Wiśniowa Donchanka

Cherry Donchanka jest uważana za jeden z najczęstszych i ulubionych podgatunków wśród ogrodników. W zasadzie był kochany za jego bezpretensjonalność w pielęgnacji i uprawie, a także za regularne wysokie plony i uniwersalny cel. Rolnicy bardzo chętnie uprawiają tę odmianę na swoim terenie, a już od 4 lat życia roślina otrzyma z niej średnio 50-100 kilogramów zdrowych, smacznych i soczystych owoców.

Cherry Donchanka: opis i charakterystyka odmiany

Wiśniowa Donchanka: zdjęcie odmiany

Wiśniowa Donchanka pojawiła się w Donieckiej Stacji Doświadczalnej z powodu wysiewu nasion odmiany Drogana żółtarośnie wśród podgatunków Melitopol w GSU Nowoselidowski. Odmiana ta została wpisana do Rejestru Państwowego dla regionu Kaukazu Północnego w 1988 roku.

Odmiana wiśni Donchanka wyróżnia się energicznym drzewem o mocnym i mocnym pniu, a także okrągłą koroną. Na początku owocowania drzewo może osiągnąć nawet 3,5 metra wzrostu, a gdy roślina ma 10 lat, jego wzrost może osiągnąć 9 metrów. Kora drzewa w młodym wieku ma brązowo-czerwony odcień z licznymi paskami, które usiane są przetchlinkami, zdarza się, że czasami łuszczy się cienkimi warstwami. Liście tej rośliny są duże i zielone, a także mają wydłużony zaokrąglony kształt z lekkim wyostrzeniem i pomarszczoną strukturą. Kwiaty tego podgatunku są białe. Owocnikowanie występuje na jednorocznych pędach i na gałęziach bukietów. W okresie kwitnienia ta odmiana jest po prostu piękna, w tym czasie drzewo obsypane jest w całości białymi kwiatami parasolowymi.

Czereśnie odmiany Donchanka mają różowo-żółty odcień i zaokrąglony kształt. Każdy taki owoc może osiągnąć masę 10 gramów. Kamień takiej jagody ma okrągły kształt i mały rozmiar, łatwo go oddzielić od gęstej części wewnętrznej, która ma jasnożółty kolor. Same owoce są dość soczyste, mają słodki smak i bogaty zapach. Owoce te mają dobry wygląd i nie pękają, gdy są dojrzałe. W 100 gramach takich owoców znajduje się: 1,7 miligrama kwasu askorbinowego, 1,3 proc. kwasów, do 15 proc. cukrów, do 21 proc. suchej masy.

Jak każda roślina owocowa, wiśnia Donchanka ma swoje zalety i wady. Rozważmy je bardziej szczegółowo. Zaletami tego podgatunku są: brak cech pękania, dobry wskaźnik tolerancji na suszę, wczesna dojrzałość, wysoki poziom regularnego plonu corocznie, owoce mają uniwersalne przeznaczenie, wysoki poziom odporności na zimno. Wady tego podgatunku można nazwać: samobezpłodnością, względnym wskaźnikiem odporności na choroby o charakterze grzybowym, słabym wskaźnikiem przenośności i utrzymania jakości owoców.

Wiśnia Donchanka: odmiany sadzenia

Wiśniowa Donchanka: zdjęcie odmiany

Odmiana czereśni Donchanka jest dość wymagająca pod względem wyboru miejsca lądowania, warunków pogodowych i składu gleby. Chociaż roślina ta jest uważana za dość tolerancyjną na zimno, nie reaguje dobrze na silne i zimne wiatry, a także na zacienione obszary wzrostu. Najlepszy będzie wystarczająco oświetlony i jasny obszar. Gleba do wzrostu musi być żyzna o dobrej zdolności wchłaniania wilgoci, do tego nadaje się glina piaszczysta lub lekka.

Wybierając i kupując sadzonkę tej odmiany, dokładnie zbadaj miejsce jej pączkowania.Można go znaleźć na poziomie od jednego do półtora centymetra nad szyjką korzeniową, w tym miejscu pień jest lekko zakrzywiony, co jest dowodem, że nie jest to sadzonka, ale prawdziwa elitarna sadzonka odmianowa. Wzrost rocznej rośliny tego podgatunku sięga 60-150 centymetrów, a dla sadzonek w wieku dwóch lat około 200 centymetrów wysokości. Najczęściej na kulturze są 2-4 pędy. Ogólny stan młodego drzewa zależy od zewnętrznych cech gałęzi i korzeni. System korzeniowy powinien być wystarczająco mocny i nawilżony, bez narośli i różnych kopców, a nawet na części przyziemnej rośliny nie powinno być żadnych uszkodzeń. Jeśli spróbujesz zwinąć korzenie drzewa w pierścień, zauważysz elastyczne zginanie, ale w żadnym wypadku nie powinno być w tym momencie chrupania. Przyjrzyj się uważnie, aby kora na pędach tej młodej rośliny zebrała się jak „akordeon”, ale nie osypała się. Skorzystaj z porady i zdobądź młode drzewa tej odmiany z dość rozwiniętą koroną, która składa się z trzech do czterech gałęzi, osiągając długość około 40 centymetrów. Podczas transportu, w celu utrzymania wilgoci w kulturze, należy przygotować taki produkt: wymieszać glebę i glinę w równych ilościach i rozcieńczyć wodą. System korzeniowy jest zanurzany w tym podłożu, a następnie zanurzany w trocinach, tworząc w ten sposób warstwę ściółki, która zachowa pożądaną wilgotność. Następnie owinąć młodą roślinę w płótno, usuwając wszystkie liście, aby uniknąć odwodnienia. Jeśli kupiłeś młode rośliny tej odmiany jesienią i zamierzasz sadzić wiosną, musisz umieścić sadzonkę w otworze o głębokości pół metra, w kierunku ze wschodu na zachód. Młode drzewa umieszcza się w taki sposób, aby pień wraz z pędami był skierowany na południe, aby zapobiec oparzeniu słonecznemu. System korzeniowy posypuje się zwilżoną glebą i zagęszcza, aby nie doszło do odmrożeń, po czym jest dobrze podlewany. Świetnie będzie, jeśli ponownie rozłożysz przynętę na gryzonie i drobne szkodniki. Jeśli to możliwe, możesz polewać roślinę śniegiem. Dzięki odpowiednim działaniom polegającym na kopaniu młodych drzew jesienią będą one w stanie przetrwać wystarczająco dobrze do nadejścia sezonu wiosennego.

Ponieważ wiśnia Donchanka w wieku dorosłym może osiągnąć wysokość 9 metrów, można się spodziewać, że korona drzewa będzie dość szeroka. Na tej podstawie tę odmianę należy sadzić w odległości co najmniej pięciu metrów od innych upraw. Podgatunek ten lubi rosnąć na obszarach spokojnych i dobrze oświetlonych, na żyznej glebie i kategorycznie nie toleruje ciężkich gleb gliniastych. W regionach południowych sadzenie odbywa się wiosną lub jesienią, na środkowym pasie odbywa się to tylko w sezonie wiosennym, aby młode drzewa miały czas na dostosowanie się i zakorzenienie przed nadejściem chłodów. Miejsce do sadzenia tej sadzonki zaczyna się przygotowywać w okresie jesiennym roku. Przy przewadze gleby gliniastej około dwóch wiader piasku wylewa się na dno wykopanego otworu do sadzenia, aby utworzyć warstwę drenażową. W przypadku gleb piaszczystych stosuje się glinę przeciwnie, dzięki czemu nie dochodzi do dość szybkiego wypływu cieczy i wysychania gleby. Następnie wylewa się kilka wiader próchnicy i pozostawia na zimę. Do wiosny wszystkie składniki odżywcze mogą zostać wchłonięte do gleby, co z kolei pomoże systemowi korzeniowemu szybciej zakorzenić się i dostosować do nowego miejsca. Wraz z nadejściem wiosny, przed posadzeniem sadzonki, warto poluzować w przygotowanym otworze i dodać tam nawozy azotowe i mineralne, takie jak: jeden kilogram popiołu drzewnego, 300 gramów superfosfatu i 100 gramów siarczanu sodu.Po prostu bądź ostrożny i nie przesadzaj z nawożeniem, ponieważ w tym przypadku do okresu jesiennego roślina wyda dużą liczbę niedojrzałych pędów, które nie wytrzymają zimowania. Przeanalizujmy etapami cały proces sadzenia sadzonki tej odmiany:

• Wykopujemy dół do lądowania, który powinien mieć obwód około jednego metra i powinien mieć głębokość 80 centymetrów.
• W środek dołka wbijamy drewniany kołek, który posłuży jako podpora dla sadzonki. Posyp ziemią w pobliżu kołka, aby uformować mały kopiec.
• Sadzonkę umieszcza się w otworze tak, aby jej szyjka korzeniowa znajdowała się około 6 centymetrów nad poziomem gruntu, dzieje się tak, ponieważ gleba z czasem osiada.
• Na tym kopcu gleby system korzeniowy młodego drzewa jest delikatnie wyprostowany.
• Podczas wylewania ziemi na sadzonkę lekko nią potrząśnij, aby puste przestrzenie wokół korzeni mogły być całkowicie wypełnione ziemią.
• Pień sadzonki jest przywiązany do kołka.
• Gleba w kręgu przy pniu jest podlewana jednym wiadrem wody i ubijana. Na wierzchu wykonuje się warstwę ściółki, w której pojemności są przenoszone lub trociny, a następnie podlewa się je większą ilością płynu.

Aby szyjka korzeniowa sadzonki znajdowała się na poziomie gruntu, roślinę należy podnieść w momencie sadzenia o pięć centymetrów, a następnie gleba trochę się uspokoi.

Aby sadzonka odmiany wiśni Donchanka szybko się przystosowała i zapuściła korzenie, należy przestrzegać następujących cech sadzenia:

• Sadzenie na wiosnę powinno odbywać się tylko w rozmrożonej ziemi.
• Gdy korzenie wyschną przed sadzeniem, należy umieścić je w wodzie na około 10 godzin, aby je nawilżyć.
• Przy jednoczesnym lądowaniu kilku egzemplarzy wymagane jest pozostawienie między nimi odległości nie mniejszej niż pięć metrów.

Wiśniowa Donchanka: pielęgnacja odmiany

Aby wiśnia Donchanka cieszyła Cię regularnymi i obfitymi zbiorami, powinieneś zadbać o to, aby była odpowiednio i terminowo zajęta. Główne wymagania dotyczące opieki nad tym drzewem to:

• Podlewanie, spulchnianie i ściółkowanie gleby przez cały sezon.
• Uważnie monitoruj ilość składników odżywczych i minerałów w glebie, ponieważ jest to powód terminowego i prawidłowego kwitnienia i owocowania rośliny.
• Należy koniecznie wziąć pod uwagę fakt, że te drzewa, nawet w młodym, nawet dojrzałym wieku, bardzo źle radzą sobie z brakiem płynów w glebie.

• Podlewanie

Wiśniowa Donchanka wymaga podlewania co najmniej trzy razy w ciągu jednego sezonu i w takiej ilości, aby półtora do dwóch wiader płynu spadło na jeden rok życia roślin. Zabieg podlewania wykonuje się przed okresem kwitnienia, w połowie sezonu letniego, pod koniec okresu jesiennego. Jesienią wraz z podlewaniem dodają również opatrunek wierzchni, a także rozluźniają krąg pnia drzewa i rozprowadzają warstwę ściółki na zimę. Warto zauważyć, że w okresie jesiennym glebę należy zwilżyć do głębokości 75-80 centymetrów, aby zwiększyć odporność rośliny na mróz i aby ziemia nie mogła przemarznąć.

• Przycinanie

Regularne przycinanie może zwiększyć plony, poprawić smak owoców i zmniejszyć ryzyko infekcji różnymi chorobami, a także zwiększyć witalność. Ta procedura jest wykonywana co roku na wiosnę. Pierwsze przycinanie odbywa się natychmiast po posadzeniu młodej rośliny, a następne przed rozpoczęciem okresu przepływu soków. Cienkie pędy należy przycinać sekatorem lub ostrym nożem ogrodniczym, natomiast suche i grube gałęzie należy usuwać piłą. Jednocześnie narzędzia ogrodnicze powinny być wystarczająco czyste i ostre, ponieważ tępe ostrza mogą pozostawić rany, które goją się jeszcze przez długi czas. Odcinki nacięć muszą być pokryte smołą ogrodową, ponieważ po takim przycinaniu występuje wystarczająco silny spływ dziąseł.Rośliny jednoroczne przycina się do wysokości 65-70 centymetrów. Dolna łodyga jest krótsza nawet o 50 centymetrów, po czym wszystkie pozostałe są pod nią przycinane. Prowadnicę należy pozostawić tylko 15 centymetrów nad pędami szkieletowymi, nie wyżej. Te gałęzie, które rosną w kierunku pnia pod ostrym kątem, są cięte. Gdy nie ma więcej niż dwie gałęzie boczne, należy je odciąć o 4-5 pąków, a dyrygent w tym przypadku jest o 6 pąków wyższy. Wtedy formacja niższego poziomu zostanie przełożona na przyszły rok. W tej odmianie czereśni po zabiegu przycinania można zauważyć bardzo silny wzrost pędów oraz brak zdolności do rozgałęzienia, dlatego korona tej rośliny tworzy się wzdłuż poziomów gałęzi szkieletowych. Najniższy poziom zaczyna być układany z łodyg, które znajdują się w odległości 15 centymetrów od siebie. Na pierwszym i drugim poziomie liczba gałęzi zmniejsza się o jeden, gałęzie te nie są już tak mocne i są rozmieszczone asymetrycznie. Odległość między takimi poziomami powinna przekraczać 70 centymetrów. Podczas układania trzeciego poziomu na pierwszym powstają kolejne 2-3 gałęzie drugiego rzędu. W następnym roku odbywa się to na drugim poziomie, a rok później - na trzecim. W piątym roku życia rośliny jedynie wysokość ok. 3 m i długość pędów szkieletowych ok. 4 m jest utrzymywana przez przycinanie, przy jednoczesnym usuwaniu i przerzedzaniu uszkodzonych i przekrzywionych pędów.

Przy przerzedzaniu i kurczeniu się jagód wykonuje się odmładzające przycinanie. Zasadniczo najlepszy czas na to to ostatni tydzień lutego do pierwszego tygodnia marca. Każdego roku na wiosnę przeprowadzają przycinanie sanitarne, a także tworzą koronę drzewa. Dla tego:

• Gałęzie przewodnika i szkieletu są cięte do 3,5 metra.
• Te gałęzie, które zagęszczają koronę, są przerzedzone.
• Gałęzie ze śladami uszkodzeń i odmrożeń są usuwane.

Na najniższym poziomie nie powinno być mniej niż 8-9 gałęzi szkieletowych.

Jeśli to konieczne, wykonaj procedurę przycinania w sezonie letnim. Odbywa się to w 2 etapach:

• W okresie zawiązywania owoców.
• Po zbiorach.

Celem tego cięcia jest skrócenie młodych pędów w celu pobudzenia nowych poziomych gałęzi. Aby to zrobić, szczypią i stwarzają potrzebę formowania gałęzi we właściwym kierunku.

Po opadnięciu liści przeprowadza się przycinanie jesienne, podczas którego usuwa się uszkodzone i osłabione gałęzie, ułatwiając drzewu przetrwanie okresu zimowego. Takie jesienne przycinanie należy wykonywać piłą, ponieważ te cięcia są mniej bolesne i łatwiej tolerowane przez drzewo, a rany goją się szybciej przed nadejściem chłodów.

• Zapylacze

Wiśniowa Donchanka należy do odmian samopłodnych. Podgatunki takie jak Drogana żółta (i ta odmiana uważana jest za dość bliską krewną Donchanki), Doniecka Piękność, Doniecka Węgiel, Siostra, Aelita, Wczesna Rozovinka, Etyka, Walerij Czkałow, Annuszka i Waleria doskonale sprawdzają się jako jej zapylacze.

• Najlepszy opatrunek

Główne nawożenie azotowe i mineralne stosuje się podczas przygotowania dołka do sadzenia oraz podczas nawadniania. Te opatrunki wystarczają na daną roślinę na trzy lata. Następnie karmienie powtarza się ponownie.

Wczesną wiosną lub jesienią raz na trzy lata glebę dla dojrzałej rośliny zasila się zgniłym obornikiem, w momencie spulchniania, w ilości 4 kg na metr kwadratowy. W przypadku roślin jednorocznych karmienie zgniłym obornikiem odbywa się tylko w kręgu w pobliżu pnia, z obliczeniem jednego metra kwadratowego - 5 kilogramów. Aby uzyskać lepszy wzrost drzew, w maju gleba w kręgu przy pniu jest spulchniana i zasilana roztworem mocznika, z następującym obliczeniem: około 25 gramów mocznika na 10 litrów płynu. Ten opatrunek wykonuje się trzy razy w odstępie półtora tygodnia.Trzy lata po posadzeniu drzewa na otwartej przestrzeni jego kłącze rośnie, krąg pnia rozszerza się o około pół metra. Wokół tego prawie łodygowego kręgu trzeba wykopać okrągłe rowki o głębokości około 25 centymetrów, do których na początku kwietnia wlewa się około 200 gramów mocznika, po czym należy go obficie zalać wodą. W ostatnich dniach lipca lub w pierwszym tygodniu września roślinę zasila się również superfosfatem i solą potasową w ilości 100 gramów. Po 4 latach życia górny opatrunek na wiosnę wykonuje się w pierwszym tygodniu kwietnia ammofosem, w takim stosunku: spożywa się 30 gramów substancji na 10 litrów płynu. A w październiku karmione są humusem w ilości 20 kilogramów na roślinę.

Warto zwrócić uwagę na ważny fakt, że jeśli nie zastosuje się tego algorytmu żywienia, czereśnia Donchanka nie tylko spowalnia jej wzrost, ale także zmniejsza owocowanie i poziom mrozoodporności.

Między rzędami tych upraw nadal sieje się syderaty. Najczęściej są to rośliny strączkowe: groszek, wyka lub łubin. Na początku okresu jesiennego dają doskonałe drzewostany trawiaste do osadzania i koszenia w kręgu pnia drzew, tworząc próchnicę i darń. W ciągu pierwszych pięciu lat po posadzeniu tej rośliny zaleca się sadzenie między rzędami kwiatów ogrodowych, krzewów jagodowych i truskawek. W szóstym roku życia korona drzewa rośnie i nie przepuszcza światła słonecznego w odpowiedniej ilości.

Aby usunąć chwasty z gleby w kręgu przy pniu, traktuje się je herbicydami. Od drugiej połowy kwietnia do pierwszego letniego miesiąca wybiera się spokojny i suchy dzień, aby wiatr nie mógł rozprzestrzenić leku na inne uprawy, a deszcz mógł go odpowiednio zmyć do gleby. Doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie selektywnych herbicydów, takich jak Lazurit lub Lontrel 300, ale należy ich stosować ściśle według instrukcji.

Choroby i szkodniki

Wiśniowa Donchanka: zdjęcie odmiany

Wiśniowa Donchanka niestety może być narażona na choroby grzybowe, a także ataki ptaków. Sporadycznie, ale zdarzają się przypadki uszkodzenia tej rośliny przez muchę wiśniową, gęś i mszycę wiśniową. Rozważ najczęstsze przypadki ataku szkodliwych owadów i infekcji chorobami, a także sposoby radzenia sobie z nimi i środki zapobiegające takim przypadkom:

• Mucha wiśniowa. Ten szkodliwy i niebezpieczny owad żywi się wnętrzem owocu, zamieniając go w papkowatą masę. W wyniku jego działania owoce ciemnieją, a nawet czernieją, dochodzi do ich zgnilizny i gnicia, po czym odpadają. W profilaktyce wykonuje się ciągłe rozluźnianie pnia drzewa. Jeśli owad już uderzył w twoją kulturę, do zwalczania go stosuje się procedurę leczenia owadobójczego, taką jak Lightning, Spark lub Karate, w ilości jednej tabletki na 10 litrów płynu. Takie zabiegi wykonuje się na początku lata tej muchy (kwiat akacji pomoże określić to lato), po czym zabieg powtarza się po dwóch tygodniach.
• Mszyca wiśniowa. Niebezpieczny i szkodliwy, mały owad, który uszkadza liście tego drzewa. W wyniku jej działania liście rośliny ciemnieją i więdną, później wysychają. W celach profilaktycznych pień drzewa jest wybielany, a uszkodzone i suche liście z gałęziami są usuwane i spalane. Przy pierwszym wykryciu tych owadów rośliny są przetwarzane i kontynuowane, aż zostaną całkowicie zniszczone. Roślinę spryskuje się wieczorem, przy spokojnej pogodzie, co pięć dni i po opadach atmosferycznych, ale nie później niż 20 dni przed zbiorem. Obróbkę można przeprowadzić za pomocą takich środków jak: wywar z popiołu drzewnego, w tym 300 gram popiołu zalewa się płynem, po czym mieszankę tę należy zagotować, odcedzić i rozcieńczyć płynem w ilości do 10 litrów.Możesz również użyć roztworu mydła, do którego bierzesz 40 gramów mydła do prania na 10 litrów bulionu czosnkowego lub cebulowego. Stosowana jest również metoda leczenia insektycydami, taka jak Decis, w tym celu pobiera się jedną ampułkę na 10 litrów płynu.
• Kokomikoza... Choroba ta dotyka przede wszystkim listowie drzewa, sporadycznie owoce i łodygi. Daje się odczuć pojawieniem się plam o brązowo-czerwonym odcieniu na liściach. W rezultacie plon plonu spada, zmniejsza się odporność na mróz, a owocowanie rośliny spowalnia. W celu zapobiegania wymagane jest terminowe usuwanie i niszczenie dotkniętych owoców, łodyg i liści rośliny. Jeśli choroba już uderzyła w twoją kulturę, drzewo powinno zostać przetworzone przed rozpoczęciem okresu kwitnienia i 20 dni po zbiorze. Obróbkę przeprowadza się roztworem siarczanu żelazawego (na 10 litrów wody potrzeba 300 gramów produktu) lub Horusem (około 2 gramy na 10 litrów wody).
• Monilioza. W wyniku zakażenia tą chorobą dochodzi do gnicia owoców, a także wysychania gałęzi, co z kolei prowadzi do śmierci rośliny. Przy takiej chorobie na jajnikach tworzą się zarodniki grzybów, które wyglądają jak szare podkładki, które następnie pokrywają same owoce. W celu zapobiegania należy podjąć środki w celu zwalczania szkodliwych owadów, a także wybielić pień drzewa i gałęzie szkieletu. Jeśli choroba już uderzyła w roślinę, zabieg przeprowadza się w kilku etapach: przed rozpoczęciem okresu kwitnienia, po tym okresie i w okresie jesiennym. Po raz pierwszy obróbka odbywa się w postaci spryskiwania roztworem siarczanu miedzi (w tym celu pobiera się 100 gramów substancji na 10 litrów cieczy) lub roztworem siarczanu żelazawego (w tym przypadku , 300 gramów substancji pobiera się na 10 litrów wody). Za drugim razem są leczone płynem Bordeaux, środkiem grzybobójczym, takim jak Captan lub Kuprozan, i postępują ściśle według instrukcji. Ostatnim razem, jesienią, po prostu niszczą uszkodzone jagody.
• Choroba Clasterosporium... Źródłem choroby jest grzyb, który atakuje całą roślinę, od pąków po korę. Choroba objawia się pojawieniem się brązowawych plam, które ostatecznie tworzą dziury. W rezultacie owoce wysychają, liście więdną i odpadają. Ten grzyb hibernuje w pęknięciach kory drzewa. Aby temu zapobiec, wybielić pień rośliny, usunąć i dalej spalić uszkodzone części kultury. W przypadku wykrycia objawów choroby leczenie odbywa się w kilku etapach: po raz pierwszy, przed rozpoczęciem pączkowania, kora rośliny jest dezynfekowana roztworem siarczanu miedzi (100 gramów substancji pobiera się na 10 litrów ciekły). 20 dni po rozpoczęciu okresu kwitnienia korę roślin trzykrotnie naciera się świeżym szczawiem, w odstępie około 10 minut, po czym rany należy pokryć lakierem ogrodowym. Po zbiorze glebę traktuje się roztworem siarczanu miedzi (100 gramów pobiera się na 10 litrów płynu) lub Nitrafenem (200 gramów substancji pobiera się na 10 litrów płynu). Możesz również spryskać roślinę 3% mieszanką Bordeaux.
• Ptaki. Zniszcz zbiory owoców tej rośliny. Aby z nimi walczyć, po okresie kwitnienia instalują na miejscu wypchane zwierzęta, wieszają błyszczące przedmioty, grzechotki, a także przykrywają rośliny specjalnymi siatkami od ptaków.
• Gęś owocowa. Szkodnik ten najpierw gryzie pąki, a następnie uszkadza pąki, kwiaty, owoce i liście. Aby zapobiec atakowi tego szkodnika, przyciągają na miejsce „pożyteczne” ptaki, owadożerne, oczyszczają gałęzie i pień drzewa ze starej kory, wybielają pień rośliny, usuwają uszkodzone pędy, liście i korę za pomocą spalanie, a także poluzować krąg tułowia. Jeśli te szkodniki już zaatakowały twoją roślinę, to w okresie pęcznienia pąków te chrząszcze są stale strząsane z rośliny do tkanki.A w okresie przed i po kwitnieniu stożek drzewa jest spryskiwany Dichlorvosem lub Karbofosem, nadal można go leczyć Inta-Vir (jedna tabletka rozpuszcza się w 10 litrach płynu).

Funkcje zbierania i przechowywania

Wiśniowa Donchanka zaczyna owocować od 4 roku życia. Owoce dojrzewają w pierwszej połowie czerwca i do połowy lipca. Zbioru należy dokonać już za kilka dni, ponieważ dojrzałe jagody tej odmiany dość szybko opadają i zaczynają gnić. Pomimo tego, że drzewo ma mniej niż 10 lat, można z niego zebrać około 50 kilogramów, a z rośliny starszej niż 10 lat około 100 kilogramów. Jagody tej kultury należy zbierać ręcznie za pomocą drabin i stojaków. Zanim zaczniesz przechowywać te owoce, musisz je dobrze posortować. Jeśli na tych jagodach jest wilgoć, należy je bezwzględnie wysuszyć. Wybrane jagody należy umieścić w lodówce w ceramicznym, plastikowym lub szklanym pojemniku, uprzednio zamkniętym pokrywką lub serwetką. Absolutnie niemożliwe jest umycie jagód po ich zebraniu. Przechowując jagody w temperaturze pokojowej, będą one w stanie zachować swoje właściwości do 3-4 godzin, jeśli są przechowywane w lodówce, ich smak i właściwości zewnętrzne nie zostaną utracone przez okres do dwóch dni. Po zamrożeniu owoce te doskonale zachowują swoje właściwości smakowe. Jeśli musisz przetransportować te owoce, należy je zebrać razem z łodygą, ponieważ może to wydłużyć ich trwałość o 1-2 dni. Chociaż warto zauważyć, że nie należy zbierać tych jagód „w pęczku”, ponieważ może to zaszkodzić drzewu i wpłynąć na liczbę jajników w przyszłości. Owoce tej odmiany należy umieścić w dość obszernych, ale niezbyt głębokich pudełkach, najpierw kładąc papier na dno, a owoce przykrywamy bawełnianą szmatką, aby nie wyschły. Jagody tego podgatunku mają uniwersalny cel. Mogą być używane zarówno świeże, nieprzetworzone, jak i wykorzystywane do przygotowania przetworów, kompotów, dżemów i innych, w tym przygotowania preparatów na okres zimowy.

Wiśniowa Donchanka: recenzje

Rolnicy uwielbiają odmianę wiśni Donchanka ze względu na niektóre jej zalety. Takie jak: dobra odporność na zimno, doskonałe właściwości smakowe jagód, duże i regularne zbiory. Dzięki odpowiedniemu doborowi sadzonki i miejsca do jej sadzenia, terminowemu karmieniu, stałemu i prawidłowemu podlewaniu, a także przycinaniu, Twoja kultura będzie w stanie wyprodukować obfite i wysokiej jakości zbiory smacznych i zdrowych owoców. W tej chwili w Internecie jest ogromna liczba recenzji o wiśniach Donchanka. Tutaj jest kilka z nich:

• Osobiście bardzo lubię odmianę wiśni Donchanka, zwłaszcza coroczne dobre zbiory. Czasami, gdy sezon jest wystarczająco mokry, może gnić na gałęzi, ponieważ jagody zwisają bardzo ciasno. Najsmaczniejsze i najsłodsze znajdują się na czubku drzewa. Duży rozmiar, aromatyczny i soczysty! Krótko mówiąc, spędź pół dnia na drzewie i nie będzie problemów z obiadem. Jedyną złą rzeczą w wiśniach Donchanka jest to, że gdy owoce zbiera się bez szypułki, zaczynają gnić po kilku godzinach. Próbowaliśmy pokroić je sekatorami, ale w tym przypadku ostre końce przebijają soczysty i delikatny miąższ jagód. Dlatego jeśli zamierzasz gdzieś przewieźć te owoce, zdecydowanie powinieneś je zbierać razem z gałązkami. Kolejną zaletą tej odmiany jest odporność na mróz i suszę. Ta roślina nie jest najwcześniejsza, ale też nie najnowsza. Zbiory są zawsze dobre i regularne. Idealnie nadaje się do wyrobu kompotów ze względu na delikatny i przyjemny smak.

Egor, 48 lat

• Świetny smak, duże jagody, a na zewnątrz mają dość atrakcyjny wygląd, są szybko wyprzedane na rynku. Nie pęka zbytnio w porze deszczowej.Roślina ma dość dobrą odporność na choroby, wystarczą tylko dwa lub trzy zabiegi, a przed rozpoczęciem sezonu letniego wymagany jest środek owadobójczy od czereśni. Wiśniowa Donchanka jest dość bezpretensjonalna i owocna, chociaż siła wzrostu jest duża, ale jeśli środkowy przewodnik zostanie odcięty na czas, roślina stanie się średniej wielkości. Jeśli chodzi o najlepsze zapylacze, nie mogę powiedzieć, że blisko mnie rosną Czułość i Donchanka, obie odmiany są obdarzone doskonałym zapyleniem, ale Donchanka dojrzewa nieco później. Ogólnie jestem zadowolony z tego podgatunku.

Irina, 53 lata