Czerwona porzeczka długolistna

Czerwona porzeczka długolistna ma średni okres dojrzewania. Został wyhodowany na Dalekim Wschodzie w Instytucie Badawczym Rolnictwa N. A. Bolonyaeva-Favorskaya. W celu uzyskania tej odmiany skrzyżowała czempiona Pomorza i giganta z Boskopia. W 1959 roku odmiana ta została wpisana do Państwowego Rejestru odmian nadających się do stosowania w regionie Dalekiego Wschodu.

Czerwona porzeczka długolistna: opis i charakterystyka odmiany

Porzeczka długolistna: zdjęcie odmiany

Krzak

Długolistny krzew czerwonej porzeczki można nazwać energicznym, jest gęsty, lekko rozłożysty. Młode pędy są cienkie, pomalowane na jasnozielony lekko szarawy kolor. Na pędach duże, mocno sprasowane owalne pąki. Forma blizny po liściach jest zaokrąglona w kształcie klina.

Odchodzi

Liście porzeczki odmiany długolistnej są duże, pomarszczone, ciemnozielone, umieszczone na ogonkach liściowych średniej długości. Podstawa prześcieradła ma płytkie wgłębienie. Zęby liści są szerokie i tępe. Porzeczka kwitnie dużymi biało-różowymi kwiatami. Kwiaty porzeczki mają kształt miseczki, ich działki są koloru zielonego. Kwiatostany są na wpół opadające, osiągają ponad 10 cm długości, ogonek kwiatostanów jest również długi, nie owłosiony.

Jagody

Jagody są okrągłe, ich wielkość nie jest taka sama, u podstawy są większe, pod koniec pędzla stają się coraz mniejsze. Jagody smakują słodko-kwaśno, ich walory smakowe ocenia się na przeciętne. Ta odmiana jest odporna na zimę, ale często cierpi na choroby grzybowe. Odmiana samopłodna, plon umiarkowany. Z jednego krzewu długolistnej porzeczki można zebrać około 3-3,5 kg jagód.

Zalety i wady

Zalety

Zaletą odmiany długolistnej czerwonej porzeczki jest duża długość szczotek, które sprawiają, że zbiór jest łatwy i wygodny. Kolejną zaletą jest jednoczesne dojrzewanie zbiorów.

Wady

Istotną wadą odmiany Porzeczka długolistna czerwona jest podatność na choroby grzybowe. Wady obejmują również niepozorny smak jagód.