Jałowiec: najważniejsze niuanse uprawy miękkich igieł

Jałowiec to nie tylko piękna roślina ozdobna, ale także źródło różnorodnych właściwości przydatnych dla człowieka. Uprawa jałowca nie jest bardzo trudna. W tym materiale porozmawiamy o prawidłowym sadzeniu, pielęgnacji, reprodukcji i głównych szkodnikach jałowca.

Opis jałowca

Jałowiec to wiecznie zielony krzew iglasty. Należy do rodziny Cypress. Jałowiec jest również często określany jako „wrzos”.
Ta uprawa ma doskonałą tolerancję na suszę. Jałowiec to roślina kochająca światło. To długa wątroba, może istnieć nawet sześćset lat! Ta kultura jest dość rozpowszechniona na półkuli północnej. Ale jest rodzaj jałowca, który jest popularny w Afryce. I tę kulturę można znaleźć również na półpustyniach: na zachodzie Ameryki, Meksyku.

Jałowiec: rosnące wymagania

Juniper jest dość wybredny jeśli chodzi o oświetlenie, dlatego zaleca się wybierać tereny otwarte, które będą maksymalnie nasłonecznione. Gleba musi być umiarkowanie wilgotna, a zwierciadło wód gruntowych nie może znajdować się zbyt blisko. Gleba powinna być żyzna z dobrym drenażem. Lepiej, jeśli nie jest ciężki w składzie. Jałowiec jest zwykle rozmnażany przez sadzonki lub za pomocą nasion. Jałowce nie są zbyt kapryśnymi roślinami, dlatego są tak lubiane przez ogrodników, którzy chcą nadać miejscu dekoracyjny wygląd.

Jak prawidłowo posadzić jałowiec

Jak wspomniano powyżej, sadząc jałowiec, należy wybierać miejsca dobrze oświetlone i nagrzane słońcem. Cień nie ma zbyt dobrego wpływu na kształt rośliny, może go po prostu zgubić i przestać nosić dekoracyjny wygląd. Jeśli chodzi o jałowiec pospolity, być może jest to jedyny gatunek, który może tolerować trochę cienia.
Podczas sadzenia pamiętaj, że musisz zachować odległość między krzakami, zwykle około pół metra. Dotyczy to odmian kompaktowych. A między rozrzutnymi a potężnymi musisz zachować odległość od półtora do dwóch metrów. Przed posadzeniem jałowca z pojemnika należy dobrze namoczyć system korzeniowy wodą, więc moczyć ziemię z korzeniami w wodzie przez kilka godzin.

Jeśli chodzi o głębokość dołków, tutaj musisz kierować się wielkością korzeni i grudką jałowcowej ziemi. Z reguły rozmiar dziury jest dwa do trzech razy większy niż grudka ziemi. Masywne, rozłożyste krzewy sadzi się na głębokość około siedemdziesięciu centymetrów.
Aby uniknąć zastoju wilgoci i ryzyka zgnilizny korzeni, należy ułożyć warstwę drenażową na dnie otworów. Warstwa powinna mieć około 15-20 centymetrów. Podłoże, które będzie musiało przykryć korzenie krzewu, składa się z następujących elementów: torfu, darni i piasku. Kołnierz korzeniowy dużych krzewów powinien znajdować się od pięciu do dziesięciu centymetrów nad krawędziami otworów. W przypadku młodych roślin należy je pozostawić na poziomie gruntu.
pH powinno wynosić od 4,5 do 7 jednostek. Ten wskaźnik zależy od rodzaju i odmiany, którą sadzisz. Na przykład podczas sadzenia jałowca kozackiego przed sadzeniem zaleca się dodanie popiołu drzewnego lub wapna.
Jałowiec nie jest zbyt wybredny jeśli chodzi o skład gleby, jedyne, o co należy zadbać od wiosny (kwiecień, maj) to wprowadzenie do gleby nawozów uniwersalnych.

Właściwa pielęgnacja jałowca

Jałowce mają negatywny stosunek do częstego podlewania, dodatkowa wilgoć jest wymagana tylko w suche letnie dni. I nawet wtedy nie musisz być zbyt często: wystarczą dwa lub trzy razy w sezonie. Zwykle wydaje się na jeden dorosły krzew od dziesięciu do trzydziestu litrów. Wieczorem raz na 6-7 dni spryskiwanie roślin wodą nie będzie zbyteczne. Szczególnie ten wymóg dotyczy jałowca wirginijskiego i chińskiego. Powietrze nie powinno być dla nich zbyt suche. Jeśli chodzi o pierwszy gatunek, jest bardzo odporny na suszę, ale gleba jest nadal wilgotna.

W przypadku młodych nasadzeń konieczne będzie regularne rozluźnianie. Nie musisz tego robić głęboko, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Rozluźnienie jest wygodne w połączeniu z pieleniem i podlewaniem. Po posadzeniu krzewów lepiej jest mulczować glebę torfem i zrębkami. Warstwa nie musi być gruba, wystarczy pięć do ośmiu centymetrów. Rośliny ciepłolubne powinny być mulczowane na zimę. Wraz z nadejściem wiosny warstwa ściółki musi zostać usunięta, aby uniknąć gnicia korzeni.
Jałowiec rośnie powoli. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas przycinania. Ogólnie rzecz biorąc, konieczne jest usunięcie wysuszonych gałęzi. Można to zrobić niezależnie od pory roku. Schronienie przed zimowaniem odbywa się tylko dla młodych roślin przez pierwszy rok po posadzeniu w ziemi.
Ta kultura jest propagowana przez sadzonki i nasiona.

Jak rozmnażać jałowiec

Jałowiec należy do roślin dwupiennych. Ten typ rozmnaża się przez nasiona lub wegetatywnie. Jeśli chodzi o gatunki dekoracyjne, tutaj rozmnażanie odbywa się wyłącznie za pomocą sadzonek.
Jaką płeć jest jałowiec pospolity, możesz zrozumieć, patrząc na koronę. Rośliny męskie mają wąską, kolumnową lub jajowatą koronę. Osobniki żeńskie mają dość luźną i rozłożystą koronę. Wiosną (kwiecień, maj) rośliny męskie mają żółte kłosy, a osobniki żeńskie zielone szyszki. Owoce są okrągłe, o średnicy około 8 mm. Dojrzewanie następuje zwykle pod koniec lata - w połowie jesieni. Początkowo są zielone, ale potem, gdy owoce dojrzewają, zaczynają nabierać pięknego czarno-fioletowego koloru. Jagody jałowca mają przyjemny przyprawowy aromat i lekko gorzki posmak. Każdy owoc zawiera w sobie 3 nasiona.

Jeśli chcesz posadzić ziarno i wyhodować z niego krzak, najpierw rozwarstwiaj ziarno. Aby to zrobić, zasiej nasiona w pojemniku z glebą jesienią. W okresie zimowym pojemniki należy przechowywać na zewnątrz, przykryte śniegiem. Wraz z nadejściem majowych dni na miejscu można wysiewać nasiona, które zimowały. W zasadzie jałowiec pospolity można wysiewać wiosną bez stratyfikacji. Ale bądź przygotowany, że wzrosną w przyszłym roku.
Ale jeśli chcesz uzyskać dekoracyjną formę na wyjściu, możesz bezpiecznie zapomnieć o reprodukcji nasion. Tutaj odpowiednia jest tylko metoda wegetatywna, czyli za pomocą sadzonek. Wiosną (koniec kwietnia - połowa maja) konieczne jest wycięcie jednorocznej łodygi jałowca, który osiągnął przyzwoity wiek (osiem do dziesięciu lat). Powinien mieć około dziesięciu do dwunastu centymetrów. Na dole, od trzech do pięciu centymetrów, musisz usunąć wszystkie igły. Pamiętaj, że sadzonki należy odciąć wraz z niewielką częścią starej kory. Musi być starannie przycięty. Następnie sadzonki umieszcza się na jeden dzień w roztworze ze stymulatorem wzrostu.

Aby roślina dobrze się zakorzeniła, lepiej użyć mieszanki torfu i piasku w stosunku 1: 1. Następnie przykryj sadzonki plastikiem i ułóż cień. Nie musisz podlewać, lepiej okresowo spryskiwać. Po półtora miesiąca prawie wszystkie sadzonki dobrze się ukorzeniają.Latem (koniec czerwca - początek lipca) sadzonki, które zakorzeniły się, należy sadzić na grzbietach. Następnie muszą przetrwać zimę na otwartym terenie. Nie zapomnij pokryć świerkowymi gałęziami. Kolejne działania polegają na uprawie (około dwóch do trzech lat), a dopiero potem następuje przeszczepienie na stałe miejsce.

Choroby i szkodniki jałowca

Rdza jest uważana za najpopularniejszy i najczęściej spotykany problem jałowców. Jeśli chodzi o szkodliwe owady, tutaj przede wszystkim należy uważać na przędziorka, ćmy górnicze, mszyce i owady jałowcowe.
Aby pokonać mszyce, zaleca się spryskiwanie Fitoverm: dwa gramy na litr wody. Konieczne jest zachowanie przerwy między zabiegami wynoszącej dziesięć dni - dwa tygodnie.
Jest dobre lekarstwo na ćmy "Decis". Muszą spryskiwać rośliny w ilości 2,5 grama substancji na dziesięć litrów wody. Odstęp jest taki sam, dziesięć dni - dwa tygodnie.
„Karate” dobrze radzi sobie z przędziorkami. Proporcje obserwuje się w tempie pięćdziesięciu gramów na dziesięć litrów wody.
Tarcza boi się „Karbofos” (siedem gramów na dziesięć litrów wody).
Doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie roztworu z arceride (pięćdziesiąt gramów na dziesięć litrów wody) przeciwko rdzy. Opryskiwanie trzeba będzie przeprowadzić w biegu. Przerwa między nimi musi być zachowana za dziesięć dni.