Agrest Ural winogrona

Agrest uralski polecany jest do dalszej uprawy w rejonie środkowej Wołgi. Jego oszałamiające zielone owoce można spożywać na surowo lub gotować jako część dania, takiego jak dżem. Jednak zbieranie owoców owocującego krzewu jest dość problematyczne, ponieważ ciernie znajdują się na obszarze wszystkich gałęzi.

Winogrona Ural agrestu: zdjęcie odmiany

Agrest z odmiany winorośli Ural został uzyskany przez specjalistów od selekcji z miasta Swierdłowsk, gdzieś w połowie ubiegłego wieku. Jest zaliczany do przedstawicieli roślin zielnych o wczesnym okresie dojrzewania, wyróżnia się dużymi jagodami i wysoką odpornością na zimno.

Winogrona Ural agrestu: opis odmiany

Winogrona Agrest Ural należą do grupy roślin o wysokim wzroście, mocne pędy rosną prosto. Młode proste gałęzie o zielonym kolorze, a wraz z wiekiem stają się jednocześnie żółte i szare, tworzą się kreski. Ciernie mają różne rozmiary i długości, występują zarówno w jednym egzemplarzu, jak iw trzech na raz, więcej kolców znajduje się pośrodku gałęzi, w dół i na górze znajduje się w mniejszych ilościach. Z ich powodu zbieranie słodkich i smacznych owoców jest niewygodne, zabieg nie przynosi już takiej radości, jaką był kiedyś. Trudniejsza staje się również pielęgnacja krzewów owocowych.

Winogrona Ural agrestu są opisywane jako pospolity, rozłożysty, gęsty krzew. Liście mają trzy płaty, skórzaste, błyszczące, zielone, bez krawędzi. Różowe kwiatostany powstają ze szkarłatnych pąków, zwykle ich rozmiar sięga dwunastu milimetrów.

Pełną dojrzałość owoce osiągają na początku drugiego miesiąca letniego, można powiedzieć, że wszystkie jagody są jednowymiarowe, zwykle ich waga dochodzi do czterech gramów, jest koloru zielonego z białymi żyłkami. Skorupa jest gęsta i gładka, nie ma włosków, doznania smakowe są opisane w następujący sposób: jagody są jednocześnie kwaśne i słodkie. Jest to zrozumiałe, ponieważ zawierają dziewięć i dziewięć dziesiątych procenta cukru i dwadzieścia trzy i pięć miligramów kwasu askorbinowego.

Owoce agrestu z winogron Ural są łatwo usuwane z gałęzi wraz z zieloną łodygą, a gdy osiągną pełną dojrzałość, same opadają na ziemię. Z zastrzeżeniem prawidłowego reżimu temperaturowego, a mianowicie niskiej temperatury, jagody można przechowywać przez długi czas. Odmiana winorośli Ural została oceniona przez smakoszy jako deserowa, a wszystko to ze względu na delikatny smak, który doskonale wyraża się spożywany na surowo. Jednak owoce, które zostały poddane obróbce cieplnej nie są gorsze: z nich powstają wina, przetwory, soki, dżemy, nadzienia do pieczenia, desery.

Ze względu na wysoką odporność na zimno roślina ta nie wymaga ochrony na okres zimowy, chyba że w okresie zimowym jest śnieg. Dzięki samopłodności uzyskuje się duże plony, od około trzech i pół kilograma z młodego krzewu do siedmiu kilogramów ze starego krzewu, jednak gdy obok tego sadzi się inne odmiany agrestu, ilość zbiory wzrosną. Średni poziom odporności na różne owady - pasożyty i choroby zakaźne, jednak choroby grzybowe mogą nadal atakować krzewy owocujące.

Instrukcja uprawy i pielęgnacji agrestu Winogrona Ural

Agrest z odmiany winorośli Ural, podobnie jak inni przedstawiciele roślin zielnych, woli przebywać w świetle słonecznym, z wystarczającą ilością wilgoci i użytecznych minerałów w glebie. W ciągu całego sezonu wegetacyjnego konieczne jest odchwaszczanie, nawożenie gleby, spulchnianie, w okresie wiosenno-jesiennym zwykle dokonują nawożenia podstawowego, gdyż przyspieszony wzrost i duża ilość plonów wymuszają na owocującym krzewie wchłanianie składników pokarmowych z gleby w bardzo duże ilości. Częste przycinanie i kształtowanie krzewu agrestu pomoże utrzymać dobre plony przez wiele lat.

Hodowla agrestu Winogrona Ural są najłatwiejsze przy pomocy sadzonek lub warstw, ale możliwe jest podzielenie owocującego krzewu (po osiągnięciu wieku od siedmiu do ośmiu lat), szczepienie na inne odmiany agrestu.

Wybór miejsca do dalszego rozwoju

Winogrona Ural agrestu: zdjęcie odmiany

Miejsce do dalszego wzrostu owocujących krzewów powinno być wybrane z dostateczną ilością światła słonecznego, na otwartej przestrzeni, bez silnych i zimnych wiatrów. Sadzenie na wzgórzu jest lepsze niż opcja sadzenia na nizinie, ponieważ nie wolno dopuścić do stagnacji wody lub tworzenia bagna, gdy woda gruntowa znajduje się blisko górnej warstwy gleby, około stu pięćdziesięciu centymetrów, wtedy konieczne jest wykonanie wysokiego łóżka i warstwy drenażowej.

Przestrzeń między roślinami posadzonymi w grupach po kilka egzemplarzy powinna wynosić od stu do stu dwudziestu centymetrów, a przestrzeń między grządkami powinna wynosić od stu pięćdziesięciu do dwustu centymetrów.

Wybrana strona musi być wcześniej przygotowana, a mianowicie usunąć wszystkie chwasty z systemem korzeniowym.

Roślina ta woli rosnąć na glebach odżywczych, które umożliwiają przechodzenie tlenu do systemu korzeniowego agrestu, zalecamy sprawdzanie poziomu kwasu w glebie i jego zmianę w razie potrzeby. Jeśli w glebie jest wysoki poziom kwasu, warto dodać mąkę dolomitową lub wapno. Jeśli w glebie jest wysoki poziom alkaliów, warto dodać do niej torf. I zmieszaj zbyt ciężką i gliniastą ziemię z kompostem lub piaskiem.

Większość letnich mieszkańców i ogrodników stosuje opatrunek wierzchni na metr kwadratowy terytorium bezpośrednio przed sadzeniem, obszar ten przyczyni się do dalszego wzbogacenia rośliny w składniki odżywcze. Kompost lub humus, popiół drzewny lub superfosfat lub górny opatrunek z potasem są rozproszone na terytorium. Następnie wykop ziemię, mieszając ziemię ogrodową i nawóz. A niektóre robią duże dziury do sadzenia, przykrywają je ziemią i mieszają z górnym opatrunkiem.

Winogrona Ural Agrest: odmiany sadzenia

Zaleca się sadzenie sadzonki na terytorium w wieku dwóch lat z już zdrewniałymi korzeniami, dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i mocnymi gałęziami. Gdy system korzeniowy wyschnie, umieść je w pojemniku z wodą bezpośrednio przed sadzeniem na jeden dzień. Zaleca się sadzenie w okresie jesiennym, około trzydziestu do pięćdziesięciu dni przed nadejściem chłodów, w tym czasie owocujący krzew będzie miał czas na zakorzenienie się w ziemi i uwolnienie nowych korzeni.

Winogrona Ural agrestu: zdjęcie odmiany

W sezonie wiosennym zachodzi inny proces – pąki na gałęziach budzą się bardzo wcześnie i od razu rozpoczynają przyspieszony proces wzrostu, a system korzeniowy nie ma czasu na dostarczenie im składników odżywczych, ponieważ system korzeniowy potrzebuje trochę czasu, aby przyzwyczaić się do rootowania. Wyłącznie z tego powodu zaleca się letnim mieszkańcom i ogrodnikom z doświadczeniem sadzenie tej rośliny na działce podmiejskiej, podmiejskiej lub osobistej w sezonie jesiennym.

Otwór do sadzenia ma pięćdziesiąt centymetrów głębokości i pięćdziesiąt centymetrów średnicy, jedna trzecia jest wypełniona żyzną, poluzowaną glebą, na wierzchu umieszcza się sadzonkę agrestu, system korzeniowy umieszcza się pod ziemią, regularnie zagęszcza glebę, aby nie było pusta przestrzeń w pobliżu systemu korzeniowego. Posadzony krzew agrestu powinien być dostatecznie nawilżony, jego gałęzie przycina się do pięciu do sześciu nienaruszonych pąków i tworzy warstwę ściółki.

Nawilżanie gleby

Odmiany agrestu Winogrona Ural są miłośnikami wilgoci, ale nie jest konieczne ciągłe nawilżanie gleby wokół niej. W sezonie wiosennym nie wymaga podlewania, ponieważ rosnący śnieg dobrze nawilża glebę. Jeśli podczas kwitnienia są szczególnie upalne dni, podlewaj krzew agrestu, upewnij się, że wierzchnia warstwa gleby nie jest pokryta suchą skórką podczas formowania jagód. Jeśli w pierwszym letnim miesiącu nie ma deszczowych dni, trzeba kilka razy zwilżyć glebę, aby uzyskać słodkie owoce.

Winogrona Ural agrestu: zdjęcie odmiany

Najczęściej po otrzymaniu owoców nikt nie nawilża gleby pod krzakami agrestu, ale w okresie jesiennym, przed nadejściem mrozów, konieczne jest zorganizowanie dobrego nawilżenia gleby, aby ułatwić proces zimowania tej rośliny i przygotuj go wcześniej do zbioru na następny sezon.

Nadmierna ilość wilgoci może powodować powstawanie chorób grzybiczych, niestety ten typ agrestu z odmiany winorośli Ural nie ma na nie dużej odporności i bywa podatny na mączniaka prawdziwego.

Przycinanie

Formowanie korony krzewu odbywa się co roku, dzięki czemu agrest nie traci kształtu w wieku dorosłym. Układają to w sezonie jesiennym, po opadnięciu liści z krzaka. W pierwszych latach uszkodzone, wadliwe gałęzie są usuwane bez dotykania czterech do pięciu silnych, nieuszkodzonych młodych pędów.

Po sześciu do siedmiu latach dorosłe gałęzie zaczynają być usuwane, z których korzyści maleją przez te wszystkie lata. Dzięki temu zabiegowi krzew odmładza się, zachowując zdolność do płodności. Ten rodzaj agrestu może plonować przez co najmniej dwadzieścia lat, a przy odpowiedniej pielęgnacji jeszcze dłużej.

Korzyści z winogron Ural agrestu

Głównymi zaletami agrestu z winogron Ural są jakość, wielkość i ilość owoców. Agrest z odmiany winorośli Ural co roku owocuje dużą ilością owoców

Winogrona Ural agrestu: zdjęcie odmiany