Gruszka Kujumska

Gruszka Kuyumskaya została wyhodowana w Syberyjskim Instytucie Ogrodnictwa przez naukowców V.S. Putova i I.A. Puchkina. Testy rozpoczęły się w 1989 roku, a dziesięć lat później odmiana gruszki Kuyumskaya została wpisana do rejestru państwowego. Odmiana polecana do uprawy w zachodniej Syberii.

Gruszka Kuyum: opis odmiany i właściwości

Gruszka Kuyum: zdjęcie odmiany

Gruszka Kuyum to zwarte drzewo niskiego wzrostu o kulistej koronie, niezbyt gęste, ale dobrze ulistnione. Na głównych gałęziach i pniu kora jest zielonkawo-brązowa, pędy są pomalowane na bardziej nasycony brązowy kolor. Liście średniej wielkości, owalne, lekko spiczaste na końcach. Krawędzie blaszki liściowej są drobno ząbkowane, a wierzch lekko skręcony. Liście są pomalowane na jasnozielony kolor.

Podobnie jak w przypadku wielu drzew owocowych, dla gruszki Kuyum konieczne jest wybranie zapylaczy - odmian kwitnących w tym samym czasie. Zapewni to bogatsze zbiory.

Gruszka Kuyumskaya szybko rośnie, a pierwszy, choć niewielki plon, można zebrać już w czwartym roku po posadzeniu drzewa.

Gruszki Kuyumskaya dojrzewają późnym latem lub na początku września, więc odmianę można uznać zarówno za późne lato, jak i wczesną jesień.

Owoce gruszki Kuyum są raczej małe, ich waga nie przekracza 60 gramów. Kształt można określić mianem „krótkiej gruszki”, co oznacza, że ​​ma klasyczną „gruszkową” sylwetkę, ale górna część nie jest zbyt wydłużona. Do czasu zbioru owoce są zielonkawożółte, osiągają pełną dojrzałość, stają się całkowicie żółte. Owoce tej odmiany nie mają barwy okrywowej i charakterystyczny dla wielu innych gruszek „rumień”. Punkty podskórne są wyraźnie widoczne, ale lejek praktycznie nie jest wyraźny. Stosunkowo długa, lekko wygięta łodyga nie jest zbyt gruba.

Biała miazga gruszki odmiany Kuyumskaya ma raczej grubą, drobnoziarnistą konsystencję. Pomimo wysokiej zawartości cukru (12% w 100 gramach) smak owocu nie poraża wyobraźni i jest uważany za przeciętny. Dlatego gruszki tej odmiany są bardziej odpowiednie do przetwarzania niż do świeżego spożycia. Tworzą doskonałe kompoty, konfitury, marmolady i konfitury.

Owoce są przechowywane nawet w niskich temperaturach przez bardzo krótki czas - nie dłużej niż 8-10 dni.

Gruszka Kuyumskaya: zalety i wady

Ponieważ odmiana gruszki Kuyumskaya była polecana do uprawy w regionach syberyjskich, oczywiste jest, że jej najważniejszą zaletą jest wysoka zimotrwałość. Eksperci nazywają ją nawet wybitną i wykorzystują tę jakość do opracowywania nowych odmian.

Ponadto zalety to dobry plon i regularne coroczne owocowanie. A kompaktowy rozmiar drzewa znacznie ułatwia zbiór.

Należy również zwrócić uwagę na dobrą odporność rośliny i odporność na choroby grzybowe.
Dwie główne wady gruszki Kuyum to słaby smak owoców, a także bardzo krótki okres trwałości owoców.

Wniosek

Pomimo pewnych niedociągnięć gruszka Kuyumskaya ma swoich fanów. Bardzo trudno jest znaleźć odmianę gruszki, która historycznie była rośliną ciepłolubną, która wytrzyma ostry syberyjski klimat. I nie tylko się opierać, ale także co roku dawać dobre plony. Dlatego jeśli potrzebujesz bezpretensjonalnego drzewa owocowego, dzięki któremu możesz zaopatrywać się w kompoty i dżem przez cały rok, to odmiana gruszki Kuyum będzie doskonałym wyborem.