Drzewo herbaciane

Drzewo herbaciane lub inaczej melaleuca to cały rodzaj reprezentujący rodzinę Myrtle. Obejmuje około 200 różnych podgatunków wiecznie zielonych drzew i krzewów odmianowych. W swoim naturalnym środowisku rosną w Indonezji, Australii, Malezji, Nowej Kaledonii i Papui Nowej Gwinei.

Drzewo herbaciane - opis i charakterystyka

Zdjęcie drzewa herbacianego

Proste liście tej rośliny są jajowate lub lancetowate. Najczęściej znajdują się one na gałęziach naprzemiennie. Są gatunki, które nie mają ogonków, ale są też takie, które mają dość krótkie ogonki. Kwiatostany są raczej luźne, o kształcie cylindrycznym lub kulistym, składają się z dość pachnących kwiatów. Takie kwiatostany mają bardzo podobny wygląd do pędzla lub miotły. Główną cechą wyróżniającą te kwiatostany jest to, że każdy taki kwiatostan kontynuuje wzrost nowego. Kwiaty takich kwiatostanów często składają się z pręcików zebranych w pięć wiązek. W takim kwiecie płatki mogą odpaść, gdy okres kwitnienia dopiero się zaczyna. Po chwili zamiast kwiatów tworzą się kapsułki typu zamkniętego i są dość mocne, zawierają nasiona. Te kapsułki są silnie dociskane do łodyg. W tej kulturze nie tylko kwiatostany różnią się nietypowym kształtem, ale także korą, która jest łuszcząca się i ma blady kolor. Istnieją gatunki, u których kora może się łuszczyć dość duża, ale w cienkich kawałkach, dlatego popularnie można tę roślinę spotkać pod nazwą drzewo-kora papierowa. Warto zauważyć, że krzewy i drzewa tego rodzaju uważane są za lecznicze, co zostało udowodnione na samym początku XX wieku. W absolutnie każdej części tej kultury znajdują się olejki eteryczne iw znacznych ilościach mogą niszczyć wirusy, drobnoustroje i różne grzyby.

Należy powiedzieć, że melaleuca przemiennolistna może być po prostu pomylona z manuką (nazwa naukowa to leptoospermum paniculata), która jest również nazywana nowozelandzkim drzewem herbacianym. Bardzo często można nawet zobaczyć zdjęcie tej konkretnej rośliny pod opisem drzewa herbacianego. Chociaż są one naprawdę bardzo podobne w swoich liściach, ich kwiaty są radykalnie inne. Ponadto kultury te różnią się między sobą właściwościami i zastosowaniem. Dlatego przed przygotowaniem jakiegokolwiek środka ludowego powinieneś początkowo upewnić się, która roślina jest przed tobą.

Drzewo herbaciane: sadzenie i pielęgnacja

Ta kultura jest uważana za dość bezpretensjonalną, a jej uprawa w domu nie spowoduje żadnych szczególnych trudności. Ale jeśli chcesz stałego i obfitego kwitnienia, musisz stworzyć dość sprzyjające warunki do wzrostu tej rośliny.

• Gleba

Najlepsza opcja gleby do uprawy tej rośliny będzie neutralna lub lekko kwaśna i raczej luźna. Glebę można przygotować własnymi rękami, wystarczy wymieszać w stosunku 1: 2: 1 darni, torfu i piasku. W przypadku sadzenia pięknego melaleuca proporcja piasku będzie większa.

• Najlepszy opatrunek

Ta kultura w okresie aktywnego wzrostu wymaga karmienia dwa razy co 4 tygodnie. W tym celu stosuje się złożone nawozy, specjalnie stworzone do kwiatów w pomieszczeniach.

• Podlewanie

W swoim naturalnym środowisku kultura ta woli rosnąć wzdłuż brzegów rzek i na terenach bagiennych. Dlatego uprawiając go w domu, należy go regularnie dobrze podlewać. Kiedy gleba całkowicie wyschnie, drzewo herbaciane może umrzeć.Nie należy również dopuścić do stagnacji wilgoci, w przeciwnym razie może wystąpić gnicie korzeni tej kultury. Podlewanie powinno odbywać się za pomocą osiadłego i miękkiego płynu. Aby zmiękczyć twardą wodę, eksperci zalecają dodanie do niej niewielkiej ilości kwasu cytrynowego lub octowego. W dość mroźnym sezonie zimowym należy zmniejszyć liczbę i objętość nawadniania. W tym momencie podlewanie odbywa się tylko wtedy, gdy wyschnie wierzchnia warstwa gleby.

• Wilgotność

Ta kultura wymaga dużej wilgotności. Aby go zwiększyć, należy regularnie spryskiwać roślinę, zwłaszcza gdy jest gorąco i sucho. Innym sposobem na zwiększenie wilgotności jest wsypanie keramzytu do palety i wlanie wody.

• Oświetlenie

Ta kultura wymaga dobrego i jasnego oświetlenia, ale w południe roślina musi być chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Godziny dzienne dla drzewa herbacianego powinny wynosić około 10-12 godzin, a w odniesieniu do poziomu oświetlenia około 6500-7500 luksów. Przy braku oświetlenia kultura powinna być zaopatrzona w dodatkowe oświetlenie ze specjalnych fitolamp. Jeśli roślina będzie dobrze oświetlona przez cały rok, zachwyci Cię kolejnym kwitnieniem, które nastąpi zimą. Przy braku światła pędy tej kultury rozciągają się, a niektóre liście zaczynają odpadać.

• Temperatura powietrza

Jeśli nie możesz dać kulturze tego dodatkowego oświetlenia, roślina ta powinna zimować w temperaturze powietrza około 10 stopni. Latem drzewo herbaciane dobrze rośnie przy wysokich temperaturach powietrza, choć w południe warto osłonić kulturę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, aby uniknąć pojawienia się oparzeń na liściach.

• Przycinanie

Roślina ta wymaga regularnej i całorocznej procedury przycinania. Absolutnie łatwo jest mu wykonać dowolny kształt, a także ukształtować go w formie krzewu lub drzewa. Podczas tej procedury można również odciąć łodygi, które zakończyły kwitnienie, ponieważ tworzące się strąki nasienne mogą zepsuć wygląd tej rośliny. W młodym wieku rośliny te są wymagane do obowiązkowego przycinania, aby krzew dobrze się rozgałęział, ponieważ przycina się go na około dziesięć centymetrów wysokości. Następnie każda nowa gałąź jest przycinana, aż pojawi się pożądane rozgałęzienie.

• Przenosić

Przy małym wieku rośliny należy ją przesadzać mniej więcej raz w roku i robić to w pojemniku o większym rozmiarze niż wcześniej. W wieku dorosłym ta kultura jest przeszczepiana tylko w razie potrzeby. Jeśli korzenie tej dorosłej kultury przestaną pasować do pojemnika, możesz obejść się bez przesadzania rośliny, ale po prostu odetnij je i zmień górną warstwę gleby.

• Reprodukcja

Istnieje kilka metod rozmnażania tej rośliny: nasiona i jednoroczne zdrewniałe sadzonki. W przypadku metody nasiennej należy po prostu rozsypać nasiona po powierzchni mokrej gleby, a ich pogłębianie nie jest wymagane. Następnie pojemnik należy przykryć przezroczystym szkłem i umieścić w dostatecznie oświetlonym miejscu. Po 8-10 dniach możesz już obserwować pierwsze pędy, ale przy temperaturze powietrza poniżej 20 stopni pierwsze pędy zobaczysz za miesiąc. Początkowo wzrost siewek będzie raczej powolny i może się zdarzyć, że wiele młodych roślin zginie. Pierwszy okres kwitnienia metodą nasienną będzie można zaobserwować po pięciu latach życia rośliny. Jeśli są rozmnażane przez częściowo zdrewniałe sadzonki, powinny mieć około 70-80 milimetrów długości. Mogą zakorzenić się zarówno w szklance płynu, jak i bezpośrednio w ziemi. W celu usprawnienia ukorzenienia zaleca się stosowanie stymulatora wzrostu korzeni.

Szkodniki i choroby

Często na takich uprawach, które są uprawiane w domu, mogą pojawić się wełnowce i przędziorki. Aby z nimi walczyć, rośliny traktuje się środkami owadobójczymi, na przykład Fitoverm lub Actellik. Ale kultura często choruje z powodu złej jakości i przedwczesnej opieki nad nią. W takim przypadku kultura może poparzyć liście od bezpośredniego światła słonecznego, wszystkie liście mogą odpaść, korzenie mogą gnić lub całkowicie umrzeć.

Drzewo herbaciane: odmiany

Rozważmy bardziej szczegółowo te podgatunki tej rośliny, które są najczęściej uprawiane w pomieszczeniu. Tutaj są:

- Melaleuca jest naprzemianległa. Roślinę tę można również znaleźć pod nazwą australijskiego drzewa herbacianego. Zasadniczo ten rodzaj rośliny uprawia się w domu. I ta kultura pojawiła się początkowo w północno-wschodniej części Australii. Gatunek ten jest drzewem niskiego wzrostu, które ma dość powolny wzrost i wąskie, wydłużone zielone liście, na zewnątrz porównywane są z igłami świerkowymi. Ponadto liście te mają średnią długość do trzech centymetrów i szerokość około jednego milimetra. Okres kwitnienia tego gatunku przypada późną wiosną i trwa do sezonu letniego, a kwitnie dość obficie. Kwiatostany tej kultury są dość gęste i mają czysto biały odcień, a także mają długość do pięciu cm, a ich dane zewnętrzne przypominają cylindryczne pędzle o niewielkich rozmiarach.

Zdjęcie liściaste Melaleuca

- Siemię lniane Melaleuca. Za ojczyznę tej kultury uważa się wschodnie wybrzeże Południowego Queenslandu i Nowej Południowej Walii. Ten gatunek to małe, wiecznie zielone drzewo. Ma główną różnicę w szybkim wzroście. Liście mają regularny układ i szarozielony odcień, na zewnątrz wyglądają jak siemię lniane. Mogą mieć długość do 40 mm i szerokość do 4 mm. Kolorystyka zaczyna się latem, a kwitnące kwiaty dosyć przypominają ptasie pióra. Te kwiaty są zbierane w kwiatostany, dość krótkie, do 40 milimetrów długości, o czystym białym kolorze. Zewnętrznie te kwiatostany wyglądają jak wiechy. Okres kwitnienia jest bardzo wspaniały, ponieważ kwitnące kwiaty prawie całkowicie pokrywają całą kulturę. Z tego powodu w niektórych krajach roślina ta nazywana jest letnim śniegiem. Wśród najbardziej popularnych i lubianych odmian tego gatunku jest taki podgatunek jak Snowstorm, który jest formą karłowatego melaleuca lnianego.

Zdjęcie siemienia lnianego Melaleuca

- Melaleuca to nezofila. Ta kultura jest również nazywana miodowym różowym mirtem. Wygląda jak wysoki krzew pochodzący z Australii Zachodniej. Liście tej rośliny są szaro-zielone i mogą osiągnąć długość 20 milimetrów. Kwiatostany są kuliste i małe, mogą osiągnąć obwód 30 milimetrów. Te kwiatostany składają się z różowo-fioletowych kwiatów. Okres kwitnienia rozpoczyna się późną wiosną i trwa do połowy lata. Podgatunek Little Nessie, który jest krzewem karłowatym o dość spektakularnym i pięknym wyglądzie, zasłużył na silną miłość.

Zdjęcia Melaleuca nesofila

- Melaleca diosmolityczna. Gatunek ten można również spotkać pod nazwą miodowo-zielonego mirtu. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w uprawie domowej. Australia Zachodnia jest uważana za miejsce narodzin tej rośliny. Jest to niewielki krzew o zielonych liściach, owalny kształt i niewielki rozmiar, około jednego centymetra długości. Układ tych liści na gałęziach jest spiralny i dość gęsty. Kwiatostany są małe, o długości około 50 milimetrów, składają się z kwiatów cytrynowo-zielonych. Te kwiatostany mają kształt cylindryczny i znajdują się na bocznych krótkich gałęziach.Okres kwitnienia rozpoczyna się późną wiosną i trwa do samego początku jesieni.

Melaleka diosmolistnaya zdjęcie

- Melaleuka jest piękna. Drugą nazwą tego gatunku jest mirt szponiasty. Australia Zachodnia jest uważana za miejsce narodzin tej rośliny. Gatunek ten jest krzewem płożącym się o niskim wzroście. Liście tej rośliny mają ciemnozielony kolor i owalny kształt, są dość małe, mogą osiągnąć długość tylko do 6 milimetrów. Kwiatostany tej kultury są dość rzadkie, składają się z fioletowo-różowych kwiatów i mają nietypowy, ciekawy kształt. Te kwiaty mają pięć grup wydłużonych pręcików zrośniętych ze sobą, znajdujących się w pobliżu działek kielicha. W kwiatach dominuje zakrzywiony do wewnątrz kształt, przez co wydaje się, że widać palce z pazurami w kształcie pylników. Dlatego kultura ta nazywana jest również Kwiatem Pazurów.