Choroby marchwi: zdjęcie, opis i leczenie

Treść:

W artykule przedstawiono choroby marchwi: zdjęcie, opis i leczenie.

Marchew to jedno z najzdrowszych warzyw, pełne składników odżywczych i witamin. Nic dziwnego, że znalazł swoje miejsce w niemal każdej kuchni świata, w większości dań na naszych stołach: w zupach, sałatkach, a nawet sokach.
Marchew to produkt niskokaloryczny i naprawdę zdrowy. Nic dziwnego, że wiele osób chce je uprawiać w swoim ogrodzie.
Niestety nie zawsze otrzymujemy pożądaną ilość plonu. Jednym z głównych powodów tego są choroby, na które podatna jest każda roślina, a marchew nie jest wyjątkiem.
Po przeczytaniu tego artykułu nauczysz się rozpoznawać, a co najważniejsze, zapobiegać wielu chorobom, wprowadzając płodność do swojego ogrodu.

Choroby marchwi: barwny karłowatość

Opis choroby. Pstry karłowatość to wirusowa choroba marchwi powodująca, jak można się domyślić, karłowatość liści i owoców. Wirus infekuje roślinę za pomocą mszycy wierzbowo-marchwiowej. Tam, gdzie marchew dzika lub uprawna stale rośnie, mszyca wraz z wirusem zapada w stan hibernacji. W efekcie już na samym początku sezonu wegetacyjnego wirus budzi się i zaraża uprawy marchwi i pietruszki. W chłodniejszych miejscach zarażone mszyce zimują na wierzbownicy i dopiero po żerowaniu na zarażonej roślinie żywicielskiej stają się źródłem choroby.

Chore marchewki zaczynają się zmieniać z liści. Ich długość ulega znacznemu skróceniu, a ogonek ogonka zaczyna się wyginać nienaturalnie. Następnie liście zaczynają zmieniać kolor. Zaczynają pojawiać się na nich fantazyjne wzory w kolorach czerwonym, jasnozielonym, ciemnozielonym, a nawet czarnym. Jeśli marchew zostanie zbyt mocno zarażona wirusem, liście całkowicie przestaną się rozwijać, co będzie pierwszym zwiastunem utraty całej uprawy.

Nieprzyjemne zmiany zaczynają się również pojawiać u podstaw. Pojawiają się włoski korzeniowe, zatrzymując powstawanie i wzrost roślin okopowych. Następnie rozpoczyna się przedwczesne zdrewnienie.

Zewnętrznie pstrokaty karłowatość jest podobna do braku azotu i potasu: na krawędziach pojawiają się nieuporządkowane cętki i niesamowite zaczerwienienia.

Opis czynnika sprawczego choroby. Istnieją dwa główne patogeny karłowatości barwnej: wirus pstrości marchwi i wirus czerwonych liści marchwi. Są przenoszone, jak już wspomniano, przez mszyce i nic więcej. W zakażonym organizmie wirus może istnieć bardzo długo, stwarzając zagrożenie nawet po śmierci nosiciela. Oba wirusy są małe: średnica ich wirionów wynosi 52 nm. i 25 nm. odpowiednio. Po zakażeniu żywiciela atakują komórki łyka i sąsiadujące z nim komórki, wywołując chorobę.

Środki ochrony przed chorobami. Najlepszym sposobem ochrony upraw przed tą straszliwą plagą jest próba wyeliminowania mszyc we wczesnych stadiach wzrostu marchwi, aby zapobiec możliwej pladze.

Choroby marchwi: opis zdjęcia czarnej zgnilizny (alternaria)

Opis choroby. Czarna zgnilizna to choroba grzybicza, która może niszczyć młode sadzonki już na etapie 3-4 liści, a nawet wcześniej – nawet w fazie kiełkowania. Następnie choroba powoli wysycha liście, w wyniku czego umrą, co szybko zmniejszy plony.Ponadto czarna zgnilizna roślin okopowych może rozwijać się bezpośrednio podczas przechowywania marchwi. Te owoce, które w pierwszej kolejności mają jakiekolwiek zewnętrzne wady lub uszkodzenia. W rezultacie nie tylko zginie znaczna część plonu, ale to, co z niego zostanie, straci wszelką strawność. Ze względu na szczególnie silną infekcję wiosną wszystkie rośliny okopowe bez wyjątku zostaną całkowicie lub częściowo dotknięte tym niszczycielskim grzybem, ponieważ infekcja pochodzi przede wszystkim z gleby i nasion, gdzie, nawiasem mówiąc, może pozostać nieprzyzwoicie długo przez 8 lat.

Rozpoznanie choroby nie jest trudne. Podczas przechowywania na korzeniach marchwi pojawia się szara, przypominająca pleśń płytka. Na samych roślinach okopowych pojawiają się wyraźnie widoczne czarne, suche plamy, nieco podobne do wgnieceń. Najczęściej znajdują się na wierzchu owocu.

Opis czynnika sprawczego choroby. Grzyb, który powoduje czarną zgniliznę, jest niezwykle rozpowszechniony. Trudno znaleźć miejsce, w którym ogrodnicy nie mieliby z tym problemów. Grzyb ma standardową wielkość zarodników i brązowe lub brązowe konidia. Najniebezpieczniejszy grzyb znajduje się w swoim zwykłym środowisku: w temperaturze 22-25 ° C i wilgotności powietrza powyżej normalnej.

Uważa się, że oprócz marchwi grzyb ten atakuje również pietruszkę, seler i inne rośliny parasolowe. Ale to nie do końca prawda, ponieważ ich choroby są wywoływane przez niezwykle podobne, jednak inne grzyby.

Środki ochrony przed chorobami. Jednym z najlepszych sposobów ochrony upraw przed czarną zgnilizną są odpowiednie techniki uprawy. Im więcej uwagi i ostrożności poświęcisz dbaniu o swoją witrynę, tym rzadziej będą ją odwiedzać choroby, a czarna zgnilizna nie jest wyjątkiem.
Również przed sadzeniem i wysłaniem marchewki do przechowywania należy starannie wyselekcjonować zdrowe korzenie. Przechowywanie powinno odbywać się wyłącznie w pomieszczeniu o temperaturze 0-1°C i wilgotności 80-85%.
Ważne jest, aby nie zapomnieć o odchwaszczaniu chwastów, ponieważ są one również nosicielami tej nieprzyjemnej choroby. Ważne jest również, aby po zbiorach zniszczyć wszelkie pozostałości, które mogą nadal zawierać żywe patogeny.

Jeśli chcesz w 100% zabezpieczyć siebie i swoje uprawy, kup odmiany odporne na Alternarię i obserwuj je z taką samą uwagą jak w przypadku zwykłej marchwi. W końcu ich opór nie czyni marchewek nieśmiertelnymi.
Jeszcze kilka słów o przechowywaniu marchewek. Aby zapobiec rozwojowi czarnej zgnilizny, zalecamy stosowanie preparatu biologicznego „Fitosporin-M”. Na 1 litr. Zużywa się 100 ml wody. fundusze. Po przetworzeniu nie zapomnij wysuszyć korzeni.

Ponadto istnieją setki fungicydów stosowanych do ochrony marchwi przed czarną zgnilizną. Doskonałym przykładem jest foundazol - lek, który chroni uprawę nie tylko przed czarną, ale także przed białą zgnilizną, a także przed fomozą. Do przygotowania roztworu 10 kg. woda jest rozcieńczana 20 gr. substancja aktywna. Marchew należy umieścić w powstałym roztworze, a następnie wysuszyć i na koniec wysłać do przechowywania. Ponadto zamiast podkładu dopuszczalne jest użycie starego środka o nazwie „Rovral”

W Europie środek o nazwie Prozaro był od dawna stosowany w leczeniu czarnej zgnilizny, ale w Federacji Rosyjskiej był do tej pory stosowany tylko w przypadku zbóż.

Choroby marchwi: zdjęcie, opis i leczenie miękkiej zgnilizny bakteryjnej

Opis choroby. Marchew z pierwszego i drugiego roku jest podatna na tę chorobę. Zakażenie prowadzi do nieuniknionej śmierci liści, a następnie do gnicia owoców pod ziemią lub w magazynie.

Choroba jest szczególnie zaraźliwa w wysokich temperaturach i dużej wilgotności. Bacillus nie jest jednak w stanie wytrzymać zbyt ekstremalnych warunków. Jego maksymalny limit to 37 ° С.
Nosicielem zakażenia jest drobnoustrój Erwinia carotovora, który zaraża marchew na etapie wzrostu.Marchew może być zarażona zarówno bezpośrednio przez glebę, jak i przez owady (muchy, gąsienice itp.). Sam rozkład zaczyna się już w magazynie i prowadzi do niezwykle katastrofalnych konsekwencji. Na roślinach okopowych zaczynają pojawiać się małe białe narośla. Wyglądają nieszkodliwie, ale z czasem rosną i rozwijają się w ciemne, lite guzy o wielkości do 7 cm, których natura jest bardzo podobna do raka: zamiast zabijać komórki płodu, choroba powoduje ich losowe podziały. Jeśli zarażona marchewka nie zostanie usunięta z gleby na czas, narośla w końcu zapadną się, przez co gleba przez długi czas nie nadaje się do wzrostu roślin marchwi.

Jeśli nagle guz pokryje cały korzeń marchwi, wchłonie on wiele składników odżywczych i jeszcze bardziej zanieczyści glebę, w której twoje przyszłe warzywa jeszcze nie wyrosły.

Środki ochronne przeciwko chorobom. Jedynym pewnym sposobem ochrony nasadzeń przed rakiem bakteryjnym w stu procentach jest kupowanie odmian odpornych na choroby. Niestety nie ma możliwości całkowitego uchronienia się przed tak groźnym niewidzialnym wrogiem jak bakterie. Jednak w miarę możliwości staraj się odkazić glebę i oczyścić ją z wszelkiego rodzaju owadów i szkodników. Możliwe jest również stosowanie różnych leków chemicznych i biopatogennych, ale nie jest to takie proste, ponieważ wymaga niezwykle precyzyjnie skalibrowanej dawki i składu do konkretnej sytuacji.

Choroby marchwi: leczenie żółtaczki marchwi

Opis choroby. Marchew z pierwszego i drugiego roku jest najczęściej zarażona tą chorobą. Zwykle choroba pojawia się podczas pojawienia się pierwszych pędów. Następnie rośliny okopowe nie nabierają najlepszego wyglądu i są wyjątkowo źle przechowywane. Inne rośliny uprawne są również podatne na tę chorobę, podobnie jak kwiaty i chwasty, które po zakażeniu wykazują podobne objawy.

Choroba rozprzestrzenia się z chorej rośliny na zdrową, a rozprzestrzenianie się nie ma nic wspólnego z fizycznym uszkodzeniem roślin okopowych. Również marchewki nie mogą zarazić się żółtaczką przez nasiona chorych owoców.

Po pewnym czasie po chorobie liście marchwi zaczynają wyraźnie żółknąć, a następnie całkowicie nabierają bordowego koloru.

Z wierzchołka owocu zaczynają wyrastać małe, słabe pędy, w wyniku czego powstaje tzw. „miotła wiedźmy”. Roślina przestaje się rozwijać i zaczyna zarastać włośnikami i małymi korzeniami bocznymi. Ponieważ roślina okopowa przestaje się rozwijać, zaczyna się jej stopniowe przedwczesne zdrewnienie.

Opis czynnika sprawczego choroby. Patogen zimuje w ciałach porażonych cykad, korzeniach starych porażonych roślin, a także w chwastach. Nie zapominaj też, że zarażona pietruszka posadzona w pobliżu może stać się źródłem zagrożenia.

Środki ochronne przeciwko chorobom. Podobnie jak w przypadku wielu chorób z tej listy, odpowiednie praktyki rolnicze są ważnym elementem ochrony Twojej witryny. Nie zapominaj też, że niektóre odmiany wykształciły odporność na tę chorobę. Nie zapomnij jednak, aby marchewki były odizolowane od zainfekowanych roślin, a Twój ogród nie był terroryzowany przez niechciane owady i chwasty, ponieważ są one nie mniej niebezpieczne niż bezpośredni kontakt z chorą rośliną.

Parch marchwi

Opis choroby. Choroba zaczyna atakować korzenie od fazy trzech prawdziwych liści. Jest szczególnie „żarłoczna” przy niezwykle suchej pogodzie. Rośliny okopowe, które mają pecha i zostaną dotknięte parchem, tracą swoje piękno i stają się łatwym celem dla mokrej zgnilizny bakteryjnej w magazynie. Oprócz marchwi patogen parcha infekuje również wiele innych upraw i kwiatów, więc możesz nie chcieć sadzić ich obok siebie podczas planowania następnego sadzenia.

Z biegiem czasu na powierzchni zainfekowanej rośliny okopowej pojawiają się zdrewniałe narośla, podobne do kory drzewa korkowego. Dość często rosną w poprzek marchewki, otaczając ją jak pierścienie.

Środki ochronne przeciwko chorobom. Nawóz potasowy i gleba wapienna mogą dobrze służyć w walce z tą chorobą. Nie zapominaj również, że ta choroba nie dotyczy tylko marchwi i powinieneś być szczególnie ostrożny, sprawdzając pobliskie sadzone buraki, rzepę lub rzodkiewki pod kątem parcha.

Choroby marchwi: leczenie zgnilizny korzeni

Opis choroby. Zgnilizna jest jedną z najczęstszych chorób marchwi na świecie. Choroba ta jest wywoływana przez grzyby z rodzaju Pithium, których w rzeczywistości jest niezliczona ilość. Jeśli infekcja jest bardzo poważna, może umrzeć nawet połowa całej uprawy.

Infekcja bardzo lubi zwykłą ciepłą pogodę ze stale wysoką wilgotnością, często towarzyszącą ulewnym deszczom. Czynnikami szybkiego rozwoju infekcji może być również zawyżona kwasowość gleby, nadmierna ilość nawozów azotowych i stosowanie niegnijących nawozów obornikowych. Choroba rozprzestrzenia się w glebie z powodu nicieni glebowych.

Zgnilizna pestkowa powoduje przede wszystkim zgniliznę nasion marchwi, a także osłabienie i przedwczesną śmierć siewek. Sadzonki, które jeszcze przetrwały, przestają się rozwijać, a korzenie tracą swoją prezentację. Ich powierzchnia jest usiana miękkimi ciemnymi plamami, które później przechodzą w pęknięcia. Mogą stać się ogniskiem ropienia. Takie marchewki można bezpiecznie wyrzucić.

Choroba ta we wczesnych stadiach jest bardzo podobna do phomosis i atternariasis.

Opis czynnika sprawczego choroby. Wszystkie rodzaje grzybów Pithium żyją w ziemi, żywiąc się korzeniami zarażonych nimi sadzonek. Posiadają specjalne organy przystosowane do penetracji marchwi. Gdy grzyb znajdzie się w środku, zaczyna powoli, ale pewnie niszczyć od wewnątrz tkanki rośliny okopowej. W martwych obszarach pojawiają się nowe zarodnie, które nie tylko infekują korzenie innych owoców, ale także długo pozostają w glebie po usunięciu marchwi.

Środki ochronne przeciwko chorobom. Niestrudzenie powtarzamy, że najlepszą profilaktyką ochrony przed jakąkolwiek chorobą roślin jest przede wszystkim prawidłowa technika rolnicza. Nie zapominaj też, że istnieją specjalne odmiany i gatunki hybrydowe, które mogą z łatwością oprzeć się tej chorobie. Jeśli gleba jest już zagrzybiona, a chcesz ją wyczyścić, zaleca się jej całkowite zdezynfekowanie i wznowienie siewu dopiero po 4 latach.

Brązowa plama

Opis choroby. Czynnikiem sprawczym choroby jest również grzyb, znany ogrodnikom jako patogen liści. Jednak zwracając uwagę na jego destrukcyjny wpływ na liście, często zapominają o równie destrukcyjnym działaniu na okopowe i powodujące w nim zgniliznę. Wygląda jak małe, jasnobrązowe plamki. Granica zdrowej i obumierającej tkanki jest wyraźna, jak w ranie, a próchnica wnika głęboko w miazgę.

Czynnikami przyspieszającymi chorobę są wietrzność, nadmierna wilgotność i długotrwałe upały. Przy przedłużającej się chorobie możesz stracić ogromną część plonów.

Podobnie jak wiele chorób grzybowych, brązowa plama powoduje gnicie roślin okopowych pod ziemią i bezpośrednio podczas przechowywania. Z czasem zgnilizna zagłębia się coraz głębiej, aż do całkowitego zniszczenia rośliny okopowej.

Opis czynnika sprawczego choroby. Wszystkie grzyby z gatunku brązowej przyprawy żyją na całym świecie i mają podobne warunki do szybkiego rozwoju i infekcji. Grzyby rozprzestrzeniają się w glebie przez korzenie. Utrzymują się w glebie niezwykle długo. W zależności od stopnia porażenia, brązowa plama zabija od 50% do 60% plonów. Nieumarłe owoce tracą swoje wartości odżywcze i zewnętrzne, swoją wagę i zawarte w nich cukry. Ponadto niezwykle trudno jest usunąć zarażoną marchew bez zarażenia gleby: marchewka w niej utknie.Dla ogrodników jest to jedna z najgorszych chorób marchwi, ponieważ na bardzo długo pozbawia ogród produktywności.

Środki kontroli chorób. Wcześniej w walce z brązową plamą ogrodnicy woleli używać produktu o nazwie „Rovral”. Obecnie biofungicydy „Falcon” i „Prozaro” są uważane za niezwykle skuteczne leki. Niestety nie są zarejestrowani. Nie zapomnij również o prawidłowej technologii rolniczej oraz o gatunkach i hybrydach odpornych na tę chorobę.

Dodatkowo, jeśli chcesz posadzić marchew w okresie wegetacji lub złożyć ją w magazynie, powinieneś zadbać o potraktowanie jej biofungicydem.

Choroby marchwi: leczenie fusarium

Opis choroby. Ta choroba może zaatakować Twoje marchewki zarówno wiosną, jak i latem. Grzyby, które są przyczyną tej choroby, nie tylko atakują korzenie, ale także powodują więdnięcie całej rośliny. Te grzyby wchodzą do marchwi, penetrując zdrowy korzeń. Jest jeszcze inny sposób: infekcja może przedostać się do rośliny przez liścienie. Korzenie jako pierwsze cierpią z powodu wniknięcia choroby do marchwi. Jako pierwsze zaczynają gnić, pozbawiając marchew zdolności do efektywnego rozmnażania. Nasiona porażonych roślin tworzą słabe i miękkie. To znacząco wpływa na gorsze plony marchwi.

Jednak te grzyby wyrządzają najwięcej szkód podczas przechowywania. Ponadto im starsza roślina okopowa, tym mniej odporna na choroby. Wynika to z faktu, że wraz z wiekiem zmniejsza się ich zdolność do gromadzenia związków ochronnych. Ponadto wiek warzyw korzeniowych zależy również od tego, w jaki sposób zakaże je grzyb.

Grzybotwórcze czynniki infekcji powodują pojawianie się suchych narośli na powierzchni rośliny okopowej. Stopniowo zgnilizna postępuje i obejmuje całą marchewkę aż do korzenia, w pewnym sensie ją „mumifikując”.

Najczęściej infekcja występuje w ciepłą jesień, kiedy jest najczęściej uszkadzana. Grzyb przedostaje się do otwartych „ran” marchwi i zaczyna ją zatruwać od środka.

W przypadku ataku grzybów na młodą marchew, objawy zaczynają się od brunatnego zabarwienia korzeni liści. Następnie liście więdną i umierają. Następnie brązowa infekcja rozprzestrzenia się na wierzch marchewki, powodując gnicie i wszystkie opisane powyżej objawy.

Jeśli roślina została zarażona w pierwszym roku życia, najpierw choroba zaczyna cierpieć na szyjkę korzeniową. Jego tkanki pod wpływem substancji wydzielanych przez grzyba miękną i obumierają. Kiełki nie mają czasu, aby wyrosnąć na tyle, aby przebić się na powierzchnię. Sadzonki również przestają się rozwijać, stopniowo żółkną i również umierają. Jeśli uszkodzenia nie były zbyt intensywne, roślina ma szansę na przeżycie, ale z pewnością straci jakąkolwiek prezentację, a także zdolność wchłaniania wody, co znacznie pogorszy smak owoców.

Jeśli zarażona zostanie dojrzalsza roślina, Fusarium nie sprawi, że tak łatwo będzie się o sobie dowiedzieć. Korzenie rozwijają się wolniej, a na końcach liści pojawi się subtelne zażółcenie. Powoli i stopniowo liść nadal będzie wysychał, ale tak krytycznych konsekwencji, jak u młodych roślin, zdecydowanie nie należy się spodziewać.

Rośliny okopowe zakażone grzybami często zaczynają więdnąć przed zbiorem. Jeśli po tym będą przechowywane w warunkach wilgotności wyższej niż dopuszczalna, na marchewce zaczną pojawiać się białe naloty i małe, białe guzki. Również u nasady zaczną pojawiać się wrzody, jakby pokryte pęknięciami. Cała roślina okopowa zostanie pokryta suchym filmem, po czym będzie całkowicie zabarwiona na biało-różowawy kolor. W miarę postępu choroby plamy będą rosły i pokrywały się nie tylko pęknięciami, ale także fałdami. Podczas cięcia rośliny okopowej będzie można wyraźnie prześledzić, gdzie przebiega granica między zdrową a zainfekowaną tkanką. Czasami wewnątrz rośliny okopowej mogą tworzyć się puste przestrzenie.

Na ostatnich etapach przechowywania w marchwi nie pozostaje nic żywego.Staje się całkowicie suchy, pokryty różnymi rozmiarami wrzodów i zgnilizny. Jest to również czasami nazywane suchą zgnilizną, która jest powodowana przez więcej niż jeden patogen. Taki stan marchewki może tylko oznaczać, że osiedliło się w niej wiele chorób. W takiej sytuacji, przy dużej wilgotności, rośliny okopowe mogą całkowicie zmienić kolor na brązowo-brązowy i pokryć się mokrą zgnilizną, całkowicie zacierając granicę między zdrową a zainfekowaną tkanką.

Środki kontroli chorób. Jak zawsze, głównym sposobem ochrony marchwi przed fusarium jest odpowiedni sprzęt rolniczy. Bardzo ważne jest, aby dać swoim roślinom wszystko, czego potrzebują do prawidłowego wzrostu i rozwoju, ale jednocześnie nie przesadzaj z tym. Należy również pamiętać, aby dokładnie zbadać korzenie pod kątem niechcianych infekcji i w miarę możliwości pozbyć się zarażonych. Ponadto pamiętaj, że równie ważnym czynnikiem jest gleba, w której rośnie Twoja marchewka. Spraw, aby było zdrowsze i zabij chwasty na czas.

Można również stosować chemikalia. Na przykład lek o nazwie Fundazol pomaga zapewnić zdrowie i bezpieczeństwo korzeni, jeśli są one na chwilę zanurzone w roztworze.

Również w leczeniu tej choroby w krajach europejskich stosuje się lek „Prozaro”, który nie jest zarejestrowany w Federacji Rosyjskiej jako lek na marchew.

Wszystkie te punkty należy przestrzegać, ponieważ fusarium jest jedną z najniebezpieczniejszych chorób zagrażających całej uprawie.

Konieczne jest również dokładne monitorowanie, jak zdrowe korzenie wysyłasz do przechowywania i pozbycie się zainfekowanych na czas.

I nie zapomnij o dobrym materiale do sadzenia, który jest połową sukcesu twoich przyszłych zbiorów.

Cerkosporoza

Opis choroby. Cerkosporoza to choroba marchwi, która powoduje pojawienie się wielu jasnobrązowych plam z jasnym środkiem na liściach rośliny. Pierwsze plamy powstają wyłącznie na krawędziach liści, w wyniku czego wyginają się nienaturalnie. Z czasem małe plamki łączą się w jedną dużą ciemną masę, która całkowicie pokrywa liść. Następnie na ogonkach liścia zaczynają pojawiać się plamy, które z czasem twardnieją i zamieniają się w twarde wrzody. Jak pierścień otaczają liść, który bez dopływu składników odżywczych wysycha i obumiera. Po deszczu, w szczególnie deszczową pogodę, plamy pokrywają się szarym „puchem”.

Opis czynnika sprawczego choroby. Grzyb, który zaraża marchewkę cerkosporozą, bardzo lubi wilgoć, a także pewną temperaturę: od 22 ° C do 27 ° C.
Grzyb rozwija się w takich warunkach w niecały tydzień: w zaledwie 4 dni, po których rozpoczyna się infekcja i choroba. Patogen rozprzestrzenia się w powietrzu lub w wodzie. Szczególnie konieczne jest ścisłe monitorowanie resztek roślinnych po zbiorach, ponieważ to w nich grzyb może przez długi czas ukrywać się niezauważony i infekować przyszłe uprawy.

Środki ochronne przeciwko chorobom. Twoje doświadczenie = zdrowie Twoich upraw. Im bardziej poprawna jest twoja technika rolnicza, tym rzadziej twoja marchewka będzie chorować na cerkosporę. Również niektóre odmiany hybrydowe są odporne na tę chorobę grzybiczą. Jeśli jednak choroba jest poważna, należy zastosować lek o nazwie Kwardis.

Choroby marchwi