Słodka wiśnia Dolores
Treść:
Artykuł przedstawia czereśnię Dolores: opis odmiany, zdjęcie, przewodnik po sadzeniu, uprawie, pielęgnacji.
Słodka czereśnia Dolores: opis i charakterystyka odmiany
Słodka wiśnia Dolores: zdjęcie odmiany
Czereśniowa odmiana Dolores została uzyskana dzięki pracy na stacji doświadczalnej w Dagestanie, autorami są A.S. Pokrowska i F-Kh.G. Kasumow. Odmiana jest poddawana próbom państwowym od około 1998 roku, ale od tego czasu zdążyła zaistnieć jako wyjątkowa i dość ciekawa roślina. Czereśnia Dolores jest wynikiem skrzyżowania dwóch odmian - Napoleona czarny i wiśnie odmiany Lyubskaya. Odmiana czereśni Dolores zapożyczyła wiele pozytywnych cech z upraw rodzicielskich i bardzo szybko stała się dość popularna. W tym artykule przedstawimy niektóre charakterystyczne cechy odmiany, jej cechy zewnętrzne, a także porozmawiamy o tym, jakie środki należy podjąć, aby prawidłowo posadzić drzewo i o nie dbać. Technologia rolnicza odgrywa bardzo istotną rolę, ponieważ to od niej zależeć będzie w przyszłości owocowanie i pomyślność nasadzeń.
Drzewo odmiany wiśniowej Dolores okazuje się dość średniej wielkości, na wysokości może osiągnąć nawet cztery metry, rośnie równomiernie, a doświadczeni ogrodnicy zauważają, że w zasadzie wygodnie jest się nim opiekować. Korona jest gruba, liściasta, wygląda jak wypchana kula - to daje odmianie jeszcze bardziej pozytywne recenzje, ponieważ nasadzenia powinny być nie tylko żyzne, ale także przyciągać uwagę ogrodników i ogrodników swoim wyglądem.
Słodka wiśnia Dolores: zdjęcie odmiany
Czereśnie Dolores są okrągłe, ich waga sięga siedmiu gramów, więc ogólnie sadzonki są uważane za wielkoowocowe. Cechy zewnętrzne są bardzo atrakcyjne, jagody mają wygląd handlowy, dlatego odmiana jest poszukiwana do uprawy na dużą skalę przemysłową. Kamień łatwo oddziela się od miazgi, jest mały, dzięki czemu wiśnie są łatwe w obróbce. Zaleca się sadzenie czereśni odmiany Dolores we wszystkich regionach Rosji, z wyjątkiem najbardziej wysuniętych na północ. Wynika to z faktu, że drzewo znakomicie dopasowuje się w różnych regionach i strefach klimatycznych, ale nadal w niektórych obszarach warto podjąć dodatkowe środki w celu ochrony nasadzeń, wtedy będą one czuły się jeszcze bardziej komfortowo.
Charakter wielkoowocowy sprawia, że wiśnia Dolores może konkurować z wieloma innymi nasadzeniami, które uważane są za jedne z najpopularniejszych na świecie. Drzewo jest dość wysokie, osiąga wysokość pięciu metrów, pędy są proste, pogrubione, bardzo mocne, zdolne wytrzymać duże ilości zbiorów, które z pewnością powstaną, jeśli ogrodnik będzie przestrzegał wszystkich zasad i przepisów techniki rolniczej. Korona jest kulista, średnio pogrubiona, wygląda dosyć uroczyście i atrakcyjnie, rzeczywiście w okresie kwitnienia przykuwa uwagę. Sama kora ma lekko brązową barwę, ale z czasem może ciemnieć, odklejać się, co świadczy o tym, że drzewo stopniowo dojrzewa i warto o nią bardziej dbać, by jak najdłużej owocowała i cieszyła ogrodników z obfitymi i smacznymi zbiorami.
Słodka wiśnia Dolores: zdjęcie odmiany
Okres wegetacyjny trwa około 70 dni. Wiśnie Dolores są duże, waga jednej jagody może wynosić około siedmiu gramów, a kształtem bardziej przypominają lekko zaokrąglone serca. Kolor zarówno skórki, jak i miąższu jest czerwony, sok też okazuje się czerwony.Charakterystyki smakowe wiśni Dolores są oceniane dość wysoko, degustatorzy podkreślają słodki smak jagód i gęstość miąższu, co pozwala na długie przechowywanie owoców i transport na duże odległości. Jagody również zachowują swoją integralność przez długi czas podczas zbioru - kolejna zaleta dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą, jak w pełni zrealizować swoje zbiory. Odmiana polecana do uprawy w klimacie umiarkowanym, głównie w południowej lub środkowej części Rosji. Ale są doświadczeni ogrodnicy, którzy twierdzą, że udało im się wyhodować wiśnie na mniej stabilnych obszarach, a zbiory były równie dobre pod względem jakości.
Czereśnia Dolores: odmiany sadzenia
Słodka czereśnia Dolores: opis odpowiedniej działki
Oczywiście należy zwrócić szczególną uwagę na to, gdzie i na jakim obszarze będą rosły wiśnie Dolores. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że do sadzenia sadzonek zaleca się wybieranie bardziej równych i wzniesionych obszarów, na których spadnie wystarczająco dużo światła słonecznego. W żadnym wypadku nie należy sadzić wiśni na niskich obszarach, ponieważ mogą tam spaść raczej zimne mgły, a woda gruntowa może zbyt blisko systemu korzeniowego. Z powodu wód gruntowych system korzeniowy może zamarznąć pod stałą wilgocią. W rezultacie rozpoczynają się procesy gnilne i formacje grzybicze, które prowadzą do osłabienia nasadzeń, aw rezultacie do obumierania. Wiśnie najlepiej sadzić w południowej lub wschodniej części działki ogrodowej, która będzie doskonale oświetlona słońcem, ale zabezpieczona przed nagłymi podmuchami wiatru i przeciągami.
Istnieją również pewne ograniczenia dotyczące tego, które rośliny można sadzić w pobliżu czereśni, a których nie należy sadzić obok drzewa, ponieważ takie sąsiedztwo może mu bardzo zaszkodzić. Na przykład nie należy go sadzić obok gruszek wiśniowych i jabłoni, ponieważ rośliny te są w stanie bardzo aktywnie pobierać z gleby wszystkie przydatne pierwiastki śladowe i substancje, a wiśnie po prostu nie będą miały gdzie otrzymać pożywienia dla rozwoju i wzrostu. Nie zaleca się również sadzenia roślin iglastych obok lipy czereśniowej i brzozy, ponieważ są one dość agresywne w stosunku do mieszanki glebowej.
Jak sadzi się czereśnie Dolores?
Sadzonki wiśni Dolores najlepiej wybierają te, które osiągnęły wiek dwóch lat. Długość systemu korzeniowego powinna wynosić co najmniej 20-25 centymetrów, ponieważ ta długość jest już odpowiednia do sadzenia na otwartym terenie, a jednocześnie roślina będzie czuć się tak komfortowo, jak to tylko możliwe. Zasadniczo korzenie powinny być zdrowe, nie powinny mieć widocznych uszkodzeń mechanicznych lub gnilnych, a wysokość sadzonek powinna wynosić około jednego metra, nie mniej. Zasadniczo należy zawsze koncentrować się na zewnętrznych cechach materiału do sadzenia i na tym, jak czuje się sadzenie, aby w przyszłości wiśnia z powodzeniem zapuściła korzenie, dostosowała się i wykazała pełny maksymalny wzrost i rozwój. jeśli ogrodnik zauważy jakiekolwiek deformacje lub uszkodzenia, najlepiej porzucić pomysł sadzenia tego nasadzenia na swojej stronie i wybrać zdrowszą i silniejszą sadzonkę. Przed sadzeniem sadzonki na otwartym terenie zaleca się trzymanie jej w roztworze przez kilka godzin, który składa się z wody i stymulatora wzrostu - Kornevina. Wtedy system korzeniowy zostanie nasycony wodą i łatwiej będzie kiełkować po tym, jak znajdzie się w otwartym polu.
Słodka czereśnia Dolores: opis dołka do lądowania
Dołek należy przygotować wcześniej - jego rozmiar to 70x70 centymetrów. Głębokość powinna również wynosić co najmniej pół metra, ale ogólnie rozmiar dołu powinien być kierowany rozmiarem materiału do sadzenia, ponieważ sadzonka musi czuć się komfortowo w dole, nie powinno być małe ani bardzo ciasna przestrzeń. W samym środku dołu warto wypełnić trochę żyznej gleby, do której wcześniej dodaje się potas siarkowy i superfosfat, które mają doskonały wpływ na odporność materiału sadzeniowego i pozwalają mu jak najszybciej zakorzenić się . Powstaje mały kopiec, na którym znajduje się sama sadzonka.Zaleca się, aby nie jeden, ale dwóch ogrodników brało udział w sadzeniu, tak aby jeden przytrzymywał sadzonkę od góry, a drugi wyprostował system korzeniowy i stopniowo zasypywał go ziemią, aby nie tworzyły się kieszenie powietrzne. Korzenie powinny być starannie i starannie wyprostowane, nie powinny
Słodka wiśnia Dolores: pielęgnacja odmian
Kiedy czereśnia odmiany Dolores jest po prostu sadzona na otwartym terenie, potrzebuje składników zawierających azot i dodatkowego nawożenia, ponieważ azot bierze bezpośredni i aktywny udział we wzroście i rozwoju części pędowej rośliny. W tym celu do gleby dodaje się mocznik. Jeśli drzewo jest już dojrzałe, można zastosować złożone nawozy mineralne i nawozy z dużą ilością mikroelementów. Opatrunek mineralny należy łączyć z materią organiczną, a głównymi bohaterami są tu humus lub kompost, który ogrodnik może sam zebrać. Do gleby należy również dodać niewielką ilość popiołu, ponieważ zawiera on potas.
Przycinanie jest kolejnym niezbędnym warunkiem i czynnością w ramach techniki rolniczej i pielęgnacji sadzenia. Po zakończeniu okresu zimowego ogrodnik jest zobowiązany do usunięcia wszystkich gałęzi, które są zmarznięte lub uszkodzone, osłabione po tak trudnym okresie - ten rodzaj przycinania nazywa się sanitarnym. Po jej zakończeniu wycięte miejsca są przetwarzane siarczanem miedzi, a następnie smarowane lakierem ogrodowym, aby infekcja nie dostała się do tych wrażliwych obszarów i infekcje się nie rozpoczęły. Na zimę sadzenia w zasadzie nie można zakrywać, ponieważ wiśnie spokojnie znoszą ten okres. Ale tutaj pień jest najlepiej chroniony, przede wszystkim przed szkodnikami i gryzoniami, które wcale nie są przeciwne jedzeniu kory. Młode sadzonki są również przykryte na zimę. W okolicach listopada warto mulczować korzenie, aby uchronić je przed szkodnikami i silnym przemarznięciem gleby. Pień pokryty jest materiałami takimi jak lutrasil, sponband lub możesz po prostu użyć gałęzi świerkowych, które przepuszczają wystarczającą ilość tlenu, a jednocześnie mogą niezawodnie chronić młode sadzonki przed niekorzystnymi objawami z zewnątrz.
Czereśnia Dolores: opis ochrony przed chorobami, szkodnikami
Miejsce dziury - objawia się to tym, że na liściach stopniowo tworzą się obce plamy, pomalowane na brązowy lub czerwonawo-ceglany odcień. Następnie zamiast plamek pojawiają się dziury. Pędy zaczynają pękać, wycieka z nich guma, co również sugeruje, że wraz z sadzeniem zachodzą pewne negatywne zmiany i należy natychmiast podjąć działania w celu zwalczenia dziury. Zwykle wszystkie chore pędy są natychmiast wycinane z drzewa i spalane poza bramką. Koło pnia jest starannie wykopane, pień i całe drzewo należy spryskać trzyprocentowym roztworem mieszanki Bordeaux. W razie potrzeby procedurę tę można powtórzyć, ale warto skupić się na ogólnym stanie sadzenia.
Monilioza (innymi słowy ta choroba nazywana jest szarą zgnilizną) - zwykle choroba powstaje przy bardzo dużej wilgotności powietrza, ponieważ to właśnie ten mikroklimat uważany jest za bardzo sprzyjający rozwojowi różnych chorób grzybiczych. Na liściach zaczynają również tworzyć się plamy, które stopniowo wpływają na same owoce. Aby pozbyć się moniliozy, konieczne jest odcięcie wszystkich uszkodzonych gałęzi z wychwytywaniem zdrowych części, które mogły już zostać zainfekowane, ale infekcja jeszcze się nie ujawniła. Drzewo należy spryskać specjalnymi preparatami należącymi do grupy grzybobójczej - są to Azocen, Topsin, Horus, które są sprzedawane w wyspecjalizowanych sklepach dla ogrodników, a także w szkółkach, w których kupowane są same sadzonki.
Spośród szkodników bardzo niebezpieczna jest tak zwana błonia śluzowa wiśniowa - są to szkodniki w postaci larw, które w swojej zewnętrznej charakterystyce bardziej przypominają typowe ślimaki. Aktywnie żywią się liśćmi, pozostawiając na swoim miejscu nagie szkielety. W celu przeprowadzenia profilaktycznej obróbki drewna można zastosować taką metodę, jak dokładne wykopanie kręgu pnia. Ale larwa, jeśli już się pojawiła, może zostać zniszczona, jeśli roślina zostanie spryskana lekami, takimi jak Aktara i Confidor. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że środki ludowe są w tym przypadku nie mniej skuteczne - na przykład nalewka na bazie rumianku lub jesionu, która znajduje się w dowolnym obszarze.
Wiśniowy ryjkowiec (trubovert) To chrząszcz, który ma bardzo długą trąbę. Zasadniczo zimę przeżywa w glebie, ale wiosną przenosi się na drzewo, zaczyna przegryzać gałęzie i liście, a następnie przechodzi do uformowanych owoców. W rezultacie wiśnie są prawie masowo rozdrobnione, co oznacza, że tracone są również całe zbiory. Aby pozbyć się wołka wiśniowego, warto wraz z nadejściem jesieni rozkopać ziemię, zastawiając pułapki. Można również leczyć sadzenie i glebę Inta-Vir lub Fufanon, które są uważane za niedrogie, a jednocześnie bardzo skuteczne leki w walce ze szkodnikami ogrodowymi.
