Bluszcz diabła - patrz Epipremnum.

Ta wieloletnia roślina zielna należy do rodziny Aroid. Rodzaj Epipremnum obejmuje osiem do trzydziestu odmian, jak podano w różnych źródłach. Tłumaczenie nazwy "epipremnum" - "na pniach". Kultura jest tak nazwana, ponieważ jest w ten sposób i rośnie... Rośnie dziko, występuje w lasach tropików od terytorium Indii na północ od kontynentu australijskiego. W naszych czasach najwięcej odmian można znaleźć w południowo-wschodniej Azji. Ale te odmiany rosną dziko w miejscach, w których wcześniej ich nie było, na przykład na Hawajach.

Najpopularniejszym wśród ogrodników jest „Złoty” epipremnum, często nazywany przez ludzi „scindapsus”. Jednak Scindapsus i Epipremnum to dwie różne kultury, chociaż pochodzą z tej samej rodziny. Ale gdy uprawia się je w warunkach wewnętrznych, te okazy roślin muszą być pielęgnowane prawie w ten sam sposób i muszą rosnąć w identycznych warunkach.

Krótko o uprawie roślin.

Ta kultura w warunkach wewnętrznych jest uprawiana jako ozdobna liściasta. Kwitnienie rośliny uprawnej jest zjawiskiem rzadkim.

Odmiany soczyste wymagają więcej jasnego światła niż odmiany zielonolistne. Odmiany o zielonych liściach mogą rosnąć w cieniu iw rozproszonym jasnym świetle. Ale wszelkie formy muszą tworzyć cień od bezpośredniego słońca.

Epipremnum czuje się komfortowo w normalnych warunkach temperatury pokojowej. Jednak śmierć roślin może nastąpić z powodu przeciągów.

Podlewanie przeprowadza się regularnie natychmiast po wyschnięciu powierzchniowej warstwy gleby w pojemniku, jednak podlewanie wymaga oszczędnego podlewania.

Jeśli w pomieszczeniu znajdują się urządzenia grzewcze, które działają, konieczne jest częste spryskiwanie liści.

Liana jest karmiona od kwietnia do września raz na czternaście dni, w tym celu stosuje się płynny kompleks minerałów do liany. W okresie uśpienia wykonuje się również opatrunek górny, ale w rzadkich przypadkach (raz na cztery tygodnie).

Okres odpoczynku nie jest szczególnie wyraźny, zwykle przypada na dni październik-marzec.

Rośliny przesadza się w kwietniowe dni. Transplantacja młodych osobników odbywa się raz w roku, a dorosłych - raz na dwa do trzech lat.

Metody reprodukcji. Za pomocą warstw, podziału pędu, sadzonek.

Choroby. Infekcje grzybowe.

Szkodliwe owady. Wciornastki, łuski, przędziorki.

Charakterystyka.

Jest to wiecznie zielona roślina zielna. Epipremnum może być pasożytem na dużych drzewach lub rosnąć bez żywiciela. System korzeniowy jest włóknisty, przez który baterie dostarczane są do winorośli. Ponadto krzew ma liczne korzenie powietrzne, w razie potrzeby tworzą inny system korzeniowy. Istnieją dwa rodzaje korzeni powietrznych. Te pierwsze wyrastają z węzłów i przyczepiają się do drzew lub innych podpór, te drugie wyrastają z międzywęźli, pełnią funkcję korzeni żywiących się powietrzem.Następnie następuje zdrewnienie wszystkich korzeni powietrznych, korzenie odżywcze zamieniają się w zdrewniałe, pokryte są korą złożoną z włókien w postaci wstęg, a korzenie podporowe stają się korkowate.

Pędy przylegają do prawie każdej podpory, a ich ukorzenienie może następować wzdłuż całej podpory. Liście są proste, sercowate, gęste lub cienkie. W okazach dorosłych liście dorastają do sześćdziesięciu cm długości i do czterdziestu cm szerokości, u młodych roślin liście nie są tak duże. W przyszłości następuje zmiana rodzaju liści z całych na pierzastodzielne lub pierzasto wycięte. W niektórych sytuacjach w liściach mogą pojawić się dziury, na przykład jak monstera.

Kiedy krzew kwitnie, tworzą się na nim nieatrakcyjne kwiaty. Tworzą kłos kwiatostanu zwężający się ku górze. Owija się narzuta, która wygląda jak kajak. Kwitnienie można zaobserwować tylko wtedy, gdy liście dojrzeją, ale w domu jest to bardzo rzadki przypadek. Owoc to jagoda, w środku są nasiona.

Agrotechnika do uprawy w pomieszczeniach.

Poziom oświetlenia.

Odmiany o zielonych liściach są bezpretensjonalne w oświetleniu, dobrze się czują w półcieniu i jasnym rozproszonym świetle. Z drugiej strony soczyste odmiany wymagają dużo jasnego oświetlenia, w przeciwnym razie kolor liści stanie się mniej dekoracyjny. Wybierając miejsce do uprawy, pamiętaj, że bezpośrednie słońce może zaszkodzić każdej formie tej rośliny. Przy dłuższym przebywaniu winorośli w palącym słońcu liście bledną, zwiotczają i stają się miękkie. Po pewnym czasie liście opadną, ucierpią też pędy (zatrzymanie wzrostu). Najlepszym miejscem do uprawy tej kultury jest parapet wschodni lub zachodni, tam oświetlenie jest jasne i rozproszone.

Warunki temperaturowe.

W domu dobry rozwój i wzrost krzewu obserwuje się w warunkach temperatury pokojowej. Jednak epipremnum należy chronić przed przeciągami, które mogą zabić roślinę. Dlatego wiosną i latem nie wywozi się winorośli na działkę czy balkon, zastępuje się to systematycznym wietrzeniem pomieszczenia.

Podlewanie.

Nawilżanie przeprowadza się dopiero po dobrym wysuszeniu wierzchniej warstwy gleby w doniczce. Nie zapominaj, że systematyczna stagnacja wody w korzeniach spowoduje więcej szkód niż niezbyt długi okres suszy. Ze względu na regularny nadmiar wilgoci roślina może być dotknięta chorobą. Jeśli na wewnętrznej stronie liści znajdują się kropelki wody, płyn zastygł w podłożu. Wtedy podlewanie jest wymagane rzadko i w mniejszej objętości.

W sezonie zimowym, przy aktywnej pracy urządzeń grzewczych, wilgotność powietrza znacznie spada, w tym przypadku krzew należy regularnie spryskiwać. Często zwilża się lianę z butelki z rozpylaczem w sezonie letnim, a mianowicie w upale. Podlewanie i opryskiwanie odbywa się wyłącznie miękką wodą. Może być filtrowany, topiony lub dobrze osiadający płyn w ciągu dnia.

Najlepszy opatrunek.

Krzew karmiony jest systematycznie raz na piętnaście dni, w tym celu stosuje się kompleks minerałów dla winorośli w postaci płynnej. Top dressing odbywa się od kwietnia do września. Jesienią i zimą stosuje się również nawozy, ale rzadziej (raz w miesiącu).

Przesadzanie.

Rośliny przesadza się tylko wtedy, gdy jest to konieczne, a mianowicie po tym, jak korzenie zaczną wciskać się do pojemnika. W młodym wieku krzew przesadza się corocznie, jednak z biegiem lat przesadza się go coraz rzadziej - raz na dwa do trzech lat.

Przeszczep przeprowadza się wczesną wiosną, zaraz po rozpoczęciu intensywnego wzrostu rośliny. Zwykle jest to początek drugiego wiosennego miesiąca. Wybierając doniczkę do przeszczepu, nie zapominaj, że nie powinna być zbyt duża. Nowy pojemnik powinien być tylko o dwadzieścia mm większy od starego.

Krzew najlepiej poczuje się w luźnej mieszance gleby próchnicznej z obojętną reakcją. Jeśli chcesz, możesz kupić gotową glebę do ozdobnej roślinności liściastej w specjalnym sklepie. Najpierw na dnie nowej doniczki umieszcza się zagęszczoną warstwę drenażową, po czym epipremnum ostrożnie zwija się do pojemnika. Aby łatwiej wyciągnąć krzak ze starej doniczki, obfite podlewanie przeprowadza się na około kilka godzin przed przesadzeniem. Roślinę należy zainstalować w centralnej części pojemnika, a następnie starannie wypełnić wszystkie puste miejsca świeżym podłożem. Przed przesadzeniem skraca się wszystkie nadmiernie wydłużone pędy.

Reprodukcja.

Ta kultura w domu zwykle rozmnaża się wegetatywnie. Możesz go rozmnażać przez sadzonki, stosując warstwowanie, a łodyga jest również podzielona.

Rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe.

Aby wykonać sadzonki, odcina się wierzchołek łodygi, powinien mieć dwa lub trzy liście. Aby ukorzenić się, sadzonki sadzi się w proporcji jeden do jednego piasku i torfu. Najlepsze ukorzenienie obserwuje się w warunkach temperaturowych w zakresie od dwudziestu dwóch do dwudziestu pięciu stopni. W tym okresie sadzonki należy regularnie spryskiwać. Zwykle korzenie pojawiają się od piętnastu do dwudziestu dni po posadzeniu.

Powielanie przez nakładanie warstw.

Dzięki tej metodzie rozmnażania doniczkę wypełnioną podłożem umieszcza się w pobliżu krzaka. Pęd należy położyć na jego wierzchniej warstwie, a następnie przypiąć. Następnie posyp mieszanką gleby. Odcięcie jest odcinane i sadzone w osobnym pojemniku po odrośnięciu korzeni.

Reprodukcja przez podział pędu.

Ta metoda jest najtrudniejsza. Pęd jest cięty i cięty na kilka fragmentów, każdy podział powinien mieć co najmniej jeden liść. Oddzielone części są ukorzenione w małych doniczkach wypełnionych mieszanką gleby. Następnie zostają przeniesione do ciemnego miejsca. Delenki nie są spryskiwane ani podlewane. W celu ich dokładnego ukorzenienia można przeprowadzić leczenie preparatami fitohormonalnymi.

Choroby i szkodliwe owady.

Choroby.

Ta kultura ma raczej słabą odporność na infekcje grzybicze. Dlatego należy uważać na reżim i objętość podlewania, a nie należy utrzymywać rośliny w niskich temperaturach i przesadzać z wprowadzaniem nawozów azotowych do mieszanki gleby. Przestrzegając tych zasad, zgnilizna nie pojawi się na korzeniach buszu.

Szkodliwe owady.

Epipremnum może zostać zaatakowany przez łuski, przędziorki i wciornastki. Są to wysysające szkodliwe owady. Przegryzają powierzchnię pędu lub liści i wysysają sok roślinny. Kiedy ci wrogowie osiedlą się na roślinie, staje się ona letargiczna, słaba, liście żółkną i więdną. Ponadto z powodu tak szkodliwych owadów na winorośl może mieć wpływ niebezpieczny wirus.

Aby zniszczyć wciornastki i owady łuskowe, krzew jest kilkakrotnie traktowany roztworem owadobójczym. Gdy rośliny zostaną zaatakowane przez przędziorków, pozbywają się ich środkami roztoczobójczymi. Leki można kupić w sklepach specjalistycznych.

Odmiany.

Epipremnum „Złoty” (Epipremnum aureum) lub epipremnum „Aureum”.

Ta odmiana jest najbardziej popularna wśród kwiaciarni. Ta wieloletnia roślina zielna wspina się na podporę za pomocą korzeni przybyszowych. Pędy rosną od jednego do dwóch metrów. Zdobione są skórzasto zielonymi liśćmi w kształcie serc. Liście mają złocisty odcień, który najlepiej widać w jasnym świetle.

Najlepsze odmiany.

Złoty Potos... Liście są odlane w złocistożółtych kolorach.

„Marmurowa królowa”... Ta odmiana jest bardzo popularna w uprawie, powierzchnia liści o białawo-srebrzystym kolorze pokryta jest zielonymi kreskami.

„Ange”. Liście są pofałdowane, zielone, ozdobione białymi pociągnięciami i pociągnięciami. To epipremnum bardzo przypomina ficus Pumila.

„Perły i Jadeit”... Tak zwartą roślinę wyhodowali hodowcy z Ameryki. Podstawą do jego uzyskania była „Królowa Marmuru”. Liście są ubarwione plamkami zieleni, bieli i zielonkawoszarej barwy. Co więcej, nie jest łatwo znaleźć dwa liście o tym samym kolorze.

Epipremnum „Cirrus” (Epipremnum pinnatum).

Odmiana ta pochodzi z terenów Chin i Indii. Roślina ta znajduje się na liście największych rozmiarów: na wolności może dorastać do piętnastu metrów. Jednak przy uprawie w domu pędy krzewu ulegają skróceniu. Liście są błyszczące, długoszypułkowe, podłużne, owalne lub eliptyczne, całe lub pierzaste z równymi płatkami. Są pomalowane na zielono-niebieskie lub ciemnozielone kolory. Powierzchnia liści dojrzałych roślin często może mieć dziury w kształcie owalu lub koła. Dlatego przez długi czas tę odmianę przypisywano rodzajowi Monstera. W warunkach wewnętrznych ta epipremnum jest uprawiana w rzadkich przypadkach.

Epipremnum „Las” (Epipremnum silvaticum).

Gatunek ten rośnie dziko w bagnistych lasach Indonezji oraz w lasach Sumatry. To epipremnum rośnie do około sześciu metrów. Liście są błyszczące, zielone, całe, lancetowate, owalne, na wierzchołku ostre. Liście mają około 6 cm szerokości i do 20 cm długości.Tę odmianę można zwykle znaleźć tylko w prywatnych kolekcjonerach.