Dybera czarny

Czereśnia Dyber to doskonała odmiana, uważana za jedną z najstarszych i najpopularniejszych w ogrodnictwie. Od wielu innych nasadzeń różni się tym, że wiśnie dają niesamowicie obfity i wysokiej jakości plon, który nie zmniejsza się nawet pod wpływem niektórych negatywnych czynników z zewnątrz.

Jeśli ogrodnik zna niektóre cechy i subtelności sadzenia czarnych wiśni Diber, będzie w stanie osiągnąć naprawdę doskonały wynik. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, skąd ta odmiana trafiła do nas, jakie są jej cechy, jak prawidłowo sadzić rośliny i dbać o nie w taki sposób, aby nasadzenia były chronione przed szkodnikami i powszechnymi chorobami.

Czereśnia Dayber: opis odmiany

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Odmiana czeremchy Dyber pojawiła się w wyniku przypadkowego zapylania, które miało miejsce na terenie Półwyspu Krymskiego w 1892 roku. Odmiana otrzymała swoją nazwę właśnie na cześć ogrodnika, który jako pierwszy zajął się opisem - A. Dybera.

W 1947 r. czereśnia została wpisana do rejestru państwowego i została polecona do uprawy na terenie Kaukazu Północnego, a także w rejonie Dolnej Wołgi. Ale stopniowo coraz bardziej interesujące dla ogrodników stało się podejmowanie prób uprawy tej odmiany na niektórych innych terytoriach i na innych obszarach. W rezultacie odmiana czeremchy Dyber przetrwała wiele testów i zakochała się w ogrodnikach nawet na tych obszarach, gdzie pierwotnie nie miała rosnąć.

Czereśnia Dyber należy do jednej z odmian wielkoowocowych, waga jagód waha się od sześciu do siedmiu kilogramów. Jagody rezultatem jest ciemnoczerwony odcień, miąższ jest również ciemny - soczysty i słodki, często otrzymuje najwyższe oceny smakowe od ogrodników i ogrodników, a także od profesjonalnych degustatorów i zwykłych konsumentów odmiany. Generalnie jest to wszechstronna odmiana dająca obfite i zdrowe owocowanie.

Jagody mają też uniwersalne zastosowanie - świetnie nadają się do zjedzenia ich na świeżo, a jagody można wykorzystać również do organizowania dietetycznych lub dla niemowląt, przyrządzania przeróżnych deserów z czereśni, półfabrykatów i mrożonek, przetworów i dżemów, napojów - wino, soki, kompoty.

Ponadto właściwości smakowe dobrze komponują się z innymi jagodami i owocami, dzięki czemu można wytwarzać wiśnie jako część innych półfabrykatów. Miąższ zawiera bardzo dużą ilość witamin i mikroelementów, użytecznych substancji, które mają wspaniały wpływ na odporność człowieka, przyspieszając jego metabolizm.

Następnie będziemy się zastanawiać charakterystyka zewnętrznych cech odmiany Czereśnie Dybera są czarne i na czym to sadzenie wygląda, jak wygląda drzewo, jakie są zalety i wady odmiany.

Korona szeroki, ma kształt piramidy, ale generalnie ogrodnik może go ukształtować zgodnie ze swoimi życzeniami i upodobaniami. Korona jest gęsto ulistniona, wygląda całkiem interesująco i atrakcyjnie, a imponujący rozmiar nadaje się tylko do sadzenia.

Najważniejsze jest to, że podczas kwitnienia roślina zamienia się w śnieżnobiałą i pachnącą chmurę, która zadziwia wyobraźnię ogrodników. Ponadto chciałbym bardziej szczegółowo zastanowić się bezpośrednio nad opisem zewnętrznych cech odmiany i cechami uprawy.

W zasadzie drzewo to wygląda dość standardowo jak na standardy nasadzeń czereśni, a czasami niektórzy mogą pomylić tę odmianę z wieloma innymi.Nie zapominaj jednak, że roślina ma swoje unikalne cechy i cechy, które brane są pod uwagę przy wyborze czynności związanych bezpośrednio z pielęgnacją.

Nerka mają średni rozmiar, muszą być żywotne, ponieważ w przyszłości wyrosną z nich nowe pędy i gałęzie, a także utworzy się plon.

Liście czarnej wiśni Diber płaskie i raczej duże, wyglądają jak zwykłe liście na nasadzeniach czereśni, zaokrąglone, brzegi mogą być lekko cofnięte i spiczaste. Podczas kwitnienia na drzewie tworzy się duża liczba liści, dlatego korona zawsze wygląda na bardzo pogrubioną i elegancką, ogólnie wykazując doskonałe wyniki w jej wzroście i rozwoju, a także w dekoracyjności.

Korona średnio pogrubiona, pień pokryty gładką korą. Sama kora ma lekko brązową barwę, ale z czasem może ciemnieć, odklejać się, co świadczy o tym, że drzewo stopniowo dojrzewa i warto o nią bardziej dbać, by jak najdłużej owocowała i cieszyła ogrodników z obfitymi i smacznymi zbiorami.

Liście są eliptyczne, czubki lekko spiczaste - ogólnie jest to dość typowa forma liścia, która występuje zarówno w uprawach wiśni, jak i wiśni, które są ze sobą blisko spokrewnione.

Kwiaty mogą znajdować się samodzielnie lub mogą istnieć bukiety-kwiatostany, które składają się z trzech kwiatów. Są to głównie kwiaty typu żeńskiego, które są zabarwione na jasnoróżowo-kremowy odcień. Podczas kwitnienia sadzenie wygląda naprawdę niesamowicie atrakcyjnie i atrakcyjnie, roślina wygląda dekoracyjnie, a same kwiaty są bardzo pachnące.

Dlatego bardziej doświadczeni ogrodnicy wybierają wiśnie nie tylko po to, aby zebrać plony, ale także po to, aby ozdobić swoje podwórko tak delikatnym i cudownym drzewem.

Okres wegetacji to około 70 dni. Owoc są duże, waga jednej jagody może wynosić około siedmiu gramów, a kształtem bardziej przypominają lekko zaokrąglone serca. Kolor zarówno skórki, jak i miąższu jest czerwony, sok też okazuje się czerwony.

Charakterystyka smakowa cenione dość wysoko, degustatorzy podkreślają słodki smak jagód i gęstość miąższu, co pozwala na długie przechowywanie owoców i transport na duże odległości. Jagody również zachowują swoją integralność przez długi czas podczas zbioru - kolejna zaleta dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą, jak w pełni zrealizować swoje zbiory.

Odmiana polecana do uprawy w klimacie umiarkowanym, głównie w południowej lub środkowej części Rosji. Ale są doświadczeni ogrodnicy, którzy twierdzą, że udało im się wyhodować wiśnie na mniej stabilnych obszarach, a zbiory były równie dobre pod względem jakości.

Ponadto chciałbym bardziej szczegółowo omówić wszystkie cechy czarnej wiśni Diber. Tak więc ogrodnikowi znacznie łatwiej będzie zdecydować, czy chce uprawiać tę odmianę na swojej stronie i czy poradzi sobie ze wszystkimi wymaganiami techniki rolniczej, biorąc pod uwagę subtelności odmiany, jej główne cechy, cechy, zalety i wady.

Jak uprawiać czarną odmianę Dyber: cechy

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Czereśnia Dyber wymaga regularnej i dość obfitej Glazura, ponieważ ta roślina na ogół nie jest w stanie tolerować suszy przez długi czas - dotyczy to absolutnie każdej odmiany i dowolnej odmiany.

W celu uzyskania soczystych i bardzo smacznych owoców o atrakcyjnych właściwościach zaleca się obfite comiesięczne podlewanie, zwracając uwagę na warunki pogodowe i klimatyczne.Pomoże to również zapobiec przedwczesnemu zrzucaniu jagód, co oznacza, że ​​ogrodnik będzie mógł zebrać maksymalne plony i zrealizować je zgodnie ze swoimi zainteresowaniami i potrzebami.

Jeśli nie przewiduje się opadów, podlewanie należy zalecać nieco częściej, gleba nie powinna wysychać, ale nie powinna też być podmokła. W przeciwnym razie w przypadku suszy i podmoknięcia ucierpi system korzeniowy, co oznacza, że ​​całe nasadzenie będzie zagrożone śmiercią.

Czereśnia Dyber ma niezbyt wysoki poziom mrozoodporności, chociaż drzewo rośnie w sprzyjających sobie warunkach, w tym przypadku będzie można osiągnąć doskonałe rezultaty, a nasadzenia nie przemarzną w ekstremalnych warunkach. Co więcej, zazwyczaj mrozoodporność zmniejsza się nie tylko w całym drzewie, ale w pąkach kwiatowych, które są bezpośrednio odpowiedzialne za przyszłe kształtowanie się plonu i jego obfitość.

Jeśli czas zimowy okazał się mroźny, a przymrozki powrotne nadejdą wiosną, może to po prostu doprowadzić do tego, że pąki kwiatowe zamarzną, a zatem zbiory zostaną utracone (lub wszystkie lub jakieś znaczące część tego).

Ta odmiana jest praktycznie jałowy, a bez zapylających roślin wiśnia nie będzie w stanie wydać owoców lub niektóre owoce zostaną związane, ale zbiory będą zupełnie skromne i wcale nie obfite.

Zapylaczami wiśni mogą być odmiany takie jak Rechitsa lub Poezja, które mają identyczne czasy kwitnienia, co oznacza, że ​​zapylenie nastąpi w najbardziej odpowiednim momencie.

Kwiat Odmiana czereśni Dayber black zaczyna się w połowie maja, a już w drugiej połowie lipca ogrodnik będzie mógł cieszyć się pierwszym zbiorem soczystych i bardzo smacznych owoców. Należy jednak pamiętać, że dojrzewanie odbywa się niejednocześnie i nierównomiernie, co oznacza, że ​​zbiory będą musiały zostać zebrane nie w jednym, ale w kilku podejściach jednocześnie w ciągu dziesięciu dni.

Owocnikowanie zaczyna się około czwartego roku po wysłaniu sadzenia na otwarty teren. Na początku zbiorów nie można nazwać obfitymi - ogrodnik zbiera średnio około dziesięciu kilogramów owoców z jednego drzewa, nie więcej, ale z biegiem lat plon rośnie, podobnie jak wzrasta smak owoców. W rezultacie, gdy drzewo osiąga szczyt swojego wzrostu i rozwoju, można z niego zebrać ponad dwadzieścia kilogramów wiśni.

Oczywiście pod wieloma względami owocowanie, jego poziom i jakość będą zależeć głównie od tego, ile wysiłku i czasu poświęcił ogrodnik na spełnienie wymagań agrotechnicznych i niuansów opiekuńczych. Ale porozmawiamy o tym nieco później w tym artykule.

Czereśnia Dyber należy do odmiany stołowej, a także owoce mają uniwersalne zastosowanie. Z reguły po zebraniu jagód świetnie nadają się do spożycia na świeżo, ponieważ mają doskonałe właściwości smakowe, a miąższ zawiera dużą ilość różnych witamin i pierwiastków śladowych, co może mieć doskonały wpływ na ogólny stan i zdrowie osoby, która będzie ich używać do jedzenia.

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Jeśli ogrodnik zdecydował się przeprowadzić dłuższą magazynowanie owoce zaleca się wysyłać do mrożenia, a także wykorzystywać do produkcji napojów, przetworów, soków i wina, dżemów i sosów, marmolady i słodyczy. W każdym daniu wiśnie doskonale oddadzą swoje walory smakowe, a co najważniejsze dobrze komponują się z innymi jagodami i owocami, podkreślając smak swoją wyjątkowością.

Czereśnia Dyber może być również wykorzystywana do przygotowania likierów i nalewek, które mają pozytywny wpływ na zdrowie, odporność i metabolizm człowieka. Tak więc wiśnie naprawdę zasługują na uwagę ogrodników właśnie ze względu na ich wiele pozytywnych cech i cech.

Czereśnia Dyber jest dość odporna na moniliozę i kokcykozę - być może najgroźniejszą grzybicę choroby które mogą infekować uprawy wiśni i czereśni. Mimo to ogrodnik musi zapewnić dodatkowe wsparcie dla nasadzeń, aby na pewno nie zostały zarażone niebezpiecznymi infekcjami.

To samo można powiedzieć o szkodniki którzy okresowo atakują nasadzenia - jeśli ogrodnik je monitoruje i zapewnia niezbędne wsparcie, w rezultacie możesz uzyskać doskonałe nasadzenia, które będą dobrze rosły nawet w niesprzyjających warunkach. Ogólnie rzecz biorąc, możliwe jest wykonywanie różnych zabiegów profilaktycznych nasadzeń, aby ułatwić regulowanie ich ogólnego stanu i zapewnić, że szkodniki nawet nie zaczną się rozprzestrzeniać na nasadzenia.

Czarna wiśnia Dyber. Zalety i wady odmiany

Odmiana czeremchy Dyber ma zarówno swoje zalety, jak i pewne wady, o których warto wspomnieć.

Na przykład, jeśli mówimy o plusy Odmiany czarnej wiśni Dyber, to są to:

• Przede wszystkim doskonały poziom plonów (z roku na rok staje się coraz bardziej obfity, poprawia się również jakość owoców);
• Roczne owocowanie, które nie zależy od zewnętrznych objawów i czynników;
• Wczesna dojrzałość odmiany, aby już w środku lata ogrodnik mógł cieszyć się wspaniałymi i smacznymi owocami wiśni z własnej działki;
• Pyszne i bardzo soczyste owoce o uniwersalnym przeznaczeniu. Ogólnie czereśnie można spożywać na świeżo bezpośrednio po zbiorach lub można je stosować w postaci przetworów i dżemów, napojów, sosów, wina, soków i kompotów, przetworów na zimę.

Ale jest też ograniczenia, o czym również warto wspomnieć – przede wszystkim jest to samopłodność odmiany. Oznacza to, że przed sadzeniem drzewa należy zadbać również o dobór odmian zapylających, które będą miały taki sam czas kwitnienia. Wtedy plon będzie jeszcze lepszy i obfitszy.

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Oczywiście doświadczenie pokazuje, że część owoców można założyć bez zapylaczy, ale będzie to nie więcej niż 20 procent całkowitego zbioru. Niemniej jednak, ze względu na przyszłe zbiory, powinieneś zadbać o organizację i opiekę nad zapylaczami.

Gatunek należy do wczesnej lub średnio wczesnej, ale trudno jednoznacznie stwierdzić, do jakiej grupy należy ta odmiana, ponieważ wiele będzie zależeć również od warunków klimatycznych, w jakich ta odmiana będzie rosła.

Jest całkiem możliwe, że jeśli ogrodnik zasadzi drzewo na południu, to owocowanie rozpocznie się wcześniej niż wszystkie wskazane daty. Jeśli jest to nasadzenie na północy, może nie być tak przyspieszone, a generalnie na północy wiele drzew rośnie i rozwija się znacznie wolniej niż zwykle się spodziewano.

Wiele będzie również zależeć od tego, jak sam ogrodnik odnosi się do sadzenia, czy może wystarczająco zadbać o rośliny, aby czuły się tak komfortowo i idealnie, jak to tylko możliwe. Oczywiście pytań na ten temat jest bardzo dużo, a odpowiedzi nie tak wiele.

Ale wtedy porozmawiamy o głównych punktach, które są bezpośrednio związane z sadzeniem wiśni, a także bardziej szczegółowo omówimy, co należy zrobić, aby chronić sadzenie przed szkodnikami i chorobami.

Sadzenie i późniejsza pielęgnacja czarnych wiśni Dyber

Aby uzyskać przyzwoity wynik sadzenia czarnych wiśni Diber, bardzo ważne jest poznanie niektórych cech i subtelności tego procesu. Tylko jeśli ogrodnik weźmie pod uwagę wszystkie możliwe subtelności i niuanse, będzie w stanie osiągnąć przyzwoite i doskonałe zbiory. Ważne jest, aby polegać na cechach odmiany, na jej potrzebach w aspekcie agrotechnicznym - podlewanie, nawożenie, przycinanie, okres zbioru.

Istnieje również kilka czynników, które są dość standardowe dla wszystkich odmian wiśni, ale w żadnym wypadku nie należy ich ignorować, ponieważ wynik jest bardzo ważny.

Czereśnia Dyber - to sadzenie jest dość odporne na zimę, ale jednocześnie istnieje wiele okoliczności, które mogą wpłynąć na ten wskaźnik. Odmiana wytrzymuje nagłe zmiany temperatury, mrozy, ale jednocześnie dba o stworzenie bardzo mocnego i niezawodnego schronienia na zimę.

Jeśli mówimy o czynnikach, które odgrywają znaczącą rolę w zimotrwałości nasadzeń, to głównie są to:

• Stosowanie opatrunków – zarówno korzeniowych, jak i dolistnych;
• Działania przygotowawcze przed nadejściem okresu zimowego;
• Lokalizacja działki ogrodowej i bezpośrednio miejsce, w którym będzie rosło samo drzewo wiśniowe;
• Rzeźba terenu – na wyższych wysokościach sadzenie będzie znacznie lepsze, ale warto zadbać o to, aby drzewo było chronione przed nagłymi podmuchami wiatru i przeciągami.

Oczywiście sadzenie każdej rośliny zaczyna się od wyboru ogrodnika. materiały do ​​sadzenia. Zaleca się kupowanie sadzonek w wyspecjalizowanych szkółkach, ponieważ tam specjaliści pomogą wybrać wysokiej jakości i opłacalne materiały.

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Zapylacze do czarnych wiśni Dyber

Aby roślina rosła i rozwijała się normalnie, a także produkowała więcej owoców wysokiej jakości, kilka powinno być posadzonych w pobliżu odmiany zapylające czarne wiśnie Dyber... Takie odmiany jak Rival i Zhivitsa, Narodnaya i Zhurba idealnie nadają się do tej roli, Włożyłem i Hotel. Oczywiście sadzenie odmian zapylających sugeruje, że ogrodnik będzie potrzebował więcej czasu, aby zadbać o nasadzenia, ale jednocześnie istnieje duże prawdopodobieństwo uzyskania bardzo obfitych i smacznych zbiorów.

Najlepiej wybierać sadzonki, które osiągnęły wiek dwóch. Długość systemu korzeniowego powinna wynosić co najmniej 20-25 centymetrów, ponieważ ta długość jest już odpowiednia do sadzenia na otwartym terenie, a jednocześnie roślina będzie czuć się tak komfortowo, jak to tylko możliwe. Zasadniczo korzenie powinny być zdrowe, nie powinny mieć widocznych uszkodzeń mechanicznych lub gnilnych, a wysokość sadzonek powinna wynosić około jednego metra, nie mniej.

Zasadniczo należy zawsze koncentrować się na zewnętrznych cechach materiału do sadzenia i na tym, jak czuje się sadzenie, aby w przyszłości wiśnia z powodzeniem zapuściła korzenie, dostosowała się i wykazała pełny maksymalny wzrost i rozwój. Jeśli ogrodnik zauważy jakiekolwiek deformacje lub uszkodzenia, to najlepiej, aby porzucił pomysł sadzenia tego nasadzenia na swoim terenie i postawił na zdrowszą i silniejszą sadzonkę.

Przed sadzeniem sadzonki na otwartym terenie zaleca się trzymanie jej w roztworze przez kilka godzin, który składa się z wody i stymulatora wzrostu - Kornevina. Wtedy system korzeniowy zostanie nasycony wodą i łatwiej będzie kiełkować po tym, jak znajdzie się w otwartym polu.

Jest pewien algorytm sadzenia sadzonek na otwartym terenie, obserwując, że nawet mniej doświadczeni ogrodnicy poradzą sobie z tą procedurą i uzyskają doskonałe wyniki:

• Sadzenie należy rozpocząć od tego, że ogrodnik z góry przygotuje odpowiednie miejsce do sadzenia sadzonek.
• Gleba jest również wstępnie przygotowana - powinna być żyzna, nasycona substancjami mineralnymi i organicznymi, nie powinna być zbyt kwaśna i ciężka. Aby obniżyć kwasowość, ogrodnik może dodać do gleby popiół lub wapno. Do tych samych celów można również użyć mąki dolomitowej, która również normalizuje kwasowość gleby i lekko nasyca ją niezbędnymi składnikami, aby ułatwić sadzonce przystosowanie się do nowych warunków. Gleba jest zasilana superfosfatem, próchnicą i potasem siarkowym.Możesz również dodać niewielką ilość popiołu drzewnego, który również ma doskonały wpływ na ogólny stan gleby i na przyszły materiał do sadzenia. Ogólnie rzecz biorąc, na początkowym etapie należy bardzo uważać na nawożenie, ponieważ potem przez dwa lata będzie można w ogóle nie dodawać ich do gleby.
• Dołek należy przygotować wcześniej - jego rozmiar to 70x70 centymetrów. Głębokość powinna również wynosić co najmniej pół metra, ale ogólnie rozmiar dołu powinien być kierowany rozmiarem materiału do sadzenia, ponieważ sadzonka musi czuć się komfortowo w dole, nie powinno być małe ani bardzo ciasna przestrzeń.
• W samym środku dołu warto wypełnić trochę żyznej gleby, do której wcześniej dodaje się potas siarkowy i superfosfat, które mają doskonały wpływ na odporność materiału sadzeniowego i pozwalają mu jak najszybciej zakorzenić się . Powstaje mały kopiec, na którym znajduje się sama sadzonka.
• Zaleca się, aby nie jeden, ale dwóch ogrodników brało udział w sadzeniu, tak aby jeden przytrzymywał sadzonkę od góry, a drugi wyprostował system korzeniowy i stopniowo zasypywał go ziemią, aby nie tworzyły się kieszenie powietrzne. Korzenie powinny być starannie i starannie wyprostowane, nie powinny przeplatać się ze sobą, gdyż może to negatywnie wpłynąć na ogólny stan sadzenia, jego zdrowotność, długowieczność, zwiększony wzrost i rozwój.
• Dół jest wypełniony wodą (należy ją wcześniej osadzić w temperaturze pokojowej). W żadnym wypadku nie należy używać bieżącej zimnej wody, ponieważ może to spowodować reakcję wstrząsową sadzonki. Szyjka korzeniowa jest stopniowo zamykana, pozostawiając ją na poziomie gleby, lekko otwartą.
• Gleba powinna być lekko zagęszczona, ponieważ nie należy dopuścić do tworzenia się kieszeni powietrznych - mogą w nich rozwijać się bakterie chorobotwórcze.
• Wokół sadzonki warto wylać warstwę ściółkowania, na którą składa się torf lub sucha trawa. Chochoł spełnia kilka głównych funkcji: dzięki temu krąg pnia będzie chroniony przed atakami szkodników, wilgoć będzie wolniej odparowywać, a całe niezbędne ciepło opuści glebę jeszcze wolniej. Nie warto więc oszczędzać czasu na wypełnianiu ściółki. Dzięki niej nie wyrosną również chwasty czy obce trawy, co oznacza, że ​​przestrzeń pnia będzie czysta i uporządkowana.

Jeśli nie jest to pojedyncze, ale grupowe sadzenie czereśni, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej trzy metry, a między rzędami należy pozostawić około czterech metrów. Wtedy wiśnie nie będą sobie przeszkadzać w prawidłowym wzroście i rozwoju, nie będą się zacieniać, a samemu ogrodnikowi będzie znacznie łatwiej zająć się nasadzeniami, ponieważ będzie miał miejsce do opiekowania się i do zbiorów.

Aby uzyskać maksymalny plon z wiśni, w pobliżu należy sadzić zapylacze. Zapylanie nastąpi z powodu podmuchów wiatru i zapylających owadów. W takim przypadku ogrodnik będzie miał więcej obowiązków związanych z pielęgnacją nasadzeń, ale żniwa nie potrwają długo.

Opieka nad zapylaczami jest zwykle identyczną procedurą rolniczą, dzięki czemu ogrodnik jako całość może nie martwić się zbytnio i łączyć czynności opiekuńcze.

Jakiej pielęgnacji wymaga czereśnia Dyber po posadzeniu

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Oczywiście po posadzeniu warto przestrzegać dalszej pielęgnacji, ponieważ od tego w dużej mierze zależeć będzie dobro sadzenia, jego normalny rozwój i ogólnie wskaźniki wzrostu, owocowania i aktywności życiowej.

Czereśnia Dyber potrzebuje ogrodnika, aby zapewnić jej wystarczającą ilość wilgoci. Zwłaszcza w okresie kwitnienia. Również technologia rolnicza obejmuje nawożenie, przycinanie korony, kopanie gleby.Sama czereśnia Dyber może sprawić, że ogrodnik zrozumie, że potrzebuje dodatkowych czynności podlewania i pielęgnacji - na przykład gleba wokół będzie aktywnie wysychać i pękać, co oznacza po prostu, że podlewanie powinno zostać przeprowadzone w bardzo niedalekiej przyszłości.

Ale lepiej nie doprowadzać do tego, ponieważ z powodu wysychania gleby ucierpi całe sadzenie i zaczną się pewne niedociągnięcia, które są bezpośrednio związane z owocowaniem.

Kiedy czereśnia Daiber jest właśnie sadzona na otwartym terenie, potrzebuje składników zawierających azot i ubieranie się, ponieważ azot bierze bezpośredni i aktywny udział we wzroście i rozwoju części pędowej rośliny. W tym celu do gleby dodaje się mocznik.

Jeśli drzewo jest już dojrzałe, można zastosować złożone nawozy mineralne i nawozy z dużą ilością mikroelementów. Opatrunek mineralny należy łączyć z materią organiczną, a głównymi bohaterami są tu humus lub kompost, który ogrodnik może sam zebrać.

Do gleby należy również dodać niewielką ilość popiołu, ponieważ zawiera on potas. A już wcześniej zwracaliśmy uwagę, że dzięki popiołowi można regulować poziom zakwaszenia, co oznacza, że ​​sadzenie będzie komfortowe w glebie, w której nie występuje najwyższe przejawy kwaśnego tła.

Jest to zalecenie w technice rolniczej absolutnie każdej odmiany czereśni, której należy przestrzegać, aby uzyskać doskonałe i obfite, wysokiej jakości i regularne zbiory.

Jest jeszcze jedna rada od doświadczonych ogrodników. Polega na tym, że Korona konieczne bezbłędnie kształtować się. Jest to konieczne nie tylko do utrzymania zdrowia sadzenia, ale także do nadania mu schludnego i dekoracyjnego wyglądu.

Kolejną zaletą czereśni jest to, że reaguje całkowicie normalnie na formację i że po tej procedurze może sama się zregenerować.

Przycinanie - to kolejny niezbędny warunek i środek w ramach techniki rolniczej i pielęgnacji sadzenia. Po zakończeniu okresu zimowego ogrodnik jest zobowiązany do usunięcia wszystkich gałęzi, które są zmarznięte lub uszkodzone, osłabione po tak trudnym okresie - ten rodzaj przycinania nazywa się sanitarnym. Nacięte miejsca są przetwarzane siarczanem miedzi, a następnie smarowane lakierem ogrodowym, aby infekcja nie dostała się do tych wrażliwych obszarów i infekcje się nie rozpoczęły.

Na zimę sadzenia w zasadzie nie można przykryć, ponieważ wiśnie spokojnie znoszą ten okres. Ale tutaj pień jest najlepiej chroniony, przede wszystkim przed szkodnikami i gryzoniami, które wcale nie są przeciwne jedzeniu kory. Młode sadzonki są również przykryte na zimę. W okolicach listopada warto mulczować korzenie, aby uchronić je przed szkodnikami i silnym przemarznięciem gleby.

Pień pokryty jest materiałami takimi jak lutrasil, sponband lub możesz po prostu użyć gałęzi świerkowych, które przepuszczają wystarczającą ilość tlenu, a jednocześnie mogą niezawodnie chronić młode sadzonki przed niekorzystnymi objawami z zewnątrz.

Choroby i szkodniki czeremchy Dyber

Czereśnia Dyber: zdjęcie odmiany

Oczywiście osobną część artykułu chciałbym poświęcić tym, jakie choroby i szkodniki mogą być niebezpieczne dla sadzenia oraz jakie istnieją metody zwalczania i zapobiegania tym chorobom i szkodliwym atakom.

Bardzo ważne jest przestrzeganie wszystkich warunków i zasad, ponieważ zwiększa to szanse nie tylko na uratowanie rośliny, ale także na wzmocnienie jej układu odpornościowego, wzmocnienie odporności na stres w bardzo niestabilnych warunkach i warunkach. Następnie opiszemy niektóre niebezpieczne przejawy, aby każdemu ogrodnikowi, zwłaszcza początkującemu, łatwiej było je zidentyfikować i rozpocząć walkę na czas.

Miejsce dziury - objawia się to tym, że na liściach stopniowo tworzą się obce plamy, pomalowane na brązowy lub czerwonawo-ceglany odcień. Następnie zamiast plamek pojawiają się dziury.Pędy zaczynają pękać, wycieka z nich guma, co również sugeruje, że wraz z sadzeniem zachodzą pewne negatywne zmiany i należy natychmiast podjąć działania w celu zwalczenia dziury.

Zwykle wszystkie chore pędy są natychmiast wycinane z drzewa i spalane poza bramką. Koło pnia jest starannie wykopane, pień i całe drzewo należy spryskać trzyprocentowym roztworem mieszanki Bordeaux. W razie potrzeby procedurę tę można powtórzyć, ale warto skupić się na ogólnym stanie sadzenia.

Monilioza (innymi słowy choroba ta nazywana jest szarą zgnilizną) – zwykle choroba powstaje, gdy wilgotność powietrza jest bardzo wysoka, ponieważ to właśnie ten mikroklimat uważany jest za bardzo sprzyjający rozwojowi różnych chorób grzybiczych. Na liściach zaczynają również tworzyć się plamy, które stopniowo wpływają na same owoce.

Aby pozbyć się moniliozy, konieczne jest odcięcie wszystkich uszkodzonych gałęzi z wychwytywaniem zdrowych części, które mogły już zostać zainfekowane, ale infekcja jeszcze się nie ujawniła. Drzewo należy spryskać specjalnymi preparatami należącymi do grupy grzybobójczej - są to Azocen, Topsin, Horus, które są sprzedawane w wyspecjalizowanych sklepach dla ogrodników, a także w szkółkach, w których kupowane są same sadzonki.

Z szkodniki bardzo niebezpieczna tzw. wiśnia śluzowaty błoniasty - są to szkodniki w postaci larw, które w swoich cechach zewnętrznych bardziej przypominają typowe ślimaki. Aktywnie żywią się liśćmi, pozostawiając na swoim miejscu nagie szkielety.

W celu przeprowadzenia profilaktycznej obróbki drewna można zastosować taką metodę, jak dokładne wykopanie kręgu pnia. Ale larwa, jeśli już się pojawiła, może zostać zniszczona, jeśli roślina zostanie spryskana lekami, takimi jak Aktara i Confidor. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że środki ludowe są w tym przypadku nie mniej skuteczne - na przykład nalewka na bazie rumianku lub jesionu, która znajduje się w dowolnym obszarze.

Wiśniowy ryjkowiec (trubovert) To chrząszcz, który ma bardzo długą trąbę. Zasadniczo zimę przeżywa w glebie, ale wiosną przenosi się na drzewo, zaczyna przegryzać gałęzie i liście, a następnie przechodzi do uformowanych owoców. W rezultacie czereśnia Dybera jest prawie masowo rozdrobniona, co oznacza, że ​​stracone są również całe zbiory.

Aby pozbyć się wołka wiśniowego, warto wraz z nadejściem jesieni rozkopać ziemię, zastawiając pułapki. Można również leczyć sadzenie i glebę Inta-Vir lub Fufanon, które są uważane za niedrogie, a jednocześnie bardzo skuteczne leki w walce ze szkodnikami ogrodowymi.

Jest też taki szkodnik jak czarna mszyca... Są to małe, małe owady, które osiadają głównie w dolnej części liści, powodując ich deformację, wysychanie i masowe pękanie. Aby zaatakować mszyce, konieczne jest zniszczenie wszystkich mrówek w okolicy. Możesz także skorzystać z przepisów ludowych.

Na przykład mszyce bardzo negatywnie reagują na silne zapachy, co oznacza, że ​​idealnie warto traktować nasadzenia za pomocą nalewek na czosnek lub tytoń, amoniak. Możesz także odkurzyć drzewa pyłem tytoniowym. Ale jeśli mówimy o profesjonalnych narzędziach, to jest to lek o nazwie Fitoverm, który można kupić w każdym sklepie ogrodniczym lub w szkółkach, w których sprzedawane są same sadzonki.

Wniosek

Jeśli zastosujesz się do wszystkich warunków, możesz osiągnąć bardzo godny i znaczący wynik. Najważniejsze, aby w żadnym wypadku nie zapomnieć, że zdrowie sadzenia i jego dobre samopoczucie będą w dużej mierze zależeć od ogrodnika. Jeśli podejmiesz wszystkie niezbędne środki, w przyszłości możliwe będzie osiągnięcie skutecznego wyniku.

Owoce uniwersalne świetnie nadają się do spożycia świeżego, a także świetnie nadają się do dalszego przetwarzania, produkcji napojów, soków i kompotów, wina, przetworów i dżemów, sosów.

Czereśnia Dyber doskonale nadaje się również do zamrażania jej na zimę, ponieważ również po zamrożeniu zachowuje niektóre swoje właściwości użytkowe i smakowe oraz aromat. Zasadniczo adaptacja owocu zależy od samego ogrodnika, ale dzięki temu plon jest naprawdę niesamowicie smaczny i zdrowy.

Szczególnie cieszy tych ogrodników, którzy naprawdę starali się i robili wszystko, co możliwe, aby uzyskać doskonałe wyniki. Co najważniejsze, nawet mniej doświadczeni ogrodnicy radzą sobie z tymi wymaganiami i warunkami bez żadnych specjalnych problemów i uzyskują równie doskonały wynik.