agrest fiński

Wstęp

Agrest fiński: zdjęcie odmiany

Agrest to roślina, do której ogrodnicy przystosowali się nawet w najsurowszym klimacie. Stało się to możliwe po wyhodowaniu odmian hybrydowych. Uważane są za prawdziwe dzieła sztuki, zwłaszcza fiński agrest. Większość nowoczesnych odmian powstała na początku ubiegłego wieku. Ale wtedy rośliny nie były tak odporne i nie przetrwały. Byli często chorzy, zarażeni chorobami grzybiczymi. A wszystko to odegrało z nimi bardzo okrutny żart. Dlatego hodowcy stawiają sobie wiele wyzwań. Jednym z nich jest osiągnięcie w celu uzyskania specjalnych odmian, które będą maksymalnie odporne na różne choroby zakaźne. A także do niskich lub zbyt wysokich temperatur.

Agrest fiński to odmiana, która w pełni spełnia te wymagania. Jak również najśmielsze oczekiwania samych ogrodników. Co więcej, zarówno doświadczonych, jak i tych, którzy dopiero zaczynają uprawiać ogrodnictwo. Odmiana agrestu fińskiego jest gatunkiem wysokoplennym. Ze względu na wysoką odporność można ją uprawiać dosłownie na każdym terytorium. I z surowym, umiarkowanym i oczywiście gorącym klimatem.

W tym artykule omówimy bardziej szczegółowo opis fińskiej odmiany agrestu. Opowiemy również o cechach gatunku. Znajdziesz tu również wskazówki, jak najlepiej sadzić i pielęgnować swoją roślinę. I jak radzić sobie ze szkodnikami, które mogą okresowo infekować uprawy agrestu.

Agrest fiński: opis odmiany

Agrest fiński: zdjęcie

Agrest fiński to roślina reprezentowana jednocześnie przez kilka głównych odmian. Zasadniczo różnią się od siebie kolorem jagód. Pierwszy, który stworzył klasyczną fińską odmianę agrestu z zielonymi jagodami. I już na jego podstawie wyhodowano odmiany, których jagody okazały się żółte lub czerwone. Tak czy inaczej, z wyjątkiem koloru owoców, są one prawie nie do odróżnienia od siebie. W tym cechy odmianowe i właściwości smakowe.

Wszystkie należą do agrestu fińskiego, który ma średnio późny okres owocowania. Jagody dojrzewają jeszcze przed nadejściem mrozu. Są dość łatwe do zebrania. Trzymają się dobrze. I wytrzymać transport na duże odległości. Zasadniczo krzew zalecany jest do uprawy w europejskiej części Rosji, w samym centrum. A także fińska kultura agrestu jest bardzo popularna wśród ogrodników na Syberii, na Uralu i na działkach domowych regionu moskiewskiego.

Agrest fiński: zdjęcie

Ogólnie rzecz biorąc, cechy fińskiego agrestu można podsumować w kilku kluczowych wskaźnikach, z których każdy odzwierciedla określone cechy i cechy. Należą do nich:

• roślina jest średniej wielkości. Wysokość może sięgać od jednego do półtora metra. Same krzewy są bardzo zadbane i nie rozprzestrzeniają się. Mogą tworzyć liczne wyprostowane pędy. Co nadaje krzewowi bardzo atrakcyjny i dekoracyjny wygląd. Łodygi są wieloletnie, w kolorze ciemnoszarym. Może mieć również brązowawy odcień. Jeśli mówimy o młodszych pędach, wyglądają znacznie świeżo - jasnozielone, zadbane pędy.
• ciernie znajdują się na gałęziach na całej ich długości.Rosną przeważnie pod kątem 90 stopni, dość gęsto. Konieczne jest bardzo ostrożne zbieranie plonów, aby nie zranić się. Dlatego ciernie często mogą stać się prawdziwą przeszkodą w zbieraniu dojrzałych jagód.
• okrywa krzewów liściastych jest bardzo gęsta. Liście mogą tworzyć od 4 do 6 na końcu każdego cięcia. Blaszka liścia jako całość ma dość typowy wygląd, jak w przypadku każdej innej rośliny agrestu. Są ciemnozielone, wystarczająco szerokie i mają pofalowane brzegi. Nawiasem mówiąc, liście są również wykorzystywane przez wielu ogrodników do przygotowania dowolnych potraw, głównie konserwatorskich.
• kwiaty w okresie kwitnienia są dość małe, zielone z lekkim żółtawym odcieniem. Powstają w formie stożka. Kwiatostany można znaleźć na każdym węźle liścia. Roślina należy również do kategorii dwupiennej.
• owoce, gdy są związane i rozwinięte, nabierają zaokrąglonego kształtu. Ich powierzchnia jest równa. A kolor, jak już wspomnieliśmy wcześniej, całkowicie zależy od odmiany, do której należy dana roślina. Na jagodach można znaleźć lekki woskowy nalot, a także lekkie pokwitanie. Miąższ jest bardzo soczysty i gęsty w środku. Można w nim znaleźć małe nasiona. Waga jednej jagody waha się od 4 gramów do siedmiu gramów. Wszystko zależy od tego, jaką opiekę zapewnia roślinie sam ogrodnik. A także w jakich warunkach klimatycznych rośnie. Przy okazji warto zauważyć, że fiński agrest ma powierzchowny system korzeniowy. Dlatego po posadzeniu glebę należy bardzo ostrożnie przetwarzać i nawilżać.

Zielony fiński agrest: opis odmiany

Zielony fiński agrest: zdjęcie odmiany

Fiński zielony agrest dorasta do około 120 centymetrów. Jego korona jest dość zwarta. Kwitnie co roku dając obfity i bardzo atrakcyjny kwit. Zazwyczaj fiński agrest zaczyna kwitnąć pod koniec maja. Po mrozach już nie wracają i nie ma już takiego zagrożenia. Wydajność jest wysoka. Przy odpowiedniej pielęgnacji z jednego zielonego krzewu agrestu fińskiego można zebrać do około 8 kilogramów owoców.

Jagody zielonego agrestu fińskiego są owalne. Mają doskonały jasnozielony kolor. Pokwitanie owocu jest słabe, waga jednej jagody sięga ośmiu gramów. Jednocześnie skórka jest bardzo gęsta, ale cienka. A miąższ jest bardzo soczysty. W środku można znaleźć pewną ilość małych brązowych nasion. Liście na krzewie są matowe, ciemnozielone. Ale ich otępienie wcale nie oznacza, że ​​roślina jest bardziej lub bardziej zarażona pasożytami. To tylko cecha odmiany. A ogrodnik musi to wziąć pod uwagę, aby nie podejmować niepotrzebnych kroków w celu nawożenia zielonego agrestu fińskiego i otaczającej go gleby.

Fiński żółty agrest: opis odmiany

Fiński żółty agrest: zdjęcie odmiany

Następną odmianą, której przyjrzymy się, jest fiński żółty agrest. Został wyhodowany specjalnie do uprawy w regionach północnych o bardzo surowym zimnym klimacie. Ogólnie rzecz biorąc, spośród wszystkich odmian fińskich, to żółty agrest fiński ma najbardziej wyraźny aromat i smak. Co oczywiście stanowi zaletę tej właśnie oceny.

Krzew jest dość gęsty, zwykle nie przekracza jednego metra wysokości. Może dać bardzo dobry wzrost, jeśli odpowiednio o nią zadbasz i zapewnisz wszystkie sprzyjające warunki. Fiński Żółty agrest jest okrągły. Mają przyjemny bursztynowy kolor. Waga jednej jagody waha się od trzech do 3,5 gramów. Na gronie owoców można znaleźć od dwóch do trzech jagód. Miąższ jest bardzo soczysty. Oprócz typowego smaku agrestu ma również smak morelowy.

Czerwony fiński agrest: opis odmiany

Czerwony fiński agrest: zdjęcie odmiany

W rzeczywistości spośród wszystkich innych odmian, które tutaj rozważamy, czerwony agrest fiński jest najwyższy. Może osiągnąć półtora metra. Ale jest jeszcze jedna osobliwość.Liczba stadnin tych krzewów jest również znacznie wyższa niż wszystkich innych odmian. Kolce są bardzo cienkie i długie, wysklepione. Możesz zranić się podczas przycinania krzewów lub podczas zbioru. Więc powinieneś być ostrożny i ostrożny, pracować w rękawiczkach.

Jagody fińskiej odmiany agrestu czerwonego mają zaokrąglony kształt. Bardzo duży - waga jednej jagody sięga dziewięciu gramów. Miąższ ma purpurowy odcień, jest bardzo gęsty i soczysty. W rzeczywistości to właśnie czerwony agrest spośród wszystkich innych odmian jest najbardziej produktywny. Ponieważ plon z jednego krzaka fińskiego agrestu czerwonego sięga czasami nawet jedenastu kilogramów. I to jest naprawdę rekordowa liczba wśród wszystkich innych odmian. Dlatego też inni eksperymentatorzy selekcji mają wiele do zrobienia.

Agrest fiński: cechy wszystkich odmian

Agrest fiński: zdjęcie odmiany

Teraz ważne jest, aby przeanalizować, jakie są główne cechy odmiany fińskiej jako całości, które będą miały również zastosowanie do poszczególnych - zielonych, żółtych i czerwonych odmian tej kultury.

Wielu doświadczonych ogrodników używa fińskich odmian pąkli. Ponieważ te kultury bardzo rzadko chorują. Mają dość wysoki wskaźnik mrozoodporności. Różnią się również tym, że mają stabilny poziom owocowania. Oznacza to, że niezależnie od pogody i innych warunków krzew będzie nadal przynosić obfite plony. Zgodnie z charakterystyką i objętościami wskazanymi w poprzedniej części naszego artykułu.

Wszystkie fińskie odmiany agrestu są dość odporne na stres. Mają wysoki poziom odporności. A także różnią się tym, że nie są kapryśne w swojej opiece, są bezpretensjonalne. I są przystosowane do niesprzyjających warunków, jeśli nagle nie ma stabilności w regionie, w którym rośnie roślina.

Fińskie odmiany agrestu zostały specjalnie wyhodowane, aby krzewy mogły bezpiecznie rosnąć. I przynoszą owoce nawet na tych obszarach, gdzie są długie zimy lub krótkie okresy letnie. Obniżając temperaturę powietrza do -38 stopni, agrest toleruje absolutnie spokojnie. Nie musisz nawet przykrywać go niczym dodatkowym. Jeśli nagle pędy zostaną uszkodzone, krzew może w pełni zregenerować się w ciągu jednego sezonu. Jednocześnie poziom owocowania nie zmniejszy się w żaden sposób. I to jest ogromny pozytywny moment. Kwitnienie następuje stosunkowo późno. Kwiaty również nie są narażone na mróz, nie kruszą się.

Kwitnienie i owocowanie

Liczba jajników w dużej mierze zależy od ilości kwitnienia. A fiński agrest zawsze ma doskonałą obfitość. Jeśli chodzi o tolerancję na suszę, w tym przypadku jest ona bardziej umiarkowana niż wysoka. Jeśli roślina ma niedobór wilgoci, może to niekorzystnie wpłynąć na jakość owoców. A także na ich smak. Jagody stają się znacznie mniejsze, więdną. A smak jest bardziej kwaśny niż słodkawy, jak to zwykle bywa. Liście stają się również bardzo matowe i mogą żółknąć. Procesy wegetacji stają się wolniejsze. Nie ma przepływu soków i tworzenia substancji mineralnych. Jeśli warunki klimatyczne wykluczają regularne opady deszczu, najlepiej podlewać krzew jak najczęściej.

Agrest fiński tworzy kwiaty zarówno żeńskie, jak i męskie. Odmiana samopylna. Dlatego nie jest wymagane sadzenie kolejnych roślin obok krzewu, aby zapylały fiński krzew krzewiasty. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec maja. A jagody możesz zacząć zbierać w sierpniu. Owocowanie następuje około czwartego roku po posadzeniu krzewu w otwartym terenie. Średnia wynosi 8 kilogramów na krzak agrestu. I to jest dość wysoki wskaźnik, na który należy zwrócić uwagę.

Jeśli fiński agrest ma wystarczająco dużo słonecznego koloru i wilgoci, to owoce są szczególnie słodkie i soczyste.Nie pieką się, nie blakną i co najważniejsze nie spadają z krzaków. Nawet jeśli osiągnęły dojrzałość, a ogrodnik nie miał jeszcze czasu na zbiory. Z owoców emanuje dość świeży i przyjemny aromat. Jeśli agrest doświadczy nadmiaru wilgoci, może pęknąć. Dlatego należy zwracać szczególną uwagę na wilgotność gleby i ogólną pielęgnację sadzenia. Skórka owocu jest bardzo gęsta. Jagody można przechowywać w odpowiednim miejscu do sześciu dni. Jednocześnie wcale nie tracą swojej masy.

Agrest fiński może być uprawiany na skalę przemysłową. Jest do tego świetny. Ponieważ może przenosić transport na duże odległości. Jagody można jeść na świeżo. A także dodaj do niektórych przetworów owocowych - dżemów, przetworów. Napoje powstają również z fińskiego agrestu. A liście są dodawane do loków na zimę. Doskonale sprawdzają się jako dodatki konserwujące wraz z liśćmi porzeczki.

Plusy i minusy

Agrest fiński: zdjęcie

Fińska odmiana agrestu ma zarówno pozytywne, jak i negatywne aspekty. Sami ogrodnicy zwykle zwracają na nie uwagę. Od tego bowiem w większym stopniu zależy, czy ta czy inna odmiana zostanie wybrana, czy nie. Wśród zalet fińskiego agrestu należy zwrócić uwagę na:

• stabilne owocowanie, które utrzymuje się na tak samo wysokim poziomie jak w czwartym roku uprawy, jak w dziesiątym;
• wysoka odporność na mróz;
• wysoki poziom odporności krzewów na różne powszechne choroby;
• smakowitość owoców w pięciopunktowej skali ocenia się na 4,7 punktu;
• jagody nie więdną i nie pieczą się, nie pękają. Mogą długo pozostawać na krzaku. Nawet gdy w końcu dojrzeją, ale ogrodnik nie zdążył jeszcze usunąć ich z krzaka;
• Agrest fiński może być również uprawiany w regionach o dobrym klimacie. A w regionach, w których klimat jest niestabilny, mogą wystąpić przymrozki;
• plon może być przechowywany przez długi czas. A także do transportu na duże odległości. Nie wpływa to w żaden sposób na smak i wygląd owoców. Co jest niewątpliwie ogromnym plusem.

Jeśli mówimy o wadach fińskiej odmiany agrestu, to obejmują one słabą odporność odmian na suszę. A także fakt, że gałęzie krzewu są prawie w całości pokryte bardzo wydatnymi cierniami. Utrudnia to pielęgnację rośliny, a także zbiory. Ale wielu ogrodników pracuje w rękawiczkach. A tego trudno zauważyć. Ta wada jest więc raczej względna i raczej subiektywna.

Sadzenie agrestu fińskiego

Agrest fiński można rozmnażać na dwa sposoby - generatywnie lub wegetatywnie. Każda metoda ma swoje własne cechy. A ogrodnicy wybierają je zgodnie ze swoimi zainteresowaniami i możliwościami. Metoda nasienna stosowana jest głównie w pracach hodowlanych. Pomaga hodowcom rozwijać nowe odmiany i uprawy agrestu o nowych cechach. Na miejscu najlepiej rozmnażać agrest przez sadzonki, układanie warstw lub dzielenie buszu. Więc lepiej się zakorzeniają. A ogrodnikowi o wiele łatwiej jest dbać o roślinę. Ale znowu wszystko zależy od możliwości ogrodnika i jego zainteresowania uprawą rośliny.

Najlepiej sadzić agrest fiński wiosną, kiedy gleba jest już rozgrzana i nie ma zagrożenia nawracającymi mrozami. W centralnej Rosji średni okres sadzenia przypada zwykle jesienią - we wrześniu. Zanim nadejdą mrozy, lepiej by krzew dobrze się ukorzenił, aby nie tracił witalności i energii.

Miejsce do lądowania jest wybrane jako otwarte, słoneczne, możesz wybrać miejsce, w którym nastąpi lekkie zaciemnienie. Gleba musi być niekwaśna, żyzna. Powinien być dobrze wentylowany, a wilgoć nie powinna się w nim zatrzymywać.Materiał do sadzenia powinien mieć co najmniej dwie uformowane łodygi, liście i pąki. Nie powinno być na nim widocznych uszkodzeń. System korzeniowy również powinien być bez widocznych odchyleń i przekształceń.

Agrest fiński sadzi się według następującego algorytmu:

• przed sadzeniem sadzonkę należy opuścić do stymulatora wzrostu na kilka godzin;
• materia organiczna, piasek, torf, gleba - wszystko to jest mieszane, popiół drzewny jest również dodawany do jednolitej mieszanki;
• należy wykopać otwór o średnicy co najmniej 40x40 centymetrów, a głębokość do pół metra;
• na dole wyłożona jest warstwa drenażowa;
• część przygotowanego podłoża odżywczego należy wylać bezpośrednio na drenaż;
• krzew opada na sam środek, system korzeniowy prostuje się;
• system korzeniowy jest wypełniony resztkami mieszanki składników odżywczych, dół jest wypełniony do góry glebą, zagęszczony i podlewany. Konieczne jest również zamknięcie pnia korzeniowego ściółką - trociny zmieszane z torfem lub innymi mieszankami nadającymi się do ściółkowania gleby.

Fińskie zasady pielęgnacji agrestu

Istnieje kilka zasad uprawy agrestu fińskiego. Należy ich również przestrzegać, aby uzyskać wystarczająco udany i produktywny wynik. Tak więc wiosną agrest najlepiej karmić produktem zawierającym dużą ilość azotu. Gdy agrest zacznie owocować, najlepiej przestawić się na nawozy organiczne. Podlewanie powinno być zorganizowane w taki sposób, aby nie było nadmiernego nasiąkania wodą ani nadmiernej suchości. W tym celu należy kierować się prognozą pogody, ponieważ jest to niezwykle ważne. Krzew można uformować, w tym celu należy przyciąć suche gałęzie i pędy, przestrzegając techniki przycinania sanitarnego i formacyjnego. Aby gałęzie nie opadały pod atakiem małych gryzoni, najlepiej rozprowadzić wokół krzaków agrestu środki chemiczne, które odstraszą gryzonie lub całkowicie je zniszczą.

Fińska odmiana agrestu dość rzadko choruje. Ogólnie rzecz biorąc, zarówno odmiany agrestu zielonego, żółtego, jak i czerwonego charakteryzują się wysokim poziomem odporności na choroby i szkodniki. Odporność na stres i odporność przejawiają się szczególnie w przypadkach, gdy ogrodnik przestrzega wszystkich zasad agrotechnicznych. W celu zapobiegania krzaki są spryskiwane płynem Bordeaux, można również podlewać krzaki gorącą wodą. Dzięki temu odmiana idealnie nadaje się do uprawy w różnych regionach, nawet w tych, które nie mają stabilnego i odpowiedniego klimatu.

Konieczne jest przestrzeganie zasad techniki rolniczej, uwzględnienie specyfiki i okresów sadzenia, przestrzeganie harmonogramu nawadniania i uwzględnienie, że przy suchej pogodzie roślina potrzebuje więcej wilgoci, w przeciwnym razie wpłynie to na jakość owoców i ich smak. Agrest fiński jest również okresowo przetwarzany w celach profilaktycznych, karmiony niezbędnymi mieszankami.