Powojnik Niebieskie Światło

Roślina Clematis należy do rodziny jaskierów i ma około trzystu odmian. Roślina wzięła swoją oficjalną nazwę z języka greckiego (od greckiego „klema” – roślina pnąca). A wśród ludzi roślina ta znana jest pod takimi nazwami jak Lozinka, Warthog lub Loki Dziadka, ale najczęściej spotyka się nazwę Lomonos.
Clematis Blue Light ma duże kwiatostany, które mogą zachwycić ogrodników nie tylko na kwietniku na świeżym powietrzu, ale także w domu w doniczce na parapecie. Mając szereg cech, takich jak bezpretensjonalna pielęgnacja, odporność na różne choroby, aktywne i jasne kwitnienie dwa razy w roku, roślina przyciąga uwagę ogrodników.

Opis Clematis Blue Light

Nazwę tej odmiany nadano od koloru kwiatów, które mają głównie niebiesko-niebieską paletę (z angielskiego „niebieskie światło” - kolor niebieski). Roślina ta idealnie nadaje się jako naturalna dekoracja do zabudowań ogrodowych - altan, filarów, kratek oraz małej architektury ogrodu. Na którym rośnie liana, używając ogonków liściowych jako spinaczy do bielizny do podpór. Roślina dobrze rośnie na naturalnych podporach - drzewach, krzewach, zarówno liściastych jak i iglastych. W takich przypadkach uzyskuje się doskonałą kombinację kolorów liści lub igieł z kwiatostanami powojników. Oprócz estetycznej funkcji dekoracji ogrodu lub domu, kwiaty powojników tej odmiany są wykorzystywane we florystyce przy komponowaniu kompozycji bukietowych.

Blue Light Clematis to wczesna wieloletnia winorośl, która może dorastać do dwóch metrów długości. Ta odmiana uwielbia miejsca słoneczne i półcienne, bezwietrzne, w których prawie całkowicie nie będzie przeciągów, jest bezpretensjonalna dla gleby, ale nie lubi dużej i częstej stagnacji wody. Czasami wymagane jest przycinanie, aby uzyskać określony estetyczny kształt.

Roślina kwitnie kilka razy w roku przez krótki czas późną wiosną - wczesną jesienią, kwiatostany na starej (zeszłorocznej) winorośli, a od połowy lata do połowy jesieni kwiatostany na nowo powstałych pędach.

Kwiaty są duże, kwiatostan ma średnicę 10-15 cm, kwiatostany nie mają prostego kształtu, pośrodku płatki są złożone w gęsty pierścień, wokół którego znajdują się pozostałe płatki kwiatostanu i są otwarte, ponieważ były na osobnych poziomach. Z wyglądu kwiaty wyglądają na lekkie i nieważkie.
Kwiaty drugiej fali kwitnienia są nieco mniejsze, co można wytłumaczyć faktem, że kwiatostany kwitną na młodych pędach podczas drugiej fali.

Zasady sadzenia i pielęgnacji

Pomimo tego, że Clematis Blue Light jest niewymagającą i bezpretensjonalną rośliną, ma również swoje małe preferencje.

Gleba. Najbardziej odpowiednią glebą dla tej rośliny będzie najczęstsza gleba - luźne, żyzne typy gleb gliniastych, o dobrej nośności. W glebach ciężkich, słonych, kwaśnych i innych, które zawierają dużą zawartość jednej lub kilku substancji, roślina będzie twarda lub może w ogóle nie zapuścić korzeni.

Sadząc sadzonkę na otwartym terenie, należy monitorować wskaźniki temperatury, aby system korzeniowy młodej rośliny nie przegrzał się. Jeśli temperatura powietrza jest zbyt wysoka, to dla bezpiecznej młodej rośliny konieczne jest przykrycie gleby ściółką, pomoże to również zatrzymać wilgoć w ziemi. W przypadku dorosłej rośliny takie dodatkowe wysiłki nie są konieczne. Dla niego ważniejsze będzie rzadkie, ale obfite podlewanie.

Jeśli jednak ziemia na twojej działce w ogóle nie nadaje się do uprawy powojników, możesz samodzielnie przygotować odpowiednią glebę. Przepis to prosta ziemia, obornik, piasek w proporcji 3-1-1.

Zasady lądowania

Podczas przesadzania sadzonek na otwarty teren należy wziąć pod uwagę szereg zasad, aby roślina nie umarła. Po pierwsze jest to głębokość sadzenia, roślinę należy sadzić na głębokość 10 cm, wtedy roślina bez problemu zniesie zimowe mrozy. Po drugie, na dno dołka należy wsypać mieszankę piasku, próchnicy, popiołu i nawozu, uformować mały kopiec wewnątrz dołu i posadzić roślinę na środku tego kopca, rozprowadzając korzenie wzdłuż zboczy kopiec. Jeśli podczas przesadzania zauważysz, że korzenie sadzonek wyschły, powinieneś umieścić takie sadzonki w zwykłej wodzie lub w wodzie z dodatkiem substancji stymulujących wzrost przez kilka godzin i dopiero potem powinny być posadzone w ziemi. Po trzecie, pod koniec procesu przesadzania roślinę należy bardzo dobrze podlać, a glebę wokół łodygi posypać ściółką.

Wskazane jest, aby natychmiast, przesadzając sadzonkę powojników do stałego miejsca wzrostu, założyć w jej pobliżu podporę, wzdłuż której roślina będzie się zwijać i rosła w przyszłości. Co ważne, jeśli sadzisz lub montujesz podporę przy ścianie jakiejkolwiek oficyny w ogrodzie, należy zachować odstęp między nimi, aby obfita ilość wody deszczowej nie wpłynęła negatywnie na żywotność rośliny.
Często, aby stworzyć półcień dla młodej rośliny powojnika, ogrodnicy sadzą obok niej rośliny o płytkim systemie korzeniowym, takie jak nagietek, irys, floks czy nagietki.

Dalsza pielęgnacja rośliny jest prosta - podlewanie, spulchnianie ziemi, usuwanie chwastów, nawożenie nawozami.

Podlewanie rośliny

Ma też swoje osobliwości. Na przykład najczęstszym błędem popełnianym przez ogrodników jest częste podlewanie w środku krzewu powojników, z którego jest najmniej zadowolony. Ponieważ prowadzi to do zgnilizny szyjki korzeniowej i podstawy krzewu. Roślina nie wymaga podlewania powierzchniowego ze względu na głęboko zakorzeniony system rośliny. dlatego roślina praktycznie nie zużywa wody z powierzchni ziemi, co prowadzi do dużej akumulacji wody i stworzenia optymalnego środowiska do gnicia.

Powojniki należy podlewać rzadko, mniej więcej raz na 3 dni i obficie, do trzech wiader wody na dorosły krzew. Ponadto konieczne jest wykonanie zagłębienia w ziemi w odległości 25-35 cm od łodygi rośliny, aby woda nie rozlewała się po powierzchni ziemi.

Doświadczeni ogrodnicy wymyślili oryginalne sposoby podlewania rośliny. Aby woda dotarła do korzeni i nie pozostawała na powierzchni ziemi, ogrodnicy, sadząc lub przesadzając roślinę w odległości 25-30 cm od łodygi, kopią plastikowe rury lub wierzchołki plastikowych butelek, do którego woda wlewa się później podczas nawadniania. W ten nietrudny sposób można dokładnie dostarczyć wodę do korzeni powojników.

Po każdym podlewaniu lub ulewnym deszczu gleba w roślinie musi zostać poluzowana. Pomoże to nie tylko uniknąć przegrzania systemu korzeniowego roślin, ale także wysuszenia i wietrzenia gleby.
Clematis jako ściółkę preferuje torf z na wpół zgniłym kompostem. Dobrze zatrzymuje wodę, jest dodatkowym pokarmem i pomoże zachować system korzeniowy zimą.

Karmienie roślin

Ponieważ powojniki kwitną dwa razy w roku, roślina ta potrzebuje dużo siły, aby przez cały okres kwitnienia cieszyła się dużymi i jasnymi kwiatostanami. Aby to zrobić, należy ją karmić co najmniej kilka razy w miesiącu, jeśli odmiana jest wielkokwiatowa, a kilka razy w sezonie dla odmian drobnokwiatowych.

Ważnymi pierwiastkami śladowymi w życiu powojników są potas, azot i fosfor. Nawozy zawierające te mikroelementy i konieczne jest dokarmianie rośliny około 3-4 litrów na każde pocięcie rośliny.

Dlaczego brak tych pierwiastków śladowych w życiu powojników jest straszny? Azot sprzyja rozwojowi nowych pędów, przy jego braku młode pędy rosną powoli i generalnie są raczej krótkie, nowe liście również rosną raczej małe, a stare zaczyna żółknąć, tworzą się też małe kwiatostany o wyblakłej gamie kolorów.Aby wyeliminować brak azotu, możesz użyć specjalistycznych nawozów mineralnych, które zawierają azot, na przykład mocznik (do 20 g na 10 litrów wody) lub możesz użyć wielu środków ludowych. Jednym z nich jest hodowla odchodów zwierzęcych lub drobiowych w wodzie, w stosunku 1 do 10 w pierwszym przypadku i 1 do 5 w drugim.

W przypadku braku wystarczającej ilości fosforu następuje spowolnienie wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego oraz młodych pędów. Pożądane jest dodanie go do gleby na etapie sadzenia, na przykład za pomocą mączki kostnej lub ekstraktów z superfosfatu.

Przy braku potasu szypułki i szypułki zaczynają czernieć, kwiaty mają nienasycony kolor. A dzieje się tak, ponieważ ten pierwiastek śladowy bierze udział w procesie syntezy organicznej i ruchu wody w komórkach. Najczęściej azotan potasu służy do karmienia rośliny wiosną, a siarczan potasu do karmienia jesiennego, wystarczy 20-30 g na 10 litrów wody.

Jeśli liście zaczynają żółknąć, pojawia się kolor „mozaikowy”, ale żyły pozostają zielone, co oznacza, że ​​roślinie brakuje magnezu. Jeśli nawóz nie zostanie zastosowany na czas, liście zaczynają się plamić, a następnie zaczynają się zwijać i opadać. Aby tego uniknąć, roślina jest zasilana siarczanem magnezu.