Gruszka Bere Dil
Treść:
Ogrodnik imieniem Meris w 1811 r. znalazł nieznaną wcześniej sadzonkę, nasiona pewnej rośliny. Stało się to w Belgii, Meris była pracownikiem Van Mons. Po posadzeniu nasion okazało się, że jest to nasionko gruszki. Tak więc odmiana została nazwana na cześć słynnego pomologa A. Dila - gruszki Bere Dil.
Gruszka Bere Dil: opis i charakterystyka odmiany
Rozpoczęła się dystrybucja gruszki Bere Dil. Został więc mieszkańcem Kaukazu Północnego, Osetii, Kabardyno-Bałkarii, Terytorium Stawropola. Odmiana Bere Dil zyskała dość dużą popularność i miłość na południowo-zachodniej Ukrainie, w Mołdawii, w republikach Azji i Gruzji.
W Rosji odmiana gruszki Bere Dil zaczęła się rozprzestrzeniać w czasach Związku Radzieckiego. Tak więc pierwsze nasiona, jako test, przywieziono po II wojnie światowej. Odmianę docenili ogrodnicy i mieszkańcy lata, ponieważ Rosja w drugiej połowie XX wieku była bardzo korzystna dla wzrostu rośliny ciepłolubnej.
Po pewnym czasie odmiana gruszki Bere Dil stała się oficjalną odmianą, a prace rozpoczęły się jej rozpowszechnianiem w całym kraju.
Drzewo rośnie bardzo szybko, dlatego tak bardzo je uwielbiają ogrodnicy. W młodym wieku korona jest szeroka, bujna, o prawidłowym kształcie piramidy.
Na wysokości odmiana gruszki Bere Dil może osiągnąć wysokość od dziewięciu do dziesięciu metrów, ale jednocześnie powoduje duże niedogodności nie tylko podczas zbioru, ale także podczas pielęgnacji korony, ponieważ regularnie konieczne jest przycinanie sanitarne.
Na drzewach w wieku 6-8 lat i można je uznać za dorosłych, korona pozostaje bujna, ale gałęzie stają się krótsze i lekko wygięte do krawędzi. Gałęzie są ciemnoszare z brązowymi paskami.
Pędy są gładkie, podłużne, brązowoszare. Na nich są rzadkie, ale duże soczewice.
Liście są bardzo duże, jak wszystkie odmiany gruszek, drobno ząbkowane na brzegach, szeroko owalne i jajowate, ale niewątpliwie o ostrym, cienkim wierzchołku. Ogonek liściowy jest długi, co jest charakterystyczną cechą tej odmiany. Czas kwitnienia jest średni.
Cechy odmiany
Młode drzewa odmiany gruszki Bere Dil są zdolne do uprawy owoców, każde o wadze do 500 gramów. Na wiekowych drzewach owoce są również duże, ale ważą 250 gramów.
Średnio grusza Bere Dil może funkcjonować przez 50-52 lata. Ale oczywiście, jeśli jest dobrze utrzymany, może stać się pamiątką całej rodziny.
Gruszka Bere Dil dobrze plonuje już w samym kwitnieniu, w wieku 25-35 lat. Często całkowita waga plonu sięgała 105-110 kilogramów na drzewo. W starszym wieku masa plonu jest znacznie zmniejszona, rzadko osiąga łącznie więcej niż 80 kilogramów. Przez dziesięć lat życia z jednego drzewa można zebrać ponad 50 kilogramów, a w wieku 14-15 lat ta ilość się podwaja.
W kształcie przypominają bardziej owal, z lekkim zarysem przejścia, które przypomina kształt gruszki. Skórka owoców jest zielona i bardzo gęsta na zdjęciach, natomiast dojrzałe owoce są jasnożółte z rdzawymi plamkami. Boki są rumiane, co wynika z położenia owoców w jasnym świetle słonecznym. Szypułka gruba, średniej długości, zaginająca się w kierunku owocu. Dzwon jest znacznie szerszy, znajduje się na górnym końcu. Szypułka znajduje się w niezbyt głębokim, lekko pofalowanym lejku, który ma nieregularny kształt.
Spodek jest głęboki, filiżanka duża, otwarta. Działki są zagięte, gdy owoce są usuwane z drzewa, mają zielonkawy odcień, a gdy owoce dojrzewają, nabierają brązowego odcienia. Serce jest wydłużone, każda komórka jest wyraźnie widoczna. Komory nasienne są wystarczająco duże i dobrze rozwinięte.
Nasiona o pełnej osi, ciemnego kasztanowca, wydłużone ze spiczastą końcówką.Rurka pod-kubka jest mała i ma odwrócony stożkowy kształt.
Miąższ gruszki odmiany Bere Dil jest doskonały. Umiarkowanie twardy, biały, umiarkowanie rozpływający się w ustach. Owoce soczyste i słodkie, lekko gorzkawe. Jednak charakterystyczny smak będzie nieodłączny od odmiany, tylko przy odpowiedniej pielęgnacji.
Jajnik, zwykle samotny. Ale na drzewie owoce nie trzymają się wystarczająco mocno, łatwo spadają za pomocą rączki. Zbierz w drugiej połowie września. Owoce leżą około dwóch miesięcy. W tym czasie następuje ich pełne dojrzewanie.
Odmiana gruszki Bere Dil wymaga zapylaczy. Tak więc zapylanie ma dobry efekt w przypadku następujących odmian: Favorite Klapa, Saint-Germain i Bere Ardanpon. Ale sama odmiana nie jest używana jako zapylacz, ponieważ pyłek nie jest żywotny.
Sadzą drzewa na gruszy i pigwie. Okres, w którym drzewo będzie owocować, zależy od tego, kto był źródłem szczepienia. Tak więc drzewo szczepione na gruszy owocuje w szóstym i siódmym roku życia, a pigwa sprzyja wczesnemu owocowaniu, w czwartym, piątym roku życia. Po przekroczeniu wieku owocowania zbiory będą dość regularne i obfite. W warunkach panujących na Kubanie dojrzałe drzewa odmiany Bere Dil uzyskują do 100 kilogramów na drzewo rocznie.
Ale są też problemy z odmianami. Na przykład gleba powinna być najlepszej jakości. Najlepsze gleby dla tego drzewa to gliniaste lub piaszczyste czarnoziemy.
Jeśli nie będziesz monitorować stanu gleby, pojawią się problemy. Tak więc, jeśli ziemia nie jest wystarczająco wilgotna, owoce będą małe i zaczną opadać jeszcze przed zbiorami. Poza tym będą małe i gorzkie.
Jeśli gleba jest nadmiernie wilgotna, gruszki będą wodniste i bardziej podatne na uszkodzenia przez parcha.
Grusza odmiany Bere Dil nie nadaje się do uprawy na terenach o surowych zimach, ponieważ jej zimotrwalosc i tolerancja na zimno są przeciętne.Jest podatna na uszkodzenia parchem i jednym liściem.
Gruszka Bere Dil: zalety i wady
Niewątpliwie godność Odmiana gruszki Bere Dil charakteryzuje się wysokim plonowaniem i dużymi owocami.
Wady Gruszki Bere Dil można przypisać kapryśnej glebie, częstemu zrzucaniu owoców, dużej podatności na parcha i oparzenia liści.
