Błękitne Alpy Jałowca

Zimozielone krzewy iglaste są powszechnie stosowane do kształtowania ogrodów i terenów miejskich, ponieważ o każdej porze roku wyglądają równie atrakcyjnie. Jałowce Są słusznie uważani za faworytów domowych ogrodników i projektantów krajobrazu ze względu na ich bezpretensjonalny charakter. Niektóre z tych członków rodziny Cypress są bardzo odporne na silne mrozy i susze, dzięki czemu nadają się do uprawy w regionach o
niekorzystne warunki klimatyczne. Odmiana jałowca chińskiego Blue Alps rośnie dziko na Dalekim Wschodzie, w Azji Wschodniej, na Kaukazie i na Krymie. Nie różni się wymagającą opieką i jest popularny wśród rosyjskich ogrodników. W tym artykule omówimy, jak prawidłowo sadzić i hodować krzewy jałowca Blue Alps.

Błękitne Alpy Jałowca: zdjęcie

Jałowiec chiński Niebieskie Alpy: opis odmiany

Podobnie jak inne jałowce, odmiana Blue Alps (Juniperus chinensis Blue Alps) to długowieczny, wiecznie zielony krzew iglasty. W zależności od warunków środowiskowych żywotność krzewów jałowca może wynosić od kilku stuleci do tysiącleci. Odmiana chińskiego jałowca Blue Alps należy do wysokich odmian: wysokość dorosłego krzewu wynosi średnio 3-4 m, roślina osiąga takie wskaźniki o 10 lat. Średnia średnica
korona ma 2 m. Gałęzie jałowca Blue Alps są skierowane w górę i wyróżniają się siłą i blaskiem pokrywy iglastej. Igły Blue Alps to małe (do 1 cm) twarde, ostre kolce. Roczny wzrost pędów z reguły wynosi od 0,1 do 0,2 m. Kolor korony dorosłego krzewu jałowca „Niebieskie Alpy” ma zielony kolor z odcieniem szmaragdowo-srebrzystym. Wśród jałowców tej odmiany spotyka się zarówno okazy jednopienne, jak i dwupienne. W trakcie
owocujące bujne szaro-zielone igły „Niebieskie Alpy” pokryte są czarno-zielonymi plamkami owoców, które są średniej wielkości szyszkami, pokrytymi szaro-białym nalotem. Średnica owoców jałowca Blue Alps wynosi średnio 5-10 mm. Każda z nich składa się z 4 do 8 łusek i zawiera kilka nasion.

Mimo atrakcyjnego wyglądu jałowiec Blue Alps nie jest nieszkodliwy – wszystkie jego części zawierają toksyczne olejki eteryczne, które są niebezpieczne dla ludzi i zwierząt. Owoce tej rośliny nie nadają się do jedzenia i mogą powodować poważne zatrucia.
Błękitne Alpy nie jest odmianą bardzo kapryśną, która nie potrzebuje szczególnie pożywnych gleb i może rosnąć na glebach suchych i kamienistych. Podobnie jak inne jałowce, jest dość światłolubny i nie toleruje stojącej wilgoci w glebie. Ale jest odporny na suszę i silne mrozy i z powodzeniem zapuszcza korzenie nawet w regionach północnych.

Jałowiec chiński Błękitne Alpy w projektowaniu krajobrazu

Ze względu na swoją zwartość i wyważony rozmiar jałowiec Blue Alps jest popularny wśród projektantów ogrodów. Piękna kolorystyka w srebrzystozielonych odcieniach dodaje krzewom atrakcyjności. Umieszczenie jałowca na działce pozwoli nie tylko stworzyć całoroczny, zielony projekt, ale również posłuży do oczyszczenia powietrza w ogrodzie. Pachnące gałęzie krzewów jałowca nie tylko dezodoryzują otaczającą przestrzeń, ale także działają jako naturalny środek antyseptyczny, który pomaga niszczyć chorobotwórcze mikroorganizmy.

Formacja jałowca Blue Alps w Bonsai

Zgrabne korony jałowca Blue Alps prezentują się równie efektownie zarówno jako pojedyncze dominanty, jak i w połączeniu z innymi roślinami. Juniper to znośny sąsiad, który z łatwością dotrzyma towarzystwa innym roślinom iglastym, liściastym i zielnym. Często "Błękitne Alpy" są używane do tworzenia żywych granic i żywopłotów, do tworzenia kompozycji w stylu bonsai, do zagospodarowania tarasów i trawników, do ożywienia alpejskich zjeżdżalni i skalniaków.

Dla róż i innych bujnie kwitnących roślin, szmaragdowo-srebrne igły Błękitnych Alp stanowią świetne tło.
Bezpretensjonalne krzewy jałowca są niewrażliwe na zanieczyszczone powietrze środowiska miejskiego, dlatego są szeroko stosowane do kształtowania krajobrazu obiektów przemysłowych, parków i placów, obszarów wokół placówek medycznych i edukacyjnych. Wzdłuż autostrad sadzi się zielone żywopłoty jałowca.

Jałowiec chiński Niebieskie Alpy: sadzenie i pielęgnacja

Pomimo braku konkretnych wymagań dotyczących pielęgnacji jałowca, nadal istnieje szereg ogólnych zaleceń, które pozwolą odmianie Blue Alps zmaksymalizować jej walory dekoracyjne.

Preparat do sadzenia sadzonek jałowca w otwartym terenie

W uprawie ozdobnych odmian jałowca pierwszorzędną rolę odgrywa jakość materiału sadzeniowego. Przy wyborze sadzonek należy preferować najsilniejsze okazy, które nie mają śladów choroby i uszkodzeń. Najlepiej kupować je w dużych szkółkach lub u zaufanych sprzedawców. Sadzonki można sprzedawać w pojemnikach na sadzonki lub z gołymi korzeniami. W pierwszym przypadku procent przeżywalności młodych roślin jest znacznie wyższy, a sadzenie w warunkach otwartych
gleba może być produkowana przez cały sezon. Krzewy z otwartym systemem korzeniowym gorzej się zakorzeniają i można je sadzić na miejscu tylko wiosną. Optymalny okres do sadzenia jałowca Błękitnych Alp trwa od ostatnich dni kwietnia do pierwszych dni maja.

Kochający światło jałowiec najlepiej sprawdzi się w dobrze oświetlonym, otwartym terenie. W cieniu lub półcieniu odmiana Blue Alps również zakorzeni się, ale straci znaczną część swojej atrakcyjności wizualnej. Z powodu braku słońca jego igły zaczną żółknąć i kruszyć się, w wyniku czego korona stanie się mniej bujna i gęsta.

Pomimo tego, że krzewy jałowca nie potrzebują zwiększonego odżywiania, żyzna gleba pozwoli im lepiej przystosować się po posadzeniu. Z reguły odmiana Blue Alps preferuje gleby lekkie i gliniaste o neutralnym lub słabym poziomie kwasowości.

Przygotowanie terenu pod sadzenie sadzonek jałowca w Alpach Błękitnych rozpoczyna się od wykopania dołków. Ich wielkość powinna być co najmniej dwukrotnie większa od średnicy śpiączki ziemnej, która chroni system korzeniowy sadzonki. W przeciwnym razie młody krzew jałowca nie będzie w stanie szybko zakorzenić się w nowym miejscu, tempo jego wzrostu i rozwoju będzie
zwolnić, co może dalej prowadzić do jego śmierci. Ponieważ jałowiec jest niezwykle wrażliwy na stagnację wilgoci w glebie, należy zadbać o osuszenie dołów do sadzenia. Ich dno należy wyłożyć warstwą keramzytu, drobnych kamyczków, fragmentów cegieł o grubości około 0,2 m.Na warstwę drenażową wylewa się odżywczą mieszankę gleby, którą można samodzielnie przygotować. W tym celu wymieszaj 2 części humusu, 2 części torfu i 1 część piasku rzecznego. To nie będzie zbyteczne
zwiększyć wartość odżywczą podłoża dodając do niego nawóz do krzewów iglastych. Otwór należy zalać wodą i pozostawić do naturalnego osiadania. Optymalna głębokość dołków do sadzenia wynosi 0,7 m. Unikaj obszarów o wysokim poziomie wód gruntowych, ponieważ wpłynie to niekorzystnie na korzenie krzewów jałowca i doprowadzi do ich rozkładu. Tereny podmokłe lub niziny również nie nadają się do uprawy jałowca alpejskiego.

Same sadzonki na krótko przed sadzeniem w otwartym terenie zaleca się umieszczać w roztworze stymulującym wzrost korzeni. Jeśli materiał do sadzenia znajdował się w pojemnikach na sadzonki, możesz dokładnie zwilżyć gliniane jedzenie, mocząc je przez kilka godzin w wodzie. W przypadku, gdy planuje się umieszczenie kilku krzaków jałowca na jednym stanowisku, odstęp między dołkami powinien wynosić od 50 do 200 cm, w zależności od możliwości wzrostu korony i systemu korzeniowego. W przeciwnym razie rośliny będą konkurować o przestrzeń i pożywienie. Również niepożądane
posadź jałowce obok roślin pnących.

Algorytm postępowania podczas sadzenia sadzonek

Instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia sadzonek jałowca na otwartym terenie obejmują następujące kroki:

• Sadzonki umieszcza się w dołkach do sadzenia i zakopuje tak, aby szyjka korzeniowa zrównała się z ziemią.
• Otwór do sadzenia jest wypełniony warstwami pożywnej mieszanki gleby, a każda warstwa jest mocno zagęszczana.
• Powierzchnia gleby jest zagęszczona, a woda rozlana.
• Koło pnia musi być mulczowane trocinami lub mchem.
• Początkowo sadzonki jałowca wymagają częstego i obfitego podlewania.
• Nie będzie zbyteczne budowanie schronienia przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które na początku może zaszkodzić osłabionemu stresowi wynikającemu z przesadzania sadzonek i spalenia ich pędów.

Tryb nawadniania i nawożenia

Tylko młode krzewy jałowca wymagają obfitego podlewania. Dorosłą roślinę można podlewać nie więcej niż 2 lub 3 razy w sezonie, jeśli lato jest suche. 1 krzak jałowca „Niebieskie Alpy” zabiera od 10 do 30 litrów osiadłej wody. Jałowiec nie boi się suszy, ale w szczególnie upalnych okresach cotygodniowe zraszanie ciepłą wodą nie będzie przeszkadzać. Zaleca się trzymanie ich wieczorami po zachodzie słońca.

Nie jest również wymagane częste nawożenie. Wystarczy karmić dorosłą roślinę 1 do 2 razy w roku, aby przyspieszyć jej rozwój i pomóc koronie stać się bardziej bujną i uzyskać bogaty kolor. Do tych celów odpowiednie są nawozy organiczne i kompleksy mineralne, które zaleca się stosować naprzemiennie. Wiosną najskuteczniejsze są kompleksowe nawożenie z wysoką zawartością azotu i innych składników odżywczych, które pomagają wzmocnić osłabioną przez zimę roślinę. Jako złożony nawóz można zastosować 30-50 g nitroammofoski pod każdy krzak jałowca Blue Alps.
Lepiej jest przynieść materię organiczną przed zimą, aby dostarczyć krzakom jałowca niezbędną ilość składników odżywczych do pomyślnego zimowania.

Zabiegi pielęgnacyjne na grządkach jałowcowych

Do dobrego odżywiania i pomyślnego rozwoju system korzeniowy jałowca Blue Alps wymaga regularnego dostarczania tlenu. Można to osiągnąć, spulchniając glebę w kręgu krzaków jałowca w pobliżu pnia. Należy to robić bardzo ostrożnie, bez wchodzenia na duże głębokości, aby nie uszkodzić procesów korzeniowych krzewów.

Cotygodniowe pielenie i spulchnianie dotleni glebę i zapobiegnie gniciu korzeni jałowca.Wstępnie zaleca się umiarkowanie nawilżyć glebę.
Ściółkowanie gleby zatrzyma wilgoć w glebie, a także zapobiegnie kiełkowaniu chwastów. W gorące letnie dni ściółka chroni korzenie jałowca przed przegrzaniem, zimą - przed zamarzaniem. Do ściółkowania odpowiednie są trociny, igły, torf, mech, łupiny orzechów. Pod koniec zimy ściółkę należy usunąć i
zastąpić świeżym, ponieważ mogą w nim zimować zarodniki grzybów chorobotwórczych i larwy szkodników. Ponadto mokra ściółka tworzy wilgotne środowisko wokół szyjki korzeniowej krzewów jałowca i może powodować gnicie.

Pielęgnacja korony jałowca Blue Alps: cięcie i modelowanie

Juniper Blue Alps w projektowaniu krajobrazu: zdjęcie

Ze względu na niskie tempo wzrostu korony łuskowatego jałowca „Błękitne Alpy” po kosmetycznym przycięciu może dość długo zachowywać swój kształt, dlatego często nie trzeba go przeprowadzać. Cięcie jałowca Blue Alps nie tylko pomaga nadać roślinie atrakcyjny wygląd, ale także przyczynia się do jej regeneracji, korona po tym zabiegu staje się grubsza i gęstsza.
Przycinanie należy wykonywać ostrymi i oczyszczonymi narzędziami ogrodniczymi.
Przycinanie wiosenne jest sanitarne i ma na celu usunięcie suchych, zgniłych i uszkodzonych części krzaka jałowca. Najlepszy czas to marzec lub początek kwietnia, przed rozpoczęciem spływu soków. Ważne jest, aby poczekać, aż ustali się stabilna dodatnia temperatura powietrza, optymalnie powyżej +4 stopni.

Przycinanie jesienne odbywa się późnym latem lub wczesną jesienią, aby młode pędy miały czas na zdrewnienie przed nadejściem mrozu.

Modelujący krój jałowca Blue Alps pozwala nadać koronie jałowca pożądany kształt, najczęściej kulisty lub wydłużony. W takim przypadku nie daj się ponieść emocjom, aby nie powodować
szkoda roślin. Wystarczy usunąć około jednej trzeciej rocznego przyrostu, w przeciwnym razie stres dla rośliny będzie zbyt silny, może zachorować i umrzeć.

Łuskowaty jałowiec Niebieskie Alpy: schronienie dla krzewów na zimę

Zimoodporny chiński jałowiec Blue Alps jest w stanie wytrzymać dość silne mrozy bez schronienia. Jednak nie będzie zbyteczne tworzenie dla niego korzystniejszych warunków podczas zimowania. Przede wszystkim dotyczy to jednorocznych sadzonek i bardzo młodych krzewów, których system korzeniowy i jeszcze słabe pędy mogą przemarznąć. Możesz chronić je przed śniegiem, wiatrem i mrozem przy pomocy świerkowych gałęzi. Dorosłe krzewy jałowca w Alpach Błękitnych łatwiej tolerują zimowe mrozy, dlatego aby je ogrzać, wystarczy mulczować glebę. Aby chronić pędy pojedynczych jałowców przed uszkodzeniem pod ciężarem śniegu lub podmuchami wiatru, zaleca się ich związanie lub wzmocnienie na wsporniku pionowym.

Juniper Blue Alps: metody hodowlane

Juniper Chińskie Niebieskie Alpy: zdjęcie

Istnieją dwa sposoby rozmnażania jałowca łuskowatego Blue Alps: nasiona i sadzonki. Pierwsza metoda jest mniej popularna, ponieważ jest dość pracochłonna i prowadzi do utraty cech odmianowych jałowca. Aby wyhodować krzewy jałowca z nasion, należy podjąć następujące kroki:

• nasiona zebrane jesienią są rozwarstwione, po czym wysiewa się je wiosną w pojemnikach z glebą odżywczą;
• pierwsze pędy pojawią się w następnym sezonie, można je przesadzić na otwarty teren dopiero po 2 latach.

Inną opcją rozmnażania nasion jałowca jest wysiew nasion przed zimą. Wcześniej należy je moczyć przez pół godziny w roztworze kwasu siarkowego (więc
nazywana skaryfikacją nasion) - pomoże im to szybciej wykluć się i kiełkować.
Ze względu na swoją prostotę bardziej popularne są sadzonki krzewów jałowca. Ta metoda daje szybkie efekty i nie wymaga dużego wysiłku ze strony ogrodnika.

Aby rozmnażać jałowiec Blue Alps przez sadzonki, wymagane są następujące kroki:

• sadzonki należy ciąć na wiosnę, zanim pojawią się pąki;
• jako sadzonki nadają się młode pędy o długości do 12 cm z „piętami”;
• posiekane sadzonki są moczone w roztworze, który stymuluje tworzenie korzeni (na przykład „Kornevin”);
• następnie można je przesadzić do pojemników z pożywną mieszanką gleby składającą się z równych proporcji piasku, czarnoziemu i igieł;
• zaleca się umieszczenie na dnie pojemnika warstwy drenażowej o grubości około 0,1 m;
• sadzonki pogłębia się pod kątem 2 cm;
• optymalne jest umieszczanie pojemników z sadzonkami w szklarni, która powinna być regularnie wentylowana;
• przyszłe sadzonki jałowca wymagają systematycznego zraszania ciepłą wodą;
• po 2 miesiącach sadzonki stworzą niezależny system korzeniowy i będą nadawały się do sadzenia w otwartym terenie.

Zapobieganie chorobom i ochrona jałowca alpejskiego przed szkodnikami

Jałowiec „Błękitne Alpy”, podobnie jak jego inni krewni, jest głównie podatny na infekcje pochodzenia grzybowego. Najczęstsze infekcje to:

• Zgnilizna korzeni rozwija się w wyniku nasiąkania wodą gleby, co powoduje sprzyjające środowisko dla rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych. Grzyb wpływa na system korzeniowy krzewów jałowca, które zaczynają pozostawać w tyle we wzroście i rozwoju, tracą atrakcyjny wygląd, a następnie całkowicie umierają. Metody leczenia nie są skuteczne, dlatego aby zapobiec epidemii, najlepszym wyjściem jest zniszczenie chorej rośliny. Musi zostać usunięty z miejsca wraz z resztkami roślin i spalony, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji na zdrowe okazy. Glebę na terenie należy częściowo wymienić, częściowo wykopać, aby zniszczyć patogeny choroby.
• Rdza igłowa jest również dość powszechna i pojawia się w brązowych plamach pojawiających się na pędach jałowca. Po stwierdzeniu pierwszych objawów infekcji należy natychmiast przyciąć i spalić chore pędy wysterylizowanymi sekatorami ogrodowymi lub sekatorami. Zdrowe części krzaka jałowca należy leczyć preparatem grzybobójczym.
• Inna infekcja grzybicza, alternaria, prowadzi do żółknięcia igieł. Powstaje z powodu pogrubienia nasadzeń jałowca i słabej cyrkulacji powietrza między krzewami i wewnątrz koron. Niższe gałęzie są najpierw dotknięte i giną, stopniowo alternarioza obejmuje cały krzak jałowca, a roślina umiera. Po znalezieniu pierwszych pożółkłych igieł ważne jest, aby natychmiast usunąć i zniszczyć chore pędy i potraktować cały krzew roztworem grzybobójczym. Rany w miejscu nacięć należy dokładnie zdezynfekować.

Jeśli chodzi o szkodliwe owady, najczęściej nasadzenia jałowca Błękitnego Alpy są atakowane przez ćmy sosnowca, owady łuskowe, czerwone mrówki i różnego rodzaju ślimaki. O obecności owadów pasożytniczych świadczą osłabiony gatunek jałowca, tępe igły, uszkodzenia na powierzchni kory.
Po znalezieniu tych znaków należy stosować preparaty o spektrum owadobójczym, spryskując nie tylko same krzaki, ale także ostrożnie nawilżając glebę wokół nich. Zabieg należy wykonać dwukrotnie w odstępie 2 tygodni, aby zapobiec zachowaniu i rozwojowi larw szkodników, które mogą długo pozostawać w glebie.

Wreszcie

Połączenie bezpretensjonalnej natury i wysokich walorów dekoracyjnych sprawiło, że jałowiec Blue Alps stał się ulubieńcem krajowych ogrodników i projektantów krajobrazu.

Odporny na zimę, odporny na suszę i mało wymagający pod względem składu gleby, łuskowaty jałowiec Blue Alps równie dobrze zakorzenia się zarówno na podmiejskich działkach ogrodowych, jak i w środowisku miejskim z zagazowanym i zapylonym powietrzem.Kompaktowy rozmiar, przepych i przyjemna kolorystyka korony, a także przyjemny aromat w połączeniu z właściwościami bakteriobójczymi rośliny sprawiają, że jest to idealna ozdoba witryny. Zgodność z prostymi zaleceniami agrotechnicznymi pozwoli z powodzeniem sadzić i hodować jałowiec Blue Alps nawet dla tych ogrodników, którzy nie mają specjalnej wiedzy i umiejętności.