Himalaje jeżynowe

Wstęp

Na terenie naszego kraju jeżyny przez wiele lat niezasłużenie pozostawały w cieniu swoich bardziej znanych odpowiedników - na przykład malin. Ale w Ameryce to jeżyny zyskały wielką miłość i uznanie ze strony ogrodników. Zwrócili też uwagę na selekcję i hodowlę dużej liczby nowych odmian i odmian tej rośliny. W ostatnich latach w Rosji wzrosło zainteresowanie kulturą jeżyn, a ogrodnicy udostępnili różne odmiany, które zaspokoją ich potrzeby i zainteresowania. Jedną z tych odmian jest odmiana o bardzo egzotycznej nazwie - jeżyna himalajska. W tym artykule omówimy bardziej szczegółowo opis tej odmiany, porozmawiamy o jej najbardziej uderzających cechach i cechach, a także o tym, jak właściwie dbać o sadzenie, obserwować techniki rolnicze, aby zbiory były obfite i bardzo smaczne .

Himalaje Jeżynowe: Opis odmiany, jej zalety i wady

Himalaje jeżynowe: zdjęcia

Jeżyna himalajska jest rośliną półkrzewową należącą do dużej rodziny Rosaceae. Do tej samej rodziny należą także rośliny takie jak crawilat i spirea, pięciornik, kerria i wiele innych roślin. Krzew jeżyny dorasta do półtora metra, odmiana wcześnie dojrzewająca, wysokowydajna, wielkoowocowa - ogólnie zebrała wszystkie zalety, jakie mają uprawy jeżyn. Również odmiana himalajska jeżyna charakteryzuje się średnią wysokością pędów, ciernie są bardzo słabo wyrażone, mogą sięgać jednego centymetra, a czasami na pędach nie ma nawet jednego kolca. Gałęzie krzewu zwisają, bardzo ciekawe w kształcie, dość łatwo się nimi pielęgnować.

Okres kwitnienia jeżyny himalajskiej rozpoczyna się na początku maja i może trwać do końca sezonu letniego. Krzew jest dosłownie całkowicie pokryty dużymi kwiatami, które mają tendencję do samozapylenia. Krzew jest również doskonałą rośliną miodową, dzięki czemu może przyciągać uwagę wielu owadów zapylających. Ma długi okres dojrzewania jagód, więc zbiory można zbierać nie w jednym, ale w kilku seriach jednocześnie. Zgadzam się, jest to bardzo wygodne i naprawdę wystarczająco duża zaleta dla samego ogrodnika, który po prostu chce uzyskać obfite i smaczne zbiory.

Jagody odmiany Himalaya blackberry mają kilka istotnych cech. Po pierwsze są bardzo duże, a po drugie kształt jagód jest bardzo estetycznie poprawny - są owalne. Same jagody mają bogate rysy lub czerwonawy odcień, mają błyszczący połysk. Z jagód emanuje bardzo przyjemny aromat, słodki z lekko wyraźną kwaskowatością. Oczywiście to wszystko bardzo przyciąga ogrodników, którzy nie mają nic przeciwko jedzeniu takich jagód i dzieleniu się nimi z innymi ogrodnikami i miłośnikami kultury jeżynowej.

W dziedzinie kulinarnej i do celów leczniczych można używać nie tylko jagód, ale także liści krzewu jeżynowego. Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad techniki rolniczej i dbasz o roślinę, możesz zebrać do ośmiu kilogramów wysokiej jakości jagód z jednego krzewu. Ogólnie rzecz biorąc, odmiana ma zarówno zalety, jak i wady, które również warto wymienić, ponieważ ogrodnikowi znacznie łatwiej będzie samemu zdecydować, czy chce kupić tę odmianę jeżyny, czy nadal chce użyć innej odmiany do sadzenia. Główny plusy tej odmiany jeżyn są następujące:

• opieka nad rośliną jest bardzo prosta, ponieważ jest całkowicie bezpretensjonalna i nie kapryśna, nie należy wybierać żadnych specjalnych technik pielęgnacji jeżyn, zwłaszcza jeśli jest to pielęgnacja letnia
• odmiana odporna na zimę, ale warto zwrócić uwagę na to, w jakim regionie i na jakim obszarze jeżyna rośnie
• odmiana Himalaya jeżyna jest bardzo odporna na choroby, ma wysoki poziom odporności i odporności na stres
• odmiana jest samopylna, więc nie można sadzić w pobliżu odmian zapylających - Himalaje poradzą sobie bez nich
• wysoka wydajność to jedna z przewag tej odmiany nad wieloma innymi odmianami i odmianami jeżyn
• owoce jeżyny himalajskiej dojrzewają bardzo wcześnie, natomiast okres owocowania jest bardzo wydłużony, jagody będzie można zbierać nie w jednym przebiegu, ale w kilku na raz
• walory smakowe jeżyn himalajskich są na wysokim poziomie, dlatego wielu ogrodników tak je lubi. Hodowcy są na ogół niezwykle dumni z tej odmiany sadzenia i hodowli.

Ale jeśli mówimy o niedociągnięciach, to nie ma oczywistych wad, z wyjątkiem tego, że odmiana jest wymagająca dla gleby, jej składu i cech żyznych. Tylko na bardzo żyznej i lekkiej glebie z dobrym drenażem roślina może prawidłowo rosnąć i rozwijać się oraz wytwarzać bardzo dużą liczbę jagód i plonów. Oczywiście wszystko to można osiągnąć tylko wtedy, gdy ogrodnik przestrzega wymagań techniki rolniczej, a także odpowiednio dba o własne nasadzenia. Bez tego rośliny nie będą mogły być płodne, będą raczej bardzo słabe, a tutaj nie możemy już mówić o tym, że będą jakieś duże owoce, ozdobne kwitnienie i tak dalej. W dalszej części tego artykułu porozmawiamy tylko o tym, jak prawidłowo sadzić roślinę, a także o tym, jak dbać o jeżynę, aby osiągnąć najlepsze wyniki i uzyskać maksimum jej właściwości i plonów z jeżyny sadzenie.

Himalaje jeżynowe: zdjęcia

Jak sadzić odmianę jeżyny Himalaya: wymagania agrotechniczne

Sadząc jeżyny himalajskie na otwartym terenie, bardzo ważne jest, aby wybrać miejsce, prawidłowo wybrać materiały do ​​sadzenia, a także przestrzegać wszystkich zasad sadzenia krzewów, aby normalnie się zakorzeniły, zapuściły korzenie i odpowiednio po roku lub dwóch , dają swoje pierwsze smaczne owoce, z których odmiana słynie we współczesnym ogrodnictwie nie tylko za granicą, ale także w naszym kraju.

Jeśli ogrodnik zdecydował, że na jego terenie będzie rosła himalajska jeżyna, warto zacząć od starannego doboru materiału do sadzenia. Istnieje kilka podstawowych niuansów i zasad. Według nich materiały do ​​sadzenia należy kupować w wyspecjalizowanych sklepach lub szkółkach. Badane są również materiały, ich ogólny stan i kondycja systemu korzeniowego są dokładnie oceniane, ponieważ od tego w dużej mierze zależeć będzie przeżywalność krzewów, a także produktywność samej rośliny. Te zasady i niuanse obejmują:

• liczba korzeni szkieletowych powinna wynosić od trzech sztuk, nie mniej
• pęd główny może być jeden, ale musi być bardzo silny i silny, żywotny, aby w przyszłości stać się podstawą dla całej rośliny
• nie powinno być liści na łodygach
• długość nadziemnej części może sięgać czterdziestu centymetrów i więcej
• część korzeniowa również powinna być bardzo mocna, jej długość może wynosić piętnaście lub więcej centymetrów, ale nie mniej, albo będzie to bardzo słaba sadzonka
• Wiek sadzonek jeżyny w Himalajach może wynosić od roku do dwóch lat.

Himalaje jeżynowe: zdjęcia

Przed zakupem sadzonki są dokładnie sprawdzane. Muszą być bardzo zdrowe i silne, ich wygląd musi być świeży. Pędy nie powinny wyglądać na suche, wychudzone, ospałe lub pomarszczone, nie powinny wykazywać żadnych uszkodzeń ani plamek, nie powinny też być ślady grzyba ani zgnilizny. Ponadto w żadnym wypadku nie powinno być śladów chorób ani obecności pasożytów na roślinie - będzie to oznaczać, że roślina ta może być zagrożona, a po posadzeniu stanie się jeszcze słabsza i umrze, dlatego najlepiej nie brać takiej rośliny sadzonki, ale zostaw swój wybór na korzyść silnych i żywotnych roślin bez gnilnych lub innych deformacji lub zakłóceń. Doświadczeni ogrodnicy zalecają kupowanie materiałów do sadzenia w gospodarstwach, szkółkach i sklepach specjalistycznych.Tam sadzonki są pod opieką, przeprowadzana jest kontrola jakości, dlatego istnieje najmniejsze prawdopodobieństwo, że ogrodnik zdobędzie materiały niskiej jakości do sadzenia na swojej stronie.

Aby sprawdzić jakość materiału do sadzenia, możesz delikatnie oderwać kawałek kory z sadzonki. Tkanina powinna być świeża zielona, ​​lekko wilgotna, zdrowa i czysta. Jeśli ogrodnik zauważy, że tkanki pod korą są suche i ciemne, najlepiej nie kupować takich sadzonek, ponieważ nie mają już najlepszego stanu. Lepiej jest sprawdzić inne sadzonki, znaleźć zdrowsze, które idealnie nadają się do sadzenia na osobistej działce.

Jak powiedzieliśmy wcześniej, ta odmiana jeżyny jest bardzo wybredna pod względem składu gleby, a także miejsca, w którym zostanie zasadzona. Miejsce musi koniecznie spełniać określone wymagania, a my na pewno je teraz wymienimy:

• miejsce na jeżyny himalajskie powinno być oświetlone promieniami słonecznymi, znajdować się w dobrze oświetlonym miejscu. Ale nawet lekki półcień może być odpowiedni dla jeżyn, spokojnie zareaguje na takie warunki. W żadnym wypadku nie zaleca się sadzenia jeżyn himalajskich (i dowolnej odmiany) w miejscach silnie zacienionych i w podobnych ciemnych miejscach, ponieważ w tym przypadku nie można już dłużej czekać na dobre i smaczne zbiory. Jeśli roślinie brakuje oświetlenia, doprowadzi to do tego, że pędy zaczną się bardzo szybko rozciągać, jagody staną się znacznie mniejsze i nie będą miały żadnych cech smakowych. Ponadto w takich warunkach krzewy praktycznie nie wytrzymują mrozu. Warto więc wziąć na siebie całą odpowiedzialność za oświetlenie i wybrać odpowiednie miejsce do sadzenia krzewu jeżyny
• miejsce należy chronić przed zbyt silnymi, ostrymi podmuchami wiatru, przed przeciągami. Również zimą roślina nie powinna być wydmuchiwana przez zimowe wiatry, ponieważ może to spowodować nieodwracalne szkody dla krzewów, a nawet je zabić.
• Nie sadzić jeżyn himalajskich na nizinach lub w innych miejscach, gdzie wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni ziemi. Może to prowadzić do tego, że dotkną systemu korzeniowego iw rezultacie korzenie jeżyny mocno zgniją. Doprowadzi to do rozwoju chorób, a następnie, jeśli ogrodnik nie wykryje żadnych nieprawidłowości na czas, krzak może całkowicie umrzeć. Gleba również nie powinna być bagnista ani podmokła, głębokość wód gruntowych powinna wynosić co najmniej półtora metra, a co najważniejsze nawet więcej - wtedy krzew najlepiej posadzić na wzgórzu
• najlepiej znaleźć miejsce, w którym gleba będzie żyzna i gliniasta. Powinien również mieć dobrą warstwę drenażową, dużą pojemność wilgoci, aby roślina czuła się jak najbardziej komfortowo. Gleba powinna być obojętna lub lekko kwaśna. Jeśli jeżyna z Himalajów da bardzo mały plon, oznacza to, że gleby są wapienne lub piaszczyste. Warto więc zadbać o skład mieszanki gleby, zrobić wszystko, aby roślina czuła się komfortowo
• sadząc krzewy w pobliżu płotów lub ogrodzeń, warto wykonać wcięcie przy ścianach lokalu, które wynosi co najmniej jeden metr. Wtedy w takich miejscach roślina będzie rosła znakomicie, a także będzie można spokojnie pielęgnować nasadzenia, aby zebrać jak najwięcej. Przestrzeganie tych subtelności pozwoli ogrodnikowi uzyskać silną i żyzną roślinę.

Sadzonki jeżyny Himalaya najlepiej sadzić na początku kwietnia, jeszcze przed nadejściem najcieplejszych dni i generalnie nastąpi stopniowe ocieplenie. Hodowcy i agronomowie dopuszczają sadzenie roślin jesienią, na przykład pod koniec września lub na początku października. Ale ogólnie ten czas będzie całkowicie zależał od regionu, w którym ta odmiana będzie rosła.Na przykład na południu jest mniejsze ryzyko, że sadzonki przemarzną zimą odpowiednio jeżyny można sadzić wiosną i jesienią, tuż przed nadejściem mrozów, które na południu zwykle nie są tak długie i dotkliwe jak na przykład na środkowym pasie lub na północy.

Jeśli sadzenie jeżyn himalajskich odbywa się wiosną, to miejsce sadzenia i glebę należy przygotować jesienią. Najpierw wykopuje się go na głębokość pół metra, a następnie oczyszcza z resztek starych roślin i chwastów, ponieważ może wywoływać rozwój chorób i rozmnażanie szkodników. Wymagane jest również stosowanie nawozów w zależności od obszaru samej witryny do przyszłego sadzenia. Powinna to być mieszanka zawierająca próchnicę, superfosfat, nawozy zawierające potas. Ogólnie rzecz biorąc, jeden metr kwadratowy terenu może wymagać dziesięciu kilogramów próchnicy, stu gramów superfosfatu i pięćdziesięciu gramów nawozów o wysokiej zawartości takiego składnika, jak potas.

Jeśli gleba jest gliniasta, warto dodać trochę piasku i torfu. Wtedy gleba stanie się luźniejsza i lżejsza, bardziej oddychająca i absorbująca wilgoć. Konieczne jest zadbanie o drenaż, aby cała nadmiar wilgoci wydostała się z gleby, w przeciwnym razie podlewanie może doprowadzić do zalania terenu. Dalej porozmawiamy o tym, jak prawidłowo sadzić jeżyny, aby przestrzegać zasad techniki rolniczej i nie szkodzić roślinie. Tę odmianę najlepiej sadzić na otwartym terenie, stosując tzw. metodę kopania. Wzór lądowania wygląda tak. Między rzędami pozostaje odległość dwóch metrów, ale między krzakami w jednym rzędzie odległość może sięgać półtora metra, czasem więcej. Jeśli istnieje taka możliwość, łóżka znajdują się z północy na południe.

Dla każdego ogrodnika ważne jest, aby pamiętać, że zbiory, ich ilość i jakość w dużej mierze zależy od tego, na jakim obszarze dokarmia się sadzenie. Jeśli odległość między krzewami jest znacznie mniejsza niż podana powyżej, zostanie to uznane za naruszenie techniki rolniczej, ale może również wystąpić intensywna technika rolnicza, gdy ogrodnik regularnie sprawdza stan nasadzeń i dba o nie - wtedy ta metoda jest całkiem możliwa, a nawet uzasadniona. W domu, jeśli sadzenie wykonuje ogrodnik-amator, to uprawa niewielkiej liczby krzewów nie oznacza zmniejszenia odległości - powinna być taka, aby rośliny czuły się komfortowo.

Po tym, jak ogrodnik zdecyduje się na miejsce sadzenia jeżyn, powinien pamiętać, że istnieje procedura krok po kroku sadzenia sadzonek w otwartym terenie.

Algorytm składa się z następujących aspektów:

• wcześniej przygotowaną glebę należy wylać na dno przygotowanego dołu do sadzenia, a na wierzch można posypać odrobiną czystej gleby. W przeciwnym razie delikatny system korzeniowy materiału do sadzenia może ulec poparzeniu, co doprowadzi do chorób krzewu i jego możliwej śmierci (bardzo prawdopodobne, jeśli ogrodnik nie zauważy w czasie odchyleń we wzroście lub rozwoju sadzenia)
• sadzonka jest ostrożnie umieszczana w dole, system korzeniowy jest wyprostowany, pąki korzeniowe powinny znajdować się około czterech centymetrów niżej niż wierzchnia warstwa gleby. Pędy można skrócić, pozostawiając tylko dwadzieścia centymetrów od ich długości. Ogólnie rzecz biorąc, skracanie zatrzymuje się na drugiej lub trzeciej płodnej nerce.
• sadzenie jest starannie podlewane, zaleca się ściółkowanie koła pnia kompostem lub słomą. Ściółka na ogół odgrywa bardzo istotną rolę we wzroście i rozwoju rośliny, dlatego lepiej zwracać szczególną uwagę na ten moment, aby sadzenie było jak najbardziej komfortowe i szybko dostosowywało się do nowych warunków. Ściółka pozwala na wolniejsze odparowywanie wilgoci, aby gleba była wystarczająco ciepła, a także chroniła roślinę przed atakami szkodników.

Jeżyna Himalajów wymaga od hodowcy stałego monitorowania wilgotności gleby i powietrza. Ta kultura spokojnie odnosi się do okresów suchych, ale mimo to, aby krzaki dały wystarczające zbiory, konieczne jest ciągłe umiarkowane podlewanie tej rośliny. Susza może doprowadzić do tego, że wzrost i rozwój nasadzeń będzie wolniejszy, a pędy gorzej, jagody nie będą tak smaczne i soczyste. Jeśli ogrodnik nie przestrzega umiaru w podlewaniu, mogą wystąpić infekcje grzybicze z powodu nadmiaru wilgoci w glebie. Oczywiście będzie to również odgrywać bardzo negatywną rolę w rozwoju roślin, więc ogrodnik musi znaleźć środek w podlewaniu, aby jeżyny czuły się bardzo dobrze.

Możesz kopać rowy o głębokości od 30 do 45 centymetrów. Glebę, która została usunięta z wykopów, należy wymieszać z nawozem organicznym. Należy dodać popiół, superfosfat, siarczan potasu, niektóre składniki organiczne. Zdrowe korzenie można trochę przyciąć, ale suche korzenie są całkowicie usuwane. Ale tylko jeśli to zrobią, jeśli w ogóle są suszone korzenie. Czasami ogrodnicy popełniają błąd - najpierw sadzą sadzonki jeżyny, a potem budują tylko kraty i podpory, ale zawsze należy robić odwrotnie, ponieważ kraty stają się podporami dla rośliny, a wraz z nimi zaczyna się formować, rosnąć.

Po wysłaniu jeżyny himalajskiej na otwarty teren konieczne jest zorganizowanie właściwej pielęgnacji krzewów. Rzeczywiście, tylko w tym przypadku jeżyna będzie rosła i rozwijała się prawidłowo, a także zachwyci ogrodnika doskonałymi zbiorami, smacznymi, zdrowymi i obfitymi. Himalaje są odmianami odpornymi na suszę (podobnie jak wiele innych odmian), a system korzeniowy wnika głęboko w glebę w pobliżu buszu. Ale w żadnym wypadku gleba nie może wyschnąć, a bryła korzeniowa wyschnie. Krzewy należy podlewać na podstawie ustawionej temperatury powietrza, a także prognozy pogody. W gorące letnie dni konieczne jest nawilżenie rośliny, podlewanie odbywa się za pomocą ciepłej, osiadłej wody, odpowiednia jest również woda topniejąca i deszczowa. Ale jednocześnie warto przestrzegać środka podczas podlewania, w przeciwnym razie gleba zacznie się bagnić, co wywoła rozwój chorób i infekcji.

W ciągu pierwszego półtora do dwóch miesięcy po wysłaniu sadzonek jeżyn z Himalajów na otwarty teren podlewanie powinno odbywać się co tydzień i powinno odbywać się wieczorem. Ponadto glebę należy zwilżać tylko w okresie kwitnienia krzewu jeżynowego, a także gdy zaczną na nim dojrzewać jagody. Do nawadniania woda powinna być broniona i podgrzewana na słońcu. Od podlewania zimną wodą system korzeniowy jeżyny po prostu dozna szoku, a roślina całkowicie odmówi wzrostu i rozwoju, więc powinieneś grać bezpiecznie i nie organizować terapii szokowej podczas sadzenia.

Jeśli chodzi o opatrunki, ich częstotliwość i ilość zależy całkowicie od kilku głównych czynników. To jest poziom żyzności gleby, ilość krzewów na działce, od gęstości nasadzeń i jakiej żyzności od krzaka oczekuje sam ogrodnik. Jak każda roślina lub krzew owocowo-jagodowy, jeżyny również potrzebują ogrodnika, aby wprowadzić niektóre z głównych pierwiastków śladowych - azot i fosfor, potas i magnez. Cynk i wapń, miedź, które kompleksowo wpływają na wzrost i rozwój rośliny, na owocowanie, obfitość i jakość jagód. Przy nawożeniu jeżyn należy również wziąć pod uwagę pewne zasady. Jedna z nich zakłada, że ​​składniki zawierające azot wprowadza się na wiosnę, natomiast jesienią najlepiej dodać takie substancje jak potas i fosfor, czyli preparaty, w których są one zawarte w największej ilości.

Aby uzyskać umiarkowane, ale smaczne zbiory, konieczne jest nawożenie około dwóch lub trzech lat po posadzeniu krzewów na otwartym terenie i przystosowaniu się do nich do karmienia jednej dorosłej rośliny, potrzebne są również próchnica, saletra i superfosfat jak niewiele substancji zawierających fosfor. Wszystkie nawozy aplikujemy bezpośrednio pod system korzeniowy. Jeśli ogrodnik nie ma dostępnego humusu, może użyć nitrofosu jako substytutu.

Ogrodnik będzie mógł zebrać pierwszy plon dopiero w drugim roku po posadzeniu rośliny w otwartym terenie. Ogólnie roślina owocuje zwykle na zeszłorocznych batach. I całkiem logiczne jest, że będziesz musiał chwilę poczekać, aby uzyskać smaczne i wysokiej jakości zbiory. Jagody odmiany jeżyny zwanej Himalajami dojrzewają około lipca, ale generalnie dojrzewanie może trwać kilka miesięcy. Jagody trzeba zbierać kilka razy, a wielu ogrodników twierdzi, że to tylko pozytywna strona tej rośliny. Nie możemy się z nimi nie zgodzić - każdy chce długo cieszyć się smacznymi i zdrowymi zbiorami. Warto również zwrócić uwagę na kilka punktów, które dotyczą właśnie zbiorów:

• najlepiej rozpocząć zbiór rano. Pogoda musi być słoneczna, sucha i komfortowa. Jeśli jest deszczowa pogoda, dużo opadów, jagody mogą stać się wodniste, ich smak jest zmniejszony, a także będą przechowywane znacznie krócej, niż by chciał ogrodnik.
• oderwij jagodę wraz z szypułką, dzięki czemu będą lepiej przechowywane i czekają w skrzydłach
• oskubane jagody nie powinny być narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, w przeciwnym razie się upieczą. Ponadto, gdy jagody są transportowane, należy zminimalizować wstrząsy, dzięki czemu jagody zostaną dostarczone bezpiecznie i zdrowo.
• jeśli jagody są czerwone i fioletowe, najlepiej ich nie zrywać i zostawiać na krzaku, aż będą w pełni dojrzałe. Z krzaka zbierane są tylko te jagody, które są w pełni dojrzałe, pomalowane na głęboką czerń i lśniące
• warto pomyśleć o sprzęcie, ponieważ do zbioru najlepiej używać odzieży wykonanej z gęstego materiału, która zakryje ramiona i nogi. W przeciwnym razie możesz zostać uszkodzony przez ciernie lub zabrudzić się jagodami, ponieważ nie wszystkie będą nienaruszone

Przechowywanie zbiorów odmiany Himalaya

Himalaje jeżynowe: zdjęcia

Przed wysłaniem jeżyn himalajskich do przechowywania należy je dokładnie posortować i ocenić ich stan. Bardzo miękkie i pomarszczone jagody, jagody z uszkodzeniami, z pleśnią, lepiej usunąć natychmiast, ponieważ mogą zepsuć ogólne właściwości smakowe uprawy lub potraw, z których będą przygotowywane. Do przechowywania jeżyny nie można myć, ale można to zrobić, gdy ogrodnik w końcu zacznie jeść same owoce. Jeśli postanowiono zamrozić plony, jagody są oddzielane od łodygi, myte, układane na ręczniku i suszone, aby krople wody i jej pozostałości nie zamarzły wraz z jagodami i sprawiły, że ich smak był bardziej wodnisty.

Aby zamrozić jeżyny himalajskie, warto pamiętać, że istnieje specjalna technika przeprowadzania tego procesu. Owoce są ułożone w rzędach na płaskiej powierzchni iw tej formie są wysyłane do zamrożenia. Po zamrożeniu na powierzchni - na desce, tacy, następnie są przenoszone do pojemnika i odsyłane z powrotem do zamrażarki. Ogólnie rzecz biorąc, warto zamrozić wszelkiego rodzaju jagody, aby nie sklejały się ze sobą, a później wygodniej było używać ich do gotowania i zachować ich cechy zewnętrzne. Jest też ważny punkt - jagody są rozprowadzane w jednorazowych pojemnikach, ponieważ jeżyny nie tolerują wielokrotnego zamrażania - stracą swoje cechy zewnętrzne, stracą cechy smakowe, staną się ogólnie bez smaku i bezużyteczne.

Jeżyny można natrzeć cukrem - takie danie zachowa wiele przydatnych właściwości i witamin, a także będzie doskonałym dodatkiem do każdej imprezy herbacianej. W przypadku tej metody odpowiednie są nawet te jagody, które początkowo zostały odrzucone przez samego ogrodnika do dalszego wykorzystania - na przykład do zamrożenia.Aby pocierać jagody, umyj, zmiel jeden kilogram jagód z jednym kilogramem cukru. Okazuje się pyszną ucztą dla dzieci i dorosłych. Jagody zostawia się w ciemnym, chłodnym miejscu na 10-12 godzin, bo trzeba poczekać, aż cukier całkowicie się rozpuści. Następnie ta mieszanina jest przenoszona do pojemników do przechowywania i wysyłana do lodówki. Możesz również zamrozić tę zmieloną mieszankę, aby przedłużyć okres przydatności do spożycia.

Istnieją określone okresy przechowywania jeżyn himalajskich, którymi można się kierować w zależności od sposobu przechowywania tych jagód. Na przykład świeże jagody w lodówce są przechowywane do dwudziestu dni, zmielone jagody z cukrem można przechowywać przez około sześć miesięcy. Jeśli zamrozisz mieszaninę, będzie ona przechowywana od roku do półtora roku, zachowując zarówno smak, jak i użyteczne właściwości. Jeśli jagody zostały zamrożone na świeżo, są one zwykle przechowywane do trzech lat, najważniejsze jest, aby nie zamrażać i nie rozmrażać ich kilka razy, w przeciwnym razie stracą one swoje właściwości.

Jest jeszcze jeden ważny czynnik, który determinuje pielęgnację roślin - przycinanie krzewów. Jeżyna himalajska to odmiana, która owocuje już w drugim roku po posadzeniu krzewu w gruncie. Kiedy młode pędy, znajdujące się pośrodku, rosną o ponad metr, to ich wierzchołki powinny być ściśnięte o dziesięć do piętnastu centymetrów. Jeśli pędy boczne zaczynają rosnąć bardzo szybko, należy je również trochę odciąć, aby czuły się znacznie bardziej komfortowo. Ale jednocześnie nie powinieneś tego robić natychmiast po tym, jak zaczną rosnąć - lepiej dla ogrodnika poczekać, aż pędy boczne osiągną co najmniej pół metra długości, a następnie można je skrócić.

Wraz z nadejściem wiosny wszystkie zamrożone szczyty również muszą zostać skrócone do pierwszego żywego pąka. Jesienią wycina się suche i zniszczone gałęzie, te, które wyglądają na niezdolne do życia lub chore. Warto też usunąć nadmiar wzrostu, który jest słaby, a który może pogrubiać koronę, co nie wpływa w najlepszy sposób na stan nasadzenia, jego właściwości. Możesz także odciąć stare gałęzie, które przez długi czas nie owocowały u nasady - będzie to już przycinanie, bliskie odmłodzenia. Po zakończeniu jesiennego cięcia na krzaku powinny pozostać tylko najsilniejsze i najmłodsze pędy. Bardzo ważne jest, aby śledzić, jakie narzędzia są cięte - muszą być bardzo dobrze naostrzone, a także muszą być odkażone, aby infekcje i bakterie nie dostały się do miejsc cięcia.

Metody hodowlane odmiany jeżyny Himalaya

Istnieje kilka sposobów na rozmnażanie jeżyn himalajskich, które bez wątpienia chciałbym wymienić:

• rozmnażanie za pomocą zielonych sadzonek - ta metoda jest uważana za jedną z najprostszych w ogrodnictwie, a nawet ten ogrodnik, który nie ma żadnego doświadczenia, może sobie z tym poradzić. Najważniejszą rzeczą jest przestrzeganie pewnych wskazówek i wymagań, aby uzyskać pożądany efekt. Do rozmnażania należy wybrać pędy jednoroczne, których długość wynosi około piętnastu centymetrów, a także mają od dwóch do trzech silnych żywotnych pąków. Umieszcza się je w pojemniku wypełnionym wodą, nerkę należy lekko zalać płynem. Pędy trzyma się w temperaturze pokojowej, przy czym konieczne jest kontrolowanie poziomu wody w pojemniku i, w razie potrzeby, uzupełnianie. Około 10-14 dni po rozpoczęciu kiełkowania pąka część pędu jest bardzo starannie oddzielona i posadzona w pojemniku z ziemią. Gleba musi być odpowiednia pod sadzonki, sprzedawana jest w specjalistycznym sklepie ogrodniczym, można ją również znaleźć w szkółkach i gospodarstwach rolnych. Sadzonki sadzi się wraz z nadejściem wiosennego upału.
• reprodukcja z użyciem warstw, który może być zarówno poziomy, jak i wierzchołkowy.Ta metoda jest jedną z najbardziej odpowiednich, jeśli mówimy konkretnie o tej odmianie rośliny. Około drugiej połowy lipca i do sierpnia konieczne jest ukorzenienie gałązki, która znajduje się w wilgotnej glebie, głębokość ukorzenienia około piętnastu centymetrów. Również koło pnia musi być starannie mulczowane. Nie można odciąć warstw z rośliny, ale w przyszłym roku, gdy część zakorzeni się, będzie gotowa do sadzenia, ponieważ stanie się pełnoprawną i bardzo silną sadzonką. Najważniejsze jest przestrzeganie wszystkich zasad, a wtedy nawet ten ogrodnik, który nie ma jeszcze tak bogatego doświadczenia w uprawie krzewów jeżynowych i ich rozmnażaniu, poradzi sobie z tym zadaniem.

Jak przygotować odmianę Himalaya jeżyna na zimę

Himalaje jeżynowe: zdjęcia

Oczywiście pojawia się pytanie, jak przygotować krzewy jeżyny na trudny okres zimowy. Nawet pomimo tego, że hodowcy twierdzą, że odmiana Himalaya jest odporna na zimowe przymrozki, nadal konieczne jest zorganizowanie przez odmianę schronienia. W szczególności schronienie jest konieczne, jeśli krzew rośnie na środkowym pasie lub w regionach północnych, gdzie klimat charakteryzuje się sztywnością i nieprzewidywalnością, zwłaszcza z nadejściem mrozu. Jako schronienie dla krzewów jeżyn można wykorzystać gałązki świerkowe - młode pędy krzewu są delikatnie przechylone do ziemi i pokryte obfitymi gałązkami iglastymi. Jeśli ogrodnik nie ma świerkowych gałęzi, zamiast niego możesz użyć absolutnie dowolnego zakupionego materiału przeznaczonego do ochrony upraw. Najlepiej wylać trochę śniegu na krzaki. To kończy proces przygotowania krzaków na okres zimowy i ogólnie można tylko opiekować się nimi i czekać, aż przestaną mrozy, aby ponownie otworzyć krzaki.

Wniosek

Himalajska odmiana jeżyny jest świetna dla ogrodnika, który może zapoznać się z tą uprawą i zawiłościami jej uprawy na własnej działce. Ogólnie rzecz biorąc, jeżyna z Himalajów to wytrzymała odmiana, która może wybaczyć ogrodnikowi pewne błędy w technice rolniczej i pielęgnacji - jeżyna z Himalajów jest bezpretensjonalna, owocna, jagody smaczne i wszechstronne. Ponadto zawierają dużą ilość składników odżywczych i witamin, które są bardzo ważne dla organizmu i odporności człowieka. Dlatego przywiązujemy dużą wagę do odmiany jeżyny himalajskiej i polecamy ją do uprawy na różnych działkach przydomowych, w warunkach szklarniowych i na skalę przemysłową. Nie zapominajmy, że odmiana Himalaya jeżyna jest bardzo smaczna, mogą się nią cieszyć nie tylko dorośli, ale także mali miłośnicy jagód.

Himalaje jeżynowe: zdjęcia