Gruszka Tatiana

Gruszka uważana jest za drzewo owocowe, które ze względu na piękne kwitnienie jest nie tylko doskonałą ozdobą każdego ogrodu, ale także cieszy smacznymi i obfitymi zbiorami. Chociaż większość ogrodników nie spieszy się z sadzeniem tej rośliny na swojej stronie, ponieważ uważają to drzewo za dość kapryśną roślinę do uprawy. Ale w rzeczywistości najczęściej nie chodzi o kapryśność rośliny, ale o to, że sam ogrodnik, zaczynając uprawiać tę kulturę, nie bierze pod uwagę wszystkich cech i preferencji pewnej odmiany. W tej chwili istnieje ogromna liczba różnych gatunków i odmian tej rośliny owocowej, ale hodowcy nie zamierzają się nad tym rozwodzić i poprzez selekcję hodują wszystkie nowe odmiany, które mogą zaspokoić absolutnie wszelkie życzenia. Wśród tych podgatunków znajduje się odmiana gruszki Tatiana. Rozważ w tym artykule bardziej szczegółowo odmianę gruszki Tatiana, zasady jej uprawy i pielęgnacji.

Gruszka Tatiana: opis odmiany i cech

Gruszka Tatiana: zdjęcie odmiany

Owoce gruszki odmiany Tatiana zaczynają dojrzewać wczesną jesienią, bliżej połowy września. Odmiana ta została wpisana do Państwowego Rejestru dla regionu Kaukazu Północnego. Roślina charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu i okrągłą koroną. Drzewo to stale owocuje i ma wysoką odporność na choroby. Gruszki Tatiana można zaliczyć do odmian o wysokiej wydajności. Podgatunki takie jak Łada, Dekabrinka, Hera, Wierny, Dziecięcy. Dziś odmiana gruszki Tatiana jest dość powszechna i popularna na północy regionu Rostowa, a także na południu regionu Woroneża, głównie ze względu na to, że odmiana ma doskonałe cechy smaku deserowego, regularne obfite plony i, co ważne, doskonały poziom mrozoodporności (wytrzymuje zimno do 32 stopni) i wysoką odporność na parcha. Dzięki tym cechom gruszka Tatiany zyskała dość dużą popularność i sławę, tym samym znacznie zwiększając miejsce jej wzrostu.

Gruszka Tatiana to odmiana mieszańcowa uzyskana w wyniku hodowli Bere Zimnyaya Michurina i Ulubiony Clapp, a na strefowej stacji doświadczalnej Rossoshanskaya pojawiła się roślina, dość znana ze swoich prac, tak ukochana przez rolników, na przykład Rossoshanskaya, Dessertnaya Rossoshanskaya i Rossoshanskaya Beautiful.

Owoce odmiany gruszki Tatiana, gdy są dojrzałe, mają dość duży rozmiar, jeden owoc może osiągnąć wagę 250 gramów. Są obdarzone gruszkowatą i żółtą skórką, z niewyraźnym rumieńcem o szkarłatnym odcieniu. Ponadto owoce wyróżniają się doskonałym smakiem, soczystą i delikatną, kremową częścią wewnętrzną, wystarczająco słodką w smaku. Podczas degustacji owoców odmiana otrzymała ocenę 4,5 punktu. Samo drzewo ma dużą siłę wzrostu, ma smukły, piramidalny kształt, który z wiekiem zmienia się w duży i okrągły. Okres kwitnienia gruszki Tatyana zaczyna się nieco później niż w przypadku większości innych podgatunków, w tej chwili drzewo ma wystarczająco duże kwiatostany, różowawy odcień, podczas gdy same kwiaty są białe i są zebrane w pędzel około 8-9 kwiatów. Liście tego drzewa są duże i mają błyszczącą powierzchnię. Jak wspomniano wcześniej, ten podgatunek jest uważany za odmianę jesienną; te same podgatunki obejmują Bere Bosc, Cichy Don, Perun, Larinskaya, Uralochka.

Gruszka Tatiana: cechy odmiany

Odmiana gruszki Tatiana uważana jest za dość owocną, o regularnym owocowaniu. Pierwsze owocowanie gruszki Tatiany następuje 6 lat po posadzeniu. Roślina ta nie wykazuje przedwczesnego osypywania owoców, co niewątpliwie uważa się za wielką zaletę odmiany. Ponadto kultura odznacza się wysoką odpornością na niskie temperatury zimą i dobrą odpornością na tak groźne choroby jak mączniak prawdziwy i parch. Pod względem mrozoodporności takie podgatunki jak Forest Beauty, Hera, Vernaya i Krasnobokaya można dorównać tej odmianie. Jak już wspomniano, okres kwitnienia tego podgatunku przypada nieco później niż w przypadku innych odmian, ale nie jest to wcale ważne, ponieważ kultura ta jest samopłodna i może wyjątkowo owocować nawet przy jednym sadzeniu. Jeśli w pobliżu tej rośliny rosną inne gruszki o tym samym okresie kwitnienia, dochodzi do zapylenia krzyżowego, a poziom plonów znacznie wzrasta. Wraz z tym podgatunkiem można posadzić kolejne 1-2 uprawy tej samej odmiany, wtedy plon wzrośnie (przy zapyleniu krzyżowym, która odmiana wcale nie jest ważna, ważne jest, aby pyłek pochodził z innej rośliny).

Gruszka Tatiana: sadzenie i pielęgnacja

Gruszka Tatiana: zdjęcie odmiany

Odmianę gruszy Tatiana można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią, chociaż większość rolników woli to robić na wiosnę, ponieważ w okresie wegetacji aktywna młoda roślina może się przystosować i zakorzenić, ponieważ dobrze przygotować się na nadejście sezonu zimowego. Aby drzewo to cieszyło Cię swoim wzrostem i rozwojem, a także dobrym i regularnym zbiorem, powinieneś być bardzo odpowiedzialny za miejsce jego sadzenia i dalszego wzrostu. To drzewo jest dość energiczne i dlatego dla jego dobrego rozwoju wymagane jest wystarczająco oświetlone i przestronne miejsce, bez bliskiej odległości od innych kultur i budynków. Ale odmiana gruszki Tatiana jest całkiem godna królewskiej lokalizacji na twojej stronie. Te same energiczne odmiany to Oryol Beauty, Yakovlev's Favorite i Noyabrskaya. Jeśli planujesz sadzić kilka takich roślin na raz, warto posadzić je w rzędzie i pozostawić między nimi odległość około czterech metrów. Odmiana ta ma bardzo negatywny stosunek do powodzi, a zatem z takim prawdopodobieństwem drzewo powinno być sadzone na pewnej wysokości, na przykład na sztucznie utworzonych wzgórzach i grzbietach, a do odprowadzenia nadmiaru płynu wymagane są rowki drenażowe. Otwory do sadzenia Muszą mieć co najmniej jeden metr i szerokość około 80 na 80 centymetrów. Podczas kopania dołka żyzna wierzchnia warstwa gleby jest odkładana oddzielnie od najmniej żyznej. Podczas kopania z najmniej żyznej gleby należy wykonać wałek wzdłuż krawędzi koła przyłodygowego, aby woda nie mogła się rozlać podczas podlewania. Do gleby należy dodać górny opatrunek, składający się z dwóch garści superfosfatu, wiadra jednego dużego humusu, garści soli potasowej i łopaty jednego zwykłego popiołu drzewnego (na drzewo). Roślina ta doskonale rośnie na glebach lekko kwaśnych i nie wymaga wapnowania gleby. Na środku dołka robi się mały kopiec, a korzenie rośliny muszą być ostrożnie ustawione wzdłuż jej pędów. Warto zauważyć, że kopiec ten musi być dostatecznie zagęszczony, a gdy system korzeniowy jest pokryty glebą, zagęszczanie jest stale wykonywane, aby nie powstały puste przestrzenie, dzięki czemu może dojść do gnicia kłącza, w wyniku którego drzewo może po prostu umrzeć. W pobliżu sadzonki należy wbić kołek, który posłuży jako podpora dla twojej rośliny. Do tego kołka należy przywiązać sadzonkę. Następnie zasadzone drzewo powinno być dobrze podlewane, a gleba w pobliżu powinna być ściółkowana.Warto powiedzieć, że im młodsza sadzonka, tym lepsza i szybsza adaptacja i ukorzenienie rośliny. Najlepszą opcją byłoby sadzenie okazów, które osiągnęły wiek 1-2 lat. Przy sadzeniu rocznych sadzonek należy skrócić górną część do jednego metra i usunąć wszystkie pąki, które nie mają długości 50 cm. Na sadzonkach dwuletnich jest dość rozwinięte pędy i takie drzewo jest w stanie samodzielnie uformować koronę , dlatego przycinanie takich roślin odbywa się wyłącznie w celach sanitarnych. Jeśli zdarzy się, że twoje drzewo jest zamarznięte lub wyrosły wierzchołki, niektóre z nich pozostają, aby zastąpić dotknięte pędy, chociaż przyniosą owoce tylko wtedy, gdy będą w pozycji poziomej, w tym celu są przywiązane do zrobionych kołków. W pierwszym roku życia rośliny należy regularnie przeprowadzać dla niej, ale w razie potrzeby, procedurę podlewania i odchwaszczania z chwastów. Nie ma potrzeby dokarmiania drzewa, raz na trzy lata do gleby aplikuje się nawozy organiczne, a podczas sadzenia nawozy mineralne w ilości wystarczającej na kilka lat życia rośliny. Można po prostu zauważyć niewystarczającą ilość składników odżywczych - nastąpi spowolnienie wzrostu młodych pędów. Jeśli ich wzrost przebiega w normalnym tempie, nie jest wymagane dodatkowe karmienie. Przy nadmiarze nawozów organicznych w glebie może wystąpić silny wzrost pędów, które nie mogą dojrzewać w okresie zimowym, a przy nadmiarze nawozów mineralnych cały organizm tej rośliny zostanie zatruty. Dlatego wszędzie potrzebna jest miara, a raczej prawidłowe obliczenie. Przed rozpoczęciem okresu owocowania należy wykopać krąg pnia drzewa, a następnie cynować i stale pielić.

Choroby i szkodniki

Jak wspomniano powyżej, gruszka Tatiany ma dobrą odporność na choroby, a przy odpowiedniej i wysokiej jakości pielęgnacji może z łatwością oprzeć się najgroźniejszym, powszechnym chorobom i infekcjom. Jeśli zdarzy się, że kultura przeszła chorobę lub zauważysz owoce zakażone parchem lub zgnilizną owoców, a także uszkodzoną korę przez oparzenie bakteryjne, rdzę na liściach, pilnie potraktuj roślinę specjalnymi środkami, takimi jak Skor lub Delana. Doskonałą opcją byłoby spryskanie rośliny 10-procentowym roztworem mocznika wczesną wiosną lub późną jesienią w celu zapobiegania. Gruszka Tatiany ma dość długi cykl życiowy i pień drzewa, aw tym okresie duże gałęzie mogą porastać popękaną starą korą, na której mogą osiedlać się grzyby, porosty i owady. Aby temu zapobiec, należy regularnie czyścić starą korę z pnia i gałęzi. W miejscach, w których doszło do uszkodzeń, warto potraktować siarczanem żelaza lub miedzi, a następnie wybielić wapnem z dodatkiem gliny i dziewanny. Takie działania posłużą jako dobre środki zapobiegawcze przeciwko chorobom oraz w walce z różnymi szkodnikami, ponieważ kora tego drzewa jest uważana za doskonałe miejsce do ukrywania szkodliwych owadów. Również odmiany takie jak Duchess, Larinskaya i Perun mają dobrą odporność na różne infekcje. Jeśli tak się stało, że widziałeś roztocza żółciowego, chrząszcze kwiatowe, ćmę na odmianie gruszki Tatiana, to pilnie musisz potraktować kulturę dowolnym środkiem owadobójczym, ale działam ściśle według opisanych instrukcji.

Przestrzegaj wszystkich zasad dotyczących pielęgnacji i zapobiegania tej roślinie, a gruszka Tatiany z pewnością zachwyci Cię wspaniałymi, smacznymi, obfitymi zbiorami.