Kwiat Ginura: opis, zasady uprawy

W artykule opisano kwiat Ginura: charakterystyka, wskazówki dotyczące uprawy, pielęgnacji, rozmnażania, ochrony.

Gynura - należy do rodziny Asteraceae. Obecnie w przyrodzie występuje około 100 gatunków. W swoim naturalnym środowisku można go spotkać na kontynencie afrykańskim oraz w krajach azjatyckich. W tłumaczeniu z greki nazwa oznacza kobietę z ogonem, prawdopodobnie nazwę nadały jej długie rzęsy. Jako roślina ozdobna w domach uprawia się tylko kilka ze wszystkich istniejących gatunków.

Kwiat Ginura: krótko o uprawie

Kwiat Ginury

1. Roślina zaczyna kwitnąć wiosną, a kończy późną jesienią.
2. Do dobrego rozwoju Ginura potrzebuje jasnego światła, dlatego powinna być uprawiana po południowej lub zachodniej stronie okien, ale w środku dnia powinna być chroniona przed promieniami słonecznymi. Zimą konieczne jest zapewnienie sztucznego dodatkowego oświetlenia.
3. W okresie aktywnego czuwania minimalna temperatura powinna wynosić +18 stopni, podczas odpoczynku wegetatywnego co najmniej +12, maksymalnie +14 stopni.
4. Podlewanie powinno być obfite i przeprowadzane po rozlaniu wierzchniej warstwy ziemi. Gdy zimowanie jest chłodne, podlewanie odbywa się rzadziej.
5. Roślina nie wymaga poziomu wilgoci. Warto nawilżać tylko wtedy, gdy używane są urządzenia grzewcze. W takim przypadku pod doniczką należy umieścić mokre małe kamienie. Opryskiwanie nie jest przeprowadzane.
6. Opatrunek wierzchni przeprowadza się w okresie aktywności roślin w odstępach dwutygodniowych za pomocą złożonych nawozów mineralnych. Gdy roślina odpoczywa, nawożenie nie jest konieczne.
7. Spoczynek wegetatywny trwa przez całą zimę.
8. Konieczne jest przeprowadzenie przeszczepu tylko w razie potrzeby i wyłącznie na wiosnę. Rośliny, które osiągnęły dojrzałość, wymagają przeszczepów odmładzających nie częściej niż raz na 2 lata.
9. Roślina rozmnaża się za pomocą sadzonek.
10. Wśród szkodników można znaleźć łuskę, mszyce przędziorków, wełnowce i mączliki.
11. Z chorób na roślinę może wpływać zgnilizna korzeni.

Kwiat Ginura: charakterystyczne cechy

Kwiat Ginury

Ginura jest wiecznie zieloną, zielną lub krzewiastą byliną. Długość pędów pnących może sięgać jednego metra. Jego system korzeniowy jest włóknisty, a czasem bulwiasty. Niektóre pędy mają pokwitanie, a niektóre rosną nagie i po pewnym czasie zaczynają drżeć. Liście są proste, niektóre są przymocowane do gałęzi za pomocą ogonków, podczas gdy inne są całkowicie nieobecne, są cienkie lub przeciwnie, mają mięsistość, mają gładką powierzchnię lub pokwitanie, znajdują się na łodygach lub zbierają się rozety. Znajdują się one naprzemiennie na gałęziach. Niektóre gatunki mają fioletowe liście w środku. Formy liści u gatunku są również różne, mogą być wydłużone, podłużnie lancetowate, przypominające kształtem jajo, naramienne lub rozcięte.

Krawędź liści pokryta jest dużymi lub małymi ząbkami. Kwiaty koloru pomarańczowego, czerwonego, żółtego, fioletowego są zbierane w kwiatostany końcowe lub pachowe w postaci wiechowatej lub w postaci tarczy. Istnieją okazy, które produkują pojedyncze kwiaty.

W swoim naturalnym środowisku te piękności kwitną przez cały rok i prezentują szczególny blask od początku zimy do początku lata.Wydzielają niezbyt przyjemny zapach, dlatego większość hodowców usuwa kwiaty przed ich otwarciem.

Do uprawy w domu stosuje się odmiany wiklinowe, pomarańczowe, rosnące i hybrydowe. Ginura to roślina, która rośnie i rozwija się bardzo szybko, niektóre są używane jako roślina ampeliczna. Decydując się na uprawę ginury należy pamiętać o zawartej w niej zawartości trucizny, co oznacza, że ​​należy zachować ostrożność przy jej pielęgnacji. Ważne jest również, aby dzieci i zwierzęta domowe nie miały dostępu do tej rośliny.

Ginura: zdjęcie, zasady pielęgnacji podczas uprawy w domu

Ginura: zdjęcie

Oświetlenie:

Ginura rosnąca w domu potrzebuje dużo jasnego światła, przy braku oświetlenia liście staną się mniej jasne. Idealną opcją byłoby okno znajdujące się po południowej lub zachodniej stronie domu, ale latem w środku dnia należy chronić rośliny przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Ponieważ zimą jest bardzo mało światła słonecznego, należy stosować sztuczne oświetlenie, takie jak świetlówki.

Odpowiednia gleba:

Ginura uwielbia gleby luźne, umiarkowanie kwaśne, dobrze nawodnione i przepuszczalne. Aby przygotować odpowiednią glinianą mieszankę, musisz wziąć humus, ziemię liściastą, darń i piasek rzeczny, mieszając wszystko w proporcji 2x2x2x1. W takiej krainie roślina poczuje się komfortowo.

Temperatura zawartości:

W okresie wiosenno-letnim najlepszą temperaturą do stworzenia dobrych warunków będzie od +18 do +24 stopni. Jeśli nie jest możliwe zapewnienie roślinie wymaganej ilości światła w zimie, roślinę należy przenieść do pomieszczenia, w którym termometr nie spadnie poniżej +12 i nie wzrośnie powyżej +14 stopni. W takich warunkach ginura będzie mogła cieszyć się resztą. Jeśli oświetlenie jest wystarczające, roślinę można pozostawić w tym samym miejscu.

Zasady nawadniania:

W okresie aktywnego czuwania domowa ginura potrzebuje obfitego podlewania. Podlewanie przeprowadza się po wyschnięciu górnej warstwy ziemnej mieszanki. Jeśli zimowanie odbywa się w niskich temperaturach, plewy powinny odbywać się rzadziej, aby woda nie uległa stagnacji, a na korzeniach nie rozwijały się różne choroby gnilne, które mogą doprowadzić do śmierci rośliny. Jeśli stosuje się sztuczne oświetlenie, a roślina ma taką samą temperaturę jak latem, podlewanie powinno pozostać takie samo. Rośliny można podlewać wyłącznie wodą, która osiadła przez co najmniej jeden dzień, a podczas zabiegu należy unikać wilgoci na liściach.

Poziom wilgotności:

Dla dobrego rozwoju nie ma potrzeby tworzenia żadnych warunków, ponieważ roślina jest wygodna przy każdym poziomie wilgoci w pomieszczeniu. Jeśli urządzenia grzewcze są aktywnie używane, lepiej nawilżać powietrze, umieszczając mokre małe kamienie na tacy pod doniczką. Nie należy opryskiwać liści za pomocą butelki z rozpylaczem, może to mieć zły wpływ na dekoracyjność rośliny.

Przycinanie, nawożenie, przesadzanie, rozmnażanie

Wraz z nadejściem sezonu wiosennego ginury muszą zostać odcięte, nadając krzewowi schludny wygląd i efektowność. Przycinanie przyczynia się do bujności krzewu i stymuluje jego wzrost. Nie jest to trudne, wystarczy uszczypnąć górne pędy.

Kiedy roślina aktywnie rośnie i rozwija się, potrzebuje wsparcia w karmieniu. Sprowadza się je w okresie od marca do sierpnia w odstępach 14 dni. Do karmienia potrzebne będą złożone nawozy mineralne. Gdy roślina odpoczywa, nie jest potrzebne nawożenie.

W razie potrzeby przeszczep przeprowadza się wiosną. Ponieważ z biegiem lat spektakularny fioletowy kolor na liściach zaczyna blaknąć, konieczne jest przeprowadzenie przeszczepów odmładzających na dorosłe krzewy. Można to zrobić nie częściej niż raz na 2 lata.

Aby rozmnażać ginur, konieczne jest zastosowanie metody szczepienia, ponieważ jest to bardzo szybkie i łatwe do wykonania. Wiosną lub latem trzeba odciąć górę sadzonki 2 międzywęźlami i opuścić ją do wody. Po kilku tygodniach sadzonki będą miały korzenie i można je sadzić w doniczce.

Zwalczanie szkodników

Ginura ma silny układ odpornościowy, który z łatwością radzi sobie z chorobami i jest odporny na szkodliwe owady. Roślina może zachorować i zostać zaatakowana przez szkodniki, jeśli jest źle pielęgnowana i trzymana w nieodpowiednich dla niej warunkach. W takim przypadku Ginura osłabnie i mogą się na nim osiedlić owady łuskowe, białoskrzydłe, mszyce, przędziorki i wełnowce.

Tarcze, są to małe owady ssące, które wysysają wszystkie soki z kwiatu. Z ich winy liście żółkną i w krótkim czasie odpadają. Krzew przestaje się rozwijać i zaczyna pozostawać daleko w tyle za swoimi „braćmi”, po czym wysycha i umiera. Możesz poradzić sobie z chorobą, traktując roślinę preparatami owadobójczymi na czas. Jeśli jeden raz nie wystarczy, ponowne przetwarzanie odbywa się po 7 dniach.

Mączliki, są to małe, podobne do ćmy białe ćmy, które składają jaja na liściach. Preparaty owadobójcze pomogą uporać się z tymi szkodliwymi owadami.

wełnowiec, nazywana jest również wszy włochatą. Małe owady wysysające soki z liści. Po nich widać białawe plamy podobne do wosku. Tam, gdzie ten szkodnik osiada, rozwój spowalnia. Są też takie gatunki, które wpływają na system korzeniowy i wtedy chorobę można wykryć tylko przez opóźnienie rozwojowe. Środek owadobójczy pomoże sobie z nimi poradzić.

Pajączek- ten mały szkodliwy owad jest w stanie wyrządzić wiele szkód wszystkim roślinom z wyjątkiem wodnych. Jest to owad ssący wraz z owadami łuskowatymi i łuskowatymi. Są bardzo małe i prawie niemożliwe jest ich zobaczenie bez użycia szkła powiększającego. Ale możesz zrozumieć, że mogą znajdować się na roślinie po seamy stronie liści. Jeśli są na nim białawe plamy i obecna jest najcieńsza pajęczyna, oznacza to, że na roślinie jest kleszcz. Są w stanie wyrządzić wielkie szkody, ponieważ często przenoszą niebezpieczne choroby wirusowe, których nie można wyleczyć. Dlatego, jeśli zostaną wykryte, konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia roślin preparatami owadobójczymi.

Mszyce można go dość często znaleźć na roślinach, ponieważ nie gardzi praktycznie żadnymi rodzajami upraw. Owad ten wysysa sok z roślin i jest w stanie zarażać je groźnymi chorobami. Można sobie z tym poradzić również preparatami na bazie insektycydów.

Różnorodność gatunków

W domach hodowcy kwiatów uprawiają tylko część gatunków tej rośliny, są takie, które cieszą się największą popularnością, na przykład:

1. Pomarańczowy (Gynura aurantiaca)
   
   Wiecznie zielona roślina półkrzewowa o wysokości jednego metra. Łodygi są żebrowane, pokryte pokwitaniem i ozdobione nieregularnymi, ząbkowanymi fioletowymi liśćmi o czerwonawym odcieniu. Są przymocowane do gałęzi za pomocą sadzonek i są ułożone po kolei. Na górze znajdują się małe liście, a na dole są większe i przypominają kształtem jajko. Pędy mułu pokryte są fioletowym włosiem, co w dobrym jasnym świetle sprawia wrażenie, że cały krzew jest fioletowy. Podczas kwitnienia pojawiają się na nim kwiaty, pomarańczowe lub żółte jak złoto, które są zbierane w kwiatostany koszowe. Taką roślinę można spotkać w jej naturalnym środowisku tylko na wyspie Jawa.
2. Wiklinowy (Gynura sarmentosa)
   
   Wygląd tej rośliny jest bardzo podobny do ginury pomarańczowej, ale ma opadające pędy, co pozwala na jej uprawę jako roślina ampeliczna. Wysokość tego krzewu wynosi tylko nieco ponad pół metra. Blaszki liściowe mają 7 cm, kwiat ten pochodzi ze wschodniej części kontynentu afrykańskiego.
3. Wspinaczka (Gynura skandeny)
   
   Roślina ta nazywana jest również ginura risem i bardzo często staje się mieszkańcem szklarni kwiatowych.Jest to roślina półkrzewowa o dużych, owalnych liściach, pokrytych rzadkimi ząbkami na brzegach. Długość jego rzęs może sięgać 2 metrów. Bardzo często są ozdobione obfitymi kompozycjami, ponieważ w nich roślina wygląda szczególnie imponująco.

Jakie właściwości ma kwiat Ginura i różne wierzenia?

W ich naturalnym środowisku można znaleźć gatunki, które mają właściwości lecznicze. Te cechy są znane od wielu lat. Na przykład ginura pierzasta jest uważana za bardzo cenny i rzadki kwiat leczniczy. Uprawa tego gatunku na skalę przemysłową występuje tylko na terenie Republiki Chińskiej. Zastosowanie tego gatunku do celów medycznych jest bardzo szerokie. Ceniony jest za zawartość olejków eterycznych, saponin triterpenowych, polisacharydów, bioflawonoidów, aminokwasów oraz dużej ilości pierwiastków śladowych.

Ginura prostata jest również określana jako rośliny o właściwościach leczniczych. W swoim naturalnym środowisku występuje na kontynencie amerykańskim oraz w krajach azjatyckich, takich jak Chiny i Japonia. Istnieje przekonanie, że regularne spożywanie tej rośliny prowadzi do tego, że żadne choroby nie zagrażają człowiekowi. Roślina ta zwiększa energię, usprawnia procesy metaboliczne w organizmie, obniża ciśnienie krwi i poziom cukru, wspomaga spalanie tłuszczu, poprawia pracę nerek, oczyszcza krew i obniża poziom cholesterolu w wątrobie. Przyjmując jedzenie tylko kilka liści tej rośliny rano na pusty żołądek, po kilku miesiącach możesz poczuć, jak ciało urosło. Liście tej odmiany można dodawać do sałatek.

Popularna nazwa tej rośliny to krokodyl. Ze względu na niezbyt przyjemny aromat należy do znaku Skorpiona. Jednak zielarze twierdzą, że ten kwiat przynosi wiele korzyści, ponieważ wyrzuca z domu negatywną energię, a także radzi sobie z różnymi fobiami i okropnymi snami. Istnieje również opinia, że ​​delikatne liście mogą wpłynąć na szorstkość charakteru, zmiękczając go, a także delikatniej zamknąć głos. Taki kwiat może również chronić ludzi, którzy szybko zakochują się w pochopnych krokach. Z tego powodu wskazane jest pozostawienie pąków i umieszczenie roślin w cieniu, aby wszystkie te właściwości się ujawniły. Istnieje również przekonanie, że jeśli w domu pojawi się ginura, to mieszkająca w nim kobieta nabierze szczęścia.

Kwiat Ginury