Leśny fiolet

W tym artykule przyjrzymy się bardziej szczegółowo, czym jest fiolet leśny, jakie są jego cechy i cechy. Dotkniemy również różnorodności gatunkowej tej kultury, porozmawiamy o sianiu nasion, dbaniu o nasadzenia oraz o tym, jakie choroby i szkodniki mogą zagrozić tej wspaniałej roślinie. Ten artykuł będzie równie przydatny zarówno dla doświadczonych kwiaciarni, jak i tych, którzy dopiero angażują się w tę działalność i starają się znaleźć jak najwięcej interesujących i atrakcyjnych upraw, aby uprawiać je w pomieszczeniach i rozwijać umiejętności kwiaciarskie.

Fiołek leśny: Opis odmiany, pochodzenie, główne cechy i rodzaje

fot. fioletowy las

Pochodzenie

Leśny fiolet (innymi słowy, roślina ta jest również nazywana altówka) Jest rośliną bardzo delikatną i skromną, która jednocześnie ma bardzo atrakcyjny wygląd i fakt, że ta kultura może rosnąć głównie na północnych szerokościach geograficznych, bez obawy o trudne warunki klimatyczne i temperaturowe. Różne źródła opisują od pięciuset do siedmiuset różnych gatunków tej rośliny, która należy do dzikiej grupy fiołkowej rodziny. Dzikie fiołki rosną zwykle na półkuli północnej, gdzie klimat jest umiarkowanie zimny. To właśnie determinuje niektóre cechy i wymagania dotyczące opieki nad tym kwiatem.

Ojczyzną fiołka leśnego jest Afryka Wschodnia, ale wtedy kultura dość szybko rozprzestrzeniła się na zupełnie inne części świata, w tym na terytorium Rosji. Viola została po raz pierwszy zademonstrowana w całej okazałości w 1893 roku i od tego momentu rozpoczęła się aktywna uprawa tej odmiany kwiatów w kwiaciarni. Obecnie zdecydowana większość tych roślin znajduje się w Ameryce Północnej, a także, co dziwne, w Japonii. Ale jednocześnie fiołek dobrze rośnie w Australii i Nowej Zelandii. W naszym kraju najczęściej można spotkać bardziej uprawną odmianę fiołka leśnego, czyli Bratki. Niektóre fiołki, a konkretnie ich część zielna, mają właściwości lecznicze, co sprawia, że ​​sadzenie jest w pewnym sensie dość wszechstronne.

Czym jest kwiat fioletu leśnego

leśny fioletowy kwiat

Leśny fiolet Jest rośliną wieloletnią i średniowysoką o pełzającym kształcie. Krzewy są dość zwarte i miniaturowe, mogą osiągnąć wysokość zaledwie piętnastu centymetrów, pozostając bardzo ładnymi, a jednocześnie bardzo silnymi. System korzeniowy rośliny charakteryzuje się rozległym rozgałęzieniem, co roku kłącze daje wiele nowych pędów. To na nowych pędach mogą następnie tworzyć się młode rozety liści, które służą do rozmnażania fiołków. Jeden egzemplarz w ciągu około półtora do dwóch lat może urosnąć i zająć dość imponującą powierzchnię - około jednego metra kwadratowego. Ten obszar jest naprawdę imponujący, gdy porównasz wielkość rośliny z tym, jak w rezultacie może się ona rozwinąć.

Fiołek leśny nie ma łodygi, liście mogą być małe, są też duże, lekko zaokrąglone liście. Mogą też mieć kształt serca – wszystko zależy od rodzaju i odmiany fioletu leśnego. Wszystkie liście są zebrane w rozetę, jej dolna warstwa jest większa niż górna część.W okresie zimowym liście pozostają świeże i atrakcyjne, nie obumierają, mogą bezpiecznie znosić mrozy pod śniegiem. Tak duża odporność na mróz wynika z tego, że cała powierzchnia liści jest mocno owłosiona, a to pokwitanie pomaga roślinie tolerować nagłe zmiany temperatury i obniżanie temperatur do ich znaczącego, śmiertelnego minimum.

Na kwiatach jest pięć płatków, wszystkie można pomalować w zupełnie różnych odcieniach, ale jedno je łączy - wyglądają niesamowicie pięknie i atrakcyjnie, dekoracyjnie. Kwiaty są małe, w średnicy mogą osiągnąć tylko półtora centymetra, ale nawet to nie czyni ich mniej atrakcyjnymi. Niektóre kwiaty emanują bardzo delikatnym i przyjemnym aromatem, który wydziela lekko słodkawe nuty. Zasadniczo aromat nasila się wieczorem i rano, ale w ciągu dnia prawie nie można go usłyszeć - to kolejna cecha nasadzeń. W gorącym sezonie również fiołki w ogóle nie pachną.

Jeśli chodzi o kolor kwiatów, kolory mogą różnić się od jasnoniebieskiego, jasnoniebieskiego, niebiańskiego do fioletowego i liliowego. Rdzeń kwiatu jest pomalowany na żółty odcień, który czasami może graniczyć z prawie śnieżnobiałym. Tak czy inaczej rośliny wyglądają niezwykle interesująco i atrakcyjnie, kolory takich kolorów przyciągają uwagę hodowców kwiatów ze względu na ich nietypowy i ekscentryczny wygląd. Ogólnie rzecz biorąc, kwiaty te potrafią zaskoczyć i wyróżnić się na tle wielu innych nasadzeń, dlatego zdecydowanie należy na nie zwrócić uwagę, ponieważ są dobre zarówno do pojedynczego nasadzenia, jak i jako akcent w nasadzeniu grupowym.

Kwitnienie fiołków rozpoczyna się w kwietniu, kiedy młode liście nie zdążyły jeszcze się uformować, a kwitnienie trwa bardzo długo - do września. Dzika altówka jest cudowną rośliną miodową, ale jednocześnie jest kwiatem samopylnym, więc nie ma potrzeby ingerencji z zewnątrz i zapylania tej kultury. Rozmnażanie fiołek odbywa się w sposób wegetatywny. Jesienią, po zakończeniu kwitnienia, na roślinie formuje się owoc w postaci pudełka, a wewnątrz owocu znajduje się wiele drobnych i lekko wilgotnych nasion o brązowo-czarnej barwie.

Rodzaje i odmiany

W warunkach naturalnych w naszym kraju można spotkać około dwudziestu gatunków fiołków leśnych. Wymienimy niektóre z nich i opowiemy o ich cechach i charakterystycznych właściwościach. Wśród najczęstszych i najbardziej poszukiwanych gatunków i odmian znajdują się:

- trójkolorowe fiołki (bratki) - spotyka się je głównie na obszarach wiejskich i leśnych, w ogrodach warzywnych, ale hodowcy kwiatów i ogrodnicy postrzegają bratki raczej jako chwasty niż jako pełnoprawne nasadzenia ozdobne. Kwiat składa się z dwóch górnych i trzech dolnych płatków, które są pomalowane na niebiesko i biało, a ich rdzeń jest pomalowany na świeży żółty odcień, który świetnie prezentuje się w kontraście. Kwitnienie trwa od maja do września.

- pies fioletowy - najczęściej tę odmianę można znaleźć na obrzeżach, a także w bardzo skromnym, rzadkim młodym wzroście, który znajduje się bezpośrednio na polu. Kwiaty tego gatunku są bardzo małe, a smród jest pomalowany na równomierny błękitny kolor. Ta roślina nie kwitnie długo - w maju

- bagienny fiolet - w zasadzie, z nazwy, można go znaleźć w bardzo wilgotnych, wilgotnych miejscach - na terenach podmokłych, na omszałych terenach leśnych, a także na zalanych łąkach, gdzie roślina czuje się najbardziej komfortowo. Kwiat ma jasnoniebieski kolor, który jest zbliżony do śnieżnobiałego odcienia, a na płatkach widoczne są ciemne żyły. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i może trwać do sierpnia.

- polna odmiana fiołków leśnych - takie kwiaty rosną na polach lub na skrajach lasu, na łąkach, przydrożach, można je też dość często spotkać. Przede wszystkim pod względem cech zewnętrznych kwiaty te przypominają trójkolorowy fiolet, ale jednocześnie są pomalowane na biało, bardzo drobne i schludne, a pysk takich kwiatów jest pomalowany na jasnożółty kolor. Wysokość sadzenia może osiągnąć w warunkach naturalnych prawie trzydzieści centymetrów, kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, dość długo, kończy się dopiero we wrześniu.

- pachnący fiolet - tę odmianę można znaleźć tylko w lesie, można ją rozpoznać po kwiatach, które są pomalowane na fioletowo-niebieskie odcienie, emanują też dość trwałym słodkawym aromatem, który jest bardzo przyjemny i nie powoduje bólów głowy. Odmiana ta kwitnie od kwietnia do maja niezbyt długo, ale już w tym czasie może zachwycić tych, którzy spotkają ją w jej naturalnym środowisku.

- Fiołek leśny Ałtaj - dobrze rośnie na stokach górskich. Kwiaty są pomalowane na fioletowo-niebieski odcień, a środek jest bardzo wyraźny w kontraście ze względu na jasnożółty kolor. Wysokość do lądowania wynosi około dwudziestu centymetrów, nie więcej. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec kwietnia i trwa czterdzieści dni. Występuje drugie kwitnienie - występuje we wrześniu i trwa do pierwszego śniegu.

-Żółty fiolet - rośnie głównie na glebach dość żyznych, także w cienkich lasach, które są dobrze wietrzone. Kwiaty są żółto-zielone, bardzo jasne i wyglądają niesamowicie dekoracyjnie. Z tyłu płatków można zauważyć przyjemne fioletowe smugi, które w kontraście wyglądają po prostu pięknie i ozdobnie. Odmiana zaczyna kwitnąć w czerwcu i trwa około trzech tygodni.

- wzgórze fioletowe - na podstawie nazwy odmiany można od razu zrozumieć, że roślina dobrze zakorzenia się na otwartych zboczach, a także może znajdować się pod krzakami. Kwiaty takiej rośliny są pomalowane na jasnoniebieskie odcienie, są fioletowe kwiaty, ale ten kolor jest bardzo rzadki. Z kwiatów emanuje wspaniały aromat, są bardzo duże, łodygi kwiatowe są bardzo długie. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i nie trwa długo – wraz z nadejściem czerwca kwiaty znikają

- fiolet nacinany - gatunek ten występuje na Syberii, ale w innych regionach z pewnością nie można go znaleźć. Kwiaty są pomalowane na jasny fiolet, bardzo eleganckie i wyrafinowane, wznoszą się ponad pospolity krzew, wyglądają niesamowicie atrakcyjnie. Kształtem gatunek ten bardziej przypomina cyklamen niż fiołek i dzięki temu wzbudza takie zainteresowanie. Ale niestety ten endemiczny gatunek można znaleźć daleko nigdzie, a jego kwitnienie jest krótkotrwałe - od czerwca do lipca, nie dłużej niż trzy tygodnie

- Fiołek leśny etolski - woli rosnąć w miejscach nasłonecznionych, zalecana jest gleba luźna lub kamienista, ale mimo to do systemu dosadzania korzeni należy dostarczać jak najwięcej tlenu, tylko w ten sposób sadzenie będzie jak najbardziej komfortowe. Górne płatki rośliny są koloru żółtego, ale dolne płatki są bardzo jasne, pomarańczowe. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i może trwać przez cały sezon letni.

- dąb (innymi słowy ten fiołek nazywany jest również górą) - rośnie głównie w europejskiej części naszego kraju, w okolicach Kaukazu, a także w południowej części Syberii, gdzie kwiaty czują się tak komfortowo, jak to tylko możliwe. Kwiaty pomalowane są na jasnoniebieskie odcienie, przede wszystkim wyglądem przypominają fiolety ze wszystkich odmian, które udało nam się już tutaj zaprezentować. Ale jednocześnie kwiaty są znacznie większe, a łodyga jest bardzo wysoka - długość może osiągnąć dwadzieścia pięć centymetrów, a nawet więcej.Kwitnie od maja do lipca dość obficie i długo. Ta odmiana jest uważana za jedną z najczęstszych spośród wszystkich innych.

- brzoskwinia, stawowa odmiana fiołków - rzadko spotykana w niektórych regionach Syberii, głównie w jej centralnej części. Szypułki dość długie, kwiaty małe, pomalowane na kremowo-beżowe, mleczne odcienie, które mogą mieć również domieszkę niebiesko-niebiańskiego odcienia. Kwitnienie rozpoczyna się w maju, trwa do czerwca, bardzo krótkie, ale małe kwiaty wyglądają dość wdzięcznie i uroczo

- fioletowo-fioletowy - jest to jeden z najrzadszych gatunków spośród wszystkich rozważanych, takie fiołki rosną wyłącznie w górach Kaukazu, ponieważ są bardzo przystosowane do tego klimatu i tylko tam mogą wykazać maksimum własnego rozwoju. gatunek ten kwitnie bardzo obficie, tworząc małe kwiaty, pomalowane na purpurowy odcień (stąd nazwa, która mówi sama za siebie). W tym przypadku kwiatostany zbiera się w małym uchu, który może zawierać do dwudziestu małych kwiatów. Warto zauważyć, że z kwiatów emanuje bardzo przyjemny, ale dyskretny aromat, co czyni je bardzo atrakcyjnymi. Gatunek ten kwitnie dwukrotnie - pierwsze kwitnienie występuje wiosną, a za drugim razem można zaobserwować kwitnienie wraz z nadejściem jesieni.

Oczywiście są pewne subtelności w sadzeniu tej kultury, a także jak dbać o fiołki leśne w przyszłości. Poświęcimy temu kolejną część naszego artykułu. Informacja jest bardzo ciekawa, ponieważ fiołki te są w większości udomowione i dość często spotykane. Aby uzyskać wyniki z ich wzrostu, rozwoju i kwitnienia, musisz znać niektóre zawiłości techniki rolniczej. Tylko w ten sposób kwiaciarnia może osiągnąć pozytywny wynik.

Opis sadzenia lasu fiołków

Po posadzeniu nasion pierwsze pędy mogą pojawić się za około trzy tygodnie. Fiołki leśne można wysiewać zarówno wiosną, jak i latem, jesienią (ogólnie o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy, ponieważ generalnie początkowo nie jest to najkorzystniejsza pora roku). Do sadzenia zaleca się stosowanie wyłącznie świeżych, świeżo zebranych nasion fiołka, ponieważ w przyszłym roku te same nasiona mogą prawie całkowicie utracić zdolność do kiełkowania.

Nasiona mogą być również uprawiane przez sadzonki, jest to dość proste, wystarczy postępować zgodnie z pewnym algorytmem i brać pod uwagę subtelności i niuanse. Aby wyhodować sadzonki, musisz wziąć zwykłą ziemię liściastą, dodać do niej składniki, takie jak piasek i torf, a także doprawić niewielką ilością próchnicy. Nasiona można po prostu ostrożnie ułożyć na ziemi, lekko posypać, ale nie zakopać, w przeciwnym razie może to negatywnie wpłynąć na podobieństwo materiałów. Następnie obszar należy dokładnie zwilżyć ciepłą, osiadłą wodą, a następnie przykryć folią, aby uzyskać efekt cieplarniany. Okresowo folia jest podnoszona, nasadzenia są wietrzone, a nasiona są sprawdzane, aby zobaczyć, ile się wylęgają.

Zaleca się sadzenie pędów na głębokość nie większą niż pół centymetra, a glebę należy wcześniej przygotować. Miejsce lądowania powinno być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, światło powinno przenikać, ale rozpraszać się. Po posadzeniu pędów przez około kilka dni należy je uważnie obserwować, pielęgnować i kontrolować, czy nasadzenia się zakorzeniły, czy nie. Sadzonki należy również spryskiwać z butelki z rozpylaczem, do tego nadaje się tylko ciepła, osadzona woda. Gdy nasiona znajdują się w glebie, konieczna jest również ich regularna pielęgnacja – zaleca się codzienne podlewanie nasadzeń i dokładną wentylację aż do pojawienia się pierwszych pędów.

Fiołki polne dobrze rozmnażają się z nasion, są w tym procesie całkowicie bezpretensjonalne.Fiołek leśny znacznie łatwiej i szybciej rozcieńczyć, jeśli wykopie się pączkujące rozety liści. Najlepiej to zaplanować i wdrożyć po zakończeniu wiosennego rozkwitu. Jesienią, zanim nadejdą pierwsze przymrozki, rośliny mogą po prostu nie mieć czasu na zakorzenienie się i zakorzenienie, dlatego zaleca się obliczenie dni, w których zaczynają się przymrozki i zaplanowanie procedury około trzech do czterech tygodni wcześniej. Ten niuans i jego rozważenie uratują przyszłe nasadzenia i pomogą pomnożyć pożądaną odmianę fiołków.

Dorosły krzew można wykopać z ziemi, dokładnie zbadać i wybrać kilka młodych rozetek, które już zapuściły korzenie. To oni staną się przyszłym materiałem do sadzenia, dzięki któremu będzie można rozmnażać fiołek. Duże sadzonki można wysiewać pojedynczo, a jeśli krzaki są bardzo małe, można je umieścić na dwóch. Odległość między sadzonkami powinna wynosić od dwudziestu do trzydziestu centymetrów. Już w drugim roku po tych zabiegach nowe fiołki zaczną pięknie kwitnąć na działce ogrodowej lub pod oknami własnego domu ogrodnika. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie miejsce, ponieważ zdecydowanie powinieneś słuchać rad bardziej doświadczonych ogrodników i starać się to zrobić jak najlepiej i poprawnie.

Agrotechnika i pielęgnacja fiołków leśnych

Zaletą fiołków leśnych jest to, że rośliny te są całkowicie bezpretensjonalne pod względem pielęgnacji i technologii rolniczej. Fiolet może zimować dość spokojnie bez dodatkowego schronienia, spokojnie toleruje zarówno długotrwałe, jak i krótkotrwałe susze. Fiołek leśny (dziki) woli rosnąć w zacienionych obszarach ogrodu i ogrodu warzywnego, ale można sadzić roślinę nawet na słonecznych polanach. Będzie tam wygodnie sadzić, ale ogrodnik powinien zadbać o regularne podlewanie, w przeciwnym razie roślina nie będzie czuła się tak komfortowo, jak mogłaby, gdyby ogrodnik się nią opiekował i przestrzegał pewnych środków pielęgnacyjnych.

Również fiołki można łatwo rozmnażać w najprostszy sposób - samosiew. Mogą jej w tym pomóc niektóre mrówki ogrodowe, które mogą przeciągać nasiona po terenie, a dzięki nim fiołki mogą pojawić się w najbardziej nieoczekiwanych miejscach. Oczywiście samosiew będzie wygodny dla samego ogrodnika, ponieważ nie musi spędzać czasu na przygotowywaniu terenu i przygotowywaniu nasion, aw tym przypadku fiołki zakorzenią się i zakwitną równie dobrze. Najważniejsze jest to, że nigdy nie wiadomo, w której części serwisu pojawi się dane lądowanie, dlatego należy go stale monitorować.

Fiołki leśne karmi się nalewką humusową. Złożone nawozy, które są przeznaczone właśnie dla roślin kwitnących, doskonale sprawdzają się również jako pogłówny. Ale bardziej doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że z takimi fiołkami należy obchodzić się bardzo ostrożnie, jeśli chodzi o karmienie. Lepiej nie karmić rośliny niż przekarmiać. Jeśli występuje nadmiar niektórych substancji i mikroelementów, fiołki zaczną rosnąć i rozciągać się zbyt obficie, stracą efekt dekoracyjny, kwitnienie będzie całkowicie nieokreślone. Aby młody wzrost zakorzenił się szybciej i lepiej, zaleca się również mulczowanie kręgu korzeniowego za pomocą lekkiej próchnicy. Ponadto ściółka utrzymuje ciepło w glebie i zapobiega parowaniu nadmiaru wilgoci. Ściółkę również mulczują, aby chronić krąg pnia przed atakami szkodników i pospolitych bakterii. Należy więc zwrócić uwagę na tę procedurę i nie ignorować jej, ponadto mulczowanie to bardzo prosty proces, który przynosi kolosalne korzyści dla nasadzeń.

Jeśli kwiat rośnie w cieniu, jego kwitnienie jest blade, ale sam proces kwitnienia można rozciągnąć.Fiołki absolutnie nie tolerują stagnacji wilgoci w glebie, ponieważ z tego powodu system korzeniowy zaczyna cierpieć - stopniowo zanika, a zatem całe nasadzenie jest całkowicie uszkadzane. Ostatecznie, jeśli nie zwrócisz uwagi na dolegliwości związane z sadzeniem na czas, może to doprowadzić do tego, że fiołki umrą. Nie zaleca się również uprawy fiołków na nizinach, ponieważ wody gruntowe występują bardzo blisko i mogą powodować całkowitą szkodę i uszkodzenie roślin.

Pędy fiołków pełzają, a wielu hodowców kwiatów uważa tę opcję za bardziej korzystną, ponieważ fiołki wygodniej jest umieszczać na łagodnych zboczach, a także można je wykorzystać do dekoracji ogrodu jako część zjeżdżalni alpejskiej lub dekoracyjny akcent w kwietniku. Fiołek pięknie rośnie, tworzy kwitnący dywan, który od razu przyciąga wzrok nie tylko hodowców kwiatów, ale także wszystkich, którzy na ogół widzieli tę roślinę. Może korzystnie ukryć pewne nierówności i niedoskonałości w glebie. Kwiaciarz powinien zdecydowanie przygotować się na to, że roślina może bardzo mocno urosnąć i wyjść poza strefę i obszar, który pierwotnie był dla niej przeznaczony. W takim przypadku warto usunąć niektóre szczególnie zarośnięte pędy poprzez przycinanie lub szczypanie. Zwykle ta procedura jest bardzo podobna do szczypania pędów truskawek - dokładnie ten sam algorytm i podobny wynik.

Choroby, na które podatny jest fiołek leśny

Choroby - to najważniejsi wrogowie, którzy mogą wyprzedzić fiołki i doprowadzić do ich śmierci. Porozmawiajmy trochę o tym problemie, ponieważ ważne jest, aby znać oznaki i objawy, aby podjąć niezbędne środki na czas i uratować roślinę przed nieuchronną śmiercią. Zacznijmy od opisu takiej choroby jak zgnilizna korzeni - wraz z nią system korzeniowy zaczyna gnić, a następnie grzyb przesuwa się na łodygę i liście. Ostatecznie elektrownia w większości przypadków po prostu umiera, ponieważ jej kluczowy system został już uszkodzony.

Szara zgnilizna - objawia się szarym pokwitaniem, które najpierw jest zlokalizowane na górnych partiach nasadzeń. Są to dotknięte szypułki i torebki nasienne. Mączniak prawdziwy - na liściach i kwiatach pojawia się białawy nalot, który zwykle objawia się na samym początku sezonu letniego. Rdza i plamienie to także wrogowie, których trzeba „rozpoznać z widzenia” - pojawiają się jako brązowe plamy na zielonych częściach rośliny, a następnie nasadzenia zaczynają stopniowo przesychać, co również sugeruje, że nie wszystko jest w porządku z sadzenie i że roślina z pewnością wymaga interwencji ogrodnika, w przeciwnym razie zginie.

Świństwa - ta choroba wygląda jak nienormalny obrzęk ogonków, a podobne obrzęki pojawiają się już na liściach. Bąbelki zawierają ciemną ciecz zawierającą patogenne grzyby i drobnoustroje. Czarna noga to choroba, która zwykle dotyka młode sadzonki i sadzonki. Najpierw obserwuje się ciemnienie łodyg u podstawy, a następnie liście zaczynają się deformować i opadać. Śmierć rośliny jest bardzo szybka - w ciągu trzech do czterech dni. Phytophthora - przenika przez słupek lub bardzo cienkie korzenie, wpływa na cały system roślinny, ale można ją wyleczyć, jeśli zostanie wykryta w najwcześniejszym stadium. W większości przypadków ogrodnicy zauważają zbyt późno, a jedynym wyjściem jest po prostu usunięcie rośliny z miejsca, aby inne uprawy nie zostały zainfekowane. Wszystkie te choroby łączy ich czynnik sprawczy - pojawiają się z powodu grzybów chorobotwórczych, które przez długi czas przebywają w glebie. Grzyby mogą się również obudzić i rozwijać, jeśli temperatura powietrza jest zbyt niska, a wilgotność wzrasta do niedopuszczalnego maksimum.Ponadto choroby te mogą się aktywnie rozwijać z powodu zwiększonej kwasowości gleby, dlatego zawsze należy ją regulować przed sadzeniem fiołków, ponieważ jest to jeden z wymogów sadzenia, aby bezpiecznie rosnąć i rozwijać się.

Mszyca może stać się czynnikiem sprawczym chorób, takich jak variegation i mozaika pierścieniowa. Pierwsza choroba objawia się na liściach - nabierają bardzo różnorodnego, prawie marmurowego koloru, a następnie stopniowo wysychają i całkowicie umierają. Jeśli chodzi o mozaikę pierścieniową, na płytkach liściowych pojawiają się pierścienie, które są pomalowane na ciemnozielony odcień. Stopniowo te pierścienie rozpoczynają proces martwicy, w wyniku czego roślina nie może już normalnie się rozwijać i umrzeć.

Szufelka z koniczyny (innymi słowy, ogrodnicy i floryści nazywają tę chorobę macicą perłową) - zjadane są liście, czyli końcówki. Masa perłowa rozwija się od początku maja do lipca, właśnie w tym czasie larwy aktywnie żerują w celu zwiększenia swojej masy. Choroba ta jest wywoływana przez larwy ćmy. Są koloru pomarańczowego, mają też kilka czarnych plam, a na tylnej stronie skrzydeł szkodnika, których rozpiętość wynosi prawie cztery centymetry, mają kolor srebrno-perłowy - stąd nazwa.

Nicienie - dotyczy to absolutnie wszystkich nadziemnych części fiołków, a także systemu korzeniowego. Wszystko zależy od tego, do jakiego gatunku należy dany szkodnik. Rośliny są zestresowane, ich odporność bardzo szybko spada, rosną znacznie wolniej, tracą efekt dekoracyjny. W rezultacie - utrata cech zewnętrznych i śmierć. Dolegliwości te wywołują pasożyty - nicienie powietrzne i ziemne, z którymi konieczna jest walka, aby uratować roślinę przed zniszczeniem, biorąc pod uwagę, że fiołki są już niezwykle delikatnymi nasadzeniami.

Oczywiście walka z chorobami nie jest łatwa. Zwykle, jeśli dotkniętych jest kilka roślin, cała plantacja może umrzeć. Jeśli mamy do czynienia z bardzo rzadkim gatunkiem fiołków leśnych, to po doświadczeniu odtworzenie go jest prawie niemożliwe. Warto więc nadal podejmować wszelkie możliwe próby ratowania rośliny i zapobiegania jej śmierci. Zwykle zaleca się usunięcie wszystkich dotkniętych części rośliny, a jeśli roślina jest całkowicie uszkodzona, natychmiast usuwa się ją z miejsca wraz z glinianą grudką i niszczy. Aby przetrwać fiołki, należy przeprowadzić zabiegi. W tym celu zwykle stosuje się leki przeciwgrzybicze. Ważną rolę odgrywają również nawozy – przede wszystkim pogłównie z wysoką zawartością potasu i fosforu. Warto również regularnie sprawdzać nasadzenia, przeprowadzać zabiegi profilaktyczne, gdyż od samego ogrodnika zależeć będzie tylko dobro roślin i ich zdrowie.

Przydatne właściwości i walory fiołków leśnych

W dużych ilościach fiołki leśne zawierają wystarczającą ilość składników odżywczych. Są to olejki eteryczne, flawonoidy, witaminy i tłuszcze, karoten – wszystko to, co jest tak niezbędne dla ludzkiego organizmu. Ze względu na to, że fiołki zawierają pewną ilość alkaloidów, fiołki mogą być trujące i szkodzić zdrowiu ludzkiemu, więc bądź tak, ale z rośliną w medycynie domowej należy obchodzić się bardzo ostrożnie. Najlepiej najpierw skonsultować się z ekspertami, a dopiero potem zastosować fiolet w praktyce.

Fiołek leśny świetnie sprawdza się jako element lecznictwa ludowego. Może stać się skutecznym środkiem przeciwgorączkowym, wywar na bazie fioletu może być stosowany do płukania gardła w przypadku bólu gardła lub zapalenia; fiolet może stać się środkiem do przerzedzania flegmy, do oddzielania flegmy od dróg oddechowych w przypadku zapalenia oskrzeli; leczy fioletową migrenę i ból głowy, co również jest jego niewątpliwą zaletą.Rosół na fiołku staje się skutecznym środkiem moczopędnym, może stać się środkiem dezynfekującym, dezynfekującym, a także aktywnie zatrzymuje krew (w tym przypadku fiołek może bardzo pomóc kobietom, które napotkały powikłania w wyniku porodu, a także w okresie menopauzy) . Fiołek leśny hamuje objawy reakcji alergicznej, można z niego również robić okłady na bóle stawów, reumatyzm.

W aromaterapii fiołki może być używany do uspokojenia po ciężkim dniu, a także może pomóc w stanach lękowych, napadach i napadach złości. Zwiększa witalność i odporność - ale jednocześnie należy być bardzo ostrożnym przy jego stosowaniu, dlatego lepiej wcześniej skonsultować się z profesjonalnym lekarzem, aby upewnić się, że fiołek nie spowoduje jeszcze większych szkód i szkód dla organizmu.

Olejek fiołkowy jest skutecznie wykorzystywany w kosmetologii. Z jego pomocą, bez jakiejkolwiek interwencji chirurgicznej, można wygładzić zmarszczki, wyleczyć pęknięcia na ustach i zlikwidować ich popękane. Jeśli stężenie ekstraktu z olejków jest wysokie, może to prowadzić do reakcji alergicznej i zatrucia. Dlatego wszelkie preparaty na bazie fiołka należy stosować z dużą ostrożnością. Przechowuj nalewki i olejki poza zasięgiem dzieci. O resztę nie musisz się martwić - fiołek leśny stanie się nie tylko atrakcyjną częścią nasadzeń przydomowych, ale również znakomicie wpłynie na ludzki organizm i układ odpornościowy.