Dobrze przycinamy róże! Kluczowe cechy i tajemnice.

Przycinanie róży.

Jednym z niezwykle ważnych procesów w agrotechnice roślin kwitnących jest przycinanie - technika, dzięki której wzrost i rozwój, a także czas ich kwitnienia są odpowiednio regulowane. Skład procesu to przede wszystkim przerzedzenie zdrowych pędów od tych, które z tego czy innego powodu już stały się zbędne lub po prostu obumarły, a także skrócenie tych, które pozostały i nie zostały przycięte. To z kolei umożliwia kiełkowanie dolnych pąków, co korzystnie wpływa na ogólną aktywność kwitnienia krzewu.

Róże należy przycinać regularnie co roku. W takim przypadku należy usunąć wszystkie bez wyjątku gałęzie o nienaturalnym wyglądzie, zakażone i chore, a także w zasadzie martwe. Na krzakach należy pozostawić tylko proste pędy, które są równomiernie rozmieszczone. Ich całkowita ilość zwykle zależy od odmiany rośliny, a także od tego, jak bardzo rośnie.

Naprawione róże, w przeciwieństwie do swoich parkowych i dziko rosnących odpowiedników, zaczynają kwitnąć po około 35 dniach od momentu, gdy pędy zaczynają rosnąć. Tak wysokie tempo i intensywność kwitnienia powtarzających się róż przejęła od ich przodków – róż wiecznie zielonych.

Wiosną z powtarzających się róż, które przetrwały mróz, należy wyciąć wszystkie słabe i przemarznięte pędy, a te, które przetrwały, skrócić. Nie zwlekaj z procesem, w przeciwnym razie przeważająca liczba pąków zacznie kiełkować i nierównomiernie - jeśli aktywność wzrostu zostanie zauważona w górnej części, to w dolnej części pąki najprawdopodobniej pozostaną uśpione. W zależności od długości pędu przezimowanego pozostałego z zeszłego roku określa się również liczbę wytworzonych nowych pędów, a więc i kwiatów. Tak więc z biegiem czasu zaczęli rozróżniać takie rodzaje przycinania, jak krótkie, średnie i długie. W trakcie tego ostatniego wszystkie pąki bez wyjątku należy pozostawić na pędzie, ale nie zawsze jest to wskazane - w zależności od klimatu dolne pąki często okazują się głęboko uśpione, szczególnie bliżej miejsca szczepienia . W związku z tym stają się bezużyteczne, ponieważ nie będą już przyczyniać się do tworzenia pędów zastępczych - przyszłego zamiennika tych pędów, które znikną w przyszłym roku. W zależności od skrócenia zależy liczba zastępowanych pędów, jednak kwitnienie w tym przypadku staje się słabsze, ale zwykle przeważają one długością, a także dużym rozmiarem kwiatów, co jest zaletą w porównaniu z długim cięciem.

Aby w efekcie uzyskać duże kwiaty, na szypułkach stosuje się metodę krótkiego i średniego cięcia. Intensywny wzrost krzewów można osiągnąć, pozostawiając co najmniej 7 pąków na początku okresu kwitnienia w przypadku przycinania długiego, około 5 odpowiednio w przypadku przycinania średniego i co najmniej 2 pąki w przypadku przycinania krótkiego. Przycinanie średnie jest najlepszą opcją, ponieważ przyczynia się do najbardziej udanego połączenia pędów kwitnących wraz z ich zastępowaniem. Wadą krótkiego przycinania jest ryzyko powstania tylko nie kwitnących pędów, więc środkowy okazuje się najbardziej popularny wśród letnich mieszkańców.

Pęd wyrastający z ocelowanego oka w takich grupach róż jak floribunda i herbata mieszańcowa tworzy w dość wysokim tempie wielołodygowy krzew. Mniej więcej do połowy lata w zdecydowanej większości odmian taki krzew dorasta do 40 centymetrów i zaczyna intensywnie kwitnąć.Po procesie wycinania kwiatów z pozostałych pąków zaczynają już rosnąć pędy drugiego rzędu. Mogą wytwarzać normalne kwiaty nawet w chłodne i krótkie lata. Średnie przycinanie jest najbardziej odpowiednie dla hybrydowych róż herbacianych, ale nie należy zaniedbywać krótkiego przycinania, jeśli chcesz uzyskać kwiaty z długimi łodygami.

Floribunda jest szeroko stosowana, jak już wiemy, w większości do celów dekoracyjnych w letnim domku, takie róże są używane jako dekoracja w kompozycji niektórych kompozycji. Tutaj rolę odgrywa przycinanie - róże powinny być formowane w postaci obszernych krzewów z wieloma gałęziami. Nie zapomnij o skalibrowaniu kwiatów według wielkości, gdyż krótsze z reguły powinny znajdować się na pierwszym planie kompozycji, natomiast kwiaty o dłuższych łodygach harmonijnie wyglądają w tle w stosunku do widza.

Okres kwitnienia róż pnących przypada na następny rok, jeśli bezpiecznie przetrwają zimowe mrozy. Ze względu na zwiększoną podatność na niskie temperatury, po zakończeniu kwitnienia należy je przycinać do samej podstawy. W tym przypadku odżywianie całego buszu ma na celu jedynie dalszy rozwój młodych pędów wegetatywnych.

Przycinanie róż to niezwykle ważny zabieg i technika agronomiczna mająca na celu poprawę dynamiki rozwoju roślin w przyszłości. Nie należy zaniedbywać tego procesu, ponieważ pozostawiając suche i chore gałęzie na krzaku w trakcie życia, możesz zagrozić róży. Wykonaj analizę wizualną w odpowiednim czasie pod kątem obecności niepotrzebnych elementów, usuń je ostrym nożem, aby nie uszkodzić zdrowej rośliny.