Jak zawiązać jabłoń

Każdy ogrodnik, niezależnie od tego, czy jest profesjonalistą, czy początkującym, staje przed koniecznością związania wielu drzew. A jabłoń nie jest wyjątkiem od tych drzew. Każda jabłoń dowolnej odmiany musi być związana, ponieważ w ciągu pierwszych 1-2,5 roku życia drzewa te po prostu nie mają wystarczająco rozwiniętego i silnego systemu korzeniowego. Każdy silny wiatr może z łatwością zdmuchnąć biedne drzewo.

Dlatego zanim Twoje drzewo będzie w pełni samowystarczalne, Twoim obowiązkiem jako starannego ogrodnika jest zabezpieczenie go podwiązką. Stopniowo rozwijając mocny, głęboki system korzeniowy, jabłoń straci potrzebę podwiązki, jednak gdyby mogła, to na pewno podziękuje za troskę.

Średnio jabłonie potrzebują podwiązki przez trzy lata. Jedynym wyjątkiem są ogrody kratowe, w których podwiązki w ogóle nie są usuwane.

Jak zawiązać jabłoń jabłkami?

Wydawałoby się, że jabłoń obciążona dużą ilością dojrzałych, ciężkich owoców z pewnością potrzebuje podwiązki. Jednak wcale tak nie jest. Jabłonie gotowe do zbioru, wręcz przeciwnie, dzięki temu zwiększają swoją wagę i są jeszcze mocniej osadzone w ziemi. Być może jedyną rzeczą, która zagraża przeciążeniu jabłek na młodym drzewie, jest łamanie gałęzi. Problemu tego można jednak łatwo uniknąć, stosując zwykłe rozlewiska.

Wielu ogrodników woli jednak specjalnie skonstruowane konstrukcje od rekwizytów, które są potrzebne do równomiernego rozłożenia masy owoców na drzewie. Jednak znacznie częściej stosuje się właściwe przycinanie drzewa, które również utrzymuje równowagę i nie pozwala na większe obciążenie poszczególnych gałęzi jabłoni niż inne.

Jeśli jednak nadal musisz związać załadowaną jabłoń, postępuj zgodnie z poniższymi instrukcjami:

1) Przede wszystkim upewnij się, że będziesz używać wyjątkowo miękkiej podwiązki.

2) Lepiej nie wiązać mocno gałęzi. To je osłabi i zwiększy prawdopodobieństwo ich złamania.

3) Taką podwiązkę robi się jak najwcześniej, najlepiej gdy jabłka są jeszcze małe i nie ma ryzyka, że ​​zrzucisz je z drzewa lub przypadkowo złamiesz gałąź.

Czy muszę związać sadzonki?

Zanim przywiążesz swoją jabłoń, musisz zrozumieć, dlaczego w ogóle tak się dzieje. W końcu nie na darmo ludzie wiążą swoje drzewa, prawda?

W końcu, zanim ludzie udomowili jabłonie i wymyślili wszelkiego rodzaju sposoby ochrony tych delikatnych drzew przed zmiennymi losami, sami rosli wybitnie na wolności i nie potrzebowali podwiązki. Poza tym nawet dzikie drzewa dają całkiem dobre plony. Czy podwiązka nie jest tak potrzebna?

Bez względu na to, jak mogłoby się wydawać, że wiązanie młodych drzewek jest czynnością zbędną, nie należy jej unikać, ponieważ jeśli zrezygnujesz z podwiązki, stracisz mnóstwo możliwości, jakie oferuje ta procedura, a mianowicie:

1) Zwiększ odporność drzewa na wiatr. Podwiązka pełni rolę swoistej kotwicy, która zapobiega zdmuchnięciu drzewa przez silne podmuchy.

2) Ponadto, nawet jeśli Twoja jabłoń nie zostanie wyrwana, wiatr może nią mocno wstrząsnąć. Zwłaszcza jeśli drzewo jest wysokie i zostało przesadzone z ogromną bryłą korzeni.

3) Najbardziej delikatną częścią jabłoni jest jej korona. Czasami dla młodych pni okazuje się to bardzo trudne i po prostu nie mogą tego wytrzymać. Aby zapewnić stabilność takim młodym jabłoniom, wykonuje się podwiązkę.

4) Przy wszelkiego rodzaju uszkodzeniach korzeni podwiązka jabłoni jest jedynym sposobem, aby zapobiec upadkowi lub poluzowaniu się drzewa.

Ważny!

Podwiązka, bez względu na to, jak bardzo jest przydatna, nie jest najbezpieczniejszym procesem, ponieważ niedoświadczony ogrodnik, wiążąc swoją jabłoń, może jej tylko zaszkodzić, czego w żadnym wypadku nie chcemy. Aby uniknąć takich incydentów, należy uważnie przestrzegać wszystkich poniższych instrukcji.

1) Lina otaczająca jabłoń może spowodować poważne uszkodzenie kory. Ze względu na ciągłe kołysanie się rośliny będzie ją pocierać, co ostatecznie doprowadzi do złuszczania się i ryzyka zakażenia wszelkiego rodzaju pasożytami.

2) Z powodu tej samej liny pień może się niepoprawnie wyginać, co potencjalnie może prowadzić do jego nieprawidłowego rozwoju i skrzywienia, co w przyszłości przysporzy wiele kłopotów.

3) Również wiązanie tułowia jest niebezpieczne, ponieważ można go tak mocno zacisnąć, że w okolicy podwiązki stanie się znacznie bardziej kruchy. Jest to również obarczone poważnymi konsekwencjami.

4) Nadmierna odporność na podmuchy wiatru również nie pomoże drzewu. Zawsze trzeba trzymać się złotego środka i utrzymywać drzewo w warunkach jak najbardziej zbliżonych do naturalnych.

5) Z podwiązką należy obchodzić się bardzo ostrożnie i ostrożnie: w razie potrzeby zdjąć i założyć z powrotem. Niedoświadczeni ogrodnicy często tego nie rozumieją, co prowadzi do mniejszej przeżywalności roślin.

6) Jeśli wzrost drzewa, wysokość palików i inne czynniki zostaną błędnie obliczone, jabłoń może gorzej owocować i ogólnie być mniej zdrowa. Jednak wiąże się to również z doświadczeniem.

"Jak możesz zdobyć to doświadczenie tak szybko, jak to możliwe?" - ty pytasz…

5 sposobów na wiązanie jabłoni

Jak już wspomniano, pomimo wszystkich niedociągnięć podwiązki, Czy to jest to konieczne. Drzewa, które nie są przywiązane, nie są w stanie stać prosto, co ostatecznie prowadzi do niewłaściwego wzrostu i mniejszej produktywności. Ich system korzeniowy może i powinien być wspomagany, jednak liczne operacje podwiązki mają swoje własne nie mniej liczne zasady, które każdy ogrodnik musi znać.

Ponadto podwiązka jest po prostu konieczna, jeśli górna część jabłoni jest znacznie większa i masywniejsza niż dolna. Jabłonie z takimi cechami po prostu nie są w stanie utrzymać się na „nogach”.

Należy jednak ostrzec przed rozpoczęciem nauki metod jabłoni do podwiązki: żadna z nich nie powinna być stosowana, chyba że jest to absolutnie konieczne. Wiesz już, do czego może prowadzić niewłaściwa podwiązka i doskonale rozumiesz, dlaczego do tego procesu należy podchodzić ostrożnie.

Podwiązka stawki

Istnieje niezliczona ilość czynników, które wpływają na to, z iloma palikami zostanie przywiązany kiełek jabłka: odmiana kiełków, ich wysokość, grubość, cechy systemu korzeniowego, region wybrany do uprawy i tak dalej. Możesz powiązać go z jedną lub trzema stawkami, a tylko doświadczenie pozwoli ci dokładnie określić w każdej konkretnej sytuacji, ile.

Najczęściej do najzwyklejszego, nieklasyfikowanego kiełka jabłoni przywiązuje się tylko jeden kołek, jednak pod warunkiem, że nie ma on żadnych wad rozwojowych.

Kiedy sadzisz sadzonkę, której korzenie są nagie, pojedynczy kołek jest wbijany w samo dno dołu do sadzenia. Na północnych szerokościach geograficznych jest napędzany od strony wschodu słońca. Jednak w przypadku, gdy uprawiasz dół na południowych szerokościach geograficznych, kołek jest wbijany od strony zachodniej.

Najczęściej kołek jest wbijany przed sadzeniem samej sadzonki. Zwłaszcza jeśli sadzonka zostanie posadzona na żyznym kopcu gleby. Jeśli jednak sadzonka ma już na korzeniach grudkę żyznej gleby, kołek wbija się dopiero po posadzeniu. Jednak w obu przypadkach głębokość kołka należy obliczyć tak, aby jego wysokość nad poziomem gleby była równa połowie wysokości pędu.

Ponadto kołek należy dość dokładnie wbić w ziemię. Nawet obiema rękami wysunięcie go nie powinno być takie łatwe. Szacowana głębokość powinna wynosić około 18-30 centymetrów.

Przede wszystkim należy przywiązać kołek do pnia metodą pływającej ósemki. Jakiś czas po posadzeniu (konieczne jest odczekanie, aby grunt wokół kołka i sama sadzonka były wystarczająco zagęszczone) będzie można mocniej zawiązać sęki. Jednak nie warto też przesadzać. Wszelkie poszukiwania są obarczone konsekwencjami.

Najlepszym wyborem dla materiału cola jest fajka wodna. Może to być zarówno plastik, jak i metal. Świetnie sprawdzą się również rury zbrojone tworzywem sztucznym.

Ponadto miejsce opatrunku należy czymś naprawić. Jest to konieczne, aby pewnego ranka nie znaleźć rozwiązanego węzła, a drzewo ścięte. Jako materiał mocujący najlepiej nadaje się dętka rowerowa lub taśma klejąca.

Należy również chronić bagażnik. Jak już napisano w tym artykule, lina szybko strzępi korę drzewa, pozostawiając na niej bolesny ślad. Aby tego uniknąć, należy zastosować na drzewie warstwę ochronną, którą jest dobra tkanina drenażowa lub guma.

Jeśli potrzebujesz zrobić awaryjną podwiązkę lub po prostu nie masz ochoty za bardzo się wysilać, możesz użyć zwykłego elementu wzmacniającego jako kołka i gumki jako materiału na podwiązkę. Nie trzeba być zbyt gorliwym: może to prowadzić do przekręcenia i wielu negatywnych konsekwencji, o których już pisaliśmy.

Podwiązka między dwoma kijami

Jeśli bardzo cenisz sobie drzewo, które przywiązujesz, ale warunki do jego wzrostu nie są zbyt sprzyjające, każdy ogrodnik poradzi Ci skorzystać z metody podwiązki, która odbywa się za pomocą dwóch kijów wbijanych prostopadle do podłoża.

Przede wszystkim będziesz musiał wybrać materiał, z którego zostaną wykonane Twoje kołki do pończoch. Znalezienie takiego materiału jest dość łatwe: rury metalowo-plastikowe i inne, a także różne rodzaje trwałego drewna są idealnymi kandydatami.

Stawka powinna być dość wysoka, ale nie powinieneś też przesadzać. Wystarczy półtora metra wysokości, ale wielu ogrodników woli brać udziały z marginesem. Na jednym z końców palików trzeba oczywiście zrobić punkt, dzięki któremu paliki łatwo wbiją się w ziemię i nie spocą.

Bardzo ważne jest również ustalenie, gdzie w bieżącym sezonie wieją przeważające wiatry. Bezpośrednio określą kierunek Twoich stawek. Jeśli wiatr wieje na wschód, jeden z twoich kołków również powinien być skierowany na północ. Drugi odpowiednio będzie skierowany na południe. Ma to na celu zapobieżenie zdmuchnięciu przez wiatr struktury przypominającej żagiel podwiązki.

Po wszystkich przygotowaniach czas wbić kołki w ziemię. Odbywa się to w taki sposób, aby miały tę samą wysokość względem siebie. Potem nadszedł czas na przygotowanie materiału do pończoch. Jako że użyjemy specjalnego drutu o potrójnym przekroju. Zapewni wytrzymałość strukturalną. Długość odcinków drutu powyżej półtora metra byłaby po prostu niepotrzebna.

Następnie należy zadbać o to, aby drut nie uszkadzał kory drzewa i nie zakłócał jego stabilnego rozwoju. Do tego potrzebujemy gumy lub specjalnej powłoki rolniczej. Możesz również użyć kawałków starego węża ogrodowego przeciętego wzdłuż na dwie połowy, aby owinąć się wokół pnia. Powinieneś otrzymać figury przypominające długie półksiężyce.

Teraz, gdy wszystko jest gotowe, możesz przystąpić do samej podwiązki. Aby to zrobić, musisz najpierw owinąć końce drutu wokół zabezpieczenia, które przymocowaliśmy do młodej sadzonki jabłoni.Następnie przywiązujemy do palików wystające w obie strony końce drutu.

Korzystając z tej metody, całkiem możliwe jest mocniejsze dokręcenie przewodów, ponieważ kołki nie są bezpośrednio połączone z bagażnikiem. Po dokręceniu nadmiar można odciąć.

W zasadzie operację tę można przeprowadzić z dowolną liczbą palików. Jednak nawet w najbardziej zaniedbanym przypadku trzy to za dużo. Pomyśl więc siedem razy, zanim przywiążesz drzewo dodatkowym kołkiem.

Rada

Proces ochrony i wiązania drzewa jest całkiem możliwy do połączenia. Aby to zrobić, wystarczy wsunąć drut do starego gumowego węża, który pasuje do średnicy. Izolowany w ten sposób drut nie zaszkodzi drzewu, ale będzie równie skuteczny podczas wiązania.

Jak zawiązać ósemkę?

Wspomnieliśmy już o metodzie przywiązywania kufra do stosu, który nazywa się ósemką, ale nie omawialiśmy dokładnie, jak to się robi. A tak przy okazji, wiązanie to nie jedyny obszar ogrodnictwa, w którym się go stosuje.

Osiem jest najodpowiedniejszą metodą wiązania, ponieważ nie wymaga zbytniego zaciskania węzła i pozwala jak najdokładniej przywiązać pień do palika, nie uszkadzając przy tym rośliny.

Każda tkanina, którą znajdziesz w swoim gospodarstwie domowym, nadaje się jako materiał: sznurek, myjka, zwykłe liny i szmaty - wszystko to idealnie nadaje się do wiązania ósemką.

To właśnie te rodzaje tkanin nam odpowiadają, ponieważ zadaniem każdego ogrodnika podczas wiązania nie jest ściskanie kołka i łodygi, którą jest mocz, ale ostrożne ich łączenie po raz pierwszy. Pozwoli to kiełkowi jabłoni rosnąć pionowo w górę bez szkody dla siebie.

Jeden koniec wybranego materiału jest przymocowany do kołka. Jednak nie schludny i delikatny, ale wytrzymały i mocniejszy. Mamy teraz wierzchowca.

Drugim krokiem jest owinięcie materiału wokół pnia jabłoni. Odbywa się to tak mocno, że możesz poczuć lekkie napięcie między kołkiem a lufą, ale nic więcej. Po zrobieniu pierwszego „pierścienia” z ośmiu możesz przejść do ostatniego etapu.

Aby to zrobić, ponownie owijamy sznurek wokół kołka. Tym razem zawiązujemy go tak mocno i mocno jak w pierwszym. W rezultacie powinieneś otrzymać strukturę, która naprawdę przypomina coś w rodzaju ósemki. Będzie Ci służył po raz pierwszy, po czym będzie można zdjąć ósemkę i wykonać prawdziwą, poważną podwiązkę.

Ważny!

Nie na próżno zwracaliśmy uwagę na to, że materiały tkane najlepiej wybierać z materiałów. Surowo zabrania się używania przewodów i przewodów. Drzewo w tym okresie jest jeszcze tak młode, że po prostu nie może wytrzymać wgryzania się w nie drutu, a kora prawdopodobnie pęknie. Zlituj się nad swoją jabłonią i użyj zwykłej szmatki.

Podwiązka do kraty

Podwiązka do kraty jest jedną z najbardziej niezawodnych metod podwiązki istniejących obecnie. Trudno sobie wyobrazić, żeby ktokolwiek mógł to obejść. Tak związana jabłoń nie boi się ani wiatru, ani ciężaru owocu, jednak aby zmieściła się na kratce, musi być całkowicie miniaturowa.

Tym razem potrzebujemy naprawdę mocnego materiału do pończoch: takiego jak np. sznurek, nić polimerowa czy guma. Możesz nawet użyć zwykłej taśmy biurowej, ale oczywiście najlepsze są specjalne plastikowe zapięcia do wspinaczki na winogrona.

Roślina na kratce powinna czuć się komfortowo, jakby leżała na łóżku. Dlatego musisz uważnie monitorować, czy na każdym nowym poziomie sieci znajduje się nowa gałąź.

Pozycja gałęzi może być całkowicie pozioma lub lekko pochylona (pod kątem 45 stopni). Nie należy jednak umieszczać absolutnie pionowych gałęzi jabłoni.

Cewki jabłek wyhodowane pod zbyt wysokim kątem nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale też produkują znacznie mniej owoców i wykazują znacznie niższy wskaźnik przeżywalności.

Absolutnie każda gałąź w każdym punkcie powinna wisieć równie mocno. Dlatego konieczne jest jak najściślejsze związanie gałęzi (oczywiście bez ich uszkadzania)

Jeśli kiełek jabłoni ma już stare gałęzie, które również należy naprawić, odbywa się to za pomocą gęstego materiału, który ściśle wiąże drzewo z siatką kratową. Dzięki temu materiałowi stare gałęzie na pewno nie zostaną uszkodzone przez silny podmuch wiatru.

Młode gałęzie, które z czasem również będą rosły, również trzeba przywiązać do kraty.

Najczęściej ogrodnicy zaczynają podwiązkę po kwitnieniu (aby nie zaszkodzić przyszłym owocom)

Również krawat do pończoch można wykonać po raz drugi, ale po tym, jak owoce osiągną wielkość orzecha włoskiego.

Za trzecim razem, jeśli gałęzie urosły tak silnie, można je podwiązać dopiero na początku aktywnego opadania liści.

Rada

W żadnym wypadku nie należy brać kilku gałęzi w naręcz i wiązać je wszystkie razem. Może to zaszkodzić roślinie i negatywnie wpłynąć na jej wydajność. Ponadto gałęzie zebrane w pęczek znacznie gorzej zbierają światło słoneczne.

Podwiązka ze zszywkami

Zszywka jest niezwykle sztywna i sprężysta, więc możesz rozsądnie pomyśleć, że jest to najgorsze narzędzie do wiązania młodej jabłoni. Nie jest to jednak do końca prawda. W wielu krajach działają już specjalne zszywki ogrodowe, które minimalnie szkodzą roślinie i sprawiają, że obsługa jest tak wygodna dla ogrodnika, jak to tylko możliwe.

Jednak ta technika nie została jeszcze wystarczająco zbadana, więc nie radzimy próbować jej na własne ryzyko i ryzyko. Wraz z dobrym wynikiem możesz zdobyć zniszczone drzewo.

Jeśli nie boisz się eksperymentów i jesteś gotowy wydać na nie drzewko lub dwa - masz rację. Jednak tym, którzy chcą uprawiać swoje drzewo bez ryzyka, radzimy skorzystać z metod sprawdzonych przez dziesiątki pokoleń doświadczonych ogrodników.

Wniosek

Podwiązka jest integralną częścią procesu wzrostu każdego drzewa. Jeśli to zaniedbujesz, naprawdę powinieneś rozważyć zrobienie pierwszego kroku i uratowanie potencjalnego plonu, który możesz stracić, nie wykonując tak prostej, nie wymagającej tytanicznej pracy.

.