Gruszka Williams - odmiany

Spośród wszystkich odmian gruszek na uwagę zasługuje odmiana Williams, która ma dość soczyste i aromatyczne owoce. Gruszka Williams pojawiła się dzięki pracom angielskiego naukowca Richarda Williamsa i otrzymała swoją nazwę bezpośrednio na cześć swojego twórcy, a podstawą tej odmiany podczas hodowli stała się gruszka zwyczajna. Obecnie istnieje kilka podgatunków tej odmiany, ale najbardziej znane i lubiane z nich to: letnia gruszka o tej samej nazwie Williams Summer, podgatunek o późnym dojrzewaniu Williams Winter oraz odmiana o doskonałym jasnym szkarłatnym odcieniu owoców Williams Red . Poniżej dowiemy się i zrozumiemy, dlaczego ten podgatunek tak szybko zyskał miłość i popularność wśród rolników.

Gruszka Williams Lato

Gruszka Williams Lato zdjęcie

Nie bez powodu ta odmiana jest uważana za jedną z najlepszych letnich odmian gruszek o późnym okresie dojrzewania i ma kilka innych nazw, takich jak Williams Summer, Williams Bon-Chretien, Summer Pear, Duchess Summer i Bartlett. Młode sadzonki tej kultury mają dość szybki wzrost i bardzo szybko tworzą drzewo niezbyt wysokie, osiągające nie więcej niż trzy metry długości, ale z dość bujną koroną o szerokim kształcie piramidy. Gałęzie tego drzewa zwisają, dzięki czemu zbieranie dojrzałych owoców i pielęgnacja plonów jest bardzo proste. Jednak dopiero po kilkunastu latach życia roślina spowalnia swój wzrost ze względu na stałą wczesną i dużą ilość wytworzonych owoców. Charakterystyczną cechą tego podgatunku gruszy jest dość późny okres kwitnienia, a kwiatostany tej kultury są wiązane szybciej niż tworzenie zielonej masy liści. Warto również zauważyć, że zmiany temperatury praktycznie nie wpływają negatywnie na tę roślinę owocową. Około 5-6 lat po posadzeniu tej sadzonki gruszy dochodzi do owocowania. Owoce w tym momencie są wiązane po 2-3 kawałki w każdym jajniku i dojrzewają pod koniec sezonu letniego, podczas gdy skórka owocu pozostaje zielona. Podczas zbioru owoców tej odmiany w momencie, gdy ich skórka żółknie, trwałość takich owoców z czasem wyraźnie się zmniejszy. Każdy pojedynczy owoc tej kultury ma średnią wagę około 150 gramów, chociaż drzewa w młodym wieku mogą wytwarzać owoce przez kilka lat o wadze do 200 gramów. Wnętrze tych owoców jest dość soczyste i cukrowe, z lekką kwaskowatością w smaku i odurzającym aromatycznym zapachem. Warto zauważyć, że ten podgatunek gruszy jest uważany za samopłodny i do jego zapylania warto sadzić takie odmiany jak Lyubimitsa Klappa, Forest Beauty, czy Bere Ardanpon. Dość dobry wynik uzyskuje się po zaszczepieniu pigwy, wtedy ta kultura zacznie przynosić owoce w trzecim roku życia.

Zalety tej odmiany to:

1. - Szybkość.
2. - Wysoki poziom produktywności.
3. - Dobre właściwości smakowe owoców, nieporównywalne z innymi odmianami letnimi.

Wady tego podgatunku obejmują:

1. - Niski poziom mrozoodporności, szczególnie dla młodych roślin.
2. - Niski poziom odporności na niektóre choroby i infekcje, a także szkodliwe owady, np. miedź, mszyce, parch.
3. - Bardzo krótki czas przechowywania, około półksiężyca.
4. - Dość podatny na przeciągi.

Gruszka Williams Czerwona

Gruszka Williams Red zdjęcie

Druga nazwa tego letniego podgatunku to Rouge Delbara... Biorąc pod uwagę jego cechy, można wyróżnić czerwony odcień liści i kory na młodych pędach, a także korę dorosłych gałązek, położonych po stronie słonecznej. Oprócz tego wszystkiego, co zostało powiedziane, dojrzałe owoce tej kultury mają wspaniały i intensywny rumieniec burgundowego odcienia. Dość łatwo jest dbać o te owoce w wieku dorosłym, ponieważ ma niski wzrost i niezbyt bujną koronę. Ten podgatunek ma średni poziom odporności na niskie temperatury powietrza i suche, gorące pory roku. Drzewo to zaczyna owocować w piątym roku życia, a owoce dojrzewają pod koniec okresu letniego. Wnętrze owocu jest dość soczyste i delikatne, obdarzone słodkim smakiem z lekką kwaskowatością oraz delikatnym aromatem gałki muszkatołowej. Dojrzałe owoce są średniej wielkości i mogą mieć trwałość do początku sezonu zimowego w piwnicy. Bere Gardi, Bere Giffard i Favorite Klappa są używane jako zapylacze dla tego podgatunku.

Gruszka Williams Zima

Gruszka Williams Zimowe zdjęcie

Ten podgatunek ma inną nazwę - Curé. Ta uprawa owoców ma wysoki wzrost i bujną koronę, która opada w momencie dojrzewania plonu. Pędy tego drzewa wyrastają pod ostrym kątem z pnia. Okres owocowania tej odmiany rozpoczyna się 4 lata po posadzeniu. Owoce rosną do dużych rozmiarów, osiągają masę do 250 gramów, mają lekko podłużny kształt i grubą skórkę o dość gęstej strukturze. Występuje, gdy na takich owocach tworzy się podłużny brązowy pasek. Wnętrze dojrzałych owoców ma słodko-kwaśny smak, lekko ziarnistą strukturę i średnią soczystość. Owoce te mają delikatny, subtelny aromat gałki muszkatołowej. Ten podgatunek ma zdolność przechowywania do 60 dni. Podgatunek ten jest również odmianą samopłodną, ​​dlatego jako zapylacze wykorzystuje się podgatunki letnie Olivier de Ser i Williams. Główną cechą wyróżniającą podgatunki można uznać za wysoki poziom mrozoodporności i odporności na porę suchą. Warto również powiedzieć, że zamrożona sadzonka może dobrze się zregenerować. Do zalet tej odmiany należy również fakt, że ta kultura ma dość duże owoce i wysoki poziom wydajności. Spośród minusów tej odmiany można zauważyć, że po zimnym okresie letnim owoce tej kultury tracą wskaźniki smaku. Smak cukru w ​​takich owocach maleje, a one nabierają smaku zielnego. Z tego powodu ten podgatunek nie odnosi sukcesów na obszarach o zimnym klimacie.

Wniosek

Nawet pomimo obecności pewnych wad absolutnie wszystkie odmiany tej uprawy owoców są uważane za wspaniały wybór dla rolników. Ponieważ dzięki swoim właściwościom smakowym kultura ta może przyćmić prawie wszystkie letnie podgatunki. Owoce tej gruszki doskonale nadają się do konserw i jedzenia w stanie nieprzetworzonym. A co do podgatunków zimowych, potrafi znakomicie przetrwać mrozy i dać dobre plony, nawet jeśli wystąpiły mrozy. Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie cechy podgatunku i klimat obszaru uprawy, możliwe jest uzyskanie obfitych i doskonałych zbiorów każdego roku.