Tarusa malinowa: sadzenie i pielęgnacja. NAJLEPSZE wskazówki dotyczące uprawy

Maliny są dość popularną uprawą w domkach letniskowych na terenie całego kraju. Uprawia się ją w różnych warunkach, różnymi technikami rolniczymi. Zbiory silnie zależą od tego, jak pielęgnuje się rośliny, ale nie bez znaczenia jest również właściwy dobór odmiany, mający wpływ na plon. Lepiej wybierać odmiany sprawdzone przez czas i doświadczenie, takie jak tarusa malinowa.

Tarusa malinowa. Charakterystyka malin jako uprawy

zdjęcie malinowego tarusa

Przede wszystkim należy zauważyć, że odmiana malin Tarusa jest rośliną wieloletnią i przedstawicielem rodziny Pink. Łodygi malin są proste. Kultura należy do krzewów liściastych.

W pierwszym roku życia roślina ma trawiasto-zielone łodygi, potem zaczynają sztywnieć, a po zebraniu wszystkich owoców łodygi zaczynają obumierać.

Owoce malin są złożone, w zależności od odmiany mogą mieć różne kształty, różne kolory: od żółtego do czarnego.

Ta kultura doskonale działa jak roślina miodowa. Kwiaty na roślinie są ułożone w specjalny sposób, dzięki czemu nawet przy lekkim deszczu pszczoły mogą jeszcze zapylać maliny.

Po raz pierwszy maliny w formie uprawnej pojawiły się w XVI wieku i od tego czasu pojawia się coraz więcej odmian malin. Maliny można naprawiać, a nie naprawiać.

Różnica polega na cechach owocowania. Stosunkowo niedawno hodowcy wyhodowali odmiany o nietypowym kształcie pędów, takie rośliny nazywane są roślinami drzewiastymi lub standardowymi.

Mają mocne pędy i są grubsze niż inne odmiany malin. A w kształcie drzewiasta malina przypomina zwarte drzewo.

Tarusa malinowa - opis odmiany

                                                          Zdjęcie krzewu malinowego Tarusa

Malinowa Tarusa została wyhodowana w 1993 roku przez hodowcę z Rosji. Tarusa była wynikiem skrzyżowania dwóch mieszańców ze Szkocji. To od nich Tarusa przejęła duże rozmiary owoców i obfitość zbiorów.

Z kolei odmiany pochodzenia krajowego, które brały udział w selekcji Tarusy, wykazywały dobrą odporność na niskie temperatury. A także silna odporność na różne choroby i szkodliwe owady.

Jagody odmiany Tarusa malin są bardzo duże, wielokrotnie wyższe od przeciętnych. Są okazy, które w swojej wadze mogą osiągnąć około piętnastu gramów, a długość jagód to około 5 cm!

Owoce są zabarwione na czerwono. Tarusa ma charakterystyczny malinowy aromat. Tarusa ma tendencję do wydawania podwójnych owoców, co ma dobry wpływ na masę jagód, a także na plon.

Odmiana malin Tarusa jest plenna, z jednej rośliny można uzyskać około czterech kilogramów w jednym sezonie. Jest ich więcej. Ta liczba jagód jest największa wśród innych podobnych odmian drzewiastych malin.

Owoce mogą długo nie kruszyć się, pozostając na gałązkach. Do smaku Tarusa jest słodka, deserowa, ma przyjemną orzeźwiającą kwaskowatość w posmaku.

W kształcie krzew maliny Tarusa ma raczej dekoracyjny wygląd, roślina jest ściśnięta, ma mocne pędy, które osiągają około 1,5 metra wysokości. W dolnej części rośliny nie ma pędów bocznych, widoczne są tylko pośrodku i powyżej.

W ten sposób uzyskuje się kształt korony drzewa. Tarusa bardzo aktywnie tworzy pędy boczne, ich liczba z reguły wynosi około 10 sztuk. Mają około pięćdziesiąt centymetrów długości.

Jedną z niewątpliwych zalet odmiany Tarusa jest to, że roślina nie ma kolców. Bardzo pomaga w pielęgnacji malin, a także ułatwia życie przy zbieraniu owoców. Tarusa daje kilka pędów zastępczych, ale jest ich wystarczająco dużo do rozmnażania rośliny.

Tarusa toleruje niskie temperatury, do -30 stopni. Kształt rośliny jest również wygodny, ponieważ jeśli zima jest bardzo mroźna, wówczas niskie pędy można łatwo przygiąć do ziemi i przykryć śniegiem.

Należy pamiętać, że pędy należy zginać bardzo ostrożnie, a nie ostro! Należy to zrobić w więcej niż jednym biegu i do momentu nadejścia mrozu, ponieważ w tym czasie pędy stają się kruche.

Jeśli chodzi o termin dojrzewania odmiany Tarusa, należy ona do odmian średnio późnych. Z reguły okres owocowania przypada na początek lipca - koniec sierpnia.

Ten wskaźnik silnie zależy od strefy, w której rosną Twoje maliny.

Jagoda Tarusa ma dość gęstą strukturę, co ułatwia układanie i transport, sok nie wyróżnia się długo.

Cechy uprawy tarusa malinowego

Jak wygląda malinowa Tarusa?

Malina Tarusa nie jest bardzo kapryśną rośliną, jednak jeśli chodzi o odmiany drzew, istnieją pewne subtelności techniki rolniczej i pielęgnacji. Dla takich odmian, w szczególności dla Tarusy, bardzo ważny jest skład gleby, obecność wilgoci, światła i nawozów.

Zacznijmy od opisu wymagań glebowych Tarusy. To odmiana, która uwielbia płodność. Gleba nie powinna być zbyt ciężka, lepiej, jeśli jest to gleba gliniasta lub piaszczysto-gliniasta. Kompozycja musi koniecznie zawierać wystarczającą ilość materii organicznej.

Na piaskowcach nie można uzyskać dobrych zbiorów. Ponieważ twoje maliny będą miały zbyt mało wilgoci, a zatem nie będziesz w stanie zebrać wielu jagód, a jeśli tak, to ich rozmiar raczej cię nie zadowoli. Nie pomoże nawet częste podlewanie roślin.

Najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji byłoby dodanie nawozów organicznych i niewielkiej ilości gliny. Jeśli natomiast gleba zawiera za dużo gliny, dodaj piasek. Ważną rolę odgrywa również kwasowość gleby.

Jeśli poziom kwasowości jest mniejszy niż 5,8 jednostki, to maliny raczej nie polubią. Lepiej, jeśli kwasowość jest na poziomie 5,8 - 6,2 jednostki.

W przypadku zbyt kwaśnej gleby dodaj do niej wapno, wcześniej dokładnie zapoznając się z instrukcją użytkowania.

Jeśli na wiosnę planowane jest sadzenie malin Tarusa, lepiej wapnować glebę jesienią. Bezpośrednio przed posadzeniem malin nie stosuje się wapna, ponieważ wtedy ziemia straci dużo azotu.

Jeśli chodzi o poziom wilgotności ziemi. Tarusa nie lubi zbyt suchej gleby, ale też nie powinna być zbyt mokra. Jeśli poziom wód gruntowych jest zbyt wysoki, to miejsce nie nadaje się do uprawy malin.

W przeciwnym razie system korzeniowy jest narażony na gnicie z powodu nadmiaru wody. Ziemia powinna być lekko wilgotna, ale wilgoć nie powinna się stagnować.

Jeśli pogoda jest sucha, podlewaj rośliny przynajmniej raz na dziesięć dni. Dotyczy to zwłaszcza czasu, gdy jagody zaczynają zalewać.

Podczas podlewania malin staraj się, aby system korzeniowy był wilgotny. Ta warstwa ma zwykle co najmniej 25 centymetrów.

Jeśli nie chcesz zbyt często podlewać malin, mulcz ziemię wokół każdej maliny. Do tych celów z reguły stosuje się dowolną materię organiczną. Ale nie umieszczaj świeżych trocin w pobliżu roślin.

Jeśli chodzi o grubość warstwy ściółki, będzie lepiej, jeśli będzie miała około 10 cm. Jeśli jest ich więcej, nic wielkiego.

Teraz o świetle. Odmiana malin Tarusa ma bardzo pozytywny stosunek do słońca. Jeśli nie można ustawić lądowania w oświetlonym miejscu, znajdź półcień. Odcień dla roślin nie jest odpowiedni, ponieważ w takich warunkach pędy malin zaczynają się rozciągać.

Jednocześnie plon staje się znacznie niższy, a jakość jagód na tym cierpi.Im więcej słońca otrzymają twoje maliny, tym słodsze owoce otrzymasz.

Uprawa malin Tarusa obejmuje miejsce, które jest niezawodnie chronione przed porywistymi wiatrami i przeciągami.

Ważną rolę odgrywają nawozy, których używasz do sadzenia malin. Jeśli wybrano odmianę produkcyjną, należy również dostarczać żywność w odpowiedniej ilości.

Jak dbać o maliny Tarusa?

Odmiana drzewna maliny Tarusa charakteryzuje się wysokim plonowaniem, dlatego nawożenie jest bardzo ważne. Malinowa Tarusa wymaga nierównej ilości różnych substancji.

Jak karmić maliny Tarusa? Aby zapewnić roślinom wystarczającą ilość potasu, dodaj trzysta do czterystu gramów popiołu drzewnego. Taka ilość wystarczy na jeden kwadrat powierzchni.

Popiół należy nakładać pod każdy krzak, lekko przykrywając glebę. Wystarczy raz na sezon. Lepiej zrobić to wiosną. Nie ma potrzeby głębokiego spulchniania gleby, ponieważ można zaczepić korzenie, które znajdują się w górnej warstwie.

Oprócz tego, że popiół drzewny dostarcza roślinom cenny potas, dostarcza również fosfor i inne ważne pierwiastki śladowe, a także zapobiega zakwaszeniu gleby.

Jeśli chodzi o dressingi zawierające azot, malina Tarusa bardzo je uwielbia. Jeden raz tu nie wystarczy. Najlepiej zastosować następujący przepis: woda (10 litrów) + mocznik (10 gramów) + obornik (1 kilogram).

Składniki należy dobrze wymieszać, a następnie podlać sadzenie. Jeden litr roztworu wystarcza na jedną roślinę.

Po raz pierwszy trzeba nawozić podczas pękania pąków. Drugi i trzeci raz nawozy aplikuje się w odstępach dwutygodniowych. Koniecznie podlewaj maliny po każdym karmieniu. Nie podlewaj jednak podczas ulewnych deszczy.

Nawozy z naparów ziołowych również przyniosą korzyść Tarusie. Powinny być zdominowane przez pokrzywy.

Do przygotowania naparu ziołowego nie należy używać metalowych pojemników. Trawa powinna zajmować dwie trzecie pojemności, resztę zajmuje woda. Ta kompozycja musi być nalegana przez cały tydzień.

Przed nałożeniem opatrunku górnego rozcieńczyć napar w stosunku 1:10. Zużycie to jeden litr na roślinę. Ten górny opatrunek można stosować dwa do trzech razy w sezonie.

Podczas formowania pąków musisz przeprowadzić dokarmianie dolistne. W tym celu z reguły stosuje się nawozy w kompleksie zawierającym pierwiastek śladowy. Ogrodnicy często używają Ryazanochki i Kemira - do tego luksusu.

Półtorej łyżeczki tego lub innego leku wystarczy na jedno wiadro wody. Nawożenie liści powinno odbywać się przy pochmurnej, suchej pogodzie. Liście powinny być dobrze zwilżone dzięki opryskiwaczowi. Zanim pojawi się rosa wieczorna, roztwór musi zostać całkowicie wchłonięty.

W żadnym wypadku nie używaj nawozów zawierających dużo azotu późnym latem i jesienią. Faktem jest, że azot pomaga budować liście, przedłużając w ten sposób sezon wegetacyjny. W takich warunkach standardowa malina Tarusa nie będzie gotowa na zimowanie i będzie za słaba, a choroby maliny Tarusa już wkrótce dadzą się odczuć. W tym okresie lepiej jest nawozić maliny potasem i fosforem (trzydzieści dwadzieścia gramów na kwadrat).

Malinowa Tarusa: jak sadzić?

Nie zaleca się uprawy malin z drzewa Tarusa w miejscu, w którym rosły ziemniaki, pomidory i inni przedstawiciele Solanaceae. Nie należy również umieszczać sadzonek malin Tarusa na obszarach, gdzie maliny również rosły wcześniej, ponieważ może to spowodować pojawienie się chorób i szkodliwych owadów.

Z tego powodu psiankowate i truskawki nie współistnieją dobrze z malinami. Dobrym sąsiadem malin jest jabłoń. W takim sąsiedztwie jest mniej szkodników i chorób.

Lepiej sadzić maliny po południowej stronie jabłoni, aby nie było dodatkowego cienia.

Jak posadzić malinę Tarusa na wiosnę:

• Gleba do sadzenia powinna być wcześniej przygotowana. Jeśli sadzenie planowane jest na wiosnę, przygotowanie odbywa się jesienią i odwrotnie.
• Rozstaw rzędów powinien wynosić około 2m. Między roślinami powinno być około metra. Wynika to ze szczególnej formy wzrostu tej odmiany malin.
• Jeśli sadzisz więcej niż jedną roślinę, ale kilka, lepiej użyć dołków do sadzenia. Jeśli masz zaplanowaną całą plantację malin, posadź rośliny w okopach.
• Podczas kopania gleby podczas przygotowania terenu należy usunąć wszystkie kłącza chwastów. Pozwoli to uniknąć pojawienia się chwastów w przyszłości.
• Miejsce do lądowania powinno mieć wymiary 40cm x 40cm x 40cm. Wykop powinien mieć głębokość czterdziestu centymetrów i szerokość sześćdziesięciu centymetrów.
• Pamiętaj, aby zastosować nawóz do otworów do sadzenia lub rowów. Humus jest do tego dobry. Jedno wiadro wystarcza na jeden otwór, a dwa wiadra na metr wykopu.
• Dodaj tam popiół drzewny (pół szklanki na otwór, szklanka na metr wykopu), nawóz z potasem (15 gramów i 30 gramów), nawóz fosforowy (20 gramów i 40 gramów).
• Maliny muszą być dobrze zrzucane podczas sadzenia. Jednocześnie na roślinę zużywa się co najmniej pięć litrów. Posadź maliny w wilgotnej glebie, aby roślina lepiej się ukorzeniła.
• Przed sadzeniem malin w ziemi zaleca się namoczyć system korzeniowy na kilka godzin w stymulatorze wzrostu. W tym celu wielu ogrodników używa Kornevin lub Heteroauxin.
• Kołnierz korzeniowy powinien mieć głębokość od dwóch do trzech centymetrów.
• Po posadzeniu roślin skróć pęd maliny do około czterdziestu centymetrów.
• Po wszystkich powyższych zabiegach zaleca się mulczowanie gleby wokół posadzonych roślin. Dzięki temu wilgoć będzie dłużej na zewnątrz.

Maliny można sadzić wiosną i jesienią. Wiosną sadzi się maliny, gdy pąki jeszcze się nie zaczęły, a jesienią 30 dni przed nadejściem mrozów. Pod wieloma względami czas sadzenia Tarusy zależy od strefy klimatycznej, w której będą uprawiane maliny.

Sadząc jesienią, usuń wszystkie liście z sadzonek.

Opieka nad malinami Tarusa nie jest taka trudna. Musi być okresowo poluzowywany i odchwaszczany z chwastów (co najmniej sześć razy w jednym sezonie). Nawadnianie regulowane jest w zależności od stopnia wysuszenia.

Okresowo karmić rośliny, a także przetwarzać je, aby zapobiegać szkodnikom i chorobom.

Jeśli chodzi o pędy zastępcze, odmiana Tarusa, należy je pozostawić w ilości 4 - 6 sztuk. Należy również formować krzewy Tarusa, okresowo przycinając.