Przetwarzanie gleb torfowych pod uprawy roślin

Nie jest tajemnicą, że działki ogrodowe w większości położone są na terenie gleb torfowych i podmokłych, które charakteryzują się takimi wadami jak niska rzeźba terenu i niewielka odległość od wód gruntowych. Takie gleby, oczywiście, powinny być poddane specjalnej obróbce, zanim cokolwiek na nich zasadzi się i wyhoduje. Dlatego uprawa gleb torfowych jest ważnym aspektem w uprawie roślin.

Początkujący mieszkańcy lata, dążąc do uzyskania szybkich zbiorów, często nie martwią się żadnymi procesami przygotowawczymi i sieją nasiona, sadzą sadzonki natychmiast, co jest rażącym błędem i niedbałym podejściem do przyszłych zbiorów. A zbiorów w tym przypadku nie można w ogóle przewidzieć - wzrost i rozwój roślin jest zahamowany, pogarsza się, stają się słabe, zubożone z powodu nieprzestrzegania szeregu warunków, a ostatecznie po prostu zaprzestają ich żywotnej aktywności. Wtedy ci, którzy się pospieszyli, zaczynają żałować swojej bezmyślnej decyzji. Należy pamiętać, że gleba torfowa nie nadaje się do uprawy większości roślin bez odpowiedniej radykalnej poprawy. Główne składniki odżywcze i pierwiastki znajdują się w takiej glebie w ekstremalnie małych ilościach, zwłaszcza w formie, którą rośliny wolą przyswajać - dlatego w każdym razie najpierw trzeba popracować nad adaptacją. Sama gleba charakteryzuje się niską temperaturą na powierzchni i wewnątrz, ponieważ torf jest słabym przewodnikiem ciepła, a jak wiadomo ciepło jest niezbędne dla większości roślinności. Nadmiernie ciemna barwa gleby torfowej sugeruje również ryzyko nierównomiernego nagrzewania się pod wpływem słońca – jeśli górne warstwy są jeszcze jesienią narażone na jego działanie, często nawet wysychają, to dolne pozostają zimne. Proces rozmrażania gleb tego typu jest również spowolniony średnio o 10-15 dni w porównaniu z innymi.

Ze względu na bardzo różny skład chemiczny i poziom zakwaszenia, odmienne są również warunki powstawania gleb torfowych. Istnieją rodzaje torfu przejściowego, nizinnego i wysokiego. Jeśli torf wysoki o brązowym kolorze charakteryzuje się słabym rozkładem ze względu na zwiększony stopień kwasowości, to torf niski, wręcz przeciwnie, przewyższa torf wysoki w swoim składzie, różni się słabym, a nawet całkowicie obojętnym stopniem kwasowości, ma czarny ziemisty kolor.

Aby rozpocząć uprawę gleby torfowe należy w pierwszej kolejności poddać procesowi odwadniania. Pozwala to na poprawę wskaźników reżimów pokarmowych, wodnych i powietrznych gleby w strefie, w której zwykle znajduje się warstwa siedliskowa systemu korzeniowego roślin. Przetwarzanie gleb torfowych, a mianowicie drenaż, wiąże się ze zmianą warunków procesu glebotwórczego, to znaczy powstaje niezbędny poziom napowietrzenia, rozkład organicznego składnika torfu jest przyspieszony i intensyfikowany oraz te związki, które mogą stwarzają szczególne zagrożenie dla roślinności są utlenione. Odwadnianie najlepiej rozpocząć wiosną, jednocześnie na całym terenie przeznaczonym pod uprawę roślin. Jeśli nie jesteś pewien, czy prawidłowo wykonujesz ten proces, zwróć się o pomoc do specjalisty, który udzieli dokładnych zaleceń dotyczących Twojej gleby. To bardzo ważny punkt, którego nie należy przeoczyć.

Uprawa gleby torfowej oznacza, że ​​torf należy zastąpić piaskiem lub gliną, a następnie zastosować odpowiednią dawkę nawożenia, zmniejszając tym samym niekorzystny poziom zakwaszenia gleby.

Gleba gliniasta, glina lub piasek z reguły miesza się z torfem, przyczyniając się w ten sposób do powstania mieszanej sztucznej gleby na głębokości nieprzekraczającej 40 centymetrów. W tym procesie poziom witryny powinien zostać nieznacznie podniesiony. Na terenach, na których gleba jest bagnista, zwłaszcza przy bliskim położeniu wód gruntowych, poziom należy podnieść jeszcze wyżej, do 1 metra. W takim przypadku gleba jest wymagana w dużych ilościach. Żużel kotłowy może w tym przypadku służyć jako skuteczny środek spulchniający. W postaci pokruszonej takie żużle można również wykorzystać do obniżenia poziomu kwasowości, a nawet jej całkowitego zneutralizowania. Mogą to być żużle konwertorowe, piece martenowskie, żużle wielkopiecowe i inne rodzaje żużli.

Początkowo na odwodnionych glebach torfowych odnotowuje się efektywne stosowanie nawozów mineralnych zawierających fosfor i potas. Jeśli chodzi o sól potasową, stosuje się ją w proporcjach około 3 kilogramów na 100 metrów kwadratowych powierzchni, w przypadku superfosfatu - w okolicach 5 kilogramów wystarczy każdy inny złożony nawóz mineralny w ilości od 5 do 6 kilogramów.

Jeśli nie masz możliwości natychmiastowego przygotowania gleby na całym terenie, to tutaj metoda jest stosowana do sadzenia roślin na dużych wzgórzach lub zaleca się przetwarzanie terytorium etapami, w częściach. Wypełnione wzgórza mogą również służyć jako dobra gwarancja przed zalegającymi blisko gleby wodami gruntowymi, ale w tym przypadku ich wysokość powinna wynosić co najmniej półtora metra. Procedura wznoszenia takich wzniesień polega na wbijaniu palika, który musi być wystarczająco wysoki i mocny, aby zapewnić większą niezawodność konstrukcji. Następnie na powierzchnię gleby układa się warstwę żwiru pełniącego funkcję drenażu, następnie wylewa się samo wzgórze żyznej ziemi, sadzi roślinę, a następnie przywiązuje ją do wbitego palika.

Uprawa gleby jest naturalnym procesem ogrodniczym, przed którym stoi mieszkaniec lata, który kompetentnie iz wyprzedzeniem określił możliwości, zalety i wady gleby znajdującej się bezpośrednio na terenie. Jeśli chcesz, aby rośliny zapuściły korzenie i czuły się komfortowo, rozważ wszystkie cechy i wymagania dla konkretnego rodzaju gleby.