Wieloletnia stokrotka

Wieloletnia stokrotka (Bellis) należy do rodziny Asteraceae. Ten rodzaj obejmuje 14 odmian. Dziko rosnący kwiat można znaleźć na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Słowo „margaryty” jest starożytne greckie i tłumaczy się jako „perła”, wynika to z faktu, że dzika roślina ma małe białe kwiaty. Nazwę w alfabecie łacińskim nadał Pliniusz, w tłumaczeniu oznacza „piękna, piękna”. W wielu krajach kultura ta nazywana jest „okiem dnia”, ponieważ jej kwiaty otwierają się, gdy wschodzi słońce. W tłumaczeniu na język angielski stokrotka wymawia się „dzień ah”, więc w Anglii kwiat otrzymuje czułą nazwę „Stokrotka”. Panie z Niemiec zastanawiały się nad stokrotkami dla swojej narzeczonej, odrywały płatki, więc kwiat zaczęto nazywać po niemiecku „miarą miłości”. Wieloletnia stokrotka jest bardzo popularna wśród hodowców kwiatów od bardzo dawna, w związku z tym istnieje wiele legend i opowieści na jej temat. Ta roślinność zawsze była bardzo modna, ponieważ pięknie i słodko kwitnie.

Wieloletnia stokrotka: opis i charakterystyka kwiatów

Wieloletnia stokrotka: zdjęcie kwiatów

Wieloletnia stokrotka to małe zioło o skróconym korzeniu. Liście wyrastające u nasady, matowe, w postaci łopaty, mają ząbki. Łodyga bez liści, tworząca tylko jedną główkę. Na stożkowatym naczyniu rozwijają się różowe lub białe żeńskie kwiaty języczkowate. Kwiaty, znajdujące się pośrodku, są rurkowate, obu płci, mają żółty kolor. Rośliny uprawiane przez hodowców kwiatów mogą mieć kwiatostany różniące się wielkością, strukturą (podwójne, półpełne lub proste). Owoc jest spłaszczonym niełupkiem bez kępka.

Wieloletnia stokrotka: rosnące kwiaty

Dobrze jest rozmnażać określone kwiaty metodą nasienną. Wieloletnie nasiona stokrotek wysiewa się pod gołym niebem w czerwcowe dni. Siew odbywa się w wilgotnej glebie, nasion nie sadzi się, a jedynie posypuje cienką warstwą próchnicy lub piasku. Nasiona te, aby pojawiły się kiełki, potrzebują dodatnich warunków temperaturowych (około dwudziestu stopni) i światła słonecznego. Jeśli ta procedura zostanie przeprowadzona prawidłowo, pojawienie się pierwszych pędów nastąpi tydzień po siewie. Jeśli ziarna nie są osadzone w glebie, a nasadzenia są pokryte polietylenem na wierzchu, zarodki są aktywowane i nic nie będzie zależeć od głębokości siewu (szybkość kiełkowania wyniesie 100%). Po 2 dniach pokrywę usuwa się, a sadzonki pokrywa się cienką warstwą gleby. Sadzonki rozwijają się bardzo szybko, więc po chwili nurkują pod gołym niebem według schematu 20x20 cm Rośliny zakwitną dopiero w następnym sezonie wiosennym, aw roku siewu wszelkie wysiłki zostaną skierowane na tworzenie liści. Stokrotki są całkiem dobre w samosiewie. Wiosną, gdy pojawią się sadzonki, konieczne będzie ich tylko przerzedzenie, a także wyciągnięcie wszystkich chorych lub słabych kwiatów. Ale jeśli rozmnażasz w ten sposób wieloletnią stokrotkę, to z biegiem lat kwiaty staną się mniejsze, a cechy odmianowe krzewu również zostaną utracone.

Uprawa stokrotek w sadzonkach.

Większość hodowców uprawia wieloletnie stokrotki metodą sadzonkową. Dzieje się tak dlatego, że początek kwitnienia sadzonek nastąpi już w roku siewu. Ziarna wysiewa się w dni lutowe lub marcowe, w tym celu stosuje się pojedyncze pojemniki, aby uniknąć uszkodzeń korzeni podczas nurkowania sadzonek.Pojemnik wypełniony jest żyzną, osuszoną glebą, którą można kupić w specjalnym sklepie. Nasiona wysiewa się w taki sam sposób, jak siew w warunkach otwartych, a nasadzenia wymagają również dobrego oświetlenia i ciepłej temperatury (około dwudziestu stopni). Po pojawieniu się pędów kubki przestawia się na chłodno (temperatura - 13-16 stopni). Również wieloletnie sadzonki stokrotek należy dodatkowo podkreślić, ponieważ godziny dzienne powinny trwać 12-14 godzin, a w tym sezonie dni są krótkie.

Wieloletnia stokrotka: sadzenie

Wieloletnia stokrotka: zdjęcie kwiatów

Optymalny czas sadzenia.

Wieloletnie stokrotki uwielbiają światło, więc miejsce sadzenia powinno być dobrze oświetlone. Daisy jest bezpretensjonalny w stosunku do składu gleby. Sadzonki sadzi się w dowolnej glebie ogrodowej. Ale będzie dla niej wygodniej na lekkiej gliniastej ziemi. Nie można sadzić na nizinach, ponieważ ciecz tam zalega, a kwiat nie odnosi się dobrze do nadmiaru wody w glebie.

Sadzenie roślin uprawianych pod gołym niebem odbywa się pod koniec maja lub na początku czerwca.

Jak sadzić.

Wieloletnie stokrotki sadzi się razem z grudką gleby. Najpierw do sadzenia przygotowuje się małe dziury, odstęp między nimi powinien wynosić dwadzieścia cm, a ponadto sadzonki są zwijane i należy starać się nie szkodzić systemowi korzeniowemu. Koło pnia jest dobrze zagęszczone, po czym nasadzenia są podlewane w dużej objętości.

Wieloletnia stokrotka: pielęgnacja kwiatów

Wieloletnia stokrotka: zdjęcie kwiatów

Uprawa wieloletniej stokrotki jest prosta i łatwa. Wymagane jest tylko terminowe podlewanie, pielenie, karmienie i rozluźnianie powierzchniowej warstwy gleby. System korzeniowy jest płytki, dlatego konieczne jest regularne podlewanie. Przy braku płynu kwiatostany staną się mniejsze, frotte zniknie. Po podlaniu delikatnie rozluźnij wierzchnią warstwę gleby wokół rośliny, aby poprawić przenikanie powietrza do korzeni. W celu znacznego ograniczenia podlewania, odchwaszczania, spulchniania po posadzeniu sadzonek wierzchnia warstwa gleby jest ściółkowana. Dzięki ściółkowaniu system korzeniowy nie będzie odstawał, jak to zwykle bywa z powodu wyschnięcia powierzchni ziemi.

Opatrunek górny nakłada się dwa razy w okresie. W tym celu stosuje się kompleks minerałów do kwitnienia roślinności (25-30 g / kwadrat). Aby stokrotka kwitła dłużej i piękniej, odetnij kwiatostany, które z czasem zaczęły więdnąć.

Metody reprodukcji.

Wieloletnie stokrotki można uprawiać przez nasiona, sadzonki i dzieląc krzew. Odmiany stokrotek rozmnaża się wegetatywnie, ponieważ z biegiem lat ich kwiatostany stają się mniejsze, a dekoracyjność kwiatu zanika.

Zaleca się dzielić krzew późnym latem lub wczesną jesienią, jest to również możliwe w okresie wiosennym. Roślinę usuwa się z ziemi i dzieli na cztery do sześciu fragmentów. Szczypanie wykonuje się na częściach wszystkich kwiatów i pąków, wszystkie liście są nadal usuwane, ogonki pozostają, korzenie skracane do pięćdziesięciu do osiemdziesięciu mm. Dzięki temu zabiegowi przeżywalność dywizji będzie lepsza i szybsza po posadzeniu. Adaptacja działek sadzonych pod gołym niebem, ich wzrost i kwitnienie następują dość szybko. Nawet bez korzeni zapewniona jest przeżywalność delenki. Po zasadzeniu w ziemi zacznie dawać nowe korzenie z podstaw ogonków.

Propagowane przez sadzonki w tym samym czasie, w którym roślina jest podzielona. W tym celu pobiera się bardzo zaostrzony nóż / nożyczki / sekator, z dorosłej rośliny wycina się pędy boczne z liśćmi. Są sadzone na grzbiecie, gleba powinna być luźna. Po 15 dniach sadzonki całkowicie się ukorzenią. Po raz pierwszy sadzonki zakwitną dopiero w przyszłym roku.

Szkodliwe owady i choroby.

Chociaż wieloletnia stokrotka ma niewielkie rozmiary, ma odporność na choroby i odporność na różne szkodniki.Ale nie zapominaj, że mogą na nią wpływać choroby wywoływane przez wirusy. W chorym krzaku na początku lata wyciągają się nogi kwiatów, kwiatostany stają się mniejsze, liście również stają się mniejsze i blade. Krzewy dotknięte chorobą są natychmiast wykopywane i niszczone, a miejsce ich wzrostu dezynfekowane silnym roztworem nadmanganianu potasu.

W rzadkich przypadkach mączniak prawdziwy może pokonać kwiat. Powierzchnia kwiatów i liści pokryta jest nalotem koloru jasnoszarego lub białawego. Chore stokrotki lub ich fragmenty są niszczone. Aby zlikwidować mączniaka prawdziwego, wszystkie krzewy spryskuje się Topazem, roztworem siarki koloidalnej lub mieszanką Bordeaux.

W niektórych sytuacjach kleszcze mogą atakować stokrotkę, walczą środkami owadobójczymi, na przykład „Aktellik” lub „Karbofos”. Myszy mogą uszkodzić kwiat, aby je zniszczyć, musisz w kilku miejscach umieścić truciznę na obwodzie terenu.

Profesjonalni hodowcy kwiatów twierdzą, że zgodnie z wszystkimi zasadami techniki rolniczej stokrotki będą silne, ich odporność na wszelkie choroby, będą Cię nieustannie zachwycać dekoracyjnymi kwiatami.

Roślina po kwitnieniu

Wieloletnia stokrotka: zdjęcie kwiatów

Jak zbierać nasiona.

Nasiona wieloletnich stokrotek nie dojrzewają w tym samym czasie. Dlatego musisz je zbierać stopniowo, 1-2 razy w tygodniu. Konieczne jest odcięcie wymaganej liczby kwiatostanów, które zwiędły, przed wypłukaniem przez deszcz lub wodę podczas podlewania dojrzałych ziaren. Nasiona są usuwane z kwiatostanu i rozprowadzane na kartce papieru. Aby wysuszyć nasiona wieloletniej stokrotki, należy je umieścić w dobrze wentylowanym miejscu. Wysuszone ziarna przesypuje się do papierowych torebek, a następnie przechowuje do przechowywania w suchym i ciemnym miejscu.

Przygotowanie do sezonu zimowego.

Aby chronić system korzeniowy leżący na powierzchni przed silnymi mrozami, zwłaszcza gdy zimą jest mało śniegu, wierzchnią warstwę gleby mulczuje się zagęszczoną warstwą próchnicy, trocin lub torfu. Grubość mulczu - 80 mm, nie mniej. Gdy rośliny wystają z gleby, a korzenie są odsłonięte, konieczne jest bezbłędne mulczowanie gleby. Wiosną te krzewy należy przesadzić na nowe miejsce, aby głębokość im odpowiadała.

Odmiana stokrotki

Ogrodnicy uprawiają dwie odmiany stokrotek - jednoroczne i byliny. Techniki sadzenia i uprawy tych dwóch gatunków nie różnią się zbytnio.

Roczne stokrotki (Bellis annua).

Stokrotki tej odmiany uprawiane są w pomieszczeniu, mogą ozdobić balkon lub taras. Możesz je również uprawiać w skalniakach. Kwiaty wieloletnie są najbardziej popularne wśród hodowców kwiatów, dlatego poświęcono im więcej uwagi, z tego powodu hodowcy wyhodowali wiele różnych odmian wieloletnich.

Wieloletnia stokrotka (Bellis perennis).

Roślina dorasta do dziesięciu do trzydziestu cm, rozeta korzeniowa składa się z liści w postaci łopaty lub wydłużonej w kształcie jajka. W następnym sezonie po pojawieniu się pędów rośliny tworzą wiele szypułek bez liści, ich powierzchnia jest owłosiona, rozciągają się do piętnastu do trzydziestu cm.Kosz z kwiatostanami w przekroju ma osiemdziesiąt mm, jego zabarwienie może być różowe, białe lub czerwony. Duże kwiaty trzciny lub rurkowe odbiegają od środka kwiatostanów, pośrodku znajdują się małe rurkowate kwiaty o żółto-złotym kolorze. Ziarna są spłaszczone, drobne, w kształcie owalu. Odmiana ta dobrze się rozsiewa przez samosiew, kiełkowanie odbywa się jednocześnie, sadzonki można wykorzystać jako sadzonki.

Duża liczba odmian wieloletnich jest podzielona zgodnie z morfologią kwiatostanów na kosze grup rurkowych i trzcinowych. Obie kategorie mają odmiany z kwiatostanami, które są podwójnymi, półpełnymi i prostymi koszyczkami.

• Proste kosze. Zawiera od jednego do trzech rzędów kwiatów języczkowych lub rurkowych.Rdzeń składa się z rurkowatych małych żółtych kwiatów.
• Pół-podwójne kosze. Zawierają cztery rzędy kwiatów przypominających trzcinę. Środek jest żółty, zawiera małe rurkowate kwiaty.
• Kosze frotte. Zawierają dużą liczbę kwiatów języczkowych i prawie pokrywają środek, który składa się z rurkowatych kwiatów o żółtym kolorze.

Wciąż odmiany stokrotek wieloletnich są podzielone według wielkości kwiatostanów: małe - w przekroju osiągają dwadzieścia do czterdziestu mm; średni - czterdzieści do sześćdziesięciu mm; duży - od sześćdziesięciu mm lub więcej.

• „Robella”. Kosze są duże, frotte, w przekroju dorastają do 50 mm. Kwiatostany są zagęszczone, składające się z zwiniętych rurkowatych kwiatów w kolorze różowo-łososiowym. Odmiana ta została nagrodzona złotym medalem w konkursie Fleroselect.

Wieloletnia stokrotka: zdjęcie kwiatów

• Roba Roya. Krzew jest mały, kosze są małe, czerwone, ich średnica wynosi od dziesięciu do dwudziestu mm.
• Bella Daisy. Odmiana kwitnie wcześnie i została również nagrodzona w konkursie Fleroselect. Średnica podwójnego kwiatostanu wynosi dwadzieścia dwadzieścia pięć mm, pomalowanego na jasne różowe kolory.
• „Pomponeta”. Niewielkie kwiatostany w formie pompona przypominają guziki.

Wieloletnia stokrotka: zdjęcie kwiatów

Ostatnio pojawiła się seria odmian stokrotek, zawierająca odmiany o dużej liczbie identycznych cech, z różnicami w kolorze kwiatostanów. Najpopularniejsze prezentujemy poniżej.

• Seria Tasso. Pędy odmian są skracane, mają zagęszczone kosze w postaci pomponów, składające się z kwiatów rurkowych. Ich średnica to czterdzieści mm, kolorystyka jest różowa, łososiowa, czerwona, biała. Istnieje również odmiana jasnoróżowego koloru, który ma ciemniejszy kolor środka.
• Seria Speedstar. Kwitnienie rozpoczyna się w okresie siewu. Kosze są koloru białego lub karminowego, struktura półpełna, ich środek jest jasnożółty. Odmiany z różowymi koszyczkami, wokół środka znajduje się biała obwódka w kolorze żółtym.
• Seria Rominette. Grube kosze frotte w przekroju dorastają do dwudziestu mm, ich kolorystyka jest czerwona, jasnoróżowa, biała, karminowa różowa. Krzew dorasta tylko do piętnastu cm.