w nich są dosłownie na poziomie genetycznym, dlatego niezwykle ważne jest, aby o tym mówić. Ale najpierw musimy wymienić właściwości, które często sprawiają, że ogrodnicy nie zastanawiają się nad wyborem z racjonalnego punktu widzenia:

- kształt owoców jest taki sam - okrągły, rozmiary są w przybliżeniu takie same (mogą różnić się wielkością tylko wtedy, gdy należą do różnych odmian);

- liście obu krzewów wydłużone, typowo zielone;

- wygląd kwiatów zarówno śliwy jak i śliwy jest zasadniczo taki sam;

- owoce zawierają dużą zawartość niezwykle przydatnych witamin i mikroelementów, które odgrywają ważną rolę w ludzkim organizmie;

- zarówno śliwa wiśniowa, jak i śliwa rosną bardzo dobrze na oświetlonych terenach, a także na glebach żyznych, zwykle obojętnych;

- z reguły większość odmian zarówno tych, jak i innych roślin wymaga zapylenia, owocowanie jest rozciągnięte, co umożliwia zbieranie owoców nie w jednym, ale w kilku etapach jednocześnie, co jest bardzo korzystne dla samych ogrodników .

Podkreślamy również kilka funkcji. Zarówno śliwka wiśniowa, jak i śliwka są doskonałymi roślinami miodowymi, które są bardzo korzystne dla pszczół. Schemat pielęgnacji roślin jest taki sam, potrzebują mniej więcej tego samego podlewania, karmienia i okresowego przycinania w bardzo różnych celach. Rośliny mogą również rozmnażać się albo przez sadzonki, albo dzięki przerostowi, co również czyni je bardzo podobnymi do siebie.

Z owoców zarówno śliwek wiśniowych, jak i śliwek przygotowuje się bardzo dużą ilość potraw i przetworów. Z reguły są to przetwory i dżemy, konfitury i kompoty, ptasie mleczko, galaretki, syropy. Wiele deserów przygotowuje się ze śliwek wiśniowych lub śliwek. Sok i wino to napoje, które można również przygotować nie tylko z tradycyjnych winogron, ale także z tak nietypowych składników. Smak jest bardzo jasny, owoce mają wiele przydatnych właściwości, więc śliwki wiśniowe i śliwki są częstymi gośćmi na osobistych działkach.

Jednak nadal, jak już podkreśliliśmy, istnieją pewne różnice między kulturami, które są głęboko zakorzenione na poziomie genetycznym. Są przedstawicielami rodziny Rose, która obejmuje również kilka owoców pestkowych i ziarnkowych, uprawy jagodowe. Są to wiśnie i domowe śliwki, brzoskwinie i morele, migdały. Śliwka może obejmować ponad dwieście gatunków, które występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego.

Jeśli chodzi o śliwkę wiśniową, jest to oryginalna forma pospolitej śliwki domowej. Kultura znana jest również wielu ogrodnikom pod inną nazwą - śliwka wiśniowa. W przeciwieństwie do śliwki wiśniowej śliwka jest mniej odporna na ataki szkodników, a także bakterii i chorób.Bardzo odradza się sadzenie w pobliżu śliwki upraw takich jak pomidory czy papryka, gdyż takie sąsiedztwo może prowadzić do bardzo szybkiego rozprzestrzeniania się owadów i niektórych chorób grzybowych, co jest niezwykle niebezpieczne dla śliwek. Jeśli chodzi o choroby, najczęściej śliwka atakowana jest rdzą, plamistością, zgnilizną owoców, szarą zgnilizną i próchnicą dziąseł.

Z kolei śliwka wiśniowa może wytwarzać pojedyncze kwiaty o barwie białej lub różowawej, dość duże. Kultura jest bardzo przystosowana do mrozów, spokojnie je toleruje, zwłaszcza wiosenne przymrozki, kiedy po zimie pogoda jeszcze się nie ustabilizowała. Śliwa wiśniowa może kwitnąć bardzo obficie, co znajduje odzwierciedlenie również w obfitości zbiorów. Śliwka wiśniowa jest zwykle uprawiana nie w celu zbierania owoców, ale raczej w celach dekoracyjnych.

Należy również zauważyć, że kultura nie ma odmian samopłodnych, więc zwykle sadzi się je w grupach, aby zapylały się od siebie i odpowiednio nadal przynosiły owoce. Pod względem właściwości, jak już zauważyliśmy, owoce śliwki wiśniowej są nieco podobne do owoców śliwki. W przeciwieństwie do śliwki wiśniowej, niektóre odmiany śliwy są samopłodne lub częściowo samopłodne, więc nie zawsze muszą być sadzone w pobliżu odpowiednich roślin i upraw, aby w rezultacie uzyskać określoną ilość zbiorów.

Walory smakowe śliwki i śliwki wiśniowej

Oczywiście wielu ogrodników zastanawia się, co jest smaczniejsze - śliwka wiśniowa czy śliwka. Z reguły wielkość owoców, ich liczba, smak i właściwości zewnętrzne całkowicie zależą od tego, do jakiej odmiany należą. Zazwyczaj domowe śliwki wytwarzają owoce, które mogą ważyć do 50 gramów. Duże odmiany dają owoce o wadze 70 gramów, a to, jak widzisz, są bardzo duże.

Śliwka zwykle daje owoce o różnych kolorach: fioletowym, jasnozielonym lub żółtym, czerwonym lub ciemnoniebieskim, znowu wszystko zależy od rodzaju śliwki. Zwykle na skórze znajduje się woskowata powłoka, którą można usunąć, dokładniej przepłukując odpływ wodą. pestki śliwek są spłaszczone, zaostrzone ku brzegom, łatwo odrywają się od miąższu, jeśli śliwka osiągnęła pełną dojrzałość i jest gotowa do spożycia na świeżo.

Owoce śliwki wiśniowej są znacznie mniejsze - maksymalna waga jednego owocu to około 35 gramów. Najczęściej są to owoce o zaokrąglonym i spłaszczonym kształcie, dojrzałe mogą nabrać różowego, czerwonego lub fioletowego, rzadziej żółtego odcienia. Znowu są to cechy odmiany, którą ogrodnik uprawia na swojej stronie. Nasiona nie oddzielają się od miąższu, nawet jeśli owoc jest w pełni dojrzały i gotowy do spożycia.

Walory smakowe owoców i śliwki wiśniowej i śliwki całkowicie zależą od odmiany. Śliwka wiśniowa zawiera około 14% cukru, więc smakuje bardziej słodko-kwaśno niż słodko. W śliwkach cukier może wahać się od 9% do 17%, miąższ śliwki jest przyjemniejszy, słodki, dlatego częściej spożywany jest na świeżo niż śliwka wiśniowa. Kaloryczność śliwki jest nieco niższa niż kaloryczność śliwki wiśniowej, chociaż zawartość innych substancji jest w przybliżeniu na tym samym poziomie. W przeciwieństwie do śliwek śliwka wiśniowa zawiera również skrobię, większą ilość kwasów organicznych i potasu, dlatego pod względem właściwości użytkowych bez wątpienia prym wiedzie tutaj śliwka wiśniowa.

Owoce różnią się również od siebie terminem przydatności do spożycia. Na przykład śliwka może być przechowywana przez cztery tygodnie, po czym owoce zaczynają stopniowo czerstwić, pojawia się zgnilca, co jest oznaką, że owoce powinny być przetwarzane szybciej lub całkowicie odrzucane. Śliwka wiśniowa jest bardziej odporna na transport na duże odległości, może dojrzewać po zebraniu owoców i jest przechowywana w sprzyjających warunkach przez ponad trzy miesiące.

Ze śliwki wiśniowej i śliwkowej przyrządza się sosy do dań rybnych i mięsnych, a także do dań z drobiu.Aby uzyskać owoce kandyzowane lub suszone, konieczne jest jednak użycie do tego śliwki niż śliwki wiśniowej, ponieważ zawiera ona więcej wody, co uniemożliwi pomyślne wysuszenie i oddzielenie nasion od miąższu, co spowoduje wiele kłopotów dla sam ogrodnik.

W ten sposób zarówno śliwka wiśniowa, jak i śliwka stają się dziś uprawami bardzo podobnymi do siebie i popularnymi do uprawy na działkach. Należy pamiętać, że śliwka wiśniowa jest najczęściej uprawiana w cieplejszych regionach, a śliwki szybciej zapuszczają korzenie w chłodniejszym klimacie. Odporność roślin na czynniki zewnętrzne zależy wyłącznie od odmiany, którą ogrodnik wybrał do sadzenia.

Śliwka wiśniowa, po posadzeniu sadzonki, bardzo szybko przystosowuje się do otoczenia, lepiej kupować materiały do ​​sadzenia w szkółkach i od profesjonalnych ogrodników, ponieważ w szkółkach roślina jest uprawiana z uwzględnieniem jej przystosowania do konkretnego regionu, a to jest bardzo ważny. Strefowe sadzonki stają się wtedy silniejsze, silniejsze, owocowanie również staje się bardziej gwarantowanym faktem.

Śliwka ma niską odporność, dlatego musi być stale przetwarzana, aby choroby i pasożyty nie zniszczyły krzewu. W celu zapobiegania chorobom szczególną uwagę zwraca się na pielęgnację drzewa, w zasadzie usuwanie pędów korzeniowych, przekopywanie gleby.

Obie kultury bardzo pozytywnie podchodzą do podlewania i karmienia. W odpowiednich warunkach owocowanie nie potrwa długo, zbiory będą obfite i obfite, a co najważniejsze smaczne. Jak już zauważyliśmy, zarówno śliwka wiśniowa, jak i śliwka ogólnie mają bardzo podobne cechy, ale nadal istnieją różnice, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze kultury, przy dalszym jej sadzeniu i pielęgnacji. Nie wszystkie problemy można rozwiązać tylko dzięki udanej odmianie - niezwykle ważne jest, aby zwracać uwagę na roślinę, jej cechy i początkowe cechy.