Kiedy zbierać rabarbar?

Z pewnością prawie każdy zna tę niezwykłą i ciekawą roślinę, która od dzieciństwa wygląda jak łopian z liśćmi. Ale to, co odróżnia rabarbar od dzikiego łopianu, to fakt, że rabarbar może być również zbierany do celów spożywczych. Główną różnicą i osobliwością tej rośliny jest jej zwykły wygląd i raczej przyjemny smak z kwaśnością. Technicznie rzecz biorąc, rabarbar jest uważany za warzywo, ale w kuchni jest używany jako owoc, służy do robienia ciast, dżemów i napojów.

Rabarbar to roślina wieloletnia. Syberia jest uważana za miejsce narodzin tej rośliny. Łodygi rabarbaru są jedyną dozwoloną częścią rośliny, a jej liście, które zawierają duże ilości kwasu szczawiowego, są uważane za trujące. Teraz w swoich ogrodach rolnicy i mieszkańcy lata coraz częściej zaczynają sadzić tę prostą roślinę i martwią się nie tylko o uprawę tej rośliny, ale także o zbiory. W końcu on, jak każda inna roślina, ma swoje własne cechy i zasady zbioru, nawet w celu spożycia jako żywność, a nawet w celu leczenia.

Jak prawidłowo zbierać rabarbar z łodygami

Zbieranie rabarbaru: zdjęcie

Rabarbar zaczyna wyrastać z gleby bliżej lata, a dokładniej w maju. W tej chwili pnie rośliny są dość delikatne i bardzo cienkie, wytrzymują tylko młode liście. Ogonki są dość długie i mają różową barwę. W tym czasie rabarbar powinien być krojony do użytku w kuchni. W tym okresie młode ogonki liściowe zawierają wiele przydatnych właściwości i pierwiastków śladowych, w tym kwasy organiczne. Co więcej, są wykorzystywane nie tylko do celów spożywczych, ale także leczniczych.

Jeśli weźmiemy pod uwagę to w zastosowaniach kulinarnych, młode pnie są używane nie tylko świeże, ale także jako składnik do przygotowania różnych potraw. Obecnie istnieje wiele przepisów na tę roślinę, od dżemów po ciasta. Jest tylko jedna kopalnia, kiedy używa się tej rośliny w postaci nieprzetworzonej: jest to niemożliwe dla osób cierpiących na pogorszenie przewodu pokarmowego i trzustki, a także małych dzieci.

Zbierając młode ogonki tej rośliny, należy przestrzegać pewnych zasad, aby nie straciły wszystkich swoich właściwości smakowych i leczniczych, a także aby przypadkowo nie zaszkodzić roślinie. Oto zasady:

• Najważniejszą rzeczą przy zbiorze rabarbaru jest dokonanie właściwego wyboru na korzyść młodej rośliny. Pnie takiej rośliny powinny mieć dość kruchą strukturę i bogaty smak. Na tej podstawie zbiór ogonków liściowych przeprowadza się w maju, a nawet przy drugim kiełkowaniu ma to miejsce w przybliżeniu w połowie lipca. Te pnie roślin, które urosły od 20 do 75 centymetrów i mają szerokość nie większą niż 1,5 centymetra, są spożywane na żywność.
• Łodygi nie wolno złamać, trzeba ją oderwać i przy samej powierzchni ziemi. Odbywa się to dość delikatnie i bez gwałtownych ruchów, bardzo delikatnie chwyć dolną część rośliny i trochę przewijaj. Jeśli trudno ci w ten sposób oderwać łodygę, możesz po prostu bardzo ostrożnie ją przyciąć w miejscu najbliżej powierzchni ziemi.
• Nie możesz usunąć wszystkich liści z rabarbaru, aby nie umarł. Aby rabarbar nadal rósł i rozwijał się normalnie, powinien mieć około 5 liści, a dwa z nich dopiero się uformowały.
• Zabrania się zbierania pni rośliny do wykorzystania w żywności podczas zbierania koloru rośliny, ponieważ w tym czasie zmieniają się właściwości smakowe ogonków, a także z powodu dużego nagromadzenia kwasu szczawiowego w tym okresie stają się nieprzydatne do spożycia i niezdrowe.Dlatego robią to doświadczeni ogrodnicy: po prostu usuwają łodygi szypułki, wydłużając w ten sposób czas cięcia łodyg.

Kiedy można zbierać rabarbar?

Korzenie rabarbaru są szeroko stosowane w celach leczniczych. Korzenie rabarbaru zaczynają być wyciągane na wiosnę, przed wykształceniem się pędów lub jesienią, gdy wszystkie liście rośliny już obumarły, czyli w przybliżeniu od końca września do początku października. Ponadto późną jesienią rabarbar, czyli jego korzenie, uważany jest za bardziej bezbolesny i bezpieczniejszy dla rośliny.

Korzeń tej rośliny jest od bardzo dawna stosowany jako doskonały środek profilaktyczny i leczniczy z natury. Może powodować słabe działanie przeczyszczające, normalizuje przewód pokarmowy i pomaga usunąć wszystkie toksyny z organizmu człowieka. W składzie korzenia rabarbaru znajdują się antraglikozydy, dzięki czemu wykorzystywany jest do takich celów jak:

• usuwanie toksycznych substancji, nadmiaru tłuszczów i biologicznych trucizn z organizmu człowieka
• dla szybszego gojenia po różnych złamaniach kości
• poprawić pracę przewodu pokarmowego i zwiększyć apetyt
• w walce z nadwagą
• z chorobą artretyczną
• w leczeniu postaci zapalenia wątroby i innych chorób wątroby
• w profilaktyce raka
• z zaparciami
• pozbyć się depresji
• zaleca się stosowanie go u kobiet w okresie menopauzy.

Musisz wiedzieć, że korzeń rabarbaru ma różny wpływ na ludzi. To zależy od tego, jaki środek zaradczy zostanie użyty. Rozważmy kilka przykładów:

• Ekstrakt roślinny z korzenia, w stanie płynnym, jest stosowany jako środek przeczyszczający, ale w tabletkach, jeśli stosuje się go w małych ilościach, efekt będzie odwrotny, ponieważ w tej postaci jest stosowany jako środek wzmacniający.
• Lecznicza farba do włosów przygotowana z wywaru z tego korzenia doskonale wzmacnia i leczy włosy.
• Napar z pokruszonego korzenia rabarbaru i wody jest dobrym lekarstwem na wątrobę, ma działanie żółciopędne
• Napar z korzenia rabarbaru i octu to doskonałe lekarstwo na bielactwo i łuszczycę.
• Oczyszczony korzeń rabarbaru jest idealnym towarzyszem pielęgnacji twarzy i dłoni.

Nie ma specjalnych niuansów, bo jak i kiedy zbierać rabarbar, jest tylko główny i jedyny warunek - jest to prawidłowe wykopanie rośliny, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia rabarbaru. Aby to zrobić, zaczynają wyciągać go z krawędzi buszu i w taki sposób, aby nie uszkodzić wszystkich korzeni rośliny.

Wykopany korzeń jest dokładnie oczyszczany z ziemi i wycina się z niego wszystkie ogonki liściowe, a także wszystkie drobne i boczne korzenie. Następnie jest dokładnie myte pod bieżącą zimną wodą, a następnie układane do wyschnięcia w dobrze oświetlonym miejscu.

Pokrojony i dobrze wysuszony korzeń rośliny może być używany nie tylko świeży, ale także suszony. W tej postaci może być przechowywany i nie traci swoich właściwości leczniczych i leczniczych przez kolejne trzy lata. Suchy korzeń rabarbaru w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Proces ten przeprowadza się również za pomocą suszarki elektrycznej, w temperaturze około 50-60 stopni. Jeśli korzenie po tej procedurze są dość kruche i wystarczająco lekkie, oznacza to, że wysuszyłeś prawidłowo. Suszone korzenie przechowuje się w wystarczająco suchym i chłodnym miejscu. Aby to zrobić, możesz użyć kartonu, tkaniny lub drewnianego pojemnika. Główną zasadą podczas przechowywania jest utrzymywanie stałego poziomu wilgotności powietrza, aby korzeń nie był zawilgocony.

Wniosek

Rabarbar jest zbierany do różnych celów i potrzeb. Jedyną rzeczą jest to, że podczas zbierania zarówno łodyg rośliny, jak i jej korzeni, musisz przestrzegać zasad, aby ta i nowa uprawa przyniosły tylko korzyści.