Leli

Lelia jest przedstawicielem rodzaju o tej samej nazwie, należącego do jednej z największych i najstarszych rodzin roślin - storczyków. Nazwa rośliny pochodzi od starożytnego greckiego imienia żeńskiego Lelia. Tak nazywała się jedna z sióstr Zeusa, kapłanki bogini Westy, która strzeże świętego ognia rodzinnego paleniska. Uważa się, że kwiat nosi jej imię.

Wszystkie gatunki Laelias rosnące w warunkach naturalnych są chronione Konwencją o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem.

Lelia: opis orchidei

Lelia: zdjęcie orchidei

Lelia jest epifitem, to znaczy rośnie lub jest trwale przyczepiona do innych roślin. A także należy do liczby roślin sympodialnych. Ich rozwój charakteryzuje się tym, że gdy pęd rośliny kończy rozwój i obumiera, daje życie nowemu, młodemu pędowi.

Dziś rodzaj Lelia ma 23 gatunki. W swoim naturalnym środowisku roślinę można zaobserwować w subtropikalnych rejonach Brazylii, Meksyku, a także na licznych wyspach Morza Karaibskiego. Lelia może rosnąć w nizinnych lasach deszczowych, na terenach górskich, a nawet w miejscach o bardzo wysokim nasłonecznieniu.

W zależności od gatunku wysokość rośliny może wynosić od kilku centymetrów do pół metra. Lelia posiada pseudobulwy charakterystyczne dla storczyków, o kształcie cylindrycznym lub lekko okrągłym, które są swego rodzaju magazynem wody i składników odżywczych. Młode przewiewne bulwy mają szarozielony kolor i gładką, błyszczącą powierzchnię. Z czasem połysk zanika, a na powierzchni pseudobulwy pojawiają się zmarszczki. Liście rośliny są gęste i raczej twarde, cylindryczne lub zaokrąglone, zaostrzone na końcach.

Lelia: zdjęcie orchidei

Na naszych szerokościach geograficznych dość popularne są różne hybrydy wiśni, które są uprawiane w szklarniach, ogrodach botanicznych i oczywiście uprawiane jako rośliny domowe.

Laelie wewnętrzne kwitną w okresie zimowo-wiosennym, który trwa od grudnia do kwietnia. Szypułki są wierzchołkowe, nierozgałęzione, tworzą jednokwiatowe lub groniaste kwiatostany o kilku kwiatach. Same kwiaty są dość duże, osiągają średnicę 17-20 cm, kwiat składa się z trzech płatków i trzech działek o podobnym kolorze. Płatki różnią się wielkością od działek, są nieco szersze i mają pofalowany brzeg. Trzeci płatek nazywa się wargą, jest solidny lub trójpłatkowy, o krawędzi gładkiej lub z frędzlami.

Uprawa i opieka nad laelią

Lelia Orchidea: zdjęcie

Lelia jest dość kapryśną rośliną, dlatego jej uprawa i pielęgnacja wymaga pewnego doświadczenia. Dlatego mimo wszystko warto podjąć się uprawy laelii dla tych hodowców kwiatów, którzy mają już udane doświadczenie w uprawie roślin z rodziny storczykowatych, na przykład storczyków.

Przede wszystkim Laelia potrzebuje dobrego oświetlenia, ponieważ jest bardzo światłolubną rośliną. Jeżeli nie jest możliwe zapewnienie 10 godzin światła dziennego, należy zastosować oświetlenie sztuczne. Oświetlenie dla tej rośliny jest dość ważnym czynnikiem, wpływającym na prawidłowy rozwój i wzrost pseudobulw, układanie pąków kwiatowych i odpowiednio długie kwitnienie.

Optymalny reżim temperaturowy dla uprawy laelii charakteryzuje się znaczną różnicą między temperaturami dziennymi i nocnymi. W ciągu dnia temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić + 19 ... + 25 stopni, a w nocy od + 14 ... do + 19 stopni. Minimalna różnica temperatur dobowych wynosi co najmniej 5 stopni.Kwiaciarzem uprawiającym storczyki zaleca się wynoszenie roślin na zewnątrz na okres od maja do września. W ten sposób zapewnione zostanie zarówno przestrzeganie reżimu temperatury, jak i czasu trwania godzin dziennych. Maksymalna temperatura, jaką roślina może wytrzymać, pozostawiona w letnim upale na świeżym powietrzu, wynosi + 32 stopnie. Na okres uśpienia lelia zostaje przeniesiona do pokoju. Z reguły okres ten przypada na jesień i zimę, ale czasami zdarza się to w innych porach roku. O rozpoczęciu okresu uśpienia podpowiada młoda, rozwinięta pseudobulwa i na wpół rozwinięte liście. Powstawanie szypułek oznacza, że ​​okres uśpienia dobiegł końca.

Doświadczeni hodowcy zalecają uprawę wiśni w doniczkach wypełnionych drzazgami kory sosnowej i torfowca, a także na blokach.

Jako klocek do uprawy laelii nadaje się kawałek kory sosnowej, która została wcześniej oczyszczona z brudu i żywicy. Roślinę mocuje się na bloku, przykrywając korzenie torfowcem, co zapobiegnie ich szybkiemu wysychaniu, zatrzymując wilgoć.

Lelia Orchidea: zdjęcie

Podlewanie roślin zależy od sposobu ich uprawy. Cenię to, co rośnie w pojemniku, podlewam po wyschnięciu podłoża. Możesz określić poziom jego nawilżenia, patrząc na stan kory, który jest wyraźnie widoczny przez przezroczyste ścianki doniczki. Jeśli Laelia rośnie na bloku, to w upale jest podlewana codziennie, aw normalnych warunkach - raz na dwa dni. Podlewaj rośliny tylko przefiltrowaną wodą o temperaturze pokojowej. Niektórzy ogrodnicy zalecają dodanie kilku kropli kwasu cytrynowego lub octowego, aby zmiękczyć wodę. Takie dodatki należy dodawać w bardzo małych ilościach, aby woda nie miała charakterystycznego smaku. Laelię podlewamy zanurzając ją w wodzie, gdzie powinna być na około 20 minut.

Roślina potrzebuje dość wysokiego poziomu wilgotności powietrza - od 70% do 85%. Takiego poziomu nie da się zapewnić nawet bardzo częstym spryskiwaniem. Z tego powodu zaleca się hodowanie wiśni w orchidariach lub stosowanie nawilżacza.

Przeszczep kwiatów wykonuje się tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Taka potrzeba pojawia się, gdy widoczne są ślady rozkładu lub zakwaszenia podłoża. A także, jeśli pojemnik po prostu nie zawiera wyrosłego kwiatu. Zaleca się przesadzanie w okresie formowania i wzrostu młodych korzeni.

Opatrunek górny nakłada się co najmniej raz na dwa tygodnie. Jako nawóz można użyć kompleksów składników mineralnych odpowiednich do karmienia storczyków. Należy pamiętać, że przygotowując roztwór roboczy, należy użyć połowy dawki wskazanej na opakowaniu. Nawozy aplikuje się na różne sposoby, naprzemiennie podlewając i opryskując.

Spośród metod hodowli laelii tylko metoda wegetatywna nadaje się do uprawy w pomieszczeniach. Jednocześnie ważne jest, aby przy dzieleniu z kłączem na każdym podziale pozostały co najmniej trzy pseudobulwy.

Eksperci zauważają, że roślina jest niezwykle rzadko dotknięta chorobami. Ich przyczyną w większości przypadków jest niewłaściwa pielęgnacja, a mianowicie: słabe i niewystarczające oświetlenie; niezgodność z reżimem temperaturowym; nieprawidłowe i przedwczesne podlewanie; urazy korzeni powstałe podczas sadzenia lub przesadzania rośliny.

Lelia Orchidea: zdjęcie

Rodzaje laelii

Warunki wewnętrzne, tylko kilka rodzajów laelii dobrze rośnie i rozwija się. Jednak istnieje już sporo hybryd wywodzących się z tych gatunków.

Lelia obosieczna

W naturze gatunek ten rośnie w Meksyku, Gwatemali w Hondurasie. Ta laelia jest szczególnie powszechna w wilgotnych lasach. Nawiasem mówiąc, w Meksyku ma inną nazwę - „el toro”, co oznacza „byk”. Ta nazwa tak delikatnego kwiatu prawdopodobnie wynika z wydłużonych i spiczastych działek, przypominających rogi byka.

Pseudobulwy Laelia są jednolistne, owalne, o szerokości nie większej niż 3 cm i wysokości do 10 cm. Młode pędy powstają obok siebie w odległości 3-4 cm.Długość liści waha się od 10 do 20 cm, a ich szerokość wynosi 4 cm, szypułka może dorastać do 1 m długości i wytwarzać do pięciu dość dużych kwiatów. Płatki i działki mają wydłużony, lekko zakrzywiony kształt grzbietu. Pod względem wielkości płatki są nieco większe niż działki, ich długość wynosi 6-7 cm, a działki są dosłownie półtora centymetra mniejsze. Ich szerokość znacznie się różni, działki są prawie dwukrotnie węższe od płatków. Jednak to właśnie połączenie różnych kształtów i rozmiarów sprawia, że ​​ten rodzaj laelii jest bardzo atrakcyjny. Trzeci płatek ma boczne boki wtopione w rurkę i falistą krawędź wygiętą w kierunku dna. Płatki Laelii są lawendowe, a działki fioletowe. Lejek i gardło są żółtawe z ciemnofioletowymi pociągnięciami.

Lelia Orchidea: zdjęcie

Lelia Gulda

Ojczyzną tego gatunku jest Meksyk. Jednak dzisiaj nie zobaczysz tego w naturalnych warunkach.

Pseudobulwy rośliny mają kształt wrzeciona ze słabo zaznaczonymi krawędziami. Dwulistne, ale są też pseudobulwy trójlistne. Ich szerokość nie przekracza 3 cm, a długość od 4 do 15 cm. Liście są również dość wąskie, nie większe niż 3 cm, ale jednocześnie dość długie - do 25 cm.Długość szypułki może osiągnąć 40-80 cm, zwykle wytwarza minimum trzy, a maksymalnie dziesięć kwiatów o średnicy około 8 cm, płatki są wąskie, tylko kilka centymetrów szerokości i nie więcej niż 6 cm długości Płatki mają kształt rombu i falisty brzeg. W płatkach i płatkach dominuje kolor liliowy, jaśniejszy lub prawie biały w kierunku środka kwiatu i ciemniejszy na końcach.

Lelia Orchidea: zdjęcie

Lelia rumieni się

Jest to dość powszechny gatunek laelii w Ameryce Południowej. Pseudobulwy są owalne, mają lekko spłaszczony kształt, jednowartościowe, rzadziej dwulistne, od półtora do trzech centymetrów szerokości i nie więcej niż siedem centymetrów wysokości. Liście są wąskie, eliptyczne i krótkie - 10-15 cm, szerokość - 3 cm Szypułki są wielokwiatowe, ich maksymalna długość może wynosić 80 cm, tworzą do 15 średnich kwiatów o średnicy 3 do 7 cm Płatki są w kształcie pasa ze spiczastą krawędzią , od 2 do 5 cm długości i nie większej niż 1 cm szerokości Płatki w kształcie rombu, lekko zaokrąglone, do 4 cm długości, do 2 cm szeroki Najczęściej kwiaty są pomalowane na jasnoróżowo lub fioletowo w różnych odcieniach. Gardło ma ciemnofioletowy kolor.

Lelia Orchidea: zdjęcie

Lelia jest wspaniała

I kolejny Meksykanin. Gatunek ten jest rośliną endemiczną, co oznacza, że ​​poza Meksykiem nigdzie indziej nie można go zobaczyć w warunkach naturalnych.

Lelia tworzy pseudobulwy jednolistne lub dwulistne, o małej wysokości - około 5 cm, o owalnym kształcie. Długość liści jest niewielka - 12-15 cm, szerokość - do 3 cm Szypułka krótka - 15-20 cm, z sparowanymi lub pojedynczymi kwiatami, do 15 cm średnicy Płatki są zaokrąglone, lekko rombowe w kształcie. Działki natomiast są wydłużone i wąskie. Kolor kwiatów jest inny - wszystkie odcienie różu i liliowego. W linii tego gatunku występują również odmiany o absolutnie śnieżnobiałym kolorze.

Wniosek

Niezwykle trudno jest wyhodować lelię i osiągnąć jej kwitnienie bez teoretycznego i praktycznego szkolenia. Nie ma jednak rzeczy niemożliwych, jeśli przyłożysz siłę i wysiłek - na wynik nie trzeba będzie długo czekać.

Lelia Orchid: film o roślinie

Lelia: recenzje rosnących roślin

• Kristina Vladimirovna, obwód leningradzki: „Lelia Orchid rośnie razem ze mną od bardzo dawna. Przez lata uprawy zdałem sobie sprawę, że lepiej hodować Lelię w przezroczystym pojemniku, który dobrze przepuszcza światło. Do tych celów używam doniczki przeznaczonej dla storczyków, myślę, że jest całkiem odpowiedni. Jest również dobry, ponieważ ma dość duże otwory drenażowe, dzięki czemu powietrze może dotrzeć do korzeni Laelii w wymaganej objętości.”
• Ekaterina Maksimovna, obwód moskiewski: „Mam dwa rodzaje laelii rosnących jednocześnie: rumieniec i wspaniały. Oba są bardzo piękne, ale bardzo kapryśne w opiece.Dlatego nie polecałbym uprawy orchidei Lelia dla początkujących ogrodników ”.