Co zrobić z powojnikami na zimę

Powojniki to najbardziej poszukiwani przedstawiciele roślin lian w naszych ogrodach. Są w stanie ozdobić każdy nieestetyczny zakątek wyższego terytorium, można z nich formować żywopłoty i łuki. Pod względem przepychu i piękna kwitnienia powojniki nie ustępują nawet uznanym królowym ogrodu, pnącym różom. Jednak bardzo często hodowcy kwiatów odmawiają sobie przyjemności kontemplowania całego piękna tej rośliny z tego prostego powodu, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że cała praca zainwestowana w pielęgnację powojników nie zostanie uwieńczona sukcesem wraz z nadejściem okresu zimowego, które powojniki po prostu nie przetrwają. W tym artykule postaramy się rozwiać te obawy i powiemy Ci, jakie środki podjąć, aby ta piękna powojnik zimowała spokojnie w Twoim letnim domku, a w przyszłym roku znów cieszyła się gwałtowną grą kolorów.

Działania przygotowawcze

Główną trudnością w uprawie powojników jest to, że w większości naszego kraju (w tym w rejonach o klimacie umiarkowanym) powojniki nie mogą przetrwać zimy w ziemi bez specjalistycznego schronienia. Co więcej, różne rodzaje powojników wymagają różnych rodzajów schronienia.

Ale przygotowania do okresu uśpienia należy rozpocząć na długo przed nadejściem chłodów, a raczej pod koniec lata.

Co więc należy zrobić, aby Twoje wspaniałe zwierzaki mogły odpowiednio przygotować się do zimnej pory roku.

• Już pod koniec lata nie należy karmić roślin nawozami zawierającymi azot. Nawet jeśli powojniki nadal kwitną lub wcale nie zakwitły (dotyczy to również złożonych nawozów, które zawierają azot).
• Na samym początku jesieni rośliny potrzebują karmienia potasowo-fosforowego. To da roślinie więcej energii na dojrzewanie pędów, a także stworzy zapas siły na zimowanie.
• Nawet na miesiąc przed nadejściem pierwszych przymrozków (w skrajnych przypadkach 2-3 tygodnie), gdy temperatura powietrza spadnie poniżej +10 ° C, powojniki należy odciąć.

Ostatni punkt zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ schemat działań będzie inny dla określonego rodzaju powojników na okres zimowy.

Jesienne przycinanie powojników

W zależności od tego, które pędy powstają w powojnikach, zwyczajowo rozróżnia się trzy grupy przycinania roślin.

Pierwsza grupa obejmuje powojniki, które tworzą kwiaty na winorośli z poprzedniego roku. Do tej grupy należą powojniki wysokie, a także górskie, alpejskie, wielkokubkowe, złote odmiany. Ta grupa nie wymaga przycinania jesienią, przeprowadza się tylko przycinanie sanitarne w celu zapobiegania zgrubieniom i chorobom roślin.

Druga grupa to powojniki, które są w stanie kwitnąć dwa razy w sezonie. Takie powojniki obejmują przytłaczającą większość grup Lanuginoza, Patens na Florydzie. Te winorośle wymagają częściowego przycinania.

A trzecia grupa przycinania obejmuje powojniki, które kwitną wyłącznie na pędach bieżącego roku. To są powojniki tej grupy Zhakman, Viticella, Integrifolia. Potrzebują pełnego przycinania w oczekiwaniu na zimowy sen.

Należy uczciwie zauważyć, że czasami nie ma rozróżnienia między pierwszą a drugą grupą przycinania powojników. Wynika to z faktu, że po pierwsze w obu grupach występują odmiany stanowiące wyjątki od ogólnych zasad co do stopnia przycinania. Po drugie, powojniki kwitnące na pędach w ostatnim sezonie mogą również tworzyć kwiaty na winorośli w pierwszym roku życia, po przejściu przez okres ich rodzaju dojrzewania (pod koniec sezonu letniego). To kwitnienie nie jest tak obfite jak na starych pędach, ale nadal istnieje.

Jak przycinać powojniki na podstawie grupy przycinającej

Powtarzamy, że powojniki z pierwszej grupy przycinającej nie potrzebują jesienią przycinania pnączy, aby zachować pędy i pąki, które zakwitną w nadchodzącym sezonie. W przeciwnym razie możesz nie mieć szczęścia, aby zobaczyć kwitnące krzewy lub kwitnienie nie nastąpi we właściwym czasie i nie stanie się tak obfite, jak byś chciał.

Jednak dla przedstawicieli tej grupy nadal konieczne jest pewne skrócenie pędów, ale odbywa się to po zakończeniu okresu kwitnienia, a nie w przeddzień chłodów. Podczas tego przycinania odcina się te części winorośli, które już wydały kwiaty. Pobudzi to tworzenie dodatkowych pędów, na których pąki zakwitną ponownie latem przyszłego roku.

Powojniki drugiej grupy przycinającej (dwukrotne kwitnienie), zawsze popularne wśród hodowców kwiatów, przycina się zwykle na wysokości 1-1,5 m., pozostawiając 2/3 długości winorośli. Ale czasami można również znaleźć zalecenia dotyczące tak zwanej metody przycinania falowego, kiedy krzew przycina się po każdej fali o 1/3 wielkości winorośli.

Powojniki, które tworzą kwiaty na świeżych pędach, przycina się prawie na całej długości winorośli. Należy pamiętać, że powojniki z grup Viticell i Jacqueman są skrócone do pierwszego prawdziwego liścia, jedna para pąków pozostaje na winorośli. Jeśli chodzi o powojniki z grupy Integrifolia, Texas, sześciopłatkowe, proste i mandżurski, są skrócone do dwóch par pąków.

Na tej podstawie jest całkiem naturalne, że jeśli kupujesz powojniki do sadzenia w specjalistycznym sklepie, zdecydowanie powinieneś wyjaśnić, do której grupy powojników należy ten lub inny materiał do sadzenia. Jeszcze lepiej jest uzyskać jasne zalecenia dotyczące stopnia przycinania dla każdej odmiany, ponieważ jak już widać, istnieją pewne różnice nawet między przedstawicielami tej samej grupy.

Ale zdarzają się sytuacje, w których nie można ustalić przynależności odmianowej rośliny posadzonej na twoim obszarze. Wtedy najlepszym rozwiązaniem byłoby w ogóle nie przycinać powojników jesienią. Wraz z nadejściem wiosny zobaczysz, jaki jest stan pędów na twojej roślinie, czy widoczne są „świeże” winorośle z widocznymi żywymi pąkami, czy też wszystkie pędy są suche. Wtedy będzie można zdecydować o dalszym schemacie działania.

Inną popularną metodą przycinania powojników z pierwszej i drugiej grupy jest częściowe przycinanie przeciwstarzeniowe, nazywane również uniwersalnym. W trakcie jego realizacji przycina się pędy jeden po drugim do wysokości do 1,5 m, a drugie do jednej pary pąków, przy czym odbywa się to z całym krzewem.

Bez względu na to, do której grupy przycinającej należy powojnik, jesienią przeprowadzają zapobiegawcze czyszczenie buszu.

To znaczy:

• usuwanie suchych liści zarówno z samego buszu, jak i z terytorium buszu oraz ich dalsze niszczenie (spalanie);
• Usuwanie wysuszonych, chorych, osłabionych i zdeformowanych pędów;
• Wycinanie nadmiaru pędów w celu zapobieżenia zgrubieniu krzewu.

Profilaktyka chorób przed okresem odpoczynku zimowego

W ramach profilaktyki różnego rodzaju chorób jesienią, po pierwszych przymrozkach, ale jeszcze przed nadejściem stabilnych ujemnych temperatur (około października) wskazane jest potraktowanie terenu w okolicy biustu środkiem grzybobójczym rozwiązanie. Na przykład podkład stosuje się w ilości 20 g leku na 10 litrów wody, a następnie posypuje się ziemię popiołem. Te proste czynności pomogą uniknąć ryzyka rozprzestrzeniania się infekcji grzybiczych i znacznie ułatwią opieka dla powojników w przyszłości.

Kilka wskazówek dotyczących wyboru materiału do sadzenia

Obecnie na rynku istnieje ogromna liczba różnych odmian powojników. Różnią się w szczególności stopniem odporności na zamarzanie zimą oraz rodzajem schronienia, którego potrzebują, aby przetrwać mróz.

Kupując konkretną odmianę, powinieneś wyjaśnić, do jakiego rodzaju zimotrwałości należy ta roślina i jakiego rodzaju izolacji potrzebuje na zimę.

Ważny jest również warunek pozyskania materiału do sadzenia w regionie, w którym planowana jest uprawa rośliny. Stanie się to swoistą gwarancją dostosowania rośliny do warunków klimatycznych na danym terenie i bez problemu przejdzie proces adaptacji do nowego miejsca wzrostu.

Należy pamiętać, że im bardziej "wyhodowana" odmiana powojnika, tym jest bardziej kapryśna i mniej mrozoodporna. Gatunki powojników są najbardziej odporne na niskie temperatury, a odmiany odmianowe są mniej odporne. Ponadto stare odmiany z reguły są bardziej odporne na mróz niż nowe.

Na tych terytoriach naszej rozległej Ojczyzny, gdzie zimy są bardzo mroźne, najlepiej uprawiać powojniki wcześnie kwitnące, a do uprawy w regionach o klimacie umiarkowanym najlepiej nadają się powojniki z trzeciej grupy przycinającej: przedstawiciele Vititsella , grupa Zhakmana i Integrifolia. Odmiany o podwójnych kwiatach, lepiej nie sadzić. Oczywiście w przypadku zorganizowania optymalnych warunków i niezawodnego, suchego schronienia zimowego, bardziej „południowi” przedstawiciele tej winorośli będą mogli bezpiecznie rosnąć, ale wybierając takie odmiany, należy zwrócić uwagę na stopień aklimatyzacji rośliny.

Rodzaje zimowego schronienia dla powojników

Rodzaj zimowego schronienia dla powojników jest wprost proporcjonalny do rodzaju przycinania, do którego należą.

Tak więc w przypadku powojników z trzeciej grupy przycinającej nie jest wymagane specjalne schronienie, potrzebne jest tylko wysokie hilling. Podobnie nie jest potrzebne schronienie dla powojników gatunków.

W przypadku powojników z pierwszej i drugiej grupy przycinającej potrzebujesz pełnowartościowego suchego schronienia, podobnego do schronienia do pnących róż.

Docelowo schronienie dla powojników ma za zadanie nie tyle chronić korzenie roślin przed niskimi temperaturami, ile chronić je przed nadmierną wilgocią, podoprevaniem, wodą gruntową i roztopową, kondensacją i tworzeniem się lodu w wyniku częstych zmian dodatnich i ujemnych temperatury. Jeśli przez niedbalstwo wilgoć dostała się do korzeni i środka krzewienia, a następnie zamarzła, roślina jest prawdopodobnie skazana na śmierć. Potem dosłownie rozpada się od środka.

Konkretny czas, w którym należy pokryć powojniki, zależy od temperatury otoczenia. Procedury przygotowawcze do schronienia rozpoczynają się natychmiast po tym, jak nocna temperatura powietrza po raz pierwszy spadła poniżej 0 ° C. W tym momencie krzewy wyrastają na 10-15cm. Ponadto, gdy temperatura spada do około -5 ° C, a gleba zaczyna zamarzać, powojniki są całkowicie pokryte. W standardowych jesiennych warunkach pogodowych rośliny zaczynają pokrywać się najwcześniej w listopadzie. Należy pamiętać, że schronienie powojników powinno odbywać się wyłącznie przy suchej pogodzie.

Jeśli powojnikom zapewni się komfortowe, suche warunki zimowania, rośliny są w stanie przetrwać spadek temperatury do -45°C. A jeśli po okresie zimowym twoje rośliny nie wykazują oznak życia, nie spiesz się z ich wykopaniem. Zdarzają się przypadki, gdy uśpione pąki wegetatywne na powojnikach ożywają nawet lata po uszkodzeniu lub zamrożeniu.

Jak przygotować powojniki z trzeciej grupy przycinającej na zimę

Kilka słów o tym, że ta grupa powojników nie potrzebuje schronienia, ale potrzebuje hilling, zostało już powiedziane wcześniej. Porozmawiajmy teraz o tym, jak dokładnie należy wykonać ten hilling. Faktem jest, że powinno to być nie tylko hilling, jak dodawanie ziemi do ziemniaków, ale tworzenie z ziemi całej minipiramidy. Wysokość tej piramidy musi wynosić co najmniej 60cm.Dlatego na każdą roślinę wylewa się około 4 wiader ziemi ogrodowej lub torfu, zawsze suchych. W celu „zasypywania” można użyć humusu lub kompostu, ale najlepszą opcją byłaby dość luźna substancja, która jest najmniej podatna na podoprevat.

Wraz z nadejściem zimy na takim „ziemnym” schronie przy braku wystarczającej ilości pokrywy śnieżnej konieczne jest również dodanie dodatkowego śniegu. A jeśli zima okazała się całkowicie bezśnieżna, gałęzie iglaste również nadają się jako dodatkowa ochrona.

Jeśli wybrana przez Ciebie odmiana trzeciej grupy powojników ma niską mrozoodporność lub posadziłeś tylko w tym sezonie powojniki, możesz przykryć roślinę skrzynką, posypać liśćmi na wierzchu, a następnie owinąć folią, pokryciem dachowym lub inny podobny materiał. W ten sposób tworzysz suche schronienie wokół rośliny i zapewniasz jej niezawodne zimowanie.

Schronisko dla powojników pierwszej i drugiej grupy przycinającej

Aby zbudować niezawodne zimowe schronienie dla powojników, takich jak Patens, Florida i Lanugino, należy podjąć następujące kroki:

1. Roślinę zagęszcza się dodając suchą glebę (torf, próchnicę itp.). Podobnie jak dla powojników z trzeciej grupy przycinającej, budujemy wokół krzaka rodzaj piramidy.
2. Aby uniknąć uszkodzenia roślin przez gryzonie, ustaw pułapki na obwodzie krzewu
3. Rozciągamy się wokół suchej bazy dla schronienia. Odpowiednie są gałęzie iglaste lub inne, styropian, warstwa liści o grubości około 6 cm.
4. Liany są składane i umieszczane na przygotowanej podstawie.
5. Następnie na pnączach kładzie się drewniane arkusze lub pudła, odpowiednie są płotki z wierzby, maty z trzciny i trzciny.
6. Kolejna warstwa to izolacja, tworzona jest z włókniny, folii, pokrycia dachowego. Pamiętaj, aby pozostawić otwory wentylacyjne po bezpiecznym wzmocnieniu materiału.
7. Co więcej, śnieg będzie działał na ciebie jako dodatkowa osłona. A jeśli zima okaże się słaba na śniegu, będziesz musiał położyć na filmie więcej gałęzi iglastych lub innych, ziemi lub torfu.

Inna doskonale akceptowalna opcja zimowania dla powojników wygląda tak.

1. Winorośl jest owinięta włókniną
2. Podstawa wykonana jest z drewna lub gałęzi, na której kładzie się owinięte pnącza
3. Maty z trzciny, deski, łupki lub pokrycia dachowe są umieszczane na wierzchu winorośli
4. Na obwodzie krzaka umieszcza się pudełka lub wykonuje się ramkę, na której można umieścić materiał pokryciowy (na przykład ten sam materiał pokrycia dachowego)

Jeśli w środku zimy występują okresy długich temperatur ujemnych, schronienie powojników należy przewietrzyć.

Kiedy i jak schronić się na wiosnę?

Zaczynają pozbywać się powojników ze swoich „zimowych ubrań” po tym, jak odczyty temperatury powietrza w ciągu dnia staną się dodatnie, nawet jeśli w nocy nadal jest zimno. Po raz kolejny zastrzegamy, że głównym zagrożeniem dla powojników nie jest zamarzanie, ale szkodliwy wpływ wilgoci, dlatego ważne jest, aby w odpowiednim czasie zapewnić cyrkulację powietrza w korzeniach rośliny.

Otwierają schronienie etapami, dając roślinie możliwość spokojnej aklimatyzacji. Ten proces zwykle rozpoczyna się w kwietniu. Na początku otwory wentylacyjne są uwalniane, a gdy topnieje pokrywa śnieżna i nocne przymrozki przestają być silne, usuwa się folię i górną osłonę. Drewniane arkusze są usuwane po kolejnych 7 dniach. Oznacza to, że przeciętnej wiosny całkowite wypuszczenie powojników kończy się około maja.

Ziemna piramida w pobliżu buszu również nie jest natychmiast usuwana. Najpierw pozwól roślinie ponownie przyzwyczaić się do otwartego powietrza i światła słonecznego, następnie zasyp 2/3 ziemi, a resztę usuń po zniknięciu prawdopodobieństwa nawrotów przymrozków.