Gruszka Nika

Hodowcy nieustannie pracują nad stworzeniem nowych odmian gruszek, które posiadałyby wszystkie niezbędne cechy: plonowanie, wielkoowocowe, doskonały smak owoców, mrozoodporność i dobrą odporność. Gruszka Niki została uzyskana przez skrzyżowanie dwóch równie niezwykłych odmian - „Talgar beauty” i „Córka świtu”. Po przeprowadzonych testach możemy śmiało stwierdzić, że "Niki" odziedziczyła najlepsze cechy swoich "rodziców", a owoce tej gruszki są nie tylko smaczne i zdrowe, ale również mają długi okres przydatności do spożycia i doskonale znoszą transport. Następnie opowiemy bardziej szczegółowo o odmianie gruszki Nicka, rozważymy mocne i słabe strony gruszki, a także powiemy, jak dbać o gruszki w swoim ogrodzie.

Gruszka Nika: opis i charakterystyka odmiany

Gruszka Nika: zdjęcie odmiany

Po przetestowaniu i wpisaniu do Państwowego Rejestru gruszka Niki została polecona do uprawy w Centralnym Regionie Czarnej Ziemi. Nie oznacza to, że drzewo nie będzie rosło na innym obszarze. Chodzi tylko o to, że to w Centralnym Regionie Czarnej Ziemi można osiągnąć najlepsze wyniki i najwyższe plony.

Drzewa tej odmiany mają dość zgrabną kulistą koronę, wzrost roślin nie przekracza 3,5-4 metrów. Główne gałęzie drzewa, które tworzą jego „szkielet”, odchodzą od pnia prawie pod kątem 90 stopni. Kora pnia i gałęzi jest koloru brązowego, owalne, lekko spiczaste liście są lekko zakrzywione, ich powierzchnia jest gładka, ale nie ma błyszczącego połysku. Gdy drzewo rośnie, jego korona staje się mniej gęsta. Gruszka kwitnie śnieżnobiałymi dużymi kwiatami zebranymi w kwiatostany.

Gruszki Nicka mają prawidłowy klasyczny wydłużony „kształt gruszki”, ich średnia waga to 170-190 gramów. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości owoc zielony z czerwonym „rumieńcem” zmienia się na złotożółty z ciemnoczerwonym „rumieńcem”. Cienka skórka ma delikatny woskowy nalot, miąższ owoców jest zabarwiony na jasnokremowy kolor. Właściwości smakowe owoców są na bardzo wysokim poziomie: konsystencja nie jest zbożowa, zawartość soku jest bardzo wysoka, smak jest słodki z lekką kwaskowatością i nutami gałki muszkatołowej.

Czas zbiorów rozpoczyna się w drugiej lub trzeciej dekadzie września, po czym owoce dojrzewają przez pewien czas i stają się w pełni gotowe do użycia w ciągu jednego do dwóch tygodni. Ale nawet jeśli nie zdążyłeś zebrać owoców na czas, a dojrzały na gałęzi, to nie musisz się martwić - owoce się nie kruszą, bezpiecznie zbierzesz je również w październiku.

Jeśli umieścisz część zbiorów w suchym, dobrze wentylowanym, ciemnym pomieszczeniu o temperaturze powietrza 0 ... + 3 stopnie, owoce można przechowywać przez 3-4 miesiące bez utraty smaku.

Gruszka Nika jest uważana za wcześnie rosnącą - spróbujesz pierwszych zbiorów za 4-5 lat. Ale aby osiągnąć najlepszy wynik, musisz posadzić w pobliżu inne gruszki, które będą dla siebie zapylaczami. W związku z tym odpowiednie są odmiany gruszek, które kwitną w tym samym czasie: „Duchess”, „Svetlyanka”, „Rogneda».

Z kulinarnego punktu widzenia owoce gruszki odmiany Nika są uniwersalne: można je wykorzystać do przygotowania domowych przetworów, soków i domowego wina, nadzienia do ciast czy naleśników, a także do różnych innych deserów. Ale nadal te owoce są najbardziej przydatne świeże, ponieważ zawierają różne witaminy, pierwiastki śladowe i kwasy.

Grusze odmiany Nika mogą pochwalić się nie tylko dobrą odpornością i odpornością na parcha i entomosporię, ale także wysoką mrozoodpornością: w testach przy -38 stopniach zamarzanie drzew było nieznaczne.

Zalety i wady

Wybierając gruszę Nicka do swojego ogrodu, każdy ogrodnik marzy o jak najszybszym zebraniu plonów, marzy, aby drzewo przynosiło owoce corocznie, obficie, bez zachorowań i nieprzyjemności. Szczerze mówiąc, możemy śmiało powiedzieć, że w ogóle nie ma kłopotów, ale wciąż istnieją pewne odmiany gruszek, które oprócz plonowania i owocowego smaku mogą pochwalić się bezpretensjonalnością i dobrą odpornością.

Obiektywna ocena specjalistów i większość recenzji ogrodników dotyczących odmiany Nika jest pozytywna. Niewątpliwymi zaletami tej odmiany są następujące cechy:

• Bardzo dobre wskaźniki odporności na mróz, nie tylko w Centralnym Regionie Czarnej Ziemi, ale także w Regionie Moskiewskim - drzewa nie potrzebują dodatkowego schronienia na zimę.
• Gruszka Nicka ma zdolność regeneracji. Nie spiesz się, aby przycinać odmrożone gałęzie, w większości przypadków odzyskują bez negatywnych konsekwencji.
• Wysokie walory smakowe owoców, które degustatorzy oceniają na 4,5 punktu. Można tu również dodać piękny wygląd owoców.
• Okres przechowywania gruszek Nika i ich odporność na transport bez utraty prezentacji.
• Niewielki rozmiar drzewa znacznie ułatwia zbiór.
• Dobra odporność na niektóre choroby, choć z wiekiem tę godność można utracić.

Niektórzy ogrodnicy zauważają, że z czasem znajdują ślady parcha na gruszkach, które nie chorowały od lat. Dlatego pomimo deklarowanego immunitetu nie można lekceważyć środków zapobiegawczych.

Do oczywistych wad tej odmiany należy fakt, że drzewo potrzebuje zapylaczy, a także konieczność regularnego przycinania. Zgadzam się, że po wymienionych zaletach te wady wcale nie wydają się poważne. Zapotrzebowanie Nicky na zapylacze to tylko okazja do posadzenia na stronie kolejnej wspaniałej odmiany gruszki, na przykład księżnej. Każde drzewo wymaga regularnego przycinania, jeśli spodziewasz się z niego przyzwoitych zbiorów.

Gruszka Nika: odmiany sadzenia

Gruszka Nika: zdjęcie odmiany

Gruszka Nicka jest bardzo lubiana przez początkujących ogrodników, ponieważ opieka nad tym drzewem nie wymaga specjalnych umiejętności.

Wybierz jednoroczne lub dwuletnie sadzonki jako materiał do sadzenia, te rośliny zakorzenią się najszybciej. Przed zakupem sprawdź drzewa: upewnij się, że nie ma mechanicznych uszkodzeń gałęzi i ich elastyczności, a także zdrowia systemu korzeniowego i nie ma śladów zgnilizny lub wysuszenia korzeni.

Wybierając miejsce do sadzenia sadzonki gruszki Nicka, preferuj najbardziej słoneczną część swojej witryny. Jest to aksjomat: im więcej słońca, tym większa i słodsza gruszka. Ta zasada dotyczy szczególnie odmian zimowych i późnojesiennych, ponieważ jeśli nie mają wystarczająco dużo słonecznych dni, aby zgromadzić cukier, to smak gruszek może nie być tak słodki, jak się spodziewamy.

Oprócz oświetlenia należy również wziąć pod uwagę wilgotność, a mianowicie głębokość wód gruntowych. Gruszki nie tolerują nasiąkania wodą, dlatego należy zadbać o to, aby korzenie dojrzałego drzewa nie trafiły do ​​wody.

Przygotuj dół do sadzenia na kilka tygodni przed proponowaną pracą, jego głębokość powinna wynosić około metra, a jego średnica powinna wynosić od 80 do 100 centymetrów. Wymieszaj żyzną glebę z dołu do sadzenia (górnej warstwy gleby) z humusem lub kompostem, dodaj łopatę popiołu i 100 g nawozu potasowego i 200 g nawozu fosforowego. Wbij kołek w dno dołka - to przyszłe wsparcie dla twojej sadzonki, a następnie wypełnij ją kilkoma wiadrami ziemi i bez wyrównywania kopca pozostaw do momentu sadzenia.

Po przygotowaniu dołka i zakupie odpowiednich sadzonek należy ich system korzeniowy zanurzyć w wodzie na dwie godziny, a następnie, gdy korzenie nasycą się wilgocią, przenieść je do dołka, delikatnie rozkładając korzenie po powierzchni dołka. kopiec gleby odżywczej. Przykrywając korzenie ziemią, delikatnie potrząśnij drzewem, aby wyeliminować ewentualne puste przestrzenie. Następnie przywiąż sadzonkę do podpory i podlej ją.

W procesie podlewania gleba naturalnie się uspokoi, dlatego w razie potrzeby dodaj glebę do kręgu pnia. Najważniejsze jest to, że podczas sadzenia szyjka korzeniowa pozostaje powyżej poziomu gleby.

Po zakończeniu wszystkich prac mulcz glebę koła pnia, aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci.

Jeśli jesteś już dość doświadczonym ogrodnikiem, możesz zaszczepić gruszkę „Nika” na dorosłym drzewie innej odmiany, ponieważ bardzo dobrze się zakorzenia.

Gruszka Nika: pielęgnacja odmiany

Pojęcie „bezpretensjonalności” nie wyklucza minimalnej pielęgnacji drzew, która polega na podlewaniu, nawożeniu, przycinaniu i zapobieganiu.

Po raz pierwszy po posadzeniu sadzonki gruszki odmiany Nika są dość często podlewane. W kolejnych latach przeprowadza się obowiązkowe potrójne podlewanie: pierwsze podlewanie przed kwitnieniem, drugie podlewanie dwa do trzech tygodni po pierwszym i trzecie (najliczniejsze) po zbiorach. W typowym lecie taki harmonogram nawadniania będzie wystarczający, ale w przypadku upałów i suchej pogody harmonogram nawadniania niewątpliwie będzie wymagał dostosowania.

Jeśli przygotowałeś pożywną mieszankę gleby do dołu do sadzenia zgodnie ze wszystkimi zasadami, to przez pierwsze trzy lata drzewo może nie być nawożone. Następnie co dwa lata humus lub kompost można zastosować jako nawóz organiczny do kręgu przyłodygowego, a nawozy mineralne można wykorzystać do przygotowania roztworów i przeprowadzenia zaprawiania dolistnego, dzięki czemu gruszki łatwiej i szybciej wchłaniają składniki odżywcze. Nawozy azotowe do karmienia gruszek można stosować 1-2 razy na wiosnę lub na samym początku lata, w pozostałym czasie nawozy potasowo-fosforowe.

Bardzo ważne jest, aby każdego roku zwracać uwagę na formacyjne i sanitarne przycinanie drzewa. Najlepszy czas na taki zabieg to wczesna wiosna, zanim rozpocznie się spływ soków. Oprócz usunięcia suchych i złamanych gałęzi, a także pędów wrastających głębiej w koronę, należy również skrócić wszystkie gałęzie o około piętnaście centymetrów. Ten proces odmładzania pomaga drzewu pozostać zdrowym i silnym.

Wiosną, przed rozpoczęciem kwitnienia, grusza Nika jest leczona lekami, które zapobiegają pojawianiu się i rozprzestrzenianiu szkodliwych owadów. Pomimo deklarowanej odporności na choroby grzybowe, doświadczeni ogrodnicy zalecają traktowanie drzewa płynem Bordeaux lub siarczanem miedzi po raz pierwszy przed kwitnieniem, a drugi raz jesienią, po opadnięciu wszystkich liści. Zbieranie opadłych liści, usuwanie uszkodzonych gałęzi i obierania kory, wykopywanie i odchwaszczanie kręgu pnia drzewa to również bardzo skuteczne środki zapobiegania chorobom i szkodnikom (zaleca się spalenie wszystkich pozostałości roślinnych).

Jeśli masz zamiar uprawiać gruszkę Nicka w chłodniejszych regionach, to przed nadejściem zimy powinieneś zadbać o izolację drzewa: obszar koła pnia pokryj grubą warstwą ściółki, a pień drzewa pokryj grubą warstwą ściółki. gałązki świerkowe i owiń je geowłókniną.

Wniosek

Większość ogrodników, którzy już posadzili i od kilku lat uprawiają gruszkę Nicka na swoich działkach, zauważa bezpretensjonalność tego drzewa i bardzo smaczne owoce. Niektórzy zauważają, że odporność na parcha stopniowo zanika, ale dzięki odpowiednim zabiegom zapobiegawczym choroba ta nie zagraża drzewu.

Decydując się na sadzenie ogrodu, każdy powinien być przygotowany na to, że nawet najbardziej bezpretensjonalna roślina będzie musiała zadbać o przyzwoity efekt.Opieka nad gruszką Nicka nie będzie wymagała od Ciebie dużego wysiłku, ale pomoże Ci zdobyć doświadczenie, a Twoją nagrodą będą niesamowicie piękne i smaczne gruszki!