Krzew berberysu

Rodzina berberysów obejmuje szeroką gamę roślin. Rodzaj berberysu (Berberis) - jest bezpośrednio związany z tą rodziną. Roślina występuje w dwóch odmianach, drzew i krzewów. Nazwa pochodzenia arabskiego oznacza „obdarzony kształtem muszli”. Dziką przyrodę można obserwować w małych zaroślach półkuli North Side, najlepiej na obszarach skalistych i górzystych. Rodzaj roślin, o którym mówimy, zjednoczył aż 170 różnych gatunków roślin rosnących na całej Ziemi. Znaczna część takich przedstawicieli jest z powodzeniem uprawiana przez letnich mieszkańców i ogrodników. Owoce berberysu są wszechstronne w przygotowywaniu napojów, dżemów, a tradycyjna medycyna z powodzeniem wykorzystuje dobroczynne w pewnym stopniu lecznicze właściwości kultury. Bardzo efektowna atrakcyjność wizualna rośliny. Różnorodna barwa blaszek liściowych w zależności od cech odmianowych: żółte, wyraźne zielone, fioletowe odcienie, barwa pstrokata, ciekawe obrzeża cętkowanych liści. Wysokość drzewa lub krzewu berberysu obserwuje się od 30 centymetrów do 3 metrów, wszystko zależy od cech odmiany i rodzaju kultury. Teraz rozważymy krzew berberysu.

Krzew berberysu: opis

Zdjęcie krzewu berberysu

Istnieją trzy rodzaje kierunków wzrostu krzewów: półzimozielony, liściasty, zimozielony. Blaszki liściowe są naprzemiennie ułożone wzdłuż gałęzi i mają skórzasty wygląd, drzewo pokryte jest licznymi cierniami - są to zmodyfikowane liście, z których w środku pozostaje tylko żyła. Krótkie łodygi zaczynają swój rozwój z łona tego samego ciernia, stąd blaszki liściowe są zbierane w rodzaj pęczka. Łodygi w bieżącym sezonie są w stanie ułożyć na sobie blaszki liściowe w spiralę, w jednej formie. Kwiaty są małe, bardzo pachnące, pomalowane na pomarańczowo z małymi czerwonymi plamami. Rzadziej można zaobserwować złocistożółty kolor kwiatów. Kwiaty z reguły znajdują się z kwiatostanów, których kształt jest kostny lub corymbose, jeszcze rzadziej można znaleźć pojedynczy układ kwiatów. Na każdym płatku jednego kwiatka znajdują się 2 nektarniki. Krzew berberysu to wspaniała roślina miodowa, a aromatyczne kwiaty podczas aktywnego kwitnienia przyciągają uwagę pszczół. Formacja i kolorystyka owoców zależy wyłącznie od cech odmiany lub rodzaju krzewu. Roślina doskonale znosi susze i nieurodzajne gleby, właśnie z tego powodu krzew dobrze zakorzenia się w mieście. Kultura jest doskonale bezpretensjonalna. Prawie każda gleba nadaje się do uprawy drzew i bardzo często plantacje berberysu są wykorzystywane jako żywy, piękny, pachnący żywopłot.

Krzew berberysu: sadzenie

Przede wszystkim decydujemy o czasie lądowania.

W praktyce zwyczajowo sadzi się kulturę wczesną wiosną, w czasie, gdy pokrywa śnieżna całkowicie opadła, a gleba rozmroziła się. Jest mała chwila! Lądowanie odbywa się ściśle przed otwarciem nerek, konieczne jest, aby się nie spóźnić. Jest oczywiście opcja z sadzeniem jesiennym, głównym punktem jest aktywne opadanie liści. Jak już wspomniano, krzew berberysu jest niezwykle bezpretensjonalny, fakt ten znacznie ułatwia sadzenie, pielęgnację plonów.Możesz uprawiać w dowolnym miejscu: obszary półcieniste, obszary całkowicie otwarte z podmuchami wiatru i znacznymi przeciągami.

Przy wyborze miejsc należy wziąć pod uwagę wszystkie cechy odmianowe rośliny, nawet pomimo całkowitej bezpretensjonalności samych drzew owocowych. Na przykład najskuteczniejszy fioletowy połysk odmian berberysu można zaobserwować tylko wtedy, gdy uprawia się je w dobrze oświetlonym miejscu. Krzew może rosnąć i rozwijać się nawet w bardziej zakwaszonej glebie, jednak najlepszą opcją jest gleba kwaśno-obojętna. W przypadku, gdy kwasowość całkowicie przekracza wszelkie normy, konieczne jest dodanie wapna i wykopanie ziemi.

Kompozycję odżywczą dla berberysu można dodać do przygotowanej gleby 3-4 miesiące przed sadzeniem. Istnieje możliwość wprowadzenia, tuż przed sadzeniem. Jakiego składu potrzebuje roślina:

• superfosfat w ilości 100 gramów;
• popiół drzewny bierzemy 200 gramów;
• 0,4 kg wapna (koniecznie gaszonego);
• gleba ogrodowa do 10 kilogramów, można ją już wymieszać z humusem lub kompostem.

Wszystkie wymienione składniki wprowadzamy do przygotowanego dołu do sadzenia. Ta kwota jest obliczana na jeden krzak.

Schematyczny układ: pojedyncze krzewy można sadzić w odległości do 200 centymetrów od siebie, ale nie mniej niż 1,5 m. Przy tworzeniu zielonego żywopłotu krzew sadzi się w następujący sposób: na metr bieżący są tylko 2 krzewy.

Przed sadzeniem konieczne jest przygotowanie dołu do sadzenia w ciągu 18-20 dni. Jeśli jest to żywe ogrodzenie, potrzebny jest wykop na głębokość 40 centymetrów. Przy pojedynczym sadzeniu dół po bokach ma wymiary 40 x 40 cm, korzenie rośliny wymagają dobrego napowietrzenia, w tym celu część piasku wylewa się na dno wykopu lub wykopu.

W stanie gleby przed sadzeniem w stanie obojętnym lub lekko kwaśnym zaleca się dodanie wszystkich powyższych składników do gleby, z wyjątkiem wapna i popiołu. Dopiero wtedy należy sadzić berberys.

Po całkowitym przygotowaniu dołu do sadzenia lub rowu umieszczamy młodą sadzonkę w dole, dodajemy wymaganą ilość gleby, pamiętaj, aby ją rano. Podlewaj sadzonkę dużą ilością wody, powierzchnię wokół pnia należy ściółkować torfem lub kompostem. U berberysu pod koniec prac sadzenia zaleca się odcięcie całej pozostawionej na powierzchni części, pozostawiając ściśle do 5 dostatecznie rozwiniętych, niezależnych pąków od podstawy pnia.

Krzew berberysu: pielęgnacja

Zdjęcie krzewu berberysu

• O uprawie.

Uprawa berberysu w Twoim ogrodzie nie będzie trudna nawet dla początkujących ogrodników. Pielęgnacja i uprawa ułatwia cały proces dzięki swojej bezpretensjonalności. Absolutnie wszystkie odmiany i żadna odmiana nie mają specjalnych wymagań i parametrów wzrostu. Dlatego przy wyborze absolutnie dowolnej odmiany system pielęgnacji, sadzenia i uprawy przebiega dokładnie w tej samej kolejności. Na przykład odmiana Thunberg, która jest powszechnie sadzona jako dekoracja, wykonuje absolutnie te same kroki podczas sadzenia. Jak również odmiany uprawne do celów kulinarnych, których owoce mają bardzo dobry smak. Dlatego nawet jeśli jesteś nowy w tej branży, tylko raz musisz uważnie przeczytać wszystkie zalecenia i zasady techniki rolniczej podczas sadzenia berberysu na stronie. W przyszłości, decydując się na urozmaicenie swoich nasadzeń innymi odmianami i gatunkami, wszystkie Twoje działania będą przebiegały według schematu, który już przetestowałeś na własnym doświadczeniu.

Główne etapy pielęgnacji to systematyczne podlewanie, terminowe nakładanie opatrunku górnego, obowiązkowe rozluźnienie kręgów w pobliżu łodygi, pielenie tego samego obszaru. Jeśli w twoim regionie pojawi się dość długotrwała susza, konieczne jest zwiększenie podlewania berberysu, maksymalnie raz na 7 dni.Używaj ściśle zimnej wody i stosuj ściśle metodą korzeniową, z lekkim naciskiem wody. Jednocześnie staraj się nie podlewać liści buszu. W odwrotnej sytuacji, gdy deszcze stają się długotrwałe, zaleca się rzadsze podlewanie, a nawet całkowite zawieszenie. Roślinę posadzoną całkiem niedawno podlewamy raz na 7 dni, sadzonka musi być chora i aktywowana we wzroście. Krzew bardzo negatywnie zareaguje na stojącą wodę, reguluje ten proces przy globalnie długich deszczach. Przy takiej pogodzie bardzo często obserwuje się gnicie systemu korzeniowego.

Terminowe pielenie jest warunkiem zdrowego rozwoju krzewów, chwasty mogą całkowicie zatkać cały obszar w pobliżu łodygi, co jest niebezpieczne dla rośliny. Pędy z krzaka są również odchwaszczane, pobiera dużą ilość siły i odżywiania od głównej rośliny. Regularne rozluźnianie pozwala krzakom zapewnić niezbędną wymianę powietrza. Istnieje zalecany sposób na ograniczenie wszystkich wymienionych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy mulczować powierzchnię koła gleby pnia. Co zawiera mulcz: torf, trociny, część torfową można zastąpić łupiną orzecha.

• Czas aplikacji i skład opatrunku wierzchniego.

Cała ilość nawozów podana do gleby podczas sadzenia jest zużywana przez krzewy przez cały rok. Po zimowaniu, wczesną wiosną, hodowca jagód potrzebuje kolejnej porcji pożywienia. Do tego używamy nawozów zawierających wymaganą ilość azotu. Na przykład następujący skład: rozcieńczyć mocznik w ilości 30 gramów na wiadro wody i nałożyć metodą korzeniową, nie spadając na blaszki liściowe i sam pień rośliny. Przez cały czas aktywnego wzrostu krzewu wprowadzenie kompozycji zawierającej azot będzie musiało być stosowane w odstępach 3-4 lat.

W przypadku uprawy berberysu w celach kulinarnych, pod koniec kwitnienia, a także pod koniec okresu owocowania, należy nakarmić drzewo następującymi pierwiastkami: potas i fosfor w zalecanym roztworze, czyli superfosfacie do 15 gramów + nawozy potasowe do 10 gramów. Możliwe jest użycie gotowej kompozycji zakupionej w specjalistycznym sklepie, na przykład Kemira-wagon. Czas na dodanie tej kompozycji to początek lipca, dodaj roztwór: 15 gramów kompozycji do wiadra z wodą.

• Zasady przycinania.

Do przycinania, jeśli nie masz doświadczenia w uprawie berberysu, koniecznie przeczytaj zalecenia i zasady tego procesu. Przycinaniu podlegają następujące wskazania:

• pędy roślin uszkodzone przez różnego rodzaju choroby lub szkodniki;
• pędy uwielbione w poprzednich sezonach;
• gałęzie z jakiegoś powodu wyschły;
• tylko niezbędna kontrola, aby zapobiec zgrubieniu korony. Nawet jeśli pędy są wystarczająco zdrowe, ale przeszkadzają w prawidłowym uformowaniu buszu, konieczne jest jego odcięcie.

Wszystkie miejsca nacięć podczas pracy z drewnem są przetwarzane za pomocą improwizowanego, specjalnego narzędzia. Konieczne jest również zdezynfekowanie narzędzia potrzebnego do przycinania.

Pierwsze przycinanie berberysu ozdobnego odbywa się wiosną, ściśle według wykonania jednego roku. W zależności od odmiany zaleca się odcięcie do 2/3 całego pędu. W każdym kolejnym sezonie wegetacyjnym trzeba dwukrotnie przycinać. Początek czerwca, początek sierpnia. Jest to kierunek przycinania sanitarnego, niezbędny również do wytworzenia pięknej korony krzewu. Przycinanie nie jest wymagane w przypadku gatunków i odmian berberysu.

Niebezpieczne szkodniki i choroby

Berberys Thunberg

Berberys ma dość średnią odporność na owrzodzenia i pasożyty. Dlatego nawet przy wysokiej jakości pielęgnacji krzew berberysu może zostać przez nie zaatakowany. Kto może zaszkodzić: ćma kwiatowa, mucha, mszyca.

W przypadku zarażenia mszycami w krzakach pojawiają się krzewy i więdnięcie blaszek liściowych.Możesz walczyć z tym pasożytem, ​​używając zwykłego mydła do prania z roztworem, 0,3 kg mydła na wiadro.

Ćma żywi się owocami.

W przypadku sawfly gąsienice odgrywają główną rolę w uszkadzaniu krzewów. Walka z nimi odbywa się za pomocą 1% roztworu chlorofosu. Ta metoda służy do zwalczania ćmy.

Krzew berberysu ma trwałego szkodnika - to grzyb i wszystkie jego przejawy. Zakażenie chorobami grzybiczymi ma dość ciężką postać, ponieważ taka choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko dzięki zarodnikom grzyba. Na przykład takie rany: plamienie (bezpośrednio na liściach), mączniak prawdziwy, rdza, więdnięcie, bakterioza.

Gdy mączniak prawdziwy, liście, łodygi, a nawet owoce są uszkodzone, pojawia się płytka nazębna, stan mączysty i białawy odcień. Jesienią na dotkniętych chorobą częściach rośliny można zobaczyć klestotecję, w której zarodniki grzyba doskonale przetrwają całą zimę, nawet w trudnych temperaturach. Oznacza to, że grzyb nie umiera, nawet podczas przetwarzania i silnych zimowych mrozów. Początkowo zaleca się coroczną systematyczną konserwację prewencyjną. Jest to konieczne, aby zapobiec występowaniu tego rodzaju problemu. Ale kiedy pojawią się pierwsze oznaki rosy, pilnie potraktuj cały krzak 1% roztworem siarki koloidalnej. Pojedyncze pędy, a nawet krzewy, zaatakowane w dużej skali, poddaje się natychmiastowemu ścinaniu i obróbce pozostałej części, obszaru podstawy, tym samym preparatem. Zawsze przerabiaj narzędzie używane po pracy na chorych krzewach.

Bardzo częstą przyczyną rdzy na krzewach berberysu jest sadzenie zbóż w bliskiej odległości. Pierwszą oznaką uszkodzenia drzewa przez tę chorobę było tworzenie się pomarańczowych plam na przedniej stronie blaszek liściowych. Plamy te mogą tworzyć małe guzki o czerwonawym kolorze, w tych samych miejscach na seamy stronie prześcieradła. Jeśli nie zareagujesz na czas, rdza rozprzestrzeni się na dużą skalę dalej wzdłuż krzaka. Następnie liście obficie wysychają i odpadają. W leczeniu takiej choroby stosuje się leczenie specjalnym lekiem, czyli roztworem tego leku, który należy przeprowadzać w trzech etapach, w odstępach. Na przykład zalecana jest płynna lub koloidalna siarka Bordeaux, nie więcej niż 1% koncentratu. Pierwszy zabieg odbywa się po pełnym ujawnieniu wszystkich pąków i uformowaniu liści, ponieważ impregnacja lekiem jest wchłaniana przez liście. Kolejne dwa zabiegi należy wykonać na przemian w ciągu 20 dni.

Plamienie to manifestacja plamek o różnych kształtach bezpośrednio na liściach rośliny. Te znaki wskazują na infekcję. Pierwszy to utrata dekoracyjnego wyglądu. Taka rana jest szczególnie szkodliwa dla krzewów posadzonych na żywopłoty. Aby pozbyć się nawet pierwszych oznak choroby, użyj tlenochlorku miedzi, tylko w roztworze. 40 gramów leku na wiadro wody. Przetwarzanie odbywa się w dwóch etapach: podczas kwitnienia, drugi, gdy berberys zanika.

Letarg i wysychanie liści to oznaka kolejnej choroby - więdnięcia. Ale w tym przypadku jest jedna różnica - suszenie następuje tylko po jednej stronie liścia. Więdnięcie rozprzestrzenia się dalej w buszu. Terminowa pomoc dla rośliny to całkowite wycięcie wszystkich zainfekowanych obszarów. Jeśli stadium choroby jest początkowe, stosuje się roztwór tlenochlorku miedzi, który można zastąpić płynem Bordeaux. Oba leki są wymagane 1% roztworów. Płyn Bordeaux w postaci roztworu do opryskiwania może być stosowany wiosną jako środek profilaktyczny.

Bakterioza choroby ma drugie imię - rak bakteryjny i objawia się na krzakach w postaci guzów, pęknięć. Dalej zaczyna się wzrost buszu.W przypadku częściowego uszkodzenia łodyg cała zainfekowana część jest całkowicie odcięta, chwytając kawałek zdrowego pędu. Ale szersze rozprzestrzenianie się pędu, bliżej podstawy, jeśli uszkodzony pęd znajduje się bardzo blisko pnia berberysu, to infekcja całego drzewa nie jest daleko. Natychmiast odetnij wszystkie dotknięte pędy, pamiętaj o zniszczeniu.

Po zabiegu przycięty krzew jest całkowicie traktowany tym samym płynem Bordeaux, można użyć innego leku o podobnym kierunku i zawartości miedzi. Narzędzia używane przy pracy z chorymi roślinami zawsze podlegają obróbce.

Rozmnażanie krzewów

Berberys Ottawa

Istnieją cztery główne sposoby rozmnażania krzewów berberysu:

• użyj warstw;
• podziel zdrowy krzew;
• propagować przez nasiona;
• rozmnażanie przez sadzonki.

W przypadku każdej metody możesz podkreślić pozytywne i negatywne strony. Poniżej pokrótce rozważymy każdą metodę osobno, podkreślając wszystkie cechy każdej z nich.

• Rozmnażanie nasion.

Aby nasiona były doskonałej jakości, należy je zbierać tylko z tych drzew, których owoce są w pełni dojrzałe, nawet lekko przejrzałe. Ostrożnie oddziel nasiona od miąższu, natychmiast umieść je w przygotowanym roztworze nadmanganianu potasu. Pozostaw w roztworze tylko do 5 minut. Następnie odcedź nasiona, załóż serwetkę lub ręcznik i całkowicie wysusz. Materiał siewny zaczynamy wysiewać jesienią, bezpośrednio w przygotowane łóżka, głębokość wykopu wynosi do 1 centymetra. Więc wyjdź na zimę.

Wiosną, po wykiełkowaniu nasion i pojawieniu się pierwszych dwóch prawdziwych liści, przeprowadzamy przerzedzanie, biorąc pod uwagę odległość między sadzonkami co najmniej 3 centymetry. W takim układzie młode pędy rosną nawet do dwóch lat. Dopiero wtedy wybieramy najwyższej jakości małe krzewy i przesadzamy je w stałe miejsce wzrostu. Materiał do sadzenia można oczywiście wysiewać na wiosnę, ale wtedy nasiona podlegają procesowi stratyfikacji. Co musisz w tym celu zrobić: nasiona miesza się z piaskiem, pojemnik umieszcza się w lodówce na najwyższej półce. Temperatura w lodówce nie przekracza +5 stopni. Tam pozostaną przez 2-5 miesięcy.

Sadzonki wysiewane tą metodą, a następnie od razu sadzone w stałym miejscu wzrostu, są zdolne do owocowania już po 2-3 latach od wysiewu i pierwszych pędów. Uwzględnia się fakt, że powinno być kilka młodych pędów, aby żadne okoliczności nie zakłócały wyglądu jajników. Krzewy należy układać obok siebie, zachowując odległość między roślinami. Krzew berberysu jest zapylony krzyżowo.

• Wykorzystanie sadzonek berberysu do rozmnażania.

Sadzonki zbierane są w drugiej połowie czerwca. Zaleca się przeprowadzenie takiego zabiegu rano, nawet wcześniej rano. Usuń wszystkie liście znajdujące się na dolnym sati sadzonek. Te liście znajdujące się w górnej części są skrócone o połowę. Następnie przygotowany materiał umieszcza się w specjalnym roztworze, który stymuluje wzrost roślin. Może to być: korzeń, epina, heteroauxina. Twój wybór. W tym stanie sadzonki mają od 2 do 5 godzin. Ponadto materiał jest myty czystą wodą, a sadzenie odbywa się w warunkach szklarniowych i zawsze w wilgotnej mieszance gleby o wystarczająco żyznej jakości. Następujący skład gleby: piasek + torf + humus + gleba; Wszystkie składniki w proporcji 1:2:2:2. Szklarnia musi mieć zdejmowany dach, przezroczysty. Do około 15 dni sadzonki przestrzegają reżimu szklarniowego, dach szklarni jest regularnie usuwany w celu zapewnienia wysokiej jakości wentylacji materiału do sadzenia. Po całkowitym ukorzenieniu dach jest całkowicie schowany. Powstaje łóżko treningowe, na którym przesadzane są młode sadzonki. W ogrodzie krzew berberysu rośnie i rozwija się do 2 lat.Następnie najbardziej rozwinięte i wzmocnione krzewy przesadza się na stałe miejsce uprawy, przestrzega się wymaganej odległości i wszystkich zasad sadzenia zalecanych specjalnie dla berberysu.

• Metoda reprodukcji przez nakładanie warstw.

Jak wybrać odpowiednią warstwę? Proces rozpoczynamy wczesną wiosną, badamy dolne gałęzie, wybieramy jednoroczny, ale wystarczająco rozwinięty i wzmocniony pęd. Dociskamy bardzo ostrożnie, aby nie pęknąć, do powierzchni ziemi. Wcześniej konieczne jest wykonanie niewielkiego zagłębienia w glebie. To w tym rowku, nie głębszym niż 20 centymetrów, umieszczamy wybrany pęd. Naprawiamy warstwowanie w tej pozycji za pomocą wszelkich dostępnych środków, na przykład za pomocą metalowego łuku. Następnie posyp rowek ziemią, cała górna część pędu powinna pozostać na powierzchni. Jesienią pęd zakorzeni się wystarczająco, odetnie gotową sadzonkę z krzewu macierzystego, ostrożnie przesadź ją do stałego miejsca wzrostu. Procedura sadzenia młodego krzewu zgodnie ze wszystkimi zasadami ustanowionymi przez normy.

• Dzielenie buszu.

Ten sposób rozmnażania krzewu berberysu stosuje się głównie w przypadku gatunków berberysu o niskim wzroście, ale nie młodszym niż pięć lat. Kołnierz korzeniowy takiego krzewu jest pogłębiony o co najmniej 10 centymetrów. Cała procedura odbywa się wczesną wiosną. Ostrożnie wykop wybraną roślinę, podziel ją na kilka niezależnych części, w przybliżeniu tej samej wielkości. System korzeniowy dorosłej rośliny jest dość solidny, mocny i dobrze rozwinięty. Dlatego do oddzielenia korzeni będziesz potrzebować zarówno sekatora, jak i piły ogrodowej. Ważny! Nie zapomnij przetworzyć wszystkich niezbędnych narzędzi przed każdym procesem ogrodniczym. Zapewni to bezpieczeństwo twojej rośliny przed przejawami różnych chorób.

Wszystkie czynności związane z podziałem korzeni należy wykonywać bardzo ostrożnie, ponieważ ta część odgrywa bardzo ważną rolę w procesie zdrowego rozwoju roślin. Krzew nie może być poważnie uszkodzony. Po procesie separacji wszystkie punkty cięcia są pilnie przetwarzane za pomocą proszku węglowego. Po przetworzeniu każdy kęs można posadzić na stałe miejsce uprawy, z zachowaniem niezbędnych odległości i wszystkich zasad sadzenia berberysu.

Jeśli Twoje krzewy, które planujesz rozmnażać, mają pędy rozgałęzione wysoko od poziomu gleby, ta metoda nie zadziała.

Jesień i zima dla kultury

Berberys zwyczajny

Po nadejściu późnej jesieni zaczynamy przygotowywać Twoje nasadzenia berberysu do zimowego odpoczynku. Jak wszystkie rośliny ogrodnicze, potrzebne jest dobre schronienie. Na początek bierzemy ściółkę i pokrywamy cały krąg pnia dobrą warstwą. Skład ściółki musi być bardzo luźny, aby zapewnić doskonałą wymianę powietrza, która jest niezbędna roślinom nawet zimą. Kompozycja może wyglądać następująco: suche liście lub torf, dodaj kompost.

Krzewy młodsze, do 5 roku życia, wymagają nieco dodatkowej osłony. Można zastosować posadzkę z gałęzi świerkowych, szczególnie taka posadzka jest niezbędna w przypadku roślin zimozielonych. Na zimę pokrywamy ponad pięcioletnie krzewy. Co należy w tym celu zrobić: bierzemy sznurek lub linę, mocno dokręcamy gałęzie, a następnie za pomocą metalowej siatki budujemy wokół krzaka cylindryczne ogrodzenie. Wysokość cylindra przekracza tuleję o około 10 centymetrów. Wypełnij wszystkie puste przestrzenie między siatką a rośliną suchymi liśćmi. Gotową konstrukcję należy pokryć specjalnym materiałem zakupionym w sklepie do użytku w schronie.

Odmiany i popularne odmiany berberysu

We współczesnym świecie ogrodnictwa istnieje nadmiar odmian i odmian berberysu, dość trudno jest wybrać okaz odpowiedni specjalnie dla Ciebie i warunków Twojego klimatu, w którym mieszkasz. W końcu konieczne jest uwzględnienie wszystkich cech odmianowych, opanowanie całego procesu sadzenia, zasad opieki.Wielu początkujących ogrodników nie zdecydowało się nawet na wybór, dlaczego chcą sadzić berberys na swoich działkach: wykorzystując odżywczą i leczniczą wartość owoców lub tworząc zdobione, piękne i wiecznie zielone żywopłoty na swoją działkę. Wybrany cel stanie się wskazówką przy wyborze. Jeśli chcesz uzyskać wysokiej jakości i obfite zbiory jagód, odmiana musi być wybrana z okazów prezentowanych w tym konkretnym kierunku. Aby udekorować swoje podwórko żywopłotem, użyj do tego celu listy odmian.

Krzew berberysu posiada część krzewów uprawnych, które mogą ozdobić ogród i przynieść obfite, smaczne, zdrowe plony. Wybór należy do Ciebie, aw tym artykule krótko przeanalizujemy, ale dostępnych jest kilka odmian i gatunków, które są najbardziej pożądane wśród ogrodników, biorąc pod uwagę wszystkie cechy i subtelności sadzenia w określonych warunkach klimatycznych.

1) Berberys zwyczajny to krzew będący podstawą tego gatunku, który może osiągnąć wysokość 0,3 metra. Kolor pędów jest szary, lekko brązowy. Jest wyposażony w ciernie, które są uformowane w trzyczęściowy sposób i mają rozmiar do 2 centymetrów. Blaszka liściowa rośliny jest reprezentowana przez błoniastą strukturę o kształcie eliptycznym, raczej cienką i mającą krawędzie rzęskowo-ząbkowane. Kolor przedniej strony liści jest ciemnozielony, od wewnątrz liście są szare, lekko zielonkawe, lekko blade. Kwiatostany zbierane są w pędzel i mają prawie 6 centymetrów długości. Kwiatostany mają żółte kwiaty, lekko błyszczący odcień i bardzo pachnący aromat. Krótkie kwitnienie trwa do 20 dni. Dojrzałe owoce są wybarwione w odcieniach czerwieni, dość nasycone, każda jagoda ma do 15 mm długości. Gatunek składa się z wielu odmian:

• albo variegata - której liście są lekko pstre, bogato białe;
• aureo-marginata - zielone liście obdarzone są obramowaniem o pięknym złotym kolorze;
• atropurpurea - w tej odmianie liście są fioletowe, ciemne, czasami można również znaleźć kolor czerwony.

Dla wszystkich odmian i rodzajów beznasiennego kierunku berberysu pospolitego możliwa jest obróbka owoców w bardzo lekkiej formie.

Istnieje wiele gatunków, które mają częściowe podobieństwa do pospolitych gatunków berberysu: odmiana mieszańcowa Provansky, wyhodowana przez skrzyżowanie berberysu syberyjskiego i pospolitego; gatunek pochodzenia himalajskiego - kolczasty; Kanadyjski; James; Diele; Zimbolda.

2) Berberys Thunberg (Berberis thunbergii) - odnosi się do berberysu liściastego, a ten przedstawiciel ma największy efekt, co przyczynia się do stworzenia doskonałego dekoracyjnego obrazu każdej działki ogrodowej. Wzrost tego gatunku nie przekracza 100 centymetrów, gałęzie znajdują się w kierunku poziomym. Ciekawy kolor pędów, czasem bogaty czerwony kolor, w innej wersji prezentowany jest w jasnożółtych kolorach. Łukowate odchylenie młodych pędów. Zwiększone rozgałęzienie. Z wiekiem kolor pędów staje się bardziej brązowy, lekko fioletowy, czasem brązowy, odcień. Centymetrowe, cienkie, ale bardzo sprężyste kolce. Dość zgrabne blaszki liściowe, uformowane w formie odwrotnie jajowatej, rzadziej kształtowanie jest lekko podłużne, na długości nie przekraczają 30 mm. Przednia strona liści ma nasycony zielony kolor, kolor seamy ma niebieskawy odcień. Jesienią wszystkie liście nabierają jaskrawoczerwonego koloru, bardzo bogatego odcienia. Formowanie kwiatów odbywa się na dwa sposoby: zebrany bukiet lub pojedynczy układ. Każdy płatek jest żółty od wewnętrznej strony kwiatostanu, na zewnątrz płatki są zabarwione na czerwono. Czas kwitnienia nie przekracza dwóch tygodni. Owoce dorastają do 2 cm, czerwone, lekko koralowy odcień, kształt eliptyczny.Już na samym początku jesieni odbywa się mechaniczne dojrzewanie plonu, przez 2-4 miesiące takie piękne jagody uważane są za najpiękniejszą ozdobę buszu. Skład jagód tego typu zawiera znaczną ilość alkaloidów, to właśnie ta kompozycja powoduje manifestację gorzkiego smaku. Jednak tak specyficzny smak nie przeszkadza, że ​​stanie się doskonałą ucztą dla ptaków zimowych.

Sadzenie, a następnie pielęgnacja tego gatunku nie przyniesie wiele kłopotów i czasochłonności. Kierunek sadzenia tego typu, głównie kierunek dekoracyjny. Szeroka gama dekoracyjności w tworzeniu następującego kierunku: odcień-fioletowy, wielokwiatowy, srebrzysty i wiele innych form.

Następnie rozważ odmiany i gatunki, które są najbardziej poszukiwane w świecie ogrodnictwa.

• Złoty Pierścień to prawie trzymetrowa roślina o zaokrąglonej koronie. Płytki liściowe do 4 centymetrów i jajowate, pomalowane na ciemny, czerwono-fioletowy odcień. Wzdłuż krawędzi liści znajduje się żółta obwódka. Jesienią kolory liści zmieniają się na wyraźną, nasyconą czerwień. Kwiatostany, każdy centymetr średnicy, zbiera się w pęczku do 5 sztuk. Wnętrze kwiatów jest żółte, na zewnątrz czerwone. Jagody mają barwę czerwono-koralową, pełne dojrzewanie przypada na połowę października.
• Red Pilar - formacja korony typu kolumnowego, nisko rosnąca roślina nie wyższa niż 150 centymetrów. Szerokość korony nie przekracza 45 cm, liście są fioletowo-czerwone, w okresie jesiennym kolor staje się bardziej nasycony szkarłatnym odcieniem.
• Orange Rocket to kolejny przedstawiciel o kolumnowym kształcie korony, to samo niewymiarowe drzewo, może rosnąć tylko 120 centymetrów, korona osiąga 60 centymetrów szerokości. Liście dość małe, lekko gładkie, jajowate, znajdują się na pędach bieżącego sezonu. Malowane w odcieniach pomarańczy, wzdłuż krawędzi obramowania na żółto. Jeśli są to liście pędów z ostatniego sezonu, to kolor jest głównie fioletowy, czerwony. Ten podwójny kolor liści tworzy doskonały obraz na tle ogólnej zieleni. Jesienią kolor liści występuje w odcieniach czerwieni.
• Kornik - krzew należy do gatunku berberysu liściastego, dorasta do 1,5 metra. Jasnozielone blaszki liściowe. Umiejscowienie na pędach jest nieregularne, osobliwością jest obecność białych, lekko kremowych plamek o różnych kształtach. Zewnętrznie przypomina rozpylenie farby na liściach. Jesienią liście są przemalowywane na jasny, wyraźny czerwony kolor o szkarłatnym odcieniu. Zaleca się sadzenie tej odmiany obok przedstawicieli drzew iglastych, niektórych odmian róż.

3) Berberys Ottavsky - hybryda kierunku dekoracyjnego, wyhodowana przez skrzyżowanie odmiany Thunberg i zwykłej odmiany atropurpurea. Gatunek ten jest przedstawicielem listy najlepszych krzewów tego rodzaju. Berberys dorasta do 2 metrów, na zewnątrz odmiana jest podobna do przodka tego gatunku, czyli berberysu Thunberg, tylko w powiększonej formie. Jednak farba blaszek liściowych, odcień purpurowy, jest dziedzictwem drugiego przodka - purpurowolistnej formy berberysu pospolitego.

Praktyczny wygląd powstałej hybrydy wyglądał następująco - liście są pomalowane na fioletowo-różowe odcienie, ciemny odcień. Osobliwością jest przemalowanie liści na czarny odcień w świetle słonecznym. W okresie jesiennym kolor liści płynnie przechodzi w bardziej szkarłatne, nasycone odcienie, co stanowi doskonałą ozdobę całego krzewu, uzupełniając ogólny obraz dekoracyjności. Podobnie jak wiele hybryd, istnieje doskonała odporność na mroźne zimy, doskonała łatwość pielęgnacji. Samą odmianę można przypisać szybko rosnącym przedstawicielom odmiany berberysu.
Poniżej przedstawiamy najczęstsze odmiany spośród wszystkich, najszerszą gamę odmian i odmian berberysu, jaką zaprezentował świat ogrodników.

• Auricoma to krzew średniej wysokości, o łącznej długości do 2,5 metra. Liście dorastają do 5 centymetrów, mają zaokrąglony kształt. Wiosną i latem barwa jest głęboka czerwień, jesienią zmienia się na pomarańczową. Kwiatostany zbiera się w pędzlu, którego długość wynosi do 5 centymetrów. Pędzel wypełniony jest czerwono-żółtymi kwiatami, każdy o średnicy prawie centymetra. Owoce są ciemnoczerwone.
• Superba to majestatyczny krzew o wysokości do 4 metrów. Liście osiągają 5 centymetrów długości, są zaokrąglone, obdarzone ciemnoczerwonym odcieniem i lekko niebieskawym nalotem. Jesienią liście zmieniają kolor na różne przypływy i odpływy pomarańczowo-czerwonych tonów. Nadgarstek kwiatostanów, kolor każdego kwiatu jest żółty, z czerwonym wypełnieniem. Jagody są koloru czerwonego.
• Silver Miles - jeśli przyjrzysz się tej odmianie, będzie ona wyglądać zupełnie nieatrakcyjnie. Ale obraz tła jest dość spektakularny, w połączeniu z roślinami posadzonymi na pierwszym planie. Blaszki liściowe są fioletowe, na zewnątrz każdego liścia są ułożone losowo, różne kreski szarości, lekko brudne tony. W oddali kolor liści przypomina liliowe farby.

Krzew berberysu: użyteczne właściwości

Kierunek uprawy berberysu na działkach ogrodowych można podzielić na dwa typy. Pierwszym z nich jest stworzenie dekoracyjnej oprawy ogrodu, wykorzystując zewnętrzną część krzewu jako wspaniałą dekorację. Kolejnym celem jest uprawa berberysu pospolitego w celu uzyskania smacznych, zdrowych jagód nadających się do przygotowania różnych potraw kulinarnych, marynat, kompotów, galaretek, dżemów, galaretek, kompotów, prawoślazu. Kuchnia ormiańska wykorzystuje marynowane jagody do serwowania dań mięsnych, takich jak jagnięcina, a także smażonych warzyw i dodatków ryżowych.

Owoce jadalne mają zwiększoną ilość kwasów, cytrynowego, jabłkowego, winowego. A liście zawierają karotenoidy, sól mineralną i witaminę E, C. Owoce stosuje się przy wysokim ciśnieniu krwi, gdy występuje łuszczyca, w celu stabilizacji ogólnego tonusu organizmu, wyeliminowania różnych infekcji w jelitach, właściwości hemostatycznych, zatrzymania wzrostu różne pasożyty w ludzkim ciele.

Owoce berberysu mają niewielką cechę, niedojrzała jagoda zawiera w swoim składzie część trucizny, dlatego do użytku w żywności należy zbierać plony, tylko w pełni dojrzałe. A do celów leczniczych można całkowicie wykorzystać całą roślinę. Jak przygotować, zebrać i wysuszyć roślinę na zimę? Same owoce przechodzą proces suszenia tylko w ciemnym miejscu. Reżim temperaturowy nie jest wyższy niż +50 stopni. Suszony materiał w dowolnym pojemniku, wyłącznie z papieru lub tektury. Dość długi okres przydatności do spożycia, prawie 3 lata.

Jakie właściwości lecznicze można podkreślić w tej pożytecznej roślinie? Najbardziej podstawowe: żółciopędne, przeciwbólowe, przeciwzapalne, hemostatyczne, przeciwskurczowe, przeciwnowotworowe i przeciwbakteryjne. Korzenie rośliny są używane jako wywar, takie lekarstwo doskonale złagodzi proces zapalny w woreczku żółciowym, ustabilizuje odpływ żółci. Do przygotowania wywaru wykorzystuje się również talerze z liści. Nieco inny kierunek stosowania: różne postacie zapalenia wątroby, niestrawność, stany zapalne przewodu pokarmowego, przewody pęcherzyka żółciowego.

Wywar z kory stosuje się w następujących przypadkach: przewlekłe zapalenie trzustki. Zastosowanie soku z jagód jako bardzo skutecznego środka przeczyszczającego stabilizuje apetyt. Mieszanka dojrzałych owoców i miodu będzie w stanie podnieść odporność, głównie podczas ekspozycji na promieniowanie.Odwar z korzeni służy do procesu zapalnego w oczach, a także na rany, obszary skóry z zapaleniem egzemy. Balsam lub kompres z wywarem pomoże przy: zapaleniu stawów, zapaleniu korzeni, reumatyzmie, osteochonrozie, skurczu mięśni nóg.

• Przeciwwskazania

Jak każdy lek i medycyna tradycyjna, istnieje wiele przeciwwskazań do stosowania różnych produktów na bazie berberysu, których należy przestrzegać, aby uniknąć negatywnych konsekwencji:

• leczenie dzieci poniżej dwunastego roku życia jest surowo zabronione;
• oczywiście indywidualna nietolerancja takiego leku;
• ciężkie formy zapalenia wątroby;
• kamica żółciowa;
• marskość wątroby;
• różne etapy ciąży;
• krwawienie klimakteryczne lub poporodowe.

Oczywiście nie należy zapominać o obecności trucizny w niedojrzałych jagodach !!!

Krzew ozdobny berberysu - wniosek

Krzew berberysu jest rośliną ozdobną, owoce drzewa mają walory użytkowe, wspaniały smak, wykorzystywane w kuchni. Krzew ma wady i zalety. Uprawa takiej rośliny na twojej stronie nie będzie trudna, wystarczy przestrzegać wszystkich zasad podczas sadzenia, dbać o berberys. Najważniejszą rzeczą jest dobranie odpowiedniej odmiany do swojego klimatu. Wtedy wszystko się ułoży. Różnorodność odmian berberysu pozwala eksperymentować, aby znaleźć najbardziej opłacalny materiał dla twoich warunków i wymagań. Dobre lądowania.