Bulbophyllum - Bulbophyllum (Orchidea)

Prawie najliczniejszym rodzajem rodziny Orchidei jest rodzaj Bulbophyllum. Internetowy projekt Plant List mówi, że istnieje prawie 1900 odmian tej rośliny, ale zagraniczne źródła zapewniają, że gatunków jest wielokrotnie więcej. Roślinność tej kultury jest bardzo zróżnicowana, nie jest łatwo zrozumieć, że są to krewni.

Storczyki Bulbofilum mogą być małe lub ogromne. Pseudobulwy, liście, ich wygląd i ubarwienie różnią się wielkością. Storczyk Bulbophyllum może kwitnąć przez kilka dni lub wiele miesięcy, istnieją odmiany, które kwitną prawie stale, bez przerwy przez cały rok i nie potrzebują odpoczynku. Niektóre rośliny słyną z eleganckich kwiatostanów, inne z pojedynczych kwiatów.

U większości gatunków Bulbophyllum płatki tworzą zagłębienie w kształcie lejka, a niektóre rośliny mają długie gałęzie, które wyglądają jak ogony myszy i szczurów. Stąd nazwa, która tłumaczy się jako „storczyk z ogona szczura”. Tylko niewielka ilość tej roślinności ma przyjemny kwiatowy aromat, większość roślin wydziela zapach mięsa, które zepsuło się, aby przyciągnąć muchy do zapylania.

W środowisku naturalnym storczyki Bulbophyllum prowadzą epifityczny tryb życia, rzadko rosną jako litofity lub rozsiewają kłącza na powierzchni gleby. Niektóre gatunki lubią rosnąć w umiarkowanych, ciepłych warunkach klimatycznych rzek, gdzie powietrze jest zawsze wilgotne, ale większość rośnie na chłodnych obszarach górskich. Geografia rozmieszczenia: tropiki Ameryki, Azji, wyspy Oceanii.

Bulbophyllum: cechy orchidei

Orchidea Bulbophyllum: zdjęcie rośliny

Roślina Bulbophyllum ma łodygę pełzającą po powierzchni gleby, na której znajdują się jedno- lub dwulistne, wypukłe lub kanciaste pseudobulwy. Wierzch pokryty cienkimi lub twardymi i gęstymi liśćmi wyrastającymi prosto lub opadającymi.

Tworzenie szypułek Bulbophyllum występuje u podstaw tuberidii, ale w rzadkich przypadkach powstają one bezpośrednio z kłącza. Większość dzikich odmian ma wiele kwiatostanów, a tylko kilka odmian wyróżnia się jedną opadającą koroną na łodydze z kwiatami. Kwiaty mogą mieć różną wielkość - istnieją gatunki o bardzo małych kwiatach, ale istnieje również duża liczba odmian o dużych kwiatach.

Kwiat Bulbophyllum w postaci obszernej wargi, lekko owłosionej lub rzęski. Kwiaty są proste lub mają 3 płaty. U podstawy widać pionową i skróconą kolumnę.

Bulbophyllum: rośnie

Storczyki Bulbophyllum wymagają jasnego oświetlenia, ale rozproszonego. Oznacza to, że lepiej jest posadzić Bulbophyllum w dobrym oświetleniu. W zacienionym miejscu rozwój rośliny również będzie normalny, ale może nie kwitnąć tak, jak powinien. Bardzo jasne promienie słońca na liściach mogą pozostawiać oparzenia, z tego powodu, jeśli liście zaczynają się rozjaśniać, roślina jest usuwana do miejsca, w którym nie ma bezpośredniego słońca. Ponieważ orchidea Bulbophyllum prawie nigdy nie jest uśpiona, w sezonie zimowym jest utrzymywana w dodatkowym oświetleniu, odbywa się to za pomocą lamp fotograficznych.

Podstawowym warunkiem uprawy bulbophyllum jest dobra cyrkulacja powietrza w miejscu, w którym znajduje się roślina, nie tylko w dzień, ale także w nocy. Obszar wokół storczyka powinien być cały czas świeży.Nie ma znaczenia, jaką metodą posadziłeś roślinę - z otwartymi korzeniami na klocku lub w pojemniku.

Wymaga również starannego monitorowania warunków temperaturowych. W ciągu dnia nie powinno być nagłych zmian temperatury. Utrzymuj reżim temperatury przez cały rok w granicach 20-22 stopni, ponieważ mikroklimat musi być ciepły. Jeśli w pokoju nie ma termometru, orchidea powie ci, jak to naprawdę jest - wygodne czy nie. Dotknij liści ręką, a poczujesz, czy są zimne, czy za ciepłe.

Bulbophyllum: sadzenie orchidei

Bulbophyllum: zdjęcie orchidei

Metody sadzenia storczyków: w doniczce, na klocku, w koszu, na pojemniku odwróconym do góry nogami.

Metoda sadzenia, uważana za tradycyjną, jest prosta i stosowana przez większość hodowców kwiatów - sadzenie rośliny w zwykłej plastikowej doniczce z wieloma otworami. Podczas sadzenia należy wykonać warstwę drenażową, która zajmuje 1/3 grubości pojemnika. Mieszanka gleby powinna zawierać: drobnoziarnistą korę sosnową, mech torfowiec, węgiel drzewny, seramis. Mieszanka gleby wypełnia resztę pojemnika.

Na dnie mieszanki glebowej znajdują się duże kawałki składników, bliżej warstwy powierzchniowej - małe kawałki „składników”, na dodatek wszystko musi być ściółkowane, aby utrzymać wilgoć. Mech służy do ściółkowania. Sadzonkę umieszcza się bliżej ściany, aby zachować miejsce wzrostu kłącza z młodymi pseudobulwami. W przeciwnym razie nowe narośla będą wypełzać poza krawędzie doniczki.

Często zdarzają się przypadki uprawy bulbophyllum w drewnianych koszach lub na klocku. Ta metoda jest trudna, ponieważ trudno będzie utrzymać korzenie zawsze wilgotne. Ale hodowcy kwiatów z doświadczeniem wymyślili łatwą innowację - w poziomej studni drzewa, do której przymocowana jest roślina, wycina się rynnę o małej objętości, woda będzie w niej zatrzymywana po podlewaniu przez dość długi czas . Pamiętaj jednak, że przy tej metodzie sadzenia zasolenie bloku drewna i gleby może uszkodzić system korzeniowy storczyka.

Jest jeszcze jedna niezwykła metoda sadzenia kwiatu. Włókno kokosowe lub mech umieszcza się wewnątrz pojemnika odwróconego do góry nogami z dużą liczbą otworów. Doniczka z zewnątrz jest owinięta tymi samymi elementami i zabezpieczona sznurkiem lub drutem o małej grubości. U góry montuje się sadzonkę, należy ją przymocować tak, aby roślina była stabilna, pod pseudobulwami należy umieścić niewielką ilość mchu. Kultura jest uprawiana jako ampeliczna, przy czym obserwuje się jej dobre zdrowie.

Przeszczep storczyków

Konieczne jest przeszczepienie storczyka Bulbophyllum, gdy kłącze zaczyna wypełzać poza krawędzie pojemnika. Zaleca się przesadzanie w sezonie wiosennym, ale fakt, że orchidea kwitnie bez przerwy, może pomóc.

Algorytm przeszczepu Bulbophyllum:

• Najpierw musisz ustalić, czy potrzebny jest przeszczep. Jeśli kłącze z pseudobulwami znajduje się poza krawędziami doniczki, to czas.
• Orchidea jest wyciągana z pojemnika, musisz dokładnie zbadać korzenie. Mieszankę gleby zastępuje się świeżą, ale często nakłada się ją po raz drugi, jeśli nie zaczęła gnić.
• Na dnie pojemnika układana jest warstwa drenażowa, a następnie duże części mieszanki glebowej.
• Storczyk umieszcza się na wierzchu bliżej ściany pojemnika, system korzeniowy posypuje się drobnymi frakcjami pozostałości substratu.
• Kwiat jest mocowany za pomocą specjalistycznego urządzenia, aby zapobiec jego przechylaniu podczas ukorzeniania się w nowej mieszance doniczkowej.
• Przesadzona roślina nie jest od razu podlewana, dopiero po kilku dniach. Warto karmić po 30 dniach.

Bulbophyllum: pielęgnacja storczyków

Bulbophyllum: film o uprawie orchidei

Jest to ważne podczas podlewania storczyków Bulbophyllum, aby mieszanina gleby była całkowicie zwilżona, ale nadmiar wilgoci nie powinien znajdować się na patelni. Mieszanka gleby nie może całkowicie wyschnąć do chrupania.Ale w sezonie zimowym przy niskich temperaturach należy regulować liczbę podlewania. Regulacja uzależniona jest od temperatury powietrza, w tym przypadku dopuszcza się krótkie wyschnięcie podłoża.

Storczyki uprawiane w koszach lub na klockach podlewa się metodą maczania. System korzeniowy powie Ci o terminowym podlewaniu. Korzenie są również spryskiwane letnią wodą.

Crohn Bulbophyllum nie wymaga bardzo wysokiej wilgotności, wystarczy jej poziom obecny w pomieszczeniu, wynosi około 35%, nie mniej. Niższa wilgotność może zabić storczyk.

Bulbophyllum jest karmiony na liściach 1 raz w ciągu 7 dni. Stosuje się słaby koncentrat specjalistycznych mieszanek nawozowych do storczyków, przy czym dawkowanie jest kilkukrotnie zmniejszane w stosunku do dawki wskazanej na opakowaniu przez producenta. Opatrunek górny nakłada się po podlaniu, a mianowicie po południu, aby działanie promieni słonecznych nie było już niebezpieczne. Zimą storczyk jest karmiony w rzadkich przypadkach, w porównaniu z aktywnym sezonem wegetacyjnym, nawożenie przeprowadza się 1 raz / 15-20 dni.

Rozmnażanie Bulbophyllum odbywa się poprzez podzielenie kłącza podczas przesadzania, na każdym poletku należy pozostawić 3 dorosłe pseudobulwy. Odcinki kawałków posypuje się sproszkowanym węglem drzewnym. Rozmnażanie nasion jest wykorzystywane przez hodowców do pozyskiwania nowych produktów storczykowych tego rodzaju.

Choroby i szkodliwe owady

Bulbophyllum jest bardziej odporny na choroby niż inne odmiany storczyków. Główną trudnością, która może wpłynąć na roślinę, jest pojawienie się zgnilizny z powodu przepełnienia. Zwalczanie zgnilizny i ratowanie storczyka jest możliwe, jeśli kultura jest nieznacznie dotknięta, a także przy szybkim wykryciu choroby. Stosuje się fungicydy, mieszankę gleby suszy się lub zastępuje nową, a dodatkowo reguluje się liczbę i obfitość podlewania.

Gatunki o cienkich liściach są podatne na częste ataki szkodliwych owadów. na storczyku mogą pojawić się mszyce, ale zauważalnie szkodzą liściom ślimaka, które wchodzą do pokoju z nowymi kwiatami. Szkodniki są niszczone przez insektycydy, a ślimaki są eliminowane poprzez zmianę mieszanki gleby na nową.

Błędy popełniane podczas uprawy bulbophyllums.

Niezrozumiałe plamy pokrywają liście, kolor liści zmienia się na jaśniejszy odcień, co oznacza, że ​​w pomieszczeniu jest nadmiar oświetlenia, trzeba trochę zacienić, zapewnić rozproszenie światła.

Wygląd końców liści jest jakby spalony, co oznacza, że ​​​​roślina została przekarmiona mieszaninami zawierającymi azot, konieczne jest dobre spłukanie mieszanki gleby.

Rozpad pseudobulw następuje po nadmiernym podlewaniu, przy dużej wilgotności powietrza, przy słabej cyrkulacji powietrza lub przy braku wentylacji.

Nie obserwuje się kwitnienia Bulbophyllum, dlatego bulbophyllum jest bardzo gorący lub nie ma regulacji podlewania, a podlewanie może być zarówno nadmierne, jak i niewystarczające. Orchidea może nie kwitnąć w określonym czasie, może to wynikać z charakterystycznych cech niektórych gatunków.

Bulbophyllum: odmiany i typy

Istnieje prawie 2000 odmian bulbophyllum, więc nie jest łatwo zrozumieć, które z nich są bardziej znane i popularne w uprawie domowej. Mimo to hodowcy kwiatów są zainteresowani poznaniem niektórych gatunków w celu uzupełnienia przestrzeni wewnętrznych tak egzotycznym kwiatem.

Bulbofillum Beccari (B. Beccarii).

Bulbophyllum Beccari: zdjęcie orchidei

Ta odmiana Bulbophyllum jest interesująca dla większości hodowców kwiatów, ale trudno ją uprawiać w domu, ponieważ roślina ma duże rozmiary. Kultura rośnie w tropikach Borneo, jej korzeń jest gruby, o średnicy 5-20 cm, owija się wokół pnia drzewa, torując sobie drogę na szczyt, do światła.

Na całej długości znajdują się małe jajowate tuberidia z dużym grubym liściem u góry, pomalowanym na żółto-zielony kolor i mającym kształt miseczki. W tuberidii dochodzi do nagromadzenia pozostałości organicznych wykorzystywanych przez roślinę jako opatrunek wierzchni.

Kwiatostan powstaje z korzenia w pobliżu pseudobulwy i zwisa, jego długość wynosi 20-22 cm, kwiaty są małe, żółtawe, mają czerwone smugi. Liczba kwiatów zwykle przekracza sto. Kwiaty pachną zgniłym mięsem, jest to konieczne, aby zwabić muchy do zapylania rośliny.

Bulbophyllum Medusa (B. Medusae).

Bulbophyllum Medusa: zdjęcie orchidei

Bulbophyllum Medusa jest tak nazwany, ponieważ bardzo przypomina meduzę. Tuberidia w formie elipsy, u góry powstaje jeden zagęszczony liść, pomalowany na szmaragdowy kolor. Kwitnąca łodyga Bulbophyllum Medusa jest pochylona w dół, znajduje się na niej około dwunastu małych pąków. Przy ich jednoczesnym otwarciu wydaje się, że otworzyła się jedna duża obręcz. Zwężenie działek do dołu następuje stopniowo, później zamieniają się w cienkie włókna o długości 25-30 cm Włókna Bulbophyllum Medusa można ozdobić kropkami w kolorze szkarłatnym lub pomarańczowym.

Bulbophyllum Makrantum (B. Macranthum).

Niewielkich rozmiarów kwiat Bulbophyllum Makrantum, dorasta do 15 cm, posiada płożące kłącze. Tuberidia są wąskie, wydłużone, na górze tworzy się jeden liść. Średnica kwiatu wynosi 5 cm, kolorystyka samych kwiatów Bulbophyllum Makrantum wygląda tak, jakby były gęsto pokryte plamami - na tle bieli pojawiają się plamy w kolorze fioletowym, które łączą się ze sobą. Działki kielicha Bulbophyllum Macrantum są połączone w kształt łódki, ich końce są solidne o fioletowo-fioletowym odcieniu. Charakterystyczną cechą jest obecność przyjemnego delikatnego aromatu, który łączy w sobie zapach świeżo ściętego ogórka i goździków.

Bulbophyllum Frosty (B. Frostii)

Bulbophyllum Frosty: zdjęcie orchidei

Karłowata roślina epifityczna orchidea Bulbophyllum Frosty, która została znaleziona na terytoriach Tajlandii, Wietnamu, a także na Półwyspie Malajskim. Tuberidia są małe, owalne, żółto-zielone. Szypułka tworzy się u podstawy pseudobulwy, jest w niej 2-5 kwiatów, które są niezwykłe w swoim wyglądzie, wyglądają jak łodygi z bajek lub piskląt, których dzioby są otwarte. Płatki storczyka Bulbophyllum Frosty są koloru jasnooliwkowego, pokryte są naroślami w kolorze ciemnofioletowym, podobnym do brodawek. Wargi koloru ciemnej wiśni, wygięte w formie rowka wzdłużnie do osi znajdującej się pośrodku. Bulbophyllum Frosty kwitnie przez cały sezon zimowy od grudnia do kwietnia.

Bulbophyllum Phalaenopsis (B. Phalaenopsis).

Bulbophyllum Phalaenopsis jest duży, jego ojczyzną są zachodnie niziny Nowej Gwinei. Liście osiągają długość 12 cm, wyrastają z górnych części pseudobulw o zaokrąglonym kształcie, ich średnica wynosi 30 cm. Skrócona szypułka Bulbophyllum Phalaenopsis wyrasta z podstawy tuberidium, na niej znajduje się kwiatostan, który jest gładki kwiaty dojrzewające, pomalowane na kolor krwistoczerwony, szerokość kwiatu 7,5 cm, kwiaty wydzielają zapach zgniłego mięsa. Nie jest tak mocny, czuć to tylko przy bardzo bliskim kontakcie z Bulbophyllum Phalaenopsis

Bulbophyllum Bicolor („Dwukolorowy”, B. Bicolor).

Bulbophyllum Bicolor: zdjęcie orchidei

Miniaturowy kwiat, jego ojczyzną jest Hongkong, osiąga wysokość 13 cm, nie mniej. Pseudobulwy w kształcie elipsy nie przekraczają 2 cm długości, ich średnica wynosi 1 cm. Na górze tworzy się jeden wąski owalny liść, osiągający około 11 cm długości.

Szypułka dorasta do 4,5 cm, pojawia się od podstawy tuberidium. Kwiatostan składa się z 3-5 beżowych kwiatów, płatki pokryte są cienkimi liniami o bogatym szkarłatnym kolorze, które znajdują się wzdłuż powierzchni storczyka.Warga ma kolor żółty lub koralowy. Bulbophyllum kwitnie w ostatnie zimowe dni, czyli w lutowe dni. Roślina kwitnie przez dwa miesiące.

Lobby Bulbophyllum (B. lobbii).

Storczyk otrzymał nazwę Bulbophyllum Lobby na cześć podróżnika i botanika z Anglii T. Lobby, który przywiózł storczyk z południowo-wschodniej Azji do Wielkiej Brytanii. Bulbophyllum Lobby jest średniej wielkości, dorasta do 30 cm, ma żółto-zielone jajowate tuberidie i skórzaste liście, osiągające długość około 25 cm.

Wzrost szypułki bulwy Bulbophyllum pochodzi z guzka na kłączu, ma 1 duży kwiat o średnicy 7-10 cm, który jest uważany za najbardziej dekoracyjny spośród wszystkich bulbophillum. Płatki i płatki są spiczaste i lekko zakrzywione, główna barwa jest żółtawa, ale jest też pomarańczowa lub jasna oliwka. Cała powierzchnia płatków Bulbophyllum Lobby jest usiana kropkami i kreskami w kolorze różowym, ciemnowiśniowym lub fioletowym.

Bulbophyllum Wełniasty (B. Lasiochilum).

Tajska orchidea. Pseudobulwy są podłużne, w kształcie owalu, liście długie, w kształcie jajka, przeciwnie. Kwiaty są małe, wydzielają zapach, ich średnica wynosi 3 cm, kwiatostan ma kształt parasola. Działki są żółte lub płowe, pokryte szkarłatnymi plamkami, płatki i warżka soczyste, czerwone.

Bulbophyllum Rothschild (B. rothschildianum).

Bulbophyllum Rothschild: zdjęcie orchidei

Nazwa rośliny Bulbophyllum pochodzi od kolekcjonerów storczyków z Wielkiej Brytanii. Odkrycie dzikiej orchidei jest prawie niemożliwe, naukowcy odkryli kilka okazów w północno-wschodnich Indiach. Mały kwiatek, osiągający wysokość około 20 cm, wyrasta w formie krzewu, daje więcej niż jeden wzrost na okres.

Pseudobulwy mają długość 4 cm, na szczycie każdej z nich znajduje się jeden arkusz pomalowany na ciemny szmaragd, osiągający nie więcej niż 18 cm długości. Szypułka jest zakrzywiona w kształcie łuku, kwiatostan ma kształt parasola, zawiera oryginalne spódnice kwiatowe, które tworzą działki umieszczone po bokach, pokryte są górnym płatkiem. Na krawędziach wieniec ozdobnie ozdobiony jest jasną frędzelką, składającą się z prążkowanych kosmków, które kołyszą się pod wpływem wibracji powietrza. Zasadniczo płatki są pomalowane na jasnozielono-biały kolor, a powierzchnia płatków jest wysadzana, jak koralikami, szkarłatno-szkarłatnymi guzkami.

Bulbophyllum Kareyanum (B. careyanum).

Roślina epifityczna, osiągająca około 25-30 cm wysokości, o wydłużonych pseudobulwach o jasnozielonym zabarwieniu i liniowych liściach. Kwiatostany w kształcie walca, osiągające długość około 20-25 cm, zawierają małe kwiaty o barwie pomarańczowo-żółtej lub zielonkawej, które mają umiarkowany aromat przejrzałych owoców.

Streszczenie

Bulbophyllum jest mniej powszechny wśród rosyjskich kolekcjonerów storczyków niż phalaenopsis. Ale jej oryginalny, egzotyczny wygląd i bezpretensjonalność mogą stać się znakami, dla których ta roślina Bulbophyllum może być uprawiana w warunkach wewnętrznych, z pewnością zachwyci oko.