Dichorisandra - Dichorisandra

Dichorizandra: opis

Dichorizandra: zdjęcie

Dichorisandra royal to wieloletnia roślina zielna należąca do rodziny Kommelin. Na wolności rośnie w tropikalnych lasach południowo-wschodniej części Brazylii, w Rosji jest uprawiana w pomieszczeniach jako kultura doniczkowa. Ponieważ dichorizandra jest rośliną wiecznie zieloną, zachowuje swoje walory dekoracyjne przez cały rok.

Dichorizandra: charakterystyka

Z reguły krzewy dichorizandra nie mogą pochwalić się szybkim tempem wzrostu i wybitnymi rozmiarami: ich maksymalna wysokość wynosi około 0,6 m. Roślina ta charakteryzuje się obecnością mocnych, prostych pędów, które nie mają gałęzi. Długie (do 15 cm) owalne liście ze spiczastymi wierzchołkami są spiralnie przymocowane do łodyg. Typowy jest ciemnozielony kolor liści, ale niektóre odmiany mają liście z fioletowym spodem i ciemnofioletową plamką pośrodku liścia. Istnieją gatunki o pstrokatym ulistnieniu, które charakteryzują się obecnością podłużnych pasów bieli, tworzących kontrast z tłem.

Okres kwitnienia dichorizandra royal przypada na sierpień i początek września. Na wierzchołkach pędów tworzą się kwiatostany (około 20 cm długości), składające się z małych kwiatów o delikatnych odcieniach błękitu, fioletu i różu. Każdy z nich zawiera 3 płatki i 3 działki kielicha, w rdzeniu znajdują się pręciki o jasnożółtym odcieniu. Cechą charakterystyczną kwiatów jest ich zdolność do reagowania na jasne światło słoneczne, zamykając się po południu. Nie dzieje się tak przy pochmurnej pogodzie.

Dichorizandra: odejście

Dichorizandra: zdjęcie

Dichorizandra nie wymaga dużego wysiłku związanego z opieką nad nią. Roślina ta charakteryzuje się zdolnością do szybkiego powrotu do zdrowia po przycięciu, nawet jeśli podczas tego zabiegu usunięto całą przyziemną część krzewu. Przy radykalnym przycinaniu nowy krzew zaczyna rosnąć na starym systemie korzeniowym. Istnieje szereg łatwych do przestrzegania zaleceń, które pozwolą uniknąć problemów podczas uprawy tej rośliny.

Reżim temperaturowy

Mieszkająca w lasach tropikalnych dichorizandra królewska świetnie czuje się w uprawie w pomieszczeniach, w temperaturach normalnych dla pomieszczeń mieszkalnych. Zimą nie odpoczywa. Ważne jest, aby termometr w pomieszczeniu, w którym znajduje się dichorizander, nie spadł poniżej 16 stopni.

Tryb oświetlenia

Ponieważ na wolności dichorizandry rosną w lasach tropikalnych, są przyzwyczajone do nieco rozproszonego oświetlenia. Wybierając miejsce na doniczkę z tą rośliną, należy wybrać kąt dobrze oświetlony, ale jednocześnie osłonięty przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Jednocześnie zaleca się również unikanie nadmiernego zacienienia, ponieważ brak światła powoduje, że łodygi rośliny rozciągają się. Zimą trzeba zadbać o dodatkowe źródła światła.

Skład gleby

Dichorizandra preferuje gleby kwaśne i dobrze przepuszczalne. Podłoże odżywcze można przygotować niezależnie, mieszając w równych częściach torf, próchnicę liści i gruboziarnisty piasek.

Zapłodnienie

W okresie wegetacji dichorizander królewski wymaga dodatkowego nawożenia co 14 dni. Ta uprawa preferuje nawozy organiczne.

Wilgotność powietrza

Ponieważ lasy tropikalne Ameryki Południowej charakteryzują się dużą wilgotnością powietrza, należy zadbać o regularne nawilżanie powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się dichorizandra. Suche powietrze w pomieszczeniach charakterystyczne dla sezonu grzewczego jest niebezpieczne dla roślin tropikalnych. Nie mniejszym zagrożeniem są przeciągi i wahania temperatury związane z miesiącami zimowymi. Z tego powodu nie zaleca się umieszczania garnków z krzakami dichorizandra zbyt blisko okien, ale lepiej jest też wyjmować je z dala od baterii i urządzeń grzewczych. Wilgotność powietrza możesz zwiększyć za pomocą nawilżacza pokojowego lub w prostszy sposób - stawiając garnek z dichorizandrą na tacy wypełnionej mokrymi kamykami. Nie należy również zapominać o regularnym spryskiwaniu rośliny wodą o temperaturze pokojowej.

Tryb nawadniania

Przez cały rok podlewanie dichorizandra powinno być umiarkowane. W przerwie między zabiegami zwilżania gleba w doniczce powinna wyschnąć. Nadmierna wilgotność gleby w miesiącach zimowych może prowadzić do zmniejszenia tempa wzrostu rośliny, w takim przypadku dichorizander należy podlewać rzadziej.

Zalecenia dotyczące transplantacji

Ze względu na dość wolne tempo wzrostu dichorizander nie wymaga częstego przesadzania. Ta procedura jest przeprowadzana wiosną, nie częściej niż raz na 2 lata.

Niektórzy hodowcy wolą wymieniać stary krzew dichorizandra na nowy co półtora do dwóch lat, ponieważ w miarę wzrostu roślina traci swój atrakcyjny wygląd. Liście zaczynają się stopniowo kruszyć, korona krzewu staje się mniej gęsta i zwarta. Jednak z zastrzeżeniem niezbędnych zaleceń pielęgnacyjnych, jeden egzemplarz dichorizandry może bezpiecznie żyć w warunkach pokojowych przez wiele lat.

Reprodukcja

Dichorizandra: zdjęcie

W naturze dichorizander z powodzeniem rozmnaża się przez samosiew i może tworzyć duże kolonie. W warunkach wewnętrznych można zastosować metodę rozmnażania nasion, kiedy nasiona wysiewa się wiosną w pojemnikach z glebą. Najpopularniejszą metodą są sadzonki. Aby to zrobić, z krzaka wycina się sadzonki o długości około 8 cm, z których każda musi mieć co najmniej 5 liści. Dolną parę liści odcina się, a sadzonki umieszcza się w pojemniku z pożywnym podłożem - 2-3 sztuki w jednej doniczce. Następnie sadzonki należy przykryć plastikową lub szklaną pokrywką, a pojemniki umieścić w ciepłym miejscu, w którym stała temperatura powietrza będzie stale utrzymywana na poziomie 20 stopni. Ważne jest, aby bezpośrednie promienie jasnego słońca nie padały na sadzonki. Za półtora miesiąca sadzonki stworzą niezależny system korzeniowy - nie trzeba ich cały czas podlewać. Po 6 tygodniach możesz bezpiecznie usunąć schronienie i rozpocząć umiarkowane podlewanie. Jednocześnie wprowadza się dodatkowe nawożenie, przyczyniając się do wzrostu i rozwoju młodych krzewów.

Ochrona przed szkodnikami i chorobami

Dichorizandra: zdjęcie

Wśród szkodliwych owadów największym zagrożeniem dla dichorizandry są przędziorki i mszyce. Możesz się ich pozbyć za pomocą środków owadobójczych.

Choroby tej tropikalnej rośliny są z reguły wynikiem niewłaściwej pielęgnacji. Poniżej przedstawiamy najczęstsze problemy i ich przyczyny:

• Skręcenie blach wzdłuż krawędzi wskazuje na brak wilgoci w powietrzu pomieszczenia, w którym znajduje się dichorizander. Ten problem występuje szczególnie często przy wystarczająco wysokiej temperaturze powietrza.
• Wydłużenie pędów dichorizandry królewskiej oraz wyblakłe ubarwienie liści i pstrokatych odmian są oznaką braku oświetlenia.
• Gnicie systemu korzeniowego i podstawy łodygi królewskiej dichorizandry sygnalizuje nadmierną wilgotność gleby i stagnację wilgoci.