Choroby pieprzu

Pieprz to roślina należąca do rodziny psiankowatych. W rzeczywistości może być narażona na te same choroby grzybowe i wirusowe, co inni jego przedstawiciele, tylko niektóre choroby w mniejszym stopniu wpływają na roślinę i jej owoce, a niektóre mogą prowadzić do zupełnie smutnych konsekwencji, a z krzewu pieprzowego trzeba się dostać pozbyć się go raz na zawsze. Choroby pieprzu nie są rzadkością. W tym artykule dowiesz się szczegółowo o każdym z nich.

Wśród chorób, które rozprzestrzeniają się na uprawy papryki, można wyróżnić takie jak:

- choroby grzybicze

- choroby bakteryjne

- infekcje wirusowe

Głównym powodem występowania chorób jest naruszenie norm agrotechnicznych dotyczących sadzenia rośliny, a ogrodnik nie zapewnił roślinie wszystkich niezbędnych środków pielęgnacyjnych, dlatego może również osłabiać i przechodzić różne choroby. Jest jeszcze jeden ważny warunek - nawozy, ponieważ brak nawożenia wpływa również na odporność i odporność roślin na stres, co może prowadzić do rozwoju różnego rodzaju chorób.

Choroby papryki: sadzonki

Sadzonka jest tym, z czego w przyszłości wyrosną pełnoprawne rośliny, a dalsze zbiory papryki zależą od jej stanu. Musi być chroniony przed różnymi atakami szkodników, a także upewnić się, że sadzonki nie są zarażone żadnymi chorobami i wirusami, grzybami i bakteriami. Dlatego ogrodnik powinien zrozumieć, jakie niebezpieczeństwa czekają sadzonki na etapie sadzenia w otwartym terenie.

Dla sadzonek charakterystyczne są następujące choroby papryki:

- czarna noga

- biała zgnilizna

- szara zgnilizna

- górna zgnilizna

- kladosporium

- zaraza późna

- Letarg Fusarium.

Papryka jest również podatna na mączniaka prawdziwego, więdnięcie, zarazę bakteryjną, więdnięcie bakteryjne, łagodną zgniliznę bakteryjną, mozaikę tytoniową i słupki. Wszystkie te choroby są wywoływane przez grzyby i bakterie zawarte w glebie, a także przez różne szkodniki. Choroby pieprzu są zwykle wywoływane przez fakt, że ogrodnik narusza najważniejsze zasady uprawy roślin, a także po prostu niedbale traktuje sadzonki. Nie może przywiązywać wagi do złamanej części ani do tego, że podczas przetwarzania uszkodził system korzeniowy. Ale w rzeczywistości nawet najmniejsze uszkodzenie może prowadzić do tego, że roślina zacznie stopniowo boleć iw rezultacie całkowicie umrze właśnie z powodu tak nieostrożnego podejścia ze strony ogrodnika.

Jeśli w roślinie nastąpiły jakieś mechaniczne uszkodzenia, ogrodnik może dostosować swoje działania agrotechniczne, a cały proces wróci do normy. Jeśli mówimy o zakaźnych bakteriach, grzybach i współistniejących chorobach, to tutaj trzeba będzie poświęcić znacznie więcej czasu i wysiłku, aby się ich pozbyć i zapobiec przedostawaniu się ich na inne, zdrowe rośliny. Istnieje również możliwość, że roślina zostanie zainfekowana przez glebę, w której te bakterie i grzyby dobrze się zakorzeniają i mogą się w niej gromadzić, a następnie infekować posadzone tam rośliny.

Środki zapobiegawcze są uważane za najbardziej potrzebne, ponieważ chorobom papryki łatwiej zapobiegać niż się ich pozbyć, gdy roślina jest już w pewnym stopniu zaatakowana. Papryka ma kilka podstawowych opcji unikania choroby.Wymienimy je teraz, w tej części tego artykułu.

Po pierwsze, jesienią konieczne jest pierwsze leczenie profilaktyczne dla rośliny. Ale raczej nie dotyczy to roślin ani sadzonek, ale samej gleby. Musi być starannie wykopany na głębokość około 25 centymetrów. Kopanie jest uważane za zwykłą procedurę profilaktyczną, ponieważ dzięki niej większość chorób grzybowych z tej głębokości zostanie zniszczona - grzyb i bakterie umrą z powodu silnych mrozów.

Po drugie, bardzo ważne jest, aby ogrodnik przestrzegał wszystkich zasad płodozmianu. Zabronione jest sadzenie papryki dwa razy z rzędu na tym samym obszarze, ponieważ gleba została już wyczerpana i po prostu nie wystarczy na nowy sezon papryki. Nie zaleca się sadzenia papryki w miejscach, gdzie wcześniej rosły również inne psiankowate. W glebie mogą gromadzić się choroby i bakterie, które i tak zakażą sadzonki papryki po posadzeniu na odpowiednim obszarze.

Po trzecie, podkreślamy, że ogrodnik musi zadbać o odpowiednie podlewanie roślin. W idealnym przypadku system nawadniania kropelkowego zostanie zainstalowany w odpowiednim obszarze. Jeśli gleba jest podmokła, może to dalej prowadzić do psucia się systemu korzeniowego, dlatego podlewanie w odniesieniu do papryki to cała sztuka i należy traktować tę kwestię jak najdokładniej. Jeśli pogoda przewiduje opady, wówczas sztuczne podlewanie najlepiej wstrzymać na czas opadów. Nawet jeśli ogrodnik przestrzega tak pozornie elementarnych zasad, będzie w stanie zmniejszyć ryzyko zachorowalności o prawie 90%, co jest doskonałym wskaźnikiem.

Choroby grzybicze są najczęstszą chorobą papryki i innych psiankowatych. Prawie 80% wszystkich chorób papryki to te, które zostały spowodowane właśnie przez grzyby. Wynika to przede wszystkim z faktu, że zarodniki grzybów mogą być łatwo przenoszone przez różne owady, a także po prostu, gdy wieje wiatr. Ponadto grzyb jest bardzo wytrwały, może gromadzić się i przechowywać w glebie, a po posadzeniu w nim rośliny łatwo przenosi się do systemu korzeniowego i łodygowego, w wyniku czego roślina bardzo szybko obumiera.

Szuler

Czarna noga - najczęściej te choroby papryki wpływają na sadzonki uprawiane w warunkach szklarniowych. Szeroka gama patogenów wywołuje czarnuszkę, która bardzo szybko rozprzestrzenia się w ziemi, a także może być przechowywana w szczątkach materiałów z innych roślin. Choroba może również wystąpić ze względu na to, że szklarnia nie jest wystarczająco wentylowana lub sadzonki są sadzone zbyt blisko siebie. Rośliny po prostu nie mają wystarczającej ilości powietrza, pojawia się efekt cieplarniany - doskonała atmosfera do rozprzestrzeniania się chorób. Z reguły możesz znaleźć czarną łodygę, zauważając, że łodyga zaczęła stopniowo gnić i wysychać. Początkowo choroba koncentruje się w dolnej części rośliny, a następnie szybko rozprzestrzenia się po całym pniu. Zapobieganie polega na traktowaniu zarówno rośliny, jak i gleby roztworem nadmanganianu potasu przed sadzeniem, nie zajmie to dużo czasu, ale pomoże uratować roślinę przed taką dolegliwością. Nie wolno dopuścić do nasiąkania wodą. Jeśli nasadzenia są zbyt blisko siebie, należy je przerzedzić, pozostawiając najpotężniejsze krzaki.

Szara zgnilizna

Szara zgnilizna to choroba papryki, która pojawia się najpierw w dolnej części łodyg. Ogrodnik po zbadaniu odkrywa obfite brązowe plamy, które ostatecznie pokrywają się szarym nalotem. Grzyb jest przechowywany bardzo długo, trudno go usunąć, chyba że użyjesz specjalnych profesjonalnych środków. Ponadto grzyb jest bardzo łatwo przenoszony przez owady, przy wietrznej pogodzie lub przez wodę. Grzyb rozwija się szczególnie w wysokich temperaturach i dużej wilgotności. Rozwija się bardzo aktywnie i wpływa na krzewy.Szara zgnilizna najczęściej występuje na krzewach uprawianych w warunkach szklarniowych.

Aby zwalczyć szarą zgniliznę, doświadczeni ogrodnicy oferują jednocześnie kilka podstawowych metod:

- ważne jest terminowe przetwarzanie sadzonek, zaleca się również nurkowanie na czas. Pomieszczenie, w którym rosną sadzonki, powinno być dobrze wentylowane, a sadzonki nie powinny być sadzone zbyt blisko siebie, ponieważ może to wywołać chorobę

- gdy tylko krzaki papryki zaczną się formować, należy je kredować lub pokruszyć węgiel aktywny. Ogrodnicy twierdzą, że jest to naprawdę skuteczny środek do ochrony sadzonek przed bakteriami i grzybami.

- dotknięte rośliny muszą zostać wykryte na czas i natychmiast usunięte. W tym celu ogrodnik musi dokonywać codziennej kontroli roślin i sprawdzać je pod kątem występowania chorób grzybiczych, gnicia lub plam.

- również w celu ochrony roślin przed chorobami grzybiczymi nalewka na bazie czosnku jest doskonała.

Choroby pieprzu: Cladosporium

Cladosporium jest prawdopodobnie kolejną powszechną chorobą, która występuje na sadzonkach papryki w warunkach szklarniowych. Cladosporium jest przenoszony przez zarodniki (co można zrozumieć od nazwy tej choroby grzybiczej). Zarodniki te rozprzestrzeniają się bardzo aktywnie, przedostając się na narzędzia ogrodnicze (motyki, grabie, łopaty), a także przenoszone przez wiatr lub przez owady. Choroba objawia się wyraźnymi brązowymi plamami, które zwykle koncentrują się na części liściastej. Następnie pojawia się szary kwiat, a jeśli choroba nie zostanie wykryta na czas, może to po prostu doprowadzić do tego, że roślina zaczyna gnić z łodygi. Owoce, jeśli do tego czasu zdążą się uformować, również zaczynają bardzo szybko gnić.

Gdy tylko ogrodnik zauważy pierwsze oznaki choroby, zaleca się zmniejszenie wilgotności gleby, a także codzienne wietrzenie szklarni. Krzewy są spryskiwane specjalnymi lekami przeciwgrzybiczymi, które kupowane są w wyspecjalizowanych sklepach dla ogrodników.

Zaraza późna

Zaraza późna jest najczęstszą chorobą, która atakuje rośliny z rodziny Solanaceae. Owoce pokrywają się brązowymi plamami, które następnie obejmują całą roślinę, jej zielone i korzeniowe części. Pojawiają się na nich również mokre plamy, a plon można od razu zlikwidować, nie nadaje się do spożycia przez ludzi. Aby zapobiec fitosporozie, możesz użyć następujących metod:

- popraw płodozmian, monitoruj ich jakość

- krzewy należy leczyć lekami przeciwko takiemu grzybowi, który nazywa się zarazą późną

- dotknięte rośliny muszą zostać zniszczone natychmiast po wykryciu. Wskazane jest po prostu ich spalenie.

Choroba objawia się również nie tylko w wyniku infekcji grzybiczej, ale także jako znak, że roślinie brakuje niektórych mikro- i makroelementów, przez co jej odporność słabnie. dlatego żywienie profilaktyczne powinno odbywać się częściej przy użyciu nawozów na bazie manganu i jodu, potasu i miedzi, ponieważ to właśnie te składniki mogą wzmacniać odporność rośliny, jej odporność na stres.

Choroba pieprzu: fusarium

Fusarium - początek choroby polega na tym, że wpływa na system korzeniowy papryki, a następnie wszystkie procesy syntezy również zamrażają się w łodydze. W rezultacie roślina w pewnym momencie zrzuca całą część liściastą, a następnie wysycha. W rzeczywistości zrzucanie i wysychanie liści to najbardziej podstawowe oznaki, dzięki którym ogrodnik może zrozumieć, że coś jest nie tak z rośliną i że potrzebuje pomocy w wyeliminowaniu pierwotnej przyczyny tego stanu.Choroba może rozwijać się bardzo aktywnie, jeśli występuje nadmierna wilgotność gleby lub nastąpił gwałtowny spadek temperatury, na który roślina po prostu nie jest gotowa. Najlepiej natychmiast usunąć dotknięte krzewy, a po usunięciu krzewu potraktuj ziemię środkiem przeciwdrobnoustrojowym i przeciwgrzybiczym. Możesz również użyć tych samych metod kontroli, które wymieniliśmy podczas identyfikacji fitosporozy.

Biała zgnilizna

Biała zgnilizna to kolejna choroba, którą można wykryć po białym nalocie na łodygach papryki. Co więcej, już wewnątrz łodygi wszystkie procesy zatrzymują się, pojawia się ciemne zagęszczenie, z którego grzyb zaczyna się jeszcze silniej manifestować, co niszczy całą roślinę. Z reguły biała zgnilizna występuje z powodu nadmiernej wilgoci w powietrzu, a także z powodu gwałtownego spadku temperatury. Jako środek zapobiegawczy odpowiednie jest podlewanie krzewów ciepłą wodą o temperaturze pokojowej; jeśli krzewy rosną w szklarni, pomieszczenie musi być codziennie wentylowane, unikając stagnacji ciepłego powietrza; jeśli zostaną znalezione dotknięte rośliny, uratowanie ich będzie już problematyczne, dlatego ogrodnikowi zaleca się po prostu ich usunięcie i zniszczenie, aby grzyb z nich nie dostał się do nadal zdrowych roślin.

Choroby pieprzu: mączniak prawdziwy

Mączniak prawdziwy to choroba grzybicza występująca częściej u papryki uprawianej w szklarniach. Z reguły ogrodnik znajduje duże plamy na górnych liściach i ich górnych partiach, które po pewnym czasie pokrywają się białawym nalotem. Gdy tylko choroba zacznie się aktywnie rozwijać, liście są całkowicie dotknięte takimi plamami. Zaczynają się deformować, wysychać, nabierają dalekiego od zdrowego wyglądu. W końcu dotknięte liście opadają, a choroba nadal atakuje roślinę. Jako środki zwalczania mączniaka prawdziwego ogrodnicy i agronomowie podkreślają następujące aspekty:

- do uprawy papryki konieczne jest stworzenie jak najkorzystniejszych warunków - należy je regularnie podlewać i nawadniać górną część rośliny, ale nie przesadzać z glebą

- jeśli ogrodnik znajdzie chore części rośliny, to najlepiej je usunąć, a całą glebę i konstrukcję szklarni należy zdezynfekować

- po wykryciu choroby ogrodnik musi ocenić, na jakim etapie rozwoju jest obecna. Jeśli jest to początkowy etap, to roślinę można jeszcze uratować, traktując ją fungicydami, zarówno ogólnoustrojowymi, jak i kontaktowymi, które w tej sytuacji będą równie skuteczne.

Pionowe więdnięcie papryki następuje w okresie, gdy roślina dopiero zaczyna kwitnąć. Liście spowalniają rozwój, różnią się niewielkimi rozmiarami, w dolnej części widoczne są plamy. Liście następnie nabierają żółtego odcienia, obumierają i obserwuje się ich masowy upadek. Choroba może się rozwinąć, jeśli temperatura powietrza przekroczy 25 stopni, a wilgotność gleby jest jak najniższa. Jeśli chodzi o środki, od ogrodnika zależy:

- po opuszczeniu przez krzewy okresu wegetacji należy je usunąć z terenu, a także oczyścić glebę z wszelkich resztek roślinnych, ponieważ w resztkach mogą się również gromadzić różne bakterie i grzyby

- zasady płodozmianu, o których wspomnieliśmy wcześniej w tym artykule, są również niezwykle ważne, aby zachować roślinę i chronić ją przed więdnięciem

- sadzonki powinny rosnąć tylko na zaprawionej i odkażonej glebie

- w okresie wegetacji gleba powinna być zwilżona w 75-80%

- w celu zapobiegania więdnięciu można użyć biofungicydu Trichodermin, który doskonale nadaje się do dezynfekcji gleby i zwiększenia odporności rośliny.

Choroby bakteryjne

Istnieją również pewne choroby bakteryjne, które również są bardzo powszechne w papryce.Takie choroby są bardzo podstępne, ponieważ mogą nie wykazywać żadnych objawów i oznak, a potem pewnego dnia roślina po prostu umiera. Objawy mogą być podobne do wszelkich innych chorób, które prowadzą zarówno do miejscowych zmian chorobowych, jak i rozległych zmian chorobowych roślin, po czym należy ją usunąć z terenu i zniszczyć, a glebę zdezynfekować.

Choroby bakteryjne rozprzestrzeniają się przez owady, a także penetrują nawet najmniejsze dziury, takie jak pęknięcia w łodydze. Mogą prowadzić do gnicia różnych części rośliny, martwicy i oparzeń, a nawet guzów. Wszystko to można ustalić na podstawie oględzin zakładu, ale nawet wtedy będzie jasne, że jest to bolesne i należy podjąć wszelkie środki, aby rozwiązać ten problem.

Czarna plamka bakteryjna

Choroba bakteryjna objawiająca się zarastającymi plamami, które z czasem ciemnieją. W rezultacie krzak po prostu umiera, ponieważ choroba „zjada” go od środka. Jeśli chodzi o skuteczne środki, najlepiej zacząć od zaprawiania nasion: nasiona moczy się w roztworze manganu, dzięki czemu są dezynfekowane. Glebę należy również zdezynfekować wszelkimi dostępnymi metodami, okresowo sadzonki można leczyć skutecznym płynem Bordeaux. Jeśli roślina jest już zarażona, należy ją usunąć z terenu i unieszkodliwić, aby bakterie z niej nie przeniosły się na zdrowe rośliny.

Błyskawiczne więdnięcie bakterii

Bakterie wnikają do układu naczyniowego rośliny, w wyniku czego nie mogą się normalnie odżywiać i rozwijać, co prowadzi do śmierci. Aby zwalczyć więdnięcie, konieczne jest usunięcie zainfekowanych roślin natychmiast po wykryciu, ponieważ bakterie są bardzo agresywne; nasiona są traktowane roztworem na bazie czosnku przed sadzeniem, następnie suszone i sadzone w doniczkach do sadzonek; karmienie powinno odbywać się zgodnie z harmonogramem, należy przestrzegać zasady, że papryki nie można sadzić na tych samych terytoriach przez dwa lata z rzędu, ponieważ narusza to zasady płodozmianu i techniki rolniczej.

Delikatna zgnilizna bakteryjna może bardzo szybko zaatakować układ naczyniowy krzewu, dlatego po krótkim czasie obumiera. Oznaki tej choroby są takie, że łodyga jest pusta, a liście tracą kolor. Aby zwalczyć chorobę, przed sadzeniem należy zdezynfekować nie tylko nasiona, ale także glebę, jest to bardzo ważna zasada; regularnie wietrz szklarnię, upewnij się, że wilgoć nie zastyga po podlaniu; wszystkie dotknięte krzaki są natychmiast usuwane z terenu i palone.

Bakteryjny rak pieprzu rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności, a nosicielami mogą być nie tylko owady, ale także sama osoba, która przetwarzała zdrowe krzewy za pomocą zainfekowanych narzędzi. Na papryce pojawiają się obfite brązowe plamy, stopniowo łączą się w jedno miejsce, roślina pokrywa się skórką. Krzewy, którym udało się zainfekować, należy leczyć roztworem siarczanu miedzi, a także innymi lekami o wysokiej zawartości miedzi. Jeśli roślina jest głęboko dotknięta, nie należy próbować jej reanimować, ale natychmiast ją usunąć.

Choroby wirusowe

Choroby wirusowe obejmują mozaikę tytoniową, stolbur. Wirusy rozprzestrzeniają się przez owady, dlatego przede wszystkim należy skupić się na walce z mszycami, wciornastkami i nicieniami i tylko dzięki tym środkom zapobiegawczym można zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusów wśród papryki. Nasiona muszą być starannie przetworzone przed sadzeniem, podczas zbierania lub przesadzania na otwarty teren nie można zaszkodzić roślinie i jej systemowi korzeniowemu. Ponadto okresowo rośliny traktuje się specjalnymi preparatami do zwalczania owadów będących nosicielami infekcji i wirusów.Tylko dzięki takim środkom zapobiegawczym można zapobiegać chorobom, ponieważ przy wirusach roślina nie może zostać zachowana, musi zostać natychmiast zniszczona.