Chmiel

Być może nie spotkamy ani jednej osoby, która nie próbowała w swoim życiu napojów odurzających. Jednak wiele osób zakłada, że ​​uprawa chmielu to bardzo trudne zadanie, które jest prawie niemożliwe do wykonania na małej powierzchni. Ale jeśli ogrodnik ma ochotę i chciałby zdobyć nowe doświadczenie, winorośl można bezpiecznie uprawiać w domu. Chmiel jest rośliną wszechstronną, ponieważ jest nie tylko wystarczająco atrakcyjny, ale może być również wykorzystywany do celów kulinarnych i leczniczych. W tym artykule dowiemy się, jak sadzić chmiel na działce ogrodowej, jak się nim opiekować.

Opis chmielu

Chmiel jest żywym przedstawicielem rodziny roślin konopnych, kwiatostany przede wszystkim przypominają szyszki świerkowe, ale tylko w kolorze zielonym. Ale w rzeczywistości owoce chmielu to orzech, a nie cały guzek. Kiedy roślina wieloletnia nie kwitnie, na ogół przypomina przede wszystkim krzew winogronowy. Ale nawet pomimo tego, że roślina ma wiele podobieństw z innymi nasadzeniami i uprawami, jest wyjątkowa i ma szczególne cechy, o których tylko porozmawiamy.

Gałązki chmielu skręcają się równie ciekawie jak gałązki winogron, a liście są podzielone na kilka części, które mają atrakcyjne ozdobne ząbki na brzegach. Czasami znajdują się również najprostsze liście, które wyróżniają się integralnością. Wcześniej chmiel należał do tej samej rodziny co morwy, ale stopniowo ujawniały się nowe cechy i cechy rośliny, która stała się przedstawicielem nieco innego kierunku. Chmiel został wyłączony z rodziny Mulberry około drugiej połowy XX wieku. Dziś w naturze wyizolowano tylko dwa rodzaje chmielu, jeden z nich rośnie w ogromnych ilościach w Japonii i nazywa się go chmielem wspinaczkowym.

Chmiel może być używany tylko w architekturze krajobrazu jako winorośl. Jest to roślina jednoroczna, nie powstają z niej kwiatostany, więc tylko w tym obszarze chmiel naprawdę idealnie pasuje i ujawnia wszystkie swoje cechy. Drugi rodzaj to pospolity rodzaj chmielu, który obejmuje również kilka odmian, które są szczególnie często używane regularnie w gotowaniu i produkcji.

Zwykły chmiel to byliny, z których pozyskuje się uwielbiane przez wielu ogrodników piwo. To właśnie ten gatunek tworzy żeńskie kwiatostany, które wyglądają jak małe guzki. W łuskach guzków można również wyróżnić substancję zwaną lupuliną. Niewielka jego ilość może zatruć organizm człowieka, dlatego warto bardzo ostrożnie obchodzić się z tym materiałem produkcyjnym. Jeśli jednak skupimy się na temacie napoju piwnego i jego produkcji - warzeniu, to w procesie przetwarzania chmielu substancja ta rozpada się na pochodne - są to humulina i lupulon. W tej postaci substancja ta nie może już zaszkodzić ludzkiemu ciału, staje się dla niego praktycznie bezpieczna. Oprócz kwiatostanów żeńskich na roślinie powstają kwiatostany męskie - wyglądają jak wiechy.

Chmiel zwyczajny to roślina, która jest tak elastyczna, że ​​może rosnąć i rozwijać się w dowolnym miejscu na świecie. Ale należy od razu powiedzieć, że pierwotna ojczyzna tej rośliny pozostaje nieznana, więc nie będziemy w stanie nic o niej powiedzieć. System korzeniowy zwykłego chmielu jest bardzo silny, znajduje się głównie w najwyższej warstwie gleby, może osiągnąć głębokość jednego metra. Jednocześnie istnieje jeden główny korzeń, który jest po prostu bardzo głęboko pogłębiony - może osiągnąć głębokość czterech metrów, a jest to jeden z rekordów wśród wielu innych lądowań.

Chmiel Liana doskonale dopasowuje się w zacienionym miejscu, w półcieniu. Jeśli roślina znajduje się w bezpośrednim świetle słonecznym, może to znacznie osłabić chmiel, a roślina będzie doświadczać stresu. Ze względu na spadek odporności mogą się na nim rozmnażać szkodniki i bakterie. Wielu twierdzi również, że najlepiej sadzić chmiel w południowych obszarach pola bramkowego. Tam podobno roślina będzie chroniona przed silnymi podmuchami wiatru, ale to stwierdzenie praktycznie nie ma nic wspólnego z prawdą i jest prawdziwym złudzeniem.

Ze względu na silne pędy chmiel w zasadzie nie boi się silnych podmuchów wiatru. Ale w miejscu, w którym rośnie ta kultura, należy zainstalować kraty - jednopłaszczyznowe z daszkiem, ale wybór może spaść na inne formy, tutaj wiele zależy od preferencji samego ogrodnika. Nie możesz też kupić gobelinów, ale zrób to sam - istnieje wiele materiałów wideo i samouczków wideo, jak je zbudować.

Obszar chmielu należy codziennie wystawiać na działanie promieni słonecznych przez 5-7 godzin. W takim przypadku sezon wegetacyjny nadejdzie zgodnie z warunkami, a ze względu na wysokie temperatury roślina nie tylko nie umrze, ale ogólnie nie ucierpi na nich w żaden sposób. Aby uprawiać chmiel na własnym podwórku, trzeba dbać o glebę. Nie powinien być kwaśny ani zasadowy. Jest to dobrze przepuszczalne podłoże, które jest bogate i żyzne. Gleby i gleby piaszczysto-gliniaste w tym przypadku są najbardziej idealną opcją, która będzie równie idealna dla chmielu. Rezerwa tych gleb zawiera ogromną ilość składników mineralnych i organicznych składników odżywczych. Świetnie nadają się również do uprawy winorośli na tej samej glebie.

Warto upewnić się, że po podlewaniu w glebie nie występuje stagnacja wilgoci. Nie należy również sadzić roślin w miejscu, gdzie woda gruntowa płynie płytko, ponieważ korzeń głęboko się pogłębia, może do nich dotrzeć, a to stanie się niebezpiecznym środowiskiem dla tworzenia się gnilnych formacji na części korzeniowej. Oczywiście zdrowie chmielu zależy bezpośrednio od tego, czy sadzenie zostało odpowiednio zorganizowane i przeprowadzone. Tak więc w następnej części naszego artykułu omówimy wszystkie te aspekty.

Sadzenie i opuszczanie

Jeśli ogrodnik przestrzega wszystkich zasad dotyczących pielęgnacji chmielu, a także prawidłowego sadzenia, roślina zapewni nie tylko obfite, ale także bardzo smaczne zbiory. Przed sadzeniem roślin należy dobrze poluzować glebę. Aby to zrobić, najlepiej wziąć motykę, aby zaoszczędzić czas i własne siły. Można również użyć grabi ogrodowych, które świetnie sprawdzają się przy spulchnianiu bardzo dużych brył ziemi, które pozostają na powierzchni. Jest również integralną częścią technik uprawy roślin.

Miejsce do sadzenia musi zostać usunięte - wszystkie chwasty, gałęzie i inne zioła są usuwane. Proces należy przeprowadzić 10-14 dni przed zasadzeniem chmielu na tym terenie. Następnie gleba jest nawożona nawozami organicznymi - kompost lub dziewanna są idealne. Połowę nawozu stosuje się również przed spulchnieniem gleby. Wtedy nawóz wniknie głębiej w glebę, a to będzie bardzo korzystne dla korzenia chmielu, który wnika w głąb gleby na prawie cztery metry. Resztę opatrunku należy nałożyć około miesiąca po poluzowaniu miejsca przez ogrodnika. Doły na sadzonki należy wyciągać w odległości jednego metra od siebie. Dół ma dziesięć centymetrów głębokości. Jeśli jest to cięcie, które stanie się materiałem do sadzenia, należy je całkowicie posypać ziemią.

Pierwsze pędy z czasem pojawią się w zależności od rodzaju materiału do sadzenia użytego przez ogrodnika. Na przykład, jeśli są to sadzonki, wykiełkują za około 7-11 dni.Jeśli ogrodnik użył sadzonek, ich pędy potrwają do dwóch tygodni. Należy również zwrócić szczególną uwagę na kwasowość gleby, ponieważ kompost do nawożenia nie powinien być bardzo kwaśny, w przeciwnym razie wpłynie to nie tylko na stan sadzonek, ale także na prędkość. Należy również pamiętać, że sadzonki są kierowane bezpośrednio wzdłuż drutu na kraty, które są wstępnie zainstalowane tak, aby roślina następnie samodzielnie owijała się wokół podpory, najlepiej zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli początkowo zajmiesz się rośliną, to dalej będzie ona rosła i rozwijała się niezależnie i nie będzie kapryśna.

Uprawa chmielu na stronie to dość skomplikowany i czasochłonny proces. Wpływ na to mogą mieć nawet najdrobniejsze detale czy wady wykonane przez ogrodnika. Roślina różni się tym, że może zostać zaatakowana przez szkodniki, a czasem może również zachorować. Aby temu zapobiec, konieczne jest terminowe przycinanie sanitarne. W tym celu należy usunąć wszystkie liście korzeniowe z pędów chmielu, a to przycinanie przeprowadza się około trzech lub czterech lat po wejściu chmielu w fazę aktywnego wzrostu. Po posadzeniu rośliny na otwartym terenie ogrodnik powinien ściółkować krąg pnia torfem lub trocinami.

Liany chmielowe dobrze reagują na obfite podlewanie. Ważne jest, aby roślina znajdowała się w stale wilgotnej glebie, ale nie należy dopuścić do stagnacji wilgoci w glebie, ponieważ spowoduje to rozwój niebezpiecznych chorób gnilnych lub grzybów. Wystarczy podlewać winorośl raz dziennie, jeśli podlewa się latem. Po zebraniu plonu chmielu można również ograniczyć podlewanie, lepiej robić to nieco rzadziej. W ten sposób roślina otrzyma optymalną ilość wilgoci. Woda powinna mieć temperaturę pokojową, osiadłą, deszczową lub stopioną. Nie powinno być bardzo zimno, w przeciwnym razie roślina odczuje stres z powodu takiego podlewania, pojawią się choroby lub takie zimne podlewanie wpłynie na zewnętrzne cechy rośliny. Jeśli chodzi o karmienie - jest to dość standardowe, odbywa się według tego samego scenariusza, co karmienie bylin - jest szczególnie obfite jesienią i wiosną. Jesienią przy dużych opadach konieczne jest zastosowanie obornika i kompostu, ale w okresie wczesnowiosennym gleba jest dokarmiana mieszankami mineralnymi o wysokim poziomie potasu i fosforu, dzięki czemu roślina wzmacnia się i wykazuje obfite wzrost i rozwój.

Konieczne jest bardzo ostrożne odchwaszczanie winorośli, ponieważ większość systemu korzeniowego znajduje się bardzo blisko górnej warstwy gleby. Konieczne jest usunięcie wszystkich chwastów - nie tylko usuwa się chwasty, ale także rozluźnia glebę. Jest nasycony dużą ilością tlenu, pędy stają się mocne i żywotne. Ale pielenie nie jest przeprowadzane regularnie - jest przepisywane tylko w nagłych wypadkach, aby utrzymać czystość terenu i zdrowie nasadzeń.

Sadzenie chmielu różni się tym, że jest to bardzo długi proces, ale jednocześnie sadzonki mogą pojawić się dość szybko, w ciągu dwóch tygodni. Istnieje kilka głównych sposobów rozmnażania chmielu - są to rozmnażanie nasion i sadzonek oraz rozmnażanie sadzonek. Zazwyczaj sadzenie materiału do sadzenia planowane jest na maj, ponieważ okres wegetacyjny może trwać do trzech miesięcy. Ważne jest, aby podczas sadzenia panowała sucha pogoda, a temperatura powietrza była stabilna - od 10 do 12 stopni. Wtedy sadzenie dostosuje się znacznie szybciej, a roślina będzie w przyszłości znacznie bardziej efektywna i wydajna.

Nasiona chmielu są niesamowicie małe. Waga tysiąca nasion to tylko cztery gramy! Nasiona wysiewa się zgodnie ze standardowym schematem, podobnie jak nasiona innych bylin. Ale jednocześnie nasion nie można nawet selekcjonować i nie rozwarstwiać, ponieważ zimą pędy są usuwane z terenu.Duża ilość nasion jest wysyłana do gleby, następnie nasadzenia są podlewane i przykrywane szkłem lub polietylenem. Gdy tylko pojawią się pierwsze pędy, schronienie jest usuwane. Ponadto utrzymywana jest optymalna temperatura powietrza, która będzie jak najbardziej komfortowa do lądowania - dwadzieścia dwadzieścia cztery stopnie, a nie wyższa ani niższa.

Sadzonki sadzi się na początku kwietnia, ponieważ chmiel wykazuje szybkie tempo wzrostu. Sadzonki bardzo szybko przystosowują się, stają się silne, a pod koniec maja chmiel można sadzić na otwartym terenie. Doświadczeni ogrodnicy dzielą się ciekawymi spostrzeżeniami. Na przykład, jeśli chmiel sadzi się na obszarach o wilgotnym klimacie, nasiona wysiewa się tam bezpośrednio do otwartego gruntu. Wyniki są tutaj dokładnie takie same jak przy uprawie sadzonek do sadzenia chmielu. Ale ogólnie najwygodniej jest uprawiać chmiel z sadzonek lub za pomocą sadzonek. W takim przypadku materiał ogrodowy będzie już gotowy i wystarczy wysłać go na otwarty teren i poświęcić mu wystarczająco dużo uwagi i uwagi, aby się zaadaptował i wykazywał doskonałe wyniki wzrostu i rozwoju.