Jałowiec syberyjski

W literaturze rzadko można znaleźć odniesienia do jałowca syberyjskiego. Wielu wybitnych ogrodników nie wspomina o tej odmianie. Chodzi o to, że wielu ogrodników nie może się zgodzić, czy warto sprowadzać jałowiec syberyjski do osobnego gatunku. Ale w istocie nie jest to szczególnie ważne dla zwykłych ogrodników. Ze względu na to, że nie ma zbyt wielu informacji, każdy, kto chce uprawiać jałowiec syberyjski na swoim terenie, powinien jasno zrozumieć, jak będzie musiał dbać o roślinę.

Jałowiec syberyjski: opis odmiany

Jałowiec syberyjski: zdjęcie odmiany

Jałowiec syberyjski zaliczany jest do roślin iglastych. Odmiana należy do rodziny Cypress, rodzaju Juniper, a także formy lub typu jałowca pospolitego. Ale także wśród biologów nie ma jeszcze konsensusu. Roślina ta jest bardzo wytrzymała, wytrzymuje zarówno niskie, jak i wysokie temperatury. Zmiana wyglądu jałowca w zależności od środowiska, w którym rośnie i strefy klimatycznej, jest nieznaczna. Roślina należy do dość mrozoodpornych gatunków iglastych. Jałowiec syberyjski ma otwartą, pełzającą koronę. Dość rzadko może mieć formę krótkiego drzewa. Wysokość 10-letniej rośliny może wynosić około 50 cm, dorosła roślina może osiągnąć wysokość 1 m, ale dzieje się tak tylko wtedy, gdy gałęzie rosną częściowo w górę.

Jałowiec syberyjski charakteryzuje się siedliskiem w bardzo trudnych warunkach przetrwania. Jałowiec syberyjski nie będzie miał trudności z zakorzenieniem się przez agrowłókno lub dotarciem do ziemi przez warstwę ściółki. Pędy trójkątne mają skrócone międzywęźla. Mogą być umieszczone zarówno poziomo, jak i pionowo. Kora młodych gałęzi ma jasnobrązowy odcień, a starych jest szarawa. Liście w kształcie szabli są koloru zielonego, na górze jest wyraźnie widoczny pasek szaro-białego koloru. Zimą kolor się nie zmienia. Igły są gęsto ułożone, kłujące i twarde. Żyj przez około 2 lata. Jagody są okrągłe, o średnicy 8 mm. Dojrzewanie następuje 2 lata po zapyleniu, w czerwcu-sierpniu. Kiedy jagody są w pełni dojrzałe, stają się ciemnoniebieskie, prawie czarne, z nalotem niebieskawym.

W niesprzyjających warunkach korzeń jałowca syberyjskiego może zapaść się na głębokość około 2 m. Jałowiec ma maksymalną mrozoodporność. Roślina może rosnąć w warunkach, w których inna roślina może po prostu umrzeć. Żyje bardzo długo. Są jałowce do 500 lat. Wśród odmian jałowca syberyjskiego są: Viridis, Glauka, Compact.

Jałowiec syberyjski: zdjęcie odmiany

Nie należy myśleć, że jałowiec syberyjski może rosnąć tylko w regionach syberyjskich. Roślina może rosnąć w strefach arktycznych, w rejonach o klimacie umiarkowanym i ciepłym oraz w rejonach górskich, na wysokości około 4000 m n.p.m. Znaleziono roślinę: Syberia

• Krym.
• Mongolia Wewnętrzna.
• Himalaje.
• Daleki Wschód.
• Góry Azji Środkowej i Azji Mniejszej.
• Ural.
• Kaukaz.
• Wyspy Kurylskie.
• Góry Europy Środkowej.
• Wschodnie regiony Ameryki Północnej.

W regionach północnych rośliny rosną w ekstremalnie zimnych warunkach naturalnych. W regionach o klimacie umiarkowanym i ciepłym - wyżyny, zbocza górskie, jałowe łąki, placery. Może tworzyć czyste nasadzenia, rosnąć w lasach liściastych, często razem z cedrem karłowatym i brzozą Middendorf.

Jałowiec syberyjski: sadzenie i pielęgnacja

Odmiana jałowca syberyjskiego charakteryzuje się wyjątkową odpornością. może rosnąć w glebie torfowej, na kamieniach i skałach, gdzie występują drobne wtrącenia gleby. Wymaga niewielkiej konserwacji. Kiedy sadzisz tę roślinę, ważne jest, aby pamiętać, że rośnie na szerokość. Konieczne jest wybranie miejsca w taki sposób, aby było wystarczająco dużo światła zarówno dla sadzonki, jak i dorosłej rośliny.

Jak prawidłowo przygotować materiał do sadzenia i sadzonkę.

Jałowiec syberyjski: zdjęcie odmiany

Sadzonki jałowca syberyjskiego należy sadzić na otwartym miejscu. Najważniejszym warunkiem dla gleby będzie to, że nie ma ona dużej gęstości i wysokiego stopnia żyzności. Aby poprawić sytuację, można dodać piasek. roślina nie będzie mogła rosnąć na otaczającej glebie, zwłaszcza jeśli występuje blisko stojąca woda gruntowa. Wyjściem z sytuacji może być dodanie grubej warstwy drenażowej, budowa zjeżdżalni lub tarasu. Dołek do sadzenia należy przygotować w taki sposób, aby można było w nim bezpiecznie umieścić drenaż i glinianą grudkę lub system korzeniowy. Do żyznej i gęstej gleby należy dodać dużą ilość piasku. Bardzo dobrze będzie, jeśli na stanowisku będzie żwir lub osłony - należy je wymieszać z glebą przed sadzeniem.

Pomimo tego, że jałowiec syberyjski wyróżnia się bezpretensjonalnością, przy wyborze sadzonki należy bardzo uważać. Nie musisz kupować rośliny, która ma otwarty system korzeniowy. Roślinę można wykopać w górzystym terenie, przywieźć do domu, korzenie zanurzyć w wodzie na 12 godzin, a następnie posadzić w ziemi. Nie będzie żadnych problemów. Te. Będziesz wiedział, że jałowiec został wyrwany z ziemi niedawno, a nie np. 10 dni temu, należy kupować tylko lokalne rośliny. Jeśli przywieziesz roślinę z Krymu i posadzisz ją w tundrze, po prostu umrze z powodu niskich temperatur. Z drugiej strony sadzonki północne nie tolerują upałów. Nie należy przenosić rośliny z jednych warunków klimatycznych do innych, bez długiego okresu adaptacji. To nie jest tak rzadka odmiana, więc lepiej kupować lokalne rośliny.

Jak prawidłowo wylądować.

Jeśli gleba jest luźna, umiarkowanie żyzna lub uboga, nie ma potrzeby wcześniejszego przygotowania dołka. Wystarczy wykopać dołek o wymaganej wielkości, dodać drenaż, zasypać korzeń i podlać roślinę. Jeśli wszystko zostało zrobione poprawnie, musisz postępować zgodnie z następującą sekwencją:

• Przygotowanie dołów należy rozpocząć 14-15 dni przed sadzeniem. Głębokość wykopu powinna być równa sumie wysokości kuli ziemnej i drenażu (15-20 cm). wypełnić dziurę na 2/3 ziemi albo za pomocą przygotowanego podłoża i dobrze podlać wodą.
• Tuż przed sadzeniem trzeba wykopać trochę ziemi i odłożyć ją na bok.
• umieść roślinę pośrodku. W takim przypadku należy upewnić się, że szyjka korzeniowa znajduje się na poziomie gleby.
• Wypełnij otwór i ubij glebę.
• Podlewaj i ściółkuj krąg pnia.

Jałowiec syberyjski: wideo o odmianie

Prawidłowo podlewać i nawozić.

Tylko młoda roślina jałowca syberyjskiego potrzebuje podlewania i tylko do momentu, gdy się zakorzeni. Kiedy zauważysz, że roślina zaczęła rosnąć, podlewanie powinno być umiarkowane. Po 3-4 latach, kiedy roślina jest całkowicie wygodna, nie trzeba już jej podlewać. Podlewanie powinno odbywać się tylko wtedy, gdy lato jest suche.Pod koniec sezonu konieczne jest przeprowadzenie dobrego ładowania wilgoci. Można przeprowadzić nawadnianie zraszaczem, co ma bardzo dobry wpływ na rozwój korony. Można przeprowadzać raz w tygodniu wieczorem.

Roślina wymaga nawożenia w ciągu 2-3 lat po posadzeniu. Wiosną trzeba stosować złożone nawozy, które zawierają dużą ilość azotu. Jesienią i pod koniec lata należy zastosować nawóz fosforowo-potasowy. Następnie, jeśli jałowiec dobrze się rozwija, to osiągając 10 lat, jałowiec można karmić tylko wiosną. Po tym nawożenie wcale nie jest konieczne. Jeśli roślina często choruje i jest atakowana przez różne szkodniki, wówczas nawóz należy stosować 2 razy w sezonie. Zaprawianie dolistne ma dobry wpływ zarówno na zdrowotność rośliny, jak i jej dekoracyjny wygląd. Dostarczają tych ważnych mikroelementów, które nie są dobrze wchłaniane przez system korzeniowy.

Przeprowadzamy procedurę spulchniania i ściółkowania.

Spulchnianie można przeprowadzić tylko w ciągu pierwszych 1-2 lat po posadzeniu, w celu rozbicia skorupy, która mogła powstać po podlewaniu lub deszczach. Po 2 latach przeprowadzenie takiej procedury staje się trudne ze względu na fakt, że gałęzie leżą na ziemi i nie ma na to silnej potrzeby. Ale mulczowanie korą sosnową, torfem lub zgniłymi trocinami jest bardzo korzystne dla tej rośliny. Aby dodać materiał okrywający, gałęzie rośliny należy lekko i starannie unieść.

Wytnij i uformuj roślinę.

Przycinanie sanitarne jest obowiązkową procedurą dla jałowca syberyjskiego. Ze względu na to, że gałęzie rośliny leżą bezpośrednio na ziemi, wymarłe podczas rozkładu drewno może stać się swoistą pożywką dla różnych chorób i przynętą dla szkodników, które z kolei mogą trafić do zdrowej części Roślina. Jeśli chodzi o modelującą fryzurę, jałowiec jej nie potrzebuje. Ale dotyczy to obszaru, w którym nie ma określonego stylu. Jeśli chcesz nadać konkretny kształt i przyciąć gałęzie, aby nie wystawały w różnych kierunkach, możesz wykonać przycinanie, jak chcesz. Takie przycinanie można wykonać wiosną lub jesienią.

Jałowiec syberyjski przygotowujemy na okres zimowy.

Konieczne jest pokrycie jałowca syberyjskiego dopiero w 1 roku po posadzeniu. Lepiej wybrać do schronienia gałęzie świerkowe. Ale w rzeczywistości jest to formalna procedura, ponieważ jałowiec jest rośliną bardzo mrozoodporną. Dlatego nawet w regionach o klimacie umiarkowanym, a także w regionach południowych, nie warto ściółkować gleby, jak prawidłowo rozmnażać roślinę.

Możliwe jest uprawianie jałowca syberyjskiego za pomocą nasion, za pomocą sadzonek, specjalnego ukorzenienia sadzonek lub oddzielnych gałęzi, które wyrosły na ziemię. Roślina bardzo łatwo się rozmnaża. Nie będzie to trudne, nawet dla początkujących. Trzeba tylko upewnić się, że sadzonka nie wysycha, chronić ją przed deptaniem, poluzować glebę i oczyścić chwasty. Nasiona wymagają długoterminowej stratyfikacji. Jeśli jesteś nowy w tym biznesie, lepiej nie rozpoczynać tego biznesu. Sadzonki można zbierać przez cały sezon. Ukorzenienie przebiega bez problemów, po około 30-40 dniach mogą pojawić się korzenie. Następnie możesz przesadzić roślinę do osobnego pojemnika, a po kolejnym roku posadzić ją na stałe.

Jałowiec syberyjski: zdjęcie odmiany

Potencjalne choroby i szkodniki owadzie.

Szkodniki mogą atakować jałowiec, a także być narażone na różne choroby... Chodzi o to, że gałęzie leżą na ziemi. to jest właśnie problem.Ale jednocześnie musisz zwrócić uwagę na następujące niuanse: Jeśli gleba zmoknie lub jałowiec znajduje się obok uprawy wymagającej częstego podlewania, może pojawić się zgnilizna.

Konieczne jest dostosowanie ilości i jakości podlewania. Jeśli nie jest to możliwe, konieczne jest dodanie pod gałęziami grubej warstwy kory sosnowej, która została przetworzona tak, aby między pędem a glebą powstała przekładka. Żaden inny rodzaj ściółki nie zadziała, a suche powietrze może spowodować pojawienie się przędziorków. Ale konieczne jest przeprowadzenie procedury zraszania korony. Jeśli lato jest gorące i suche, zabieg należy wykonywać raz w tygodniu.

Zraszanie najlepiej wykonywać rano lub wieczorem. Należy jednak pamiętać, że jeśli gleba nie ma czasu na wyschnięcie przed zmrokiem, istnieje prawdopodobieństwo zgnilizny, a jeśli jest to gorący czas, może nastąpić wygaszenie. Wiosną, kiedy topi się cały śnieg , może pojawić się choroba specyficzna dla jałowca - luz, jego zarodniki są w stanie przetrwać nawet w niskich temperaturach, a wełnowce mogą rozwijać się w ciepłe dni. Ale radzenie sobie z tym szkodnikiem jest dość trudne, dlatego dobrze byłoby przeprowadzić opryski zapobiegawcze, które należy wykonywać bardzo ostrożnie, podnosząc gałęzie rośliny znajdujące się bezpośrednio na ziemi.

Jałowiec syberyjski: zdjęcie odmiany

Walka z różnymi szkodnikami odbywa się za pomocą różnych akarycydów i insektycydów, fungicydy doskonale nadają się do walki z chorobami. Niezbędne jest również jak najczęstsze przeprowadzanie zewnętrznych oględzin zakładu w celu zauważenia zmian w czasie.

Jałowiec syberyjski to roślina, która może stać się idealną ozdobą każdego domku letniskowego, szczególnie w regionach Północy. Jest łatwa w pielęgnacji, dobrze znosi zarówno mróz, jak i suchą pogodę. Roślina jest ozdobna, ponieważ nawet zimą jałowiec syberyjski zachowuje swoją zieloną barwę, która ma srebrzysty odcień, nie zmienia się na brązową, szarawą lub żółtawą.