Kleyer

Clayer: opis rośliny

Japońska glinka: zdjęcie

Kleyera (Cleyera) to wiecznie zielona roślina, która rośnie dziko w Ameryce Środkowej i Azji Wschodniej. Istnieje około 18 rodzajów kleju, które tworzą osobny rodzaj wiecznie zielonych – zarówno drzew, jak i krzewów. Do uprawy w domu odpowiednie są kleje o niskim krzewie, które charakteryzują się obecnością gładkiej kory i gęstej korony o zaokrąglonych kształtach.

Ciemnozielone liście japońskiego kleju reprezentują liście lancetowate o długości od 7 do 10 cm, umieszczone na zwartych ogonkach liściowych. Młode liście mają kolor czerwony. Istnieją również różnorodne odmiany: na krawędziach ich blaszek liściowych są pomalowane na biało lub różowo. Okres kwitnienia kleju zależy od jego odmiany: gatunki o zielonych liściach kwitną corocznie późną wiosną lub wczesnym latem, barwne okazy kwitną raz na kilka lat. Podczas kwitnienia pojawiają się kwiaty średniej wielkości, składające się z 5 pachnących zaokrąglonych płatków, pomalowanych na kremowe odcienie. Pod koniec okresu kwitnienia roślina dojrzewa spektakularne jagody o kolorze czarnym, ciemnoczerwonym lub żółtym, wypełnione czarnymi nasionami.

Japoński klej nie może pochwalić się wysokim tempem wzrostu - w warunkach uprawy domowej rzadko rośnie powyżej 1 m. Jest to jedna z zalet tej rośliny: przez długi czas zachowuje zwarty kształt i nie wymaga częstego przycinania. Każdej wiosny zaleca się przecinanie najdłuższych pędów i pędów na pół, aby roślina mogła się rozgałęzić i uformować koronę. Wszystkie cięcia należy wykonywać pod kątem. Ponadto nie będzie zbyteczne regularne szczypanie wierzchołków pędów bieżącego roku, a także odcinanie suchych i uszkodzonych gałęzi oraz zwiędłych kwiatów.

Claster: opieka

Glinka japońska: zdjęcie

Mieszkaniec południowych szerokości geograficznych japoński klej wymaga pewnych warunków przetrzymywania, jak najbliżej swojego naturalnego środowiska.

Temperatura powietrza

W okresie wiosenno-letnim klej będzie dobrze się czuł w normalnej temperaturze pokojowej. Wraz z nadejściem chłodów za optymalną temperaturę do jej uprawy uważa się od 10 do 13 stopni Celsjusza. Unikaj opuszczania kolumny termometru poniżej 7 stopni.

Tryb oświetlenia

Pomimo tego, że klej z powodzeniem zakorzenia się w półcieniu, najlepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie go w dobrze oświetlonym miejscu, zamkniętym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych w ciągu dnia.

Wymagania dotyczące składu gleby

Przede wszystkim ważne jest, aby zadbać o drenaż gleby – klej nie toleruje dobrze stojącej wilgoci w glebie. Najlepszym wyborem do uprawy tej rośliny będzie gleba kwaśna, której podstawą jest torf i próchnica liści. Należy unikać gleb alkalicznych, ponieważ w tym przypadku liście kleju szybko stracą bogatą zieloną barwę i żółkną.

Zapłodnienie

W okresie wegetacji klej należy podawać płynnym nawozem złożonym w odstępach 14 dni.

Nawilżanie powietrza

Ponieważ naturalne środowisko wzrostu kleju charakteryzuje się wysokim stopniem wilgotności powietrza, w domu konieczne jest osiągnięcie maksymalnego podobieństwa wskaźników wilgotności. W tym celu można skorzystać z parownika pokojowego, a także postawić doniczkę na tacy wypełnionej mokrymi kamykami. Jednocześnie nie zapominaj o regularnej wentylacji pomieszczenia, w którym znajduje się klej – ważne jest, aby uniknąć zastoju wilgoci. Jednocześnie roślinę należy chronić przed przeciągami.

Tryb nawadniania

Na początku młody klej wymaga regularnej i obfitej wilgotności gleby. Wraz z wiekiem zmniejsza się potrzeba częstego podlewania, dojrzałe rośliny z powodzeniem tolerują krótkotrwałą suszę. W okresie wegetacji podlewanie powinno być obfite - konieczne jest całkowite zwilżenie ziemnej śpiączki. Pomiędzy podlewaniami powinna wyschnąć wierzchnia warstwa gleby o grubości około 1 cm. Gdy roślina jest w spoczynku, przerwa między podlewaniem powinna być dłuższa - do wyschnięcia 1/3 mieszanki glebowej. Klej należy podlewać dobrze osiadłą wodą o temperaturze pokojowej lub wodą deszczową lub butelkowaną.

Zalecenia transplantacyjne

Częste przeszczepy są przeciwwskazane w kleju - tę procedurę należy stosować tylko wtedy, gdy roślina staje się ciasna w poprzedniej doniczce. Wiosna uważana jest za najlepszy czas na przesadzanie.

Reprodukcja Clay'a

Glinka japońska: zdjęcie

Najlepszym sposobem rozmnażania kleju są sadzonki. Wiosną z krzaka wycina się sadzonki o długości od 7 do 10 cm, usuwa się dolną parę liści, a same umieszcza się w proszku, który stymuluje wzrost korzeni. Pojemnik z sadzonkami należy przykryć szklanym lub plastikowym wieczkiem i umieścić w pomieszczeniu, w którym będzie utrzymywana stała temperatura 21 stopni. Podłoże powinno zawierać mech torfowiec, torf i piasek. Rootowanie następuje za 1,5-2 miesiące.

Powszechne choroby i niebezpieczne szkodniki

Glinka japońska: zdjęcie

Choroby japońskiego kleju wiążą się z naruszeniem zasad opieki nad rośliną. Brak wilgotności powietrza może spowodować odpadanie liści z krzaka. Ze względu na suchość gleby łodygi kleju zaczynają się odsłaniać w dolnej części.

Wśród szkodliwych owadów przędziorki i mszyce są niebezpieczne dla kleju. Możesz się ich pozbyć za pomocą preparatów owadobójczych.