Hortensja na Uralu: zasady uprawy

Hortensja ogrodowa należy do bezpretensjonalnych krzewów kwitnących o dobrych właściwościach dekoracyjnych. Chociaż krzew ten uważany jest za roślinę raczej ciepłolubną, może rosnąć również w rejonach o niezbyt sprzyjających warunkach pogodowych. Na przykład może czuć się dobrze i rosnąć na górskim Uralu, ale tylko z dobrze dobranym obszarem do uprawy i przy wykonywaniu wysokiej jakości działań związanych z pielęgnacją tej rośliny. W tym artykule rozważymy wszystkie niuanse uprawy tego krzewu ozdobnego w tak trudnym klimacie klimatycznym, a także jakie odmiany hortensji najlepiej i szybciej zakorzenią się na Uralu.

Cechy warunków pogodowych Uralu

Warunki pogodowe są różne dla wszystkich regionów Uralu. Na północnym i subpolarnym Uralu okres letni sowy trwa tylko miesiąc, a temperatura powietrza w lipcu średnio nie przekracza 6 stopni. Na południowym i środkowym Uralu walory klimatyczne są znacznie łagodniejsze. Temperatura powietrza latem wynosi tu średnio 20 stopni, a czasami może wzrosnąć nawet do 28 stopni. Zimą temperatura spada tu do -21 stopni, ale są mrozy i do -35 stopni. W takich regionach można uprawiać hortensje, ale tylko te odmiany odporne na mróz.

Najważniejszą różnicą między klimatem Uralu nie jest taki sam rozkład opadów. Wynika to z faktu, że pasmo górskie Uralu ma duże masy powietrza, dlatego na Cis-Uralu średnie roczne opady są znacznie wyższe niż na Trans-Uralu. Ponadto regiony te mają różną wilgotność powietrza. Na zachodnim Uralu panuje klimat umiarkowanie kontynentalny, a na wschodzie panuje klimat kontynentalny. Różnica między temperaturami zimowymi i letnimi w części Cis-Ural wynosi 38-43 stopnie, ale poza grzbietem Uralu liczba ta jest znacznie wyższa. W sezonie zimowym występują mrozy do -45 stopni. W tym przypadku nawet najbardziej doprawione odmiany do silnych mrozów wymagają poważnego ocieplenia na zimę, w przeciwnym razie krzew umrze w tak trudnych warunkach pogodowych.

Odmiany hortensji do uprawy na Uralu

Wielu rolników z Uralu próbuje wyhodować ten krzew ozdobny, ale nie wszystkie odmiany są w stanie zakorzenić się w tym regionie Rosji. Wiele gatunków tej rośliny nie jest w stanie przetrwać w tak mroźnych okresach zimowych, mimo nawet poważnego schronienia. Tutaj można znaleźć tylko takie gatunki jak hortensja drzewiasta i panikulująca. Tylko najtrwalsze odmiany tych gatunków są w stanie wytrzymać dość ostre zimy w regionie. Z hortensji wiechowej najczęstszymi odmianami w tym regionie są:

- Vanille Fraise... Ten ozdobny krzew kwitnący jest niewielki, osiąga wysokość półtora metra. Kwiatostany są duże, składają się z kwiatów o kremowobiałym odcieniu, ale pod koniec okresu kwitnienia mogą zmienić kolor na ciemnoczerwony. A okres kwitnienia trwa do połowy września. Ta roślina może wytrzymać temperatury do -28 stopni bez izolacji.

- Światło 'Pieter Zwijnenburg... Krzew dość duży, dorasta do 2,5 metra. Kwiatostany mają kremowobiały odcień z lekkim zielonkawym odcieniem.Okres kwitnienia trwa od lipca do ostatnich dni września. Odmiana ma dość wysoki poziom tolerancji na zimno.

- Kropka Darta. Krzew tej odmiany należy do gatunków niewymiarowych, dorasta maksymalnie do 80 centymetrów, na zewnątrz wygląda dość zwarty. Jej kwiatostany są wystarczająco duże, zebrane z kwiatów o mlecznym odcieniu, który po chwili zmienia kolor na różowy. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lipca i trwa do wczesnej jesieni. Wytrzymuje mróz bez izolacji do -28 stopni.

- Wyjątkowy. Charakteryzuje się dość dużym krzewem, który może dorastać do 2,5 metra. Kwiatostany tej odmiany są białe, które w okresie kwitnienia przebarwiają się na różowo. Charakteryzuje się wysoką odpornością na zimę, ponieważ bez izolacji wytrzymuje mrozy do -34 stopni.

- Kiusiu... Krzew tej odmiany ma dość duży rozmiar, może osiągnąć szerokość i długość do trzech metrów. Kwiatostany są wydłużone, składają się z białych kwiatów i bardzo bogatego aromatu. Ma dość długi okres kwitnienia, do połowy października, oraz wysoką mrozoodporność.

Nawet w tych dość trudnych warunkach klimatycznych można je z powodzeniem uprawiać. odmiany hortensji drzewiastych, Jak na przykład:

- Hayes Starburst... Odmiana dość odporna na ekstremalne zimno, potrafi przetrwać bez izolacji w mrozach do -34 stopni. Sam krzew ma dość zwarty rozmiar, osiągając wysokość zaledwie półtora metra. Kwiatostany są duże i składają się z białych, pełnych kwiatów.

- Annabelle. Odmiana wyróżnia się dobrą mrozoodpornością. Okres kwitnienia trwa do połowy września. Krzew jest dość niski, dorasta do jednego metra wysokości. Kwitnie obficie i obficie dużymi, zaokrąglonymi kwiatostanami, które składają się z białych kwiatów.

- Sterilis. Podgatunek wyróżnia się dość długim i obfitym okresem kwitnienia. Średnio okres ten trwa od lipca do końca października. Na początku kwitnienia kwiatostany mają zielonkawy odcień, a podczas kwitnienia zmieniają kolor na śnieżnobiały. Odmiana uważana jest za bardzo mrozoodporną i doskonale nadaje się do uprawy w surowych warunkach klimatycznych tego regionu.

Wybór miejsca do zejścia na ląd

Bardzo ważne jest, aby przed sadzeniem hortensji wybrać odpowiednie miejsce do uprawy. Musi być chroniony przed wiatrem i odpowiednio oświetlony. Ważnym faktem jest wilgotność gleby i jej skład. Jeśli skład gleby nie spełnia niezbędnych wymagań, to przed sadzeniem w wykopanym dole wypełnij go najlepszą mieszanką gleby. Do dobrego wzrostu i rozwoju krzew ten wymaga lekko kwaśnej gleby. Chociaż na Uralu takie gleby są dość rzadkie. W większości przypadków są to gleby czarnoziemowe wypłukane i bielicowe, a także gleby leśne szare i gleby bielicowe. Mają odczyn zasadowy lub obojętny, z tego powodu nie wszędzie można uprawiać ten krzew na naturalnych glebach. Przed sadzeniem hortensji do wykopanego dołka dodaje się warstwę torfu, aby zakwasić glebę.

Podstawowe zasady i terminy sadzenia

W tym regionie Rosji roślina ta jest sadzona na otwartym terenie pod koniec wiosny, z już dobrze ogrzaną glebą. Jesienne sadzenie na Uralu jest wyjątkowo niedopuszczalne, ponieważ sadzonki nie mają czasu na adaptację i ostatecznie umierają z powodu zamarznięcia, pomimo dość dobrego schronienia. Przed posadzeniem rośliny należy wcześniej przygotować dołek na sadzonkę. Powinna mierzyć co najmniej 50 do 50 centymetrów, a jej głębokość powinna również wynosić co najmniej pół metra, mimo że sama sadzonka może być niewielka.

Bardzo ważne jest również zapewnienie odpowiedniej objętości gleby dla dobrego wzrostu i rozwoju korzeni młodej rośliny. Do wykopanego dołu wlewa się około trzech wiader wody, aby zapewnić wystarczające i dobre nawodnienie. Następnie dzień później sadzi się młodą roślinę. Gleba w tym regionie naszego kraju ma odczyn zasadowy lub obojętny, sto kategorycznie nie nadaje się do dobrego rozwoju takiej rośliny jak hortensja. Dlatego do sadzenia tej rośliny przygotowuje się niezbędną mieszankę gleby, która obejmuje torf, piasek, próchnicę, glebę iglastą i glebę liściastą. Wszystkie składniki dodaje się w równych częściach. Na dnie otworu układana jest warstwa pokruszonego kamienia lub piasku, a następnie wylewa się przygotowaną wcześniej mieszankę gleby.

Wtedy możesz już zacząć sadzić roślinę. Po prostu nie pogłębiaj sadzonki podczas sadzenia. Konieczne jest, aby szyjka kory znajdowała się na poziomie gruntu. Po posadzeniu sadzonki w dołku gleba jest ubijana, a miejsce sadzenia jest dobrze nawadniane. A potem przeprowadza się mulczowanie. Pomoże to utrzymać potrzebną wilgoć. Torf jest najczęściej używany w formie ściółki, chociaż trociny są również dobrym rozwiązaniem.

Funkcje pielęgnacji hortensji

W zależności od warunków klimatycznych tego regionu zależy również reżim nawadniania. Przy regularnej deszczowej pogodzie procedury podlewania należy anulować, ponieważ gleba jest już wystarczająco wilgotna. Często, zwłaszcza w regionie Trans-Ural, okres letni charakteryzuje się dość gorącą i suchą pogodą. W tym okresie krzew należy regularnie podlewać, aby gleba nie wyschła. Dla lepszego rozwoju, a także corocznego bujnego i obfitego kwitnienia wymagane jest zakwaszenie gleby pod rośliną. Odbywa się to dwa razy w sezonie. Krzew podlewamy roztworem kwaśnym. Do tych celów możesz użyć serwatki mlecznej.

Aby ta roślina zachwycała swoim obfitym i bujnym kwitnieniem, należy przeprowadzać zabiegi nawożenia i to na bieżąco. Krzew dokarmiany dwa razy w miesiącu, od maja do sierpnia. W maju-czerwcu wprowadza się nawożenie kompleksowe, zawierające duże ilości substancji azotowych. Pomogą krzewowi szybko uzyskać gęste ulistnienie i przygotować się do okresu kwitnienia. A w połowie i pod koniec okresu letniego roślina otrzymuje złożony opatrunek wierzchni, opracowany specjalnie dla roślin kwitnących, o wysokiej zawartości potasu i fosforu. Będzie to w stanie wesprzeć okres kwitnienia i nieco spowolnić tworzenie nowych pędów, które mogą nie mieć czasu na dojrzewanie przed nadejściem mrozu.

Procedura przycinania

W pierwszych trzech latach po posadzeniu roślina nie jest przycinana. Dopiero od czwartego roku życia jesienią przeprowadzają wiosenne przycinanie formacyjne i sanitarne i robią to co roku. W formie przycinania sanitarnego usuwa się wysuszone i nadmiarowe pędy krzewu, które utrudniają jego wzrost i przyczyniają się do rozwoju różnych infekcji. Przycinanie formujące wykonuje się, aby nadać krzewowi wysoki efekt dekoracyjny i zapewnić obfite i bujne kwitnienie każdego roku.

W okresie jesiennym z krzewu usuwa się wysuszone kwiatostany. W tym okresie wszystkie liście są usuwane, z wyjątkiem młodych liści na samych wierzchołkach pędów. Jednocześnie usuwane są wszystkie suche gałęzie, które zimą mogą powodować infekcje. Po tych zabiegach krzew jest pokryty na zimę.

Przycinanie formujące odbywa się wiosną. Do usuwania uszkodzonych i zmarzniętych gałęzi, a także cienkich i słabych oraz oczywiście tych, które rosną wewnątrz krzaka. Zarośnięte i pogrubione krzewy są przerzedzane, w tym celu wycina się najstarsze pędy. Najczęstsze odmiany tego krzewu ozdobnego na Uralu tworzą kwiatostany na nowych pędach. Dlatego dla zachowania doskonałego kształtu krzewu wszystkie długie pędy są skracane o jedną trzecią. To stymuluje rozgałęzianie.Ta procedura powinna być przeprowadzona za pomocą ostrych nożyc ogrodowych.

Przygotowanie do zimy

Absolutnie każdy rodzaj hortensji, który wyróżnia się mrozoodpornością, ma swój własny limit temperatury, w którym może wytrzymać zimno bez izolacji. Na Uralu jest to powszechne, gdy zimą temperatura powietrza spada do punktu znacznie niższego niż granica temperatury odmian odpornych na zimę, w wyniku czego pędy krzewu zamarzają. Na tej podstawie nawet najbardziej odporna na zimno odmiana wymaga poważnego schronienia na zimę.

W okresie zimowym krzewy zaczynają być przygotowywane przed nadejściem pierwszej zimnej jesieni. Aby to zrobić, liście usuwa się ze wszystkich łodyg, pozostawiając tylko te najwyższe. Roślina jest wiązana liną i pokryta specjalną włókniną okrywającą. Następnie jest ostrożnie zginany do ziemi i mocowany ciężkimi przedmiotami, takimi jak cegły i kamienie. Na szczycie wiaty jest zasypana trocinami i wyłożona igłami. Aby chronić roślinę przed nadmierną wilgocią, jest ona pokryta pokryciem dachowym lub folią ogrodową.

Jako opcję ocieplenia na zimę możesz użyć metody schronienia ramowego. Dzięki tej metodzie krzewy nie przechylają się do gleby. Obok w kółko rama wykonana jest z metalowej siatki, wypełnionej wysuszonymi liśćmi i trocinami. Ten projekt jest pokryty na wierzchu materiałem dachowym lub folią. Wraz z nadejściem wiosennej odwilży roślina jest ostrożnie, a co najważniejsze, stopniowo usuwana ze schronu. Cała roślina jest uwalniana ze schronu już z końcem wiosennych przymrozków.

Reprodukcja

Do rozmnażania hortensji stosuje się pięć metod, są to: siew nasion, dzielenie krzewu, rozmnażanie przez potomstwo, rozmnażanie przez nakładanie warstw, rozmnażanie. Warto zauważyć, że roślina ta jest rzadko rozmnażana przez nasiona, ponieważ jest to dość trudna i czasochłonna metoda. Najczęściej stosuje się metody rozmnażania wegetatywnego. Za najlepszą metodę hodowli uważa się sadzonki. Sadzonki przygotowywane są w środku lata. Sadzonki te są ukorzenione w pojemnikach z mieszanką torfu i piasku oraz pod folią. Aby sadzonki szybko się przystosowały i zapuściły korzenie, należy je leczyć stymulatorem wzrostu. Takie sadzonki hoduje się w pojemnikach co najmniej przez kolejne dwa lata, a po tym czasie przesadza się na otwartą przestrzeń.

Aby uzyskać warstwy, odetnij korę na dolnej gałęzi krzewu, a następnie upuść ją w miejscu tego nacięcia. Ta procedura jest wykonywana późną wiosną. Często warstwy zapuszczają korzenie przed nadejściem jesieni. Ale należy go oddzielić i przesadzić w nowe miejsce na kolejny rok. W ten sam sposób zajmują się przesadzaniem i potomstwem - niższymi ukorzenionymi pędami rośliny. Podział krzewów odbywa się tylko podczas przesadzania, dlatego ta metoda często nie daje nowej kopii. Chociaż sadzonki są uważane za w pełni uformowane rośliny i mogą nadawać kolor już w kolejnym roku. I zajmują się dzieleniem krzewów na wiosnę.

Główne błędy popełniane podczas uprawy hortensji na Uralu

Bardzo często ogrodnicy zapominają o tym, że sadząc tę ​​roślinę, należy wziąć pod uwagę poziom kwasowości gleby. Fakt ten jest niedopuszczalny dla tego regionu, ponieważ na ogół naturalne gleby Uralu nie nadają się do uprawy tego krzewu. Optymalny poziom zakwaszenia gleby odpowiedni dla dobrego i stałego wzrostu i kwitnienia tego krzewu powinien wynosić 5-5,5. Przy glebie obojętnej o wskaźniku kwasowości 6-7 gleba musi być lekko zakwaszona. A jeśli gleba ma odczyn zasadowy, a wskaźnik kwasowości jest na poziomie 8-9, krzew obumiera. Dlatego jeśli chcesz zobaczyć na swojej stronie bujnie kwitnący krzew hortensji, przed sadzeniem sprawdź poziom kwasowości gleby. W przypadku reakcji obojętnej glebę można wykorzystać do sadzenia, ale do dołka należy dodać glebę torfową lub iglastą. Gleba alkaliczna kategorycznie nie nadaje się do uprawy hortensje... Mieszankę gleby dla tej rośliny wlewa się do dołka do sadzenia, a następnie co miesiąc nawozi roztworem siarczanu żelazawego.

Innym najczęstszym błędem popełnianym przez ogrodników jest niewłaściwe miejsce sadzenia. Absolutnie nie warto sadzić hortensji na bardzo suchych obszarach, ponieważ w tym przypadku nawet częste i obfite podlewanie może nie pomóc. Zabrania się sadzenia krzewów hortensji na nizinach, gdy woda jest w stagnacji. Jeśli nie ma innego miejsca do zejścia na ląd, wykonuje się wystarczająco głęboki otwór do zejścia na ląd i układa się w nim drenaż gruzu i grubą warstwę. Dość często latem krzewy te są atakowane przez szkodliwe owady, co może prowadzić do odpadania kwiatów krzewu i wysychania młodych pędów. Najbardziej gorzkim i niebezpiecznym wrogiem hortensji są mszyce, które rozmnażają się na pędach rośliny w kolosalnych ilościach. Oprócz mszyc przędziorek, a także inne szkodliwe i niebezpieczne owady, uwielbia atakować hortensję. Lepiej nie walczyć metodami ludowymi, lepiej z nimi zapobiegać. I tylko specjalne chemikalia zakupione w specjalistycznym sklepie pomogą pozbyć się szkodników, nawet jeśli są dostępne.