Exochord

Exochorda to spektakularny krzew ozdobny, obejmujący około 7 gatunków, naturalnym siedliskiem rośliny są tereny Azji Środkowej, Federacji Rosyjskiej i Republiki Korei. W szczytowym okresie kwitnienia, który występuje późną jesienią i wczesnym latem, roślina jest usiana ogromną liczbą śnieżnobiałych kwiatostanów, składających się z dość dużych kwiatów. Rozmiar, który może osiągnąć pięć centymetrów w kole, a kształtem przypomina gruszkę.

Odmiany

• Exochord "Grandiflora" to gość ze wschodniej części Chin, preferujący skalisty i skalisty teren do wzrostu. Gatunek ten należy do wielkokwiatowych i dość wysokich, osiąga długość trzech metrów, rozłożysta korona składa się z gęsto posadzonych gałęzi jesionowo-bordowych. Blaszki liściowe są odwrotnie lancetowate lub owalne, niebieskawo-białawe i ostre od dolnej krawędzi i ząbki od górnej krawędzi. Kwiatostany to śnieżnobiałe kwiaty w ilości od pięciu do dziesięciu kawałków, płatki mają kształt fali. Okres kwitnienia trwa około dwudziestu dni, charakteryzuje się dużą odpornością na spadek temperatury, suszę. Gatunek pozostaje atrakcyjny dekoracyjnie przez cały sezon wegetacyjny.

Exochord: zdjęcie

• Exochord „Racemosa” wielkokwiatowy w swoim naturalnym środowisku rośnie w zachodniej części Chińskiej Republiki Ludowej. Wysokość buszu waha się od trzech do pięciu metrów. Korona wolumetryczna w okresie kwitnienia wydaje się być pomalowana na biało, te racemiczne kwiatostany zdobią roślinę. W przeciwieństwie do gatunków opisanych powyżej, Exochorda Kististaya nie toleruje zimowych mrozów. "Racemosa" kwitnie od pierwszych tygodni maja.

Exochord: zdjęcie

• Exochord „Alberti” rośnie w górskich lasach Azji Środkowej, wysokość dorosłego krzewu sięga czterech metrów. Rozłożyste gałęzie pokryte są listowiem o bogatej, bagiennozielonej barwie. Blaszki liściowe są dość duże, a ich wielkość waha się od brzegu do brzegu do siedmiu centymetrów, na wierzchołkach pędów tworzą się białe kwiaty, a kwiatostan jest parasolem o długości ośmiu centymetrów. Ma to pozytywną cechę dla większości naszych regionów i polega na dobrej zimotrwałości. Szczególnie efektownie wygląda w okresie kwitnienia, umożliwiając przygotowanie materiału do przyszłej hodowli.

Wszystkie hybrydowe gatunki exochord są wynikiem skrzyżowania "Alberti" i "Racemosa". Takie typy exochord wyróżniają się obfitszym kwitnieniem, ich kwiaty są większe, ale sama kultura jest niższa niż opisane powyżej.

• Bardzo jasnym przedstawicielem hybryd exochord jest wielkokwiatowa „Panna Młoda” (exochord Ze Bride), odmiana znana jest również jako „exochord Bride”, piękna exochord Ze Bride rozciąga się na metr lub półtora, jej gałęzie są mocne i elastyczne, a korona rozchodzi się, tworząc krzew o owalnym kształcie. Liście egzochordu Zebraida są koloru jasnozielonego, a kwiatostan racemozy składa się z białych kwiatów o długości około dziesięciu centymetrów.

Exochord Ze Bride: zdjęcie

• Exochord Niagara tuż poniżej exochord Bride i osiąga wysokość osiemdziesięciu do jednego metra, składa się z wielu gałęzi, liści w postaci wydłużonego owalu o wyblakłym zielonym kolorze ze śnieżnobiałymi kwiatostanami w kształcie parasola.
• Innym przedstawicielem egzochordu jest struga piłkowata. Gatunek jest chroniony i wpisany do Czerwonej Księgi Kraju Nadmorskiego. Jest to „złoty środek” między hybrydami a naturalnymi gatunkami exochord, kultura rozciąga się nie wyżej niż półtora metra. Blaszki liściowe są szerokie, lancetowate, spiczaste na końcu i małe ząbkowane na obwodzie.Okres kwitnienia rozpoczyna się około 15 maja. Na terytorium naszego kraju tak rzadkiego przedstawiciela exochord można zobaczyć w Ogrodzie Botanicznym w Petersburgu, ma około trzydziestu lat. Dobrze rośnie przy odpowiedniej pielęgnacji i pod okiem specjalistów, przemarzając trochę tylko w mrozach, które są silniej odczuwalne w klimacie miasta o dużej wilgotności.

Exochord: lądowanie i opieka

Exochord: wideo

Podczas uprawy exochord o dużych kwiatach na otwartych przestrzeniach najważniejszym i podstawowym punktem jest wybór miejsca do sadzenia. Od tego będzie zależeć przebieg okresu kwitnienia. Roślina preferuje miejsca dobrze oświetlone lub jasny cień.

Dół do sadzenia jest przygotowywany z wyprzedzeniem przed sadzeniem krzewu, na dnie koniecznie układana jest warstwa drenażowa, która jest zamykana przygotowanym podłożem, w wyniku czego powstaje zjeżdżalnia. Głębokość dołu do sadzenia wynosi około pół metra. Po umieszczeniu sadzonki na przygotowanym wzgórzu przykrywa się ją pozostałą glebą, a obwód korzenia przykrywa się ściółką, aby zapobiec wysychaniu gleby. Nie ma konkretnych zaleceń dotyczących składu gleby, wybierz pożywną, bogatą w minerały i o średniej kwasowości.

Schemat nawadniania.

Wszystkie odmiany exochord preferują dobrze nawilżoną glebę, a Twoim głównym zadaniem jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wody. Będzie to miało pozytywny wpływ na wzrost i rozwój i nie będzie zbyteczne w upale, chociaż jedną z głównych cech uprawy jest wysoka tolerancja na suszę. Woda do nawadniania nie powinna być twarda, lepiej osadzona ani deszczowa, lepiej podlewać exochord w godzinach wieczornych.

Odżywianie Exochord.

Odżywiają roślinę w okresie aktywnego kwitnienia lub pod koniec tego procesu. Jako nawozy stosuje się naturalne nawozy organiczne, takie jak obornik czy humus, oraz chemiczne, które zawierają składniki niezbędne do prawidłowego wzrostu krzewu. Częstotliwość nawożenia to mniej więcej raz na 40 - 45 dni, częstsze stosowanie doglebowe nie jest wymagane, wystarczy postępować zgodnie z instrukcją stosowania.

Przycinanie.

Cięcie Exochorda wielkokwiatowego wykonuje się w celach dekoracyjnych (kształtowanie rośliny i jej korony) oraz sanitarnych (usuwanie zepsutych gałęzi, starych i nierównych). Ta procedura jest przeprowadzana pod koniec okresu kwitnienia. Jeśli pominiesz ten moment, możesz zakłócić kwitnienie w następnym sezonie, ponieważ nowe gałęzie po prostu nie mogą rozwinąć się do właściwego stanu. Ale w przeciwnej wersji nie ma również pozytywnego efektu, możliwe jest usunięcie pędów gotowych do kwitnienia, ponieważ tylko zeszłoroczne gałęzie wchodzą w fazę kwitnienia.

Ważnym punktem przycinania jest aktywacja wzrostu nowych i zdrowych gałęzi, ponieważ usuwa się tylko jedną trzecią starych.

Okres kwitnienia.

W szczytowym okresie kwitnienia krzew exochord zamienia się w cudowną - bajeczną roślinę, pokrytą śnieżnobiałym dywanem ogromnej liczby kwiatów. Pełen wdzięku krzew jest tak usiany małymi kwiatami, że roślina zamienia się w prawie śnieżnobiałą chmurę, w której zielone liście są praktycznie niewidoczne.

Projektanci krajobrazu i ogrodnicy, którzy po prostu kochają piękno swojego miejsca, często łączą opisaną kulturę w połączeniu z podobnymi roślinami, na przykład Spirea.

Zimowanie.

Odporność exochord na mróz zależy od rodzaju i odmiany rośliny, niektóre z nich bezpiecznie tolerują spadek temperatury do minus czterdziestu stopni. Ale przygotowując się do zimy, warto pamiętać, że gałęzie mocuje się dociskając je do pnia lub są zgięte jak najbliżej ziemi, w przeciwnym razie istnieje ryzyko złamania pod masą śniegu, który spadł.

Koło pnia pokryte jest ściółką, do tego idealnie nadają się świerkowe gałęzie, próchnica lub torf. Ponadto exochord ma wysoką zdolność do regeneracji, a drobne uszkodzenia spowodowane zimną pogodą szybko znikają wraz z nadejściem ciepłej pogody.

Exochord: reprodukcja krzewów

Exochorda wielkokwiatowa: zdjęcie

Reprodukcja krzewu Exochord przez nasiona.

Wybierając metodę rozmnażania nasion do hodowli, bądź przygotowany na to, że ta metoda wymaga dużo czasu i wysiłku. Ponadto główny cel - kwitnienie krzewu, osiągniesz dopiero po co najmniej siedmiu, a nawet dziesięciu latach od wysiewu nasion. Przede wszystkim nasiona wysiewa się w specjalnych pojemnikach, przykrywa glebą zmieszaną z trocinami i umieszcza w chłodnym miejscu do wiosny. A w marcu - kwietniu przesadza się je na wybraną otwartą przestrzeń.

Powielanie przez nakładanie warstw.

Metoda uprowadzenia jest wykonywana, gdy panuje ciepła pogoda bez groźby mrozu. W przypadku tej metody przygotowuje się małe wgłębienia i umieszcza się w nich dolne gałęzie, wypełniając je wstępnie przygotowaną glebą i mocując. Po około 20-30 dniach łodyga odrasta i jest w 50% pokryta glebą. Oddzielenie od krzaka macierzystego odbywa się wraz z nadejściem jesieni.

Rozmnażanie przez sadzonki.

Metodę szczepienia przeprowadza się po zakończeniu okresu kwitnienia. W przypadku sadzonek wybierz tę część gałęzi, które nie zostały jeszcze w pełni zdrewniałe. Cięcie powinno mieć około piętnastu centymetrów. Pożywki wykonuje się pod kątem, w miejscu pod nerką.

Gotową sadzonkę umieszcza się w pojemniku wypełnionym podłożem składającym się z ziemi, piasku i próchnicy, a proces kończymy pokryciem sadzenia folią. Po roku sadzonka zostaje przeniesiona na otwarty teren.

Choroby i szkodniki exochord wielkokwiatowych

Exochord: zdjęcie

Exochorda wielkokwiatowa ma dobrą odporność na choroby i szkodniki. Infekcje są możliwe w przypadku naruszenia schematu nawadniania. Przy nadmiarze wody w glebie pogarsza się ogólny stan rośliny, gałęzie tracą elastyczność, liście stają się ospałe i tracą swoją atrakcyjność. Również brak światła prowadzi do wydłużenia krzewu i słabego tworzenia pąków kwiatowych, a to już staje się przyczyną zmniejszenia wielkości i pogorszenia stanu kwiatostanów exochord.