Angelica: jak prawidłowo rosnąć

Angelica officinalis

Angelica lub "Archangelica officinalis" w Rosji jest również znana jako "Dudnik leczniczy", "Dudnik", "Fajka wilka", "Fajka łąkowa", "Pryanka", "Podranitsa", "Dyagilnik", "Rury" oraz w Europa – „Trawa anielska”, „Angelica”. Roślina ma wiele korzystnych właściwości, dlatego uważana jest za leczniczą. Eurazja, czyli jej północne terytorium, jest ojczyzną rośliny arcydzięgla. Większość ludzi woli uprawiać arcydzięgiel na obszarach podmiejskich i podmiejskich ze względu na jego właściwości lecznicze, przyjemny aromat i piękny dekoracyjny wygląd. Angelica dotarła na teren północnej Eurazji w XV wieku i stamtąd zaczęła rozprzestrzeniać się na cały świat. W naturze występuje w lasach sosnowych, brzozowych, świerkowych, nad wodą iw wąwozach.

Krótko o arcydzięglach

Dzięgiel rośnie dwa lata, w tej połowie swojego życia tworzy rozetę korzeniową, która wygląda jak zebrane liście, ma przyjemny zapach i jest uważana za roślinę leczniczą. Szypułki i pędy powstają dopiero w drugiej połowie życia rośliny. Niewielkie brązowe kłącze o kształcie przypominającym rzodkiewkę ma około osiemdziesięciu milimetrów. Z biegiem czasu wszystko pokryte jest przypadkowymi korzeniami. Zawiera w środku płyn, czyli mleczny sok o śnieżnobiałym lub beżowym kolorze. Jedna łodyga, duży rozmiar, rośnie ściśle, nie jest niczym pokryta, dorasta do dwustu pięćdziesięciu pięciu centymetrów, kształtem przypomina cylinder, silnie rozgałęziony od góry, nie ma wnętrzności. Liście są jeden za drugim, kształtem przypomina jajko lub trójkąt, duże, wydłużone ogonki. Kwiatostany duże, długości około piętnastu centymetrów, w kształcie kuli. Kwiaty drobne, koloru zielonego lub żółtego, nie niosą żadnych osobliwości pod względem dekoracji. Kształt owocu jest eliptyczny, kolor żółty lub zielony. Proces kwitnienia przebiega od drugiej połowy życia, od początku lata do końca lata. Proces dojrzewania owoców następuje w połowie lata - wczesną jesienią.

Jak prawidłowo wyhodować arcydzięgiel?

Doświadczeni ogrodnicy i mieszkańcy lata zalecają zwracanie uwagi na miejsca o wystarczającej ilości światła słonecznego lub półcieniu, ziemia jest bogata w minerały, ma wysoki poziom wilgotności i nie przepuszcza nadmiaru wilgoci. Stronę przygotowujemy z wyprzedzeniem, jest to możliwe przed samym procesem. Na początek wykopujemy całą ziemię, nakładamy nawóz na glebę, wyrównujemy glebę. Dzięgiel sadzi się w otwartym terenie wczesną jesienią, do wczesnej wiosny roślina naturalnie twardnieje. Niestety materiał do sadzenia w postaci nasion nie ma wysokiego poziomu kiełkowania, dlatego nie oszczędzaj ich, im więcej, tym lepiej. Wiosną mogą pojawić się bujne pędy, aby ułatwić ich wzrost, należy je przesadzić, zachowując odległość około trzydziestu do czterdziestu centymetrów między każdym krzakiem. Okrywanie upraw w zimnych porach roku nie jest tego warte.

Jeśli istnieje chęć posadzenia rośliny na wiosnę, musimy przygotować nasiona. Zwilżamy piasek i mieszamy go z materiałem do sadzenia, wkładamy wszystko do dowolnego pojemnika. Wszystkie nasiona wkładamy na całą zimę do lodówki na dolnej półce. Przed siewem wyjmujemy i sprawdzamy zawartość pojemnika. Niestety wystarczy niewielka część nasion.

Łóżko wymaga ściółkowania, doświadczeni ogrodnicy i ogrodnicy zalecają stosowanie mchu. Przyczynia się do wysokiej jakości i wysokiej wydajności.Roślina arcydzięgla jest bezpretensjonalna, wystarczy zwilżyć glebę w szczególnie upalne dni, spulchnić i odchwaszczać ziemię, dwa razy w ciągu trzech miesięcy nawozić nawozami mineralnymi, stosować ochronę przed atakami różnych pasożytów i chorób.

Różne pasożyty i choroby

Najczęstsze i najbardziej znane choroby arcydzięgla:

- "Mączniak".

- „Rdza”.

- Różne choroby grzybicze.

Roztwory chemiczne zawierają substancje niebezpieczne dla ludzkiego organizmu, dlatego lepiej ich nie używać. Zaleca się ułożyć profilaktykę, przestrzegać prostych zasad siewu, pielęgnacji.

Roślina ma wysoki poziom odporności na ciepło. Najgroźniejszym pasożytem arcydzięgla jest „pajączek”, który preferuje susze. Napary z tytoniu pomagają zwalczać pasożyty bez szkody dla rośliny i ludzkiego ciała. Aby zrobić taki napar potrzebujesz: trzy i pół litra wody, dwieście gramów tytoniu. Trzeba nalegać przez co najmniej jeden dzień. Filtrujemy napar i dodajemy pięćdziesiąt miligramów mydła w płynie lub żelu pod prysznic, co stworzy lepką bazę. Używając butelki z rozpylaczem, spryskaj same krzaki i pod nimi.

Jak prawidłowo zbierać i przechowywać arcydzięgiel?

Zwykle wszystkie właściwości lecznicze zawarte są w korzeniu rośliny, ale czasami liście z nasionami są również wykorzystywane do przygotowania leków. Jesienią korzeń zbiera się z roślin jednorocznych, z roślin dwuletnich - w sezonie wiosennym. Ostrożnie wykopujemy go z ziemi, oczyszczamy korzeń brudu i usuwamy część, której nie było w ziemi. Przyjrzyj się dobrze korzeniowi, jeśli jest na nim defekt lub infekcja - możesz się go pozbyć. Umyj korzenie w lodowatej wodzie, pokrój na pół. Wszystkie korzenie kładziemy na tacy i przenosimy do ciemnego pomieszczenia z dobrą wentylacją. Korzenie można wysuszyć w piekarniku, podgrzać do trzydziestu pięciu do czterdziestu stopni i umieścić korzenie. W czasie kwitnienia liście są suszone.

Gotowe suszone części rośliny umieszcza się w workach lub pudełkach. Okres przechowywania nie przekracza dwóch lat.

Gatunki i odmiany arcydzięgla

Istnieją trzy rodzaje arcydzięgla:

- „Angelica archangelica subsp. Archaniołika”.

- „Angelica archangelica subsp. Norvegica ”.

- „Angelica archangelica subsp. Litoralis ”.

Na terytorium Rosji eksperci nie zajmują się hodowlą nowych odmian i gatunków tej rośliny.

Przydatne właściwości i przeciwwskazania

Roślina ma ogromną ilość składników odżywczych, pierwiastków śladowych i witamin. Na przykład olejki eteryczne, kwas jabłkowy, walerianowy, octowy, anielski, wosk, cukier, żywica, pektyna, karoten. Ze względu na to, że w korzeniu znajduje się olejek eteryczny o przyjemnym piżmowym zapachu, znajduje on zastosowanie w różnych dziedzinach. Olejek zawiera: witaminy z grupy B, BJU, białko, kwas askorbinowy.

W medycynie roślina ta jest stosowana do stymulacji krążenia krwi, zwiększenia odporności, wzmocnienia mięśnia sercowego, wzmocnienia układu krążenia, normalizacji układu nerwowego, zwiększenia wydzielania soku trzustkowego i żółci, leczenia dny moczanowej, chorób nerek, reumatyzmu, bólu pleców , uzależnienia od alkoholu, w profilaktyce, działaniu przeciwzapalnym, wykrztuśnym i moczopędnym. Stosowany przy astmie, zapaleniu oskrzeli, przeziębieniach, chorobach żołądka, niepłodności, w celu normalizacji krążenia krwi, bólów i zawrotów głowy.

W medycynie ludowej służy do leczenia ran, leczenia trądziku, przy łuszczycy.

W aromaterapii, gotowaniu, kosmetologii, perfumerii korzeń jest używany ze względu na obecność w nim olejku eterycznego.

Roślina jest doskonałą rośliną miodową, miodową o czerwonej, brązowej barwie. Bardzo długo nie krystalizuje, ma niezwykły aromat i niepowtarzalny smak.

Stosowanie leków na bazie arcydzięgla jest przeciwwskazane u osób z nietolerancją jakiejkolwiek substancji z jej składu. Do tej listy dodano zarówno kobiety w ciąży, jak i osoby z cukrzycą.

Zdjęcie Angeliki