Mączniak prawdziwy na różach jak się pozbyć

Mączniak prawdziwy na różach

Mączniak prawdziwy, od dawna zwany potocznie jesionem, jest szeroko rozpowszechnioną chorobą, która atakuje wiele różnych upraw roślinnych. Jeśli pierwsze oznaki infekcji zostaną zignorowane, roślina może doznać poważnych uszkodzeń, wyrażających się utratą jej kwitnienia i właściwości produkcyjnych. W ciężkich przypadkach choroba ta może prowadzić do śmierci zaatakowanej rośliny.

Róże należą do upraw roślin zagrożonych mączniakiem. Niebezpieczna dolegliwość może zniszczyć przepiękne piękno tych popularnych roślin ogrodniczych, które są obecne w prawie każdym domku letniskowym i wiejskich ogrodach przydomowych. Aby chronić „królową kwiatów” przed infekcją popiołem, konieczne jest podjęcie pewnych środków zapobiegawczych, a także przestrzeganie zaleceń agrotechnicznych dotyczących jej pielęgnacji. W tym artykule porozmawiamy o tym, jak szybko zdiagnozować chorobę mączniaka prawdziwego, jakie środki należy podjąć, aby ją wyleczyć i jak chronić róże przed tym niebezpieczeństwem.

Mączniak prawdziwy na różach: krótki

Mączniak prawdziwy na różach

Najpopularniejsza opinia głosi, że choroba z mączniakiem została po raz pierwszy odnotowana w Europie na samym początku XX wieku, a dokładniej w 1907 roku, a sprowadzona z Ameryki przeniknęła na kontynent w XIX wieku. Istnieją jednak powody, by sądzić, że choroba ta ma znacznie starszą historię i odwiedziła już europejskie obszary przybrzeżne. Stało się to w czasach starożytnych, w IV wieku. PNE. Starożytne źródła rzymskie wspominają o dolegliwościach roślinnych, których objawy są bardzo podobne do objawów mączniaka prawdziwego. Tak czy inaczej choroba ta jest nie tylko niebezpieczna, ale także niezwykle powszechna, zdolna do dotykania rozległych terytoriów.

Do grupy ryzyka należą różne rośliny uprawne: mogą to być warzywa, zboża, drzewa i krzewy owocowe, rośliny ozdobne.

Źródłem zakażenia mączniakiem prawdziwym są grzyby różowate, zwane również mączniakiem prawdziwym. Należą do nich różne gatunki, które wpływają odpowiednio na konkretną kulturę. Jeśli chodzi o róże, niebezpieczny jest dla nich grzyb Sphaerotheca pannosa Lew.var.rosae Voron - to on jest czynnikiem sprawczym mączniaka prawdziwego, który dotyka przedstawicieli rodziny Pink.

Zakażenie mączniakiem powoduje utratę przez róże ich walorów dekoracyjnych: spowolnienie wzrostu i rozwoju wszystkich części rośliny, deformacje pąków i liści. Kwitnienie może wcale się nie rozpocząć lub z zauważalnym opóźnieniem kwiaty będą bardzo nieliczne, a także zdeformowane. Zagrożone będzie również owocowanie na takich roślinach. Liście również noszą ślady choroby - stopniowo czernieje i wysycha, później liście opadają. Efektem końcowym może być śmierć rośliny, ponieważ choroba z mączniakiem obniża jej odporność. Osłabione rośliny nie są w stanie oprzeć się innym chorobom, niekorzystnym warunkom atmosferycznym i mogą stać się łatwym łupem szkodników. Zimowe mrozy z reguły nie mogą wytrzymać.

Spośród wszystkich odmian róż, odmiany z grup powtarzających się i herbacianych są najbardziej narażone na mączniaka prawdziwego.

Mączniak prawdziwy na różach: przyczyny i objawy choroby

Mączniak prawdziwy na różach

Istnieje wiele przyczyn zakażenia tą niebezpieczną chorobą grzybiczą.Najczęstsze to:

- niespełnienie lub niewłaściwa realizacja zaleceń agrotechnicznych dotyczących danej uprawy roślin;

- sadzenie materiału niskiej jakości, który już przenosi zarodniki grzyba;

- zbyt gęste rozmieszczenie krzewów róż na terenie;

- zbyt częste i obfite stosowanie nawozu azotowego;

- brak odżywiania na tle niedoboru tak ważnych pierwiastków jak potas i fosfor;

- brak środków zapobiegawczych;

- obecność chwastów na terenie przeznaczonym na rozarium;

- brak cyrkulacji powietrza w glebie, co może wynikać z jej zagęszczenia i odmowy rozluźnienia gleby wokół krzewów róż.

Czynnikami zwiększającymi ryzyko zarażenia mączniakiem są wysokie temperatury i wysoka wilgotność. Już przy 22-24 stopniach ciepła i wilgotności powyżej 60% powstają sprzyjające warunki do rozwoju infekcji grzybiczej. Dzienne spadki temperatury charakterystyczne dla rosyjskiej strefy środkowej również przyczyniają się do rozprzestrzeniania się choroby.

Zarodniki grzyba przenoszone są przez wiatr i wodę, wędrując od jednego krzewu róży do drugiego - dlatego ważne jest przestrzeganie zalecanych odstępów między sadzeniem dołków. Przy bezpośrednim kontakcie zarażonej rośliny ze zdrowym okazem infekcja jest prawie nieunikniona. Zarodniki grzyba utrzymują się zimą na resztkach roślinnych i chwastach - dlatego rzadkie odchwaszczanie i brak środków do czyszczenia terenu pod koniec sezonu bezpośrednio wpływa na ryzyko zakażenia mączniakiem prawdziwym. Wraz z nadejściem wiosny patogeny przezimowane przenoszą się na osłabione po zimowym mrozie krzewy róż.

Proces porażenia najczęściej rozpoczyna się na początku czerwca - zarodniki grzyba zaczynają działać z pełną siłą, najpierw chwytają dolne liście rośliny, stopniowo unosząc się i atakując wszystkie jej części.

Mączniak prawdziwy na różach ma dość wyraźne objawy, które odróżniają go od innych chorób grzybowych upraw roślin. Przede wszystkim zawierają białawy nalot, który w rzeczywistości jest niczym innym jak pajęczyną. Jego podobieństwo barwy do mąki spowodowało, że chorobę zaczęto nazywać mączniakiem. W procesie dojrzewania zarodników powierzchnia listowia zaczyna pokrywać się kroplami płynu, podobnymi do porannej rosy - to również wyjaśnia pochodzenie nazwy choroby. Pod koniec sierpnia te „krople rosy” ciemnieją, nabierając brązowego odcienia. Liście i łodygi roślin pokryte są ciemnymi koralikami - oznacza to, że utworzyło się nowe pokolenie zarodników, które z czasem będą rozprzestrzeniać chorobę.

Zapobieganie chorobie mączniaka prawdziwego

Oczywiście dużo łatwiej i bezpieczniej jest roślinie zapobiegać infekcjom i rozwojowi choroby, niż później zwalczać ją za pomocą środków chemicznych. Dlatego w uprawie róż ważną rolę odgrywają terminowe i kompetentne środki zapobiegające uszkodzeniom mączniaka prawdziwego. Istnieje wiele sposobów ochrony krzewów różanych przed niebezpieczną chorobą grzybiczą:

- przede wszystkim należy regularnie sprawdzać rośliny, aby na czas wykryć pierwsze oznaki choroby;

- duże znaczenie mają również zalecenia dotyczące sadzenia sadzonek róż w gruncie - są to prace melioracyjne i przestrzeganie odstępów między dołkami, a także prawidłowego reżimu oświetlenia na stanowisku oraz jego dostateczna prześwit, pod warunkiem, że jest dobrze zabezpieczony od wiejącego wiatru;

- regularne odchwaszczanie usunie z terenu ewentualne nosiciele zarodników - chwasty;

- niezbędne zabiegi agrotechniczne obejmują systematyczne podlewanie grządek;

- nie zapominajmy również o zasadach nawożenia - nadmiar azotu w połączeniu z niedoborem nawozów potasowo-fosforowych może znacząco zwiększyć ryzyko zachorowania;

- przy wyborze nawozów zaleca się preferowanie materii organicznej - roztwory drożdży, kompost, obornik i odchody drobiu, napary ziołowe, roztwory na bazie popiołu drzewnego;

- opryskiwanie mieszankami ochronnymi ochroni również róże przed grzybem;

- pod koniec sezonu należy oczyścić teren z krzewami róż z resztek roślinnych, w których mogą zimować zarodniki grzyba;

- w okresie jesiennym pokazano kopanie ziemi wokół krzewów róż.

Należy również pamiętać, że istnieje szereg odmian róż specjalnie hodowanych przez hodowlę, które mają zwiększoną odporność na mączniaka prawdziwego. Takie trwałe odmiany występują w różnych grupach róż, czy to róże pnące, peelingi, okrywowe lub floribundy.

Tutaj wymienimy odmiany, które są uznawane za najbardziej odporne na infekcję tą niebezpieczną chorobą. Tak więc 5 najlepszych odmian, które najskuteczniej opierają się chorobom grzybiczym:

- Odmiana „Leonardo da Vinci” znana jest z luksusowych podwójnych kwiatów o głębokim różowym kolorze i bezpretensjonalnym charakterze, co pozwala jej wytrzymać nie tylko ataki grzybów, ale także niekorzystne warunki pogodowe;

- Herbata hybrydowa „Wedding Bells” perłowo-różowe kwiaty są godnym pozazdroszczenia wyjątkiem wśród swoich produktów, zwłaszcza tych cierpiących na mączniaka prawdziwego;

- „New Dawn” to kolejna trwała odmiana, wyróżniająca się wszechstronnością i ciesząca się zasłużoną sławą „róży świata” ze względu na cudowne srebrzystoróżowe kwiaty i bezpretensjonalny charakter;

- Róże aksamitne odmiany „William Shakespeare 2000” są uważane przez wielu hodowców za ulubione wśród czerwonych róż;

- Odmiana róż pnących "Rosarium Uetersen" zyskała ostatnio zasłużone uznanie, choć została wyhodowana już w 1977 roku - w tej chwili jest najbardziej odpornym pnączem na choroby.

Opryskiwanie krzewów róż ma ogromne znaczenie w profilaktyce mączniaka prawdziwego - zwykle przeprowadza się je wiosną i jesienią. W tym celu stosuje się preparaty na bazie miedzi, takie jak płyn Bordeaux, roztwór siarczanu miedzi. Ich skuteczność znacznie zwiększa się, dodając do nich mydło - z reguły zwykłe mydło domowe. Jeden z zalecanych przepisów na taką mieszankę zawiera 15 g siarczanu miedzi, 200-300 g wiórów mydła do prania lub płynnej zieleni, 50 g sody.

Do oprysku nadają się również gotowe preparaty: 0,25% roztwór Benomil, 0,4% roztwór Cineba i 0,1% roztwór Fundazolu. Zaleca się spryskiwanie krzewów róż wiosną przed pojawieniem się liści lub jesienią po ich opadnięciu. Procedurę można powtarzać co 2 tygodnie.

Kolejnym środkiem zapobiegawczym jest wprowadzenie opatrunków dolistnych w okresie przed otwarciem pąków. Dobrym wyborem byłaby mieszanina 0,3% roztworu superfosfatu z 0,3% roztworem azotanu potasu.

Zwalczanie mączniaka prawdziwego na różach metodami ludowymi

Wraz z pojawieniem się pierwszych objawów uszkodzenia róży przez mączniaka prawdziwego, zaleca się nie spieszyć się z użyciem chemikaliów. Jest bardzo prawdopodobne, że środki ludowe, które nie szkodzą roślinie, pomogą pokonać chorobę. Poniżej wymieniamy najpopularniejsze środki zaradcze:

- Wymieszaj 1 litr serwatki z 10 litrami wody i dodaj 10 kropli roztworu jodu. Spryskaj krzewy róż dwukrotnie z przerwą na tydzień, maksymalnie - 10 dni.

- Rozpuść 50 g sody oczyszczonej i 40 g wiórków mydlanych w 10 litrach wody. Traktuj krzewy dwa razy w odstępie 7 dni.

- Zalej 1/3 wiadra świeżego nawozu 10 litrami wody i odstaw na 3 dni, regularnie mieszając. Przefiltrowaną przez gazę mieszaninę rozcieńczyć wodą w stosunku 1:10.

- Wlej ½ wiadra drobno posiekanego chwastu ogrodowego gorącą wodą (1 wiadro), odstaw na 2 dni, mieszając. Przecedzić przez gazę przed użyciem. Jako surowce zaleca się stosowanie podbiału, mniszka lekarskiego, glistnika, babki lancetowatej.

- 80 g posiekanego czosnku, zalać 10 litrami wody, doprowadzić do wrzenia. Roztwór może być używany do opryskiwania tylko na zimno i napięty.

Procedura oprysku wymaga przestrzegania pewnych zasad:

- zaleca się wcześniejsze zadbanie o środki ochrony osobistej, ponieważ nawet napary ziołowe, jeśli dostaną się na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych, mogą wywołać reakcje alergiczne;

- idealny czas na oprysk to wieczór, kiedy ryzyko spalenia róż jest minimalne;

- do opryskiwania nadają się tylko świeże roztwory i napary, nie można ich przechowywać;

- minimum to dwukrotne spryskanie, następnie - do całkowitego ustąpienia objawów choroby;

- przed rozpoczęciem oprysku należy oderwać z krzaka wszystkie liście, pąki i kwiaty dotknięte mączniakiem, a następnie je spalić.

Stosowanie chemikaliów podczas leczenia

W szczególnie trudnych przypadkach, gdy środki ludowe nie przyniosły wystarczającego efektu, nieuniknione jest zwrócenie się do chemikaliów. Należą do nich fungicydy specjalnie opracowane do zabijania patogenów grzybiczych i leczenia skutków infekcji grzybiczych.

Dziś wyspecjalizowane sklepy mają szeroką gamę przyjaznych dla środowiska biofungicydów i leków ogólnoustrojowych.

Te ostatnie to „Fundazol”, „Quadris”, „Skor”, które są najbardziej popularne wśród ogrodników. Nie mniej skuteczne są Fundazim, Baktofit, Maxim i Topaz.

Stosowanie biofungicydów staje się coraz bardziej powszechne, ponieważ preparaty te są oparte na naturalnych materiałach i nie szkodzą samym roślinom ani środowisku. Ich wadą jest krótki czas działania i mniejsza skuteczność w porównaniu ze środkami chemicznymi. Dlatego będą musiały być stosowane częściej, konsumpcja takich leków będzie wyższa. Biofungicydy obejmują Fitosporin-M, Planriz, Alirin-M i Gamair. Należy przestrzegać wszystkich zaleceń dotyczących stosowania wskazanych na opakowaniu z biofungicydami lub chemicznymi fungicydami. Ogólne zalecenia są następujące:

- przerwa między opryskami powinna wynosić co najmniej 2 tygodnie;

- najlepszy czas na przetwarzanie to wieczór;

- nie zaleca się ciągłego stosowania tego samego leku - grzyby rozwijają odporność na jego działanie, a następnie nie reagują na przetwarzanie, dlatego fungicydy należy stosować naprzemiennie;

- środki ochrony osobistej są szczególnie ważne podczas pracy z chemikaliami - będziesz potrzebować kombinezonu ochronnego, okularów i maski lub respiratora;

- do oprysku najlepiej wybrać dzień suchy, bezwietrzny - eliminuje to możliwość przedostania się chemikaliów do dróg oddechowych człowieka, a także gwarantuje dłuższe działanie produktu, ponieważ deszcz może zmyć powłokę zabiegową.

Zakażenie mączniakiem to poważny problem, z którym boryka się wielu letnich mieszkańców i ogrodników. Właściciele krzewów róż nie są wyjątkiem, ponieważ mączniak prawdziwy może spowodować nieodwracalne uszkodzenie dekoracyjnych właściwości kwiatów, a nawet zniszczyć całą roślinę. Zalecenia wymienione w tym artykule dotyczące ochrony, zapobiegania i leczenia tej groźnej choroby pomogą zapobiec infekcji róż lub jak najskuteczniej wyleczyć dotknięte nią rośliny. Do tych celów odpowiednie są zarówno gotowe preparaty, które można kupić w wyspecjalizowanych sklepach, jak i ludowe metody radzenia sobie z mączniakiem prawdziwym. Powyżej wymieniono również najpopularniejsze przepisy i leki.