Gruszka Swierdłowsk

 Obecnie istnieje wiele odmian gruszek uzyskanych w wyniku selekcji dzikich odmian tej kultury. Oryginalne rośliny, które stały się założycielami kilkudziesięciu odmian mieszańcowych, były pierwotnie uprawiane na wolności. Przez lata naukowcy biologiczni prowadzili krzyżówki badawcze i eksperymentalne, które doprowadziły do ​​powstania zupełnie nowych odmian, które odziedziczyły najlepsze cechy swoich rodziców. Jedną z tych hybryd jest gruszka Sverdlovchanka, która zostanie omówiona w tym artykule.

Odmiana gruszki Sverdlovchanka jest przedstawicielem grupy odmian jesienno-letnich. Charakteryzuje się wysokim stopniem odporności na zimowe przymrozki, dlatego odmiana ta należy do odmian mrozoodpornych. Owoce gruszki Sverdlovchanka mają cechy, które pozwalają zaklasyfikować odmianę jako deserową.

Pochodzenie odmiany

Zasługa hodowli odmiany gruszki Sverdlovchanka należy do pracowników dwóch eksperymentalnych stacji ogrodniczych zlokalizowanych w obwodach Saratowa i Swierdłowsku. Twórcami nowej hybrydy zostali naukowcy-hodowcy L.A. Kotov. i Kondratyeva G.V. W trakcie prac hodowlanych przeprowadzono pomyślne zapylenie gruszki „łukaszówka” (odmiana „Pola”) pyłkiem szeregu odmian gruszek, powszechnych w południowych regionach kraju. Hybryda uzyskana w wyniku skrzyżowania otrzymała nazwę gruszka Sverdlovchanka i została podzielona na strefy w regionie Dolnej Wołgi.

Gruszka Sverdlovchanka: opis odmiany i cech

Gruszka Swierdłowska: zdjęcie odmiany

Odmiana gruszki Sverdlovchanka ma wiele cech, które odróżniają ją od innych odmian tej kultury.

Grusze Sverdlovchanka nie mogą pochwalić się wysokim wzrostem, a także wybitnymi rozmiarami koron. Tworzące ją gałęzie nie są zbyt gęsto rozmieszczone, więc korona ma zwarty i okrągły kształt piramidy. Kora pnia drzewa i jego szkieletowe gałęzie są zwykle ciemnoszare z zielenią. Gałęzie drzewa skierowane są do góry, ich dwuletnie pędy są owocującą częścią rośliny. Pędy zaokrąglone, brunatnozielone, pokryte błyszczącymi, jasnozielonymi, owalnymi, jajowatymi liśćmi. Krawędzie spłaszczonej blachy pokryte są zębami. Liście są przymocowane do pędów za pomocą długich ogonków; małe przylistki mają kształt szabli.

W dość późnym okresie kwitnienia gałęzie gruszki Sverdlovchanka są gęsto pokryte białymi kwiatami średniej wielkości. Ich charakterystyczną cechą jest ta sama długość pylników i słupków.

Owoce gruszki odmiany Sverdlovchanka to regularne, zaokrąglone gruszki o gładkiej zielonej skórce. Po stronie owocu, która była najdłużej wystawiona na działanie promieni słonecznych, nie występuje zbyt jasna opalenizna. W regionie Saratowa, ze względu na dużą liczbę słonecznych i ciepłych dni w okresie wiosenno-letnim, gruszki Sverdlovchanka mają jasnożółty kolor. Cała powierzchnia owocu pokryta jest drobnymi zielonymi kropkami podskórnymi. Średnia waga owoców odmiany Sverdlovchanka mieści się w zakresie od 130 g do 180 g. Gruszki tej odmiany charakteryzują się obecnością zamkniętych komór nasiennych, małym spodkiem i dużym sercem.

Miąższ gruszek swierdłowskich zawiera dużą ilość soku, charakteryzuje się prawie całkowitym brakiem granulek, a także dobrze wyczuwalną oleistością i aromatem. Ze względu na przyjemny słodki smak gruszki tej odmiany zostały zakwalifikowane jako odmiana deserowa. Jego ocena wyniosła 4,5 punktu. Skład chemiczny miąższu owoców gruszki Sverdlovchanka zawiera dużo cukrów (ponad 9%), a także kwasów (0,2%).

Gruszka Swierdłowska: sadzenie i pielęgnacja

Sukces uprawy odmiany gruszki Sverdlovchanka zależy nie tylko od cech klimatycznych regionu, ale także od tego, jak kompetentnie zostanie zorganizowana pielęgnacja drzew. Właściwy wybór miejsca do sadzenia sadzonek tej odmiany odgrywa podstawową rolę: w przeciwieństwie do wielu odmian południowych, bezpretensjonalna hybryda Ural nie potrzebuje dużej ilości czarnej gleby w glebie. Ponadto zbyt żyzne gleby są niepożądane do sadzenia gruszek Sverdlovchank. Najlepszym wyborem będzie glina piaskowo-wapienna. Dzięki tej jakości ta odmiana gruszki jest bezpiecznie uprawiana w regionach kraju, które nie są czarnoziemami, od Uralu po północno-zachodni region gospodarczy.

Wybierając termin sadzenia sadzonek gruszki odmiany Sverdlovchanka na otwartym terenie, należy skupić się na czasie trwania ciepłej pory roku w danym regionie. Ogrodnicy na południu kraju sadzą grusze zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli chodzi o bardziej północne obszary z krótkim latem i wczesną jesienią chłodną pogodę, lepiej wybrać sadzenie wiosenne, ponieważ w tym przypadku młode rośliny mają gwarancję, że będą miały czas na zakorzenienie się w nowym miejscu i przetrwanie zimy.

Wybierając miejsce do sadzenia sadzonek gruszy ze Swierdłowska, należy pamiętać, że gruszka jest kulturą kochającą światło, dlatego optymalne jest umieszczenie jej w dobrze oświetlonych miejscach, w których nie ma cienia.

Miejsce do sadzenia sadzonek gruszy ze Sverdlovchanki musi być przygotowane z wyprzedzeniem. Nie później niż 7 dni przed planowanym sadzeniem musisz wykopać otwory do sadzenia. Średnica każdego z nich powinna wynosić co najmniej 100 cm, a głębokość - około 70 cm Gleba na dnie otworów powinna być luźna, w każdym zagłębieniu umieszcza się kołek podtrzymujący, a następnie wylewa się zjeżdżalnię mieszanka gleby i nawozów. Na tym szkiełku umieszcza się sadzonkę gruszki, a jej pędy korzeniowe należy starannie rozłożyć po bokach elewacji. Pogłębienie szyjki korzeniowej sadzonki nie powinno przekraczać 5-7 cm od powierzchni gleby. Dołek do sadzenia jest wypełniony resztkami wydobytej z niego gleby, którą lekko zagęszcza się ręcznie.

Zaleca się wykopanie płytkiej okrągłej bruzdy wokół każdej sadzonki, aby zwiększyć wydajność nawadniania. Świeżo posadzone młode gruszki miasta Swierdłowsk należy obficie podlewać - na każde drzewo przypada co najmniej 2 wiadra wody. Następnie koło pnia każdej sadzonki należy przykryć warstwą ściółki, którą może być humus, torf, trociny. Młode drzewa potrzebują obfitszego i częstszego podlewania niż rośliny dorosłe. Szczególnie ważne jest unikanie deficytu wilgoci w pierwszym miesiącu po posadzeniu sadzonek, ponieważ ich system korzeniowy nie jest wystarczająco rozwinięty, aby samodzielnie pobierać wodę i składniki odżywcze z dużej głębokości. Gdy drzewo rozwinie długie korzenie, nie będzie potrzebowało dużo wody i będzie w stanie bezpiecznie wytrzymać okresy suszy. Średnio wystarczy podlewać dorosłą gruszę swierdłowską tylko 3 razy w sezonie, z wyjątkiem szczególnie suchych miesięcy letnich. Każde drzewo ma około 3 wiader wody na każde podlewanie.

Po każdym podlewaniu konieczne jest poluzowanie gleby w kręgu przy pniu, aby lepiej przepuszczało powietrze, co jest niezbędne dla systemu korzeniowego drzewa.

Gruszka Sverdlovchanka nie musi zwiększać wartości odżywczej gleby. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których występują objawy opóźnienia wzrostu drzew. W następnym sezonie po posadzeniu latem możesz nakarmić opóźnione drzewo.Najlepiej nadają się do tego nawozy organiczne, takie jak humus lub torf. Muszą być wprowadzane nie w czystej postaci, ale po wymieszaniu z glebą, po czym powstałą mieszaninę umieszcza się w uprzednio wykopanej bruździe.

Optymalny czas przycinania gruszy Sverdlovchanka zależy od klimatu regionu. Na południu zabieg ten przeprowadza się wiosną i jesienią, na północy tylko wiosną, aby wykluczyć możliwość przemarznięcia osłabionej rośliny podczas pierwszych przymrozków. Latem przycinanie jest nie tylko nieskuteczne, ale także niepożądane, ponieważ usuwanie liści jest szkodliwe dla ogólnego stanu drzewa.

Przycinanie można przeprowadzić już w pierwszym sezonie po posadzeniu sadzonki: ta procedura przyczynia się nie tylko do powstania korony drzewa, ale także do obfitszego i bardziej regularnego owocowania. Aby właściwie przyciąć i nie uszkodzić drzewa, należy przestrzegać następujących zaleceń:

• narzędzie używane do przycinania musi być ostre;
• przycinanie odbywa się tylko w ciepłe dni, kiedy wykluczona jest możliwość nocnych przymrozków, szkodliwych dla drzewa;
• sadzonki w wieku 2 lat zaleca się ciąć na wysokości 0,5 m od ziemi;
• główna część pnia drzewa jest przycięta o ¼;
• konieczne jest coroczne ścinanie korony drzewa w celu jej przerzedzenia - pomoże to zmniejszyć jej gęstość i ułatwi przenikanie światła słonecznego;
• musisz wyciąć gałęzie, aby konopie nie pozostały;
• miejsca nacięć należy pokryć lakierem lub farbą ogrodową;

Podczas zimowania grusza Sverdlovchanka nie musi tworzyć schronienia nawet w północnych regionach Rosji. Wystarczy przesypać śnieg do jego części korzeniowej, aby stworzyć warstwę ochronną dla korzeni drzewa.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Niewątpliwą zaletą gruszki odmiany Sverdlovchanka jest jej odporność na choroby takie jak parch, rdza i oparzenia bakteryjne, które są powszechne wśród upraw owocowych. Wystarczy podjąć najprostsze środki zapobiegawcze chorobom, aby chronić przed nimi drzewa tej odmiany. Środki te obejmują następujące działania:

• regularne odchwaszczanie kręgu przy pniu, aby uniknąć tworzenia środowiska sprzyjającego rozmnażaniu się bakterii i wirusów;
• regularne spulchnianie gleby w kręgu pnia;
• wprowadzenie do gleby opatrunków mineralnych stwarza niekorzystne warunki do rozmnażania się w niej szkodliwych mikroorganizmów i owadów;
• terminowe czyszczenie opadłych liści i owoców oraz ich późniejsze spalenie;
• zaleca się okresowe traktowanie gruszy roztworami o działaniu grzybobójczym, pestycydowym, owadobójczym, przestrzegając zaleceń dotyczących ich stosowania w celu uniknięcia szkód dla roślin i ludzi.

Gruszka Swierdłowska to odporna na zimę hybryda, charakteryzująca się bezpretensjonalnym charakterem. Uprawa nie wymaga specjalnych umiejętności, wiedzy i wysiłku, więc nawet niedoświadczony początkujący ogrodnik będzie w stanie to zrobić.

Gruszka Sverdlovchanka: recenzje ogrodników na temat odmiany

• Jekaterina Lwowna, obwód swierdłowski: „Główną zaletą odmiany gruszki Sverdlovchanka jest jej wysoka odporność na zimowe przymrozki. Po 10 latach uprawy odmiany zauważyła, że ​​grusze ze Swierdłowczanki z powodzeniem tolerują spadek temperatury powietrza do -38 stopni, nie doznając żadnych obrażeń. Gruszki Sverdlovchanka zebrane latem można przechowywać przez dość długi czas bez utraty swoich właściwości handlowych, a także trochę się kruszą, pozostając na gałęziach. Zbiory zebrane jesienią zwykle muszą dojrzewać podczas przechowywania. Dla mnie gruszka ze Swierdłowska to doskonała odmiana do uprawy ”.
• Stanisław Igorewicz, obwód Tiumeń: „Lubię uprawiać odmianę gruszki Sverdlovchanka ze względu na fakt, że odmiana dojrzewa wcześnie - jej owocowanie następuje po 2-3 latach uprawy drzewa. Mogę powiedzieć, że plon stopniowo rośnie wraz z dojrzewaniem rośliny.Ogólnie rzecz biorąc, gruszka Sverdlovchanka jest bardzo produktywną odmianą, a jej smak jest doskonały ”.