Rozchodnik

Soczysty rozchodnik lub rozchodnik (Sedum) należy do rodziny Fatty. Popularna nazwa to zioło gorączkowe lub przepuklinowe. Roślina występuje dziko na terenach Eurazji, Ameryki Południowej i Północnej oraz Afryki, rośnie na łące i suchym zboczu. Nazwa sedum pochodzi od „sedo”, co po łacinie oznacza „uspokoić”, ponieważ liście niektórych gatunków były używane jako środek przeciwbólowy. Istnieje legenda o tym, jak syn Herkulesa, Telefos, uleczył przy pomocy tego kwiatu ciężką ranę zadaną włócznią Achillesa. W chwili obecnej istnieje ponad trzysta odmian rozchodnika, a tylko około sto odmian jest uprawianych w formie uprawnej, istnieje również wiele odmian hybrydowych i czystych. Wśród nich jest roślinność do ogrodu, na przykład rozchodnik „Bolszoj”, a także rośliny domowe, na przykład rozchodnik „Morgan”.

Krótko o uprawie rozchodnika.

• Sadzenie. Siew nasion rozchodnika na sadzonki odbywa się w dniach marca lub kwietnia, sadzonki przesadza się w warunkach otwartych pod koniec maja.
• Roślina kwitnie latem i jesienią.
• Poziom oświetlenia. Miejsce półcieniste, rozproszone lub słoneczne.
• Gleba. Każdy, nawet kamienisty, jest odpowiedni, ale przed sadzeniem koniecznie wprowadza się do niego materię organiczną.
• Podlewanie. Zwykle roślina ma również wystarczającą ilość wody z opadów, ale jeśli okres suszy jest długi, wymagane jest regularne podlewanie.
• Najlepszy opatrunek. Wiosną i jesienią karmienie odbywa się za pomocą roztworu nawozu organicznego lub kompleksu minerałów (wlew dziewanny w stosunku 1:10 lub ptasie odchody w stosunku 1:20). Nie zaleca się świeżego obornika.
• Metody reprodukcji. Dzielenie buszu, sadzonek, metoda nasion jest rzadko stosowana.
• Szkodniki: ryjkowiec, mszyca, wciornastki, gąsienica piły.
• Choroby. Zgnilizna grzybicza.
• Jakość. Niektóre odmiany mają właściwości lecznicze przeciwko stanom zapalnym, w celu stymulacji rośliny leczą również rany, zwalczają nowotwory, regenerują uszkodzone miejsca, zatrzymują krew i tonizują ciało.

Charakterystyka roślin.

Rozchodnik jest soczystą zielną, może być wieloletnią lub dwuletnią, jest krzewem lub półkrzewem. Liście są ułożone kolejno, soczyste, całe, całkowicie osadzone na łodydze, naprzeciwko lub w okółek, mogą też być różnego rodzaju, wielkości, koloru. Kwiatostany znajdują się po bokach lub w górnej części pędu, mogą mieć postać parasola, tarczy lub chwosta, zawierają kwiaty w postaci gwiazd obu płci o różnych kolorach. Rozchodnik kwitnie latem lub jesienią. Rozchodnik to piękna miododajna roślinność, która przyciąga pszczoły na terytorium. W warunkach wewnętrznych najczęściej uprawia się rozchodnik tropikalny, w ogrodach uprawia się byliny, które są odporne na mrozy i mają pędy pionowe lub pełzające. Wszystkie odmiany są odporne na suszę i lubią światło, ale dobrze rozwijają się w niewielkim cieniu. Rozchodnik to pokrewna roślina Kalanchoe, odmłodzona, echeveria i cętkowane płatki.

Uprawa nasion.

Siew.

Na wolnym powietrzu rozchodnik można wyhodować z ziaren w sadzonkach. Wysiew nasion odbywa się w dniach marca lub kwietnia, odstęp między nimi powinien wynosić od czterdziestu do pięćdziesięciu mm.W tym celu używa się pojemników lub skrzynek wypełnionych podłożem glebowym, które obejmuje piasek i ziemię ogrodową, na wierzchu wypełnia się je piaskiem na gruboziarniste. Sadzonki są starannie spryskiwane, a następnie pokrywane polietylenem lub szkłem na wierzchu, a następnie wkładane do lodówki w celu rozwarstwienia, temperatura powinna mieścić się w zakresie od zera do pięciu stopni. Gdy plony znajdują się w lodówce, są codziennie wentylowane, a nagromadzony kondensat jest usuwany z materiału przykrywającego. Podłoże powinno być zawsze lekko wilgotne. Piętnaście dni później nasadzenia umieszcza się w oknie i wymagany jest reżim temperaturowy około osiemnastu do dwudziestu stopni. Pojawienie się pierwszych pędów następuje zwykle po pół miesiącu lub miesiącu, do tego momentu nasadzenia są regularnie wentylowane, z materiału okrywowego usuwane są krople wody, podłoże po wyschnięciu jest spryskiwane.

Wysiew zbóż na sadzonki jest dozwolony w okresie zimowym. Procedurę przeprowadza się w taki sam sposób, jak opisano powyżej, ale nasadzeń nie umieszcza się w lodówce, ale przenosi się do warunków szklarniowych lub zakopuje w ziemi, w tych warunkach ziarna są rozwarstwione w środowisku naturalnym. Nasadzenia są sprowadzane do pomieszczeń w kwietniowe dni, aby wykiełkowały.

Jak uprawiać sadzonki.

Pędy rozchodnika są bardzo małe. Po pojawieniu się sadzonek w dużych ilościach materiał pokrywający jest usuwany z pojemnika. Sadzonki nurkują w osobnych małych pojemnikach, gdy tworzy się drugi prawdziwy liść. Pielęgnacja sadzonek jest prosta, wymaga regularnego podlewania i lekkiego rozluźnienia wierzchniej warstwy gleby. Na tydzień przed przesadzeniem pod gołym niebem sadzonki zaczynają twardnieć, w tym celu są codziennie przenoszone na warunki zewnętrzne, za każdym razem wydłuża się czas utwardzania.

Sadzenie w warunkach otwartych.

Czas lądowania w warunkach otwartych.

Sadzonki sadzi się pod gołym niebem pod koniec maja, gdy powtarzające się wiosenne przymrozki przestają zagrażać. Rozchodnik to bezpretensjonalny kwiat, z tego powodu można go uprawiać zarówno w dobrze oświetlonym miejscu, jak i w miejscu półcienistym, ale lepiej rośnie w dobrym świetle. Miejsce powinno być otwarte i oddalone od krzewów i drzew, których liście opadają, bo jeśli krzewy są pokryte liśćmi w okresie jesiennym, to gdy nadejdzie wiosna, nie przebiją się przez nie.

Zasady sadzenia.

Rozchodnik jest mało wymagający pod względem składu gleby, można go uprawiać nawet na glebie kamienistej, ale dla efektowności krzewów materia organiczna (nawóz kompostowy lub humus) jest wprowadzana do gleby przed sadzeniem. Doły wykopuje się w ziemi do sadzenia, a odstęp między nimi powinien wynosić około dwudziestu cm, a następnie sadzonki przesadza się do otworów. Posadzone sadzonki należy obficie podlewać. Rośliny wyhodowane przez nasiona kwitną w drugim lub trzecim roku.

Agrotechnika w ogrodzie.

Przy uprawie rozchodnika w ogrodzie wymagane jest dość częste pielenie. Ale istnieje wiele rodzajów „sody kaustycznej”, która może samodzielnie poradzić sobie ze wszystkimi chwastami, dlatego często jest używana do oprawiania zjeżdżalni alpejskich i klombów. Ale prawie wszystkie inne odmiany cierpią na chwasty, z tego powodu wymagane jest ich szybkie usunięcie. Rośliny podlewa się tylko przez długi okres suszy. Obserwuj, jak rosną łodygi, należy je z czasem skrócić, aby uniknąć przerostu. Aby zachować dekoracyjny wygląd krzewów, kwiatostany i liście, które zaczęły więdnąć, są natychmiast usuwane, a wszystkie łodygi są wycinane z krzaków z pędami o różnych kolorach. Wiosną i jesienią rozchodnik nawożony jest kompleksem minerałów lub płynną materią organiczną (ptasie odchody w proporcji 1:20 lub dziewanny w proporcji 1:10). Nie stosuje się świeżego obornika.

Metody reprodukcji.

Rozmnażanie nasion opisano powyżej. Rozchodnik może być uprawiany z samodzielnie zebranych zbóż, ale nie może dziedziczyć cech kwiatu matki. Możliwe jest rozmnażanie przez nasiona tylko do pierwszej uprawy, a za pomocą tej metody można wytwarzać nowe odmiany. Do rozmnażania odmian wskazane jest stosowanie dzielenia krzewów lub sadzonek.

Sadzonki okrywowe można przycinać przed lub po kwitnieniu krzewów. Sadzonki wycina się z łodyg, cięcie powinno mieć około dziesięciu cm długości, wszystkie liście na dole są odcinane, a następnie sadzone w luźnym podłożu w celu ukorzenienia, a co najmniej jeden węzeł jest koniecznie zakopany w mieszance gleby. Po zakorzenieniu się sadzonki przesadza się ją do stałej pozycji. Wiosną sadzonki są natychmiast sadzone pod gołym niebem. Jesienią odcina się kilka łodyg, a następnie usuwa się je do wazonu, jak wiązkę, i musisz upewnić się, że nie występuje stagnacja cieczy, a także musisz regularnie zmieniać wodę. Kiedy nadchodzi wiosna, wszystkie sadzonki powinny już mieć korzenie, po czym sadzi się je w warunkach otwartych. Jeśli ukorzenienie sadzonek nastąpi w styczniu, sadzi się je w pojedynczych pojemnikach, a wiosną przenosi na stałe do otwartej gleby.

Nie zapominaj, że natychmiast na miejscu możesz całkowicie ukorzenić dowolny fragment łodygi lub cały pęd. Powierzchniową warstwę gleby, która znajduje się bezpośrednio pod łodygami, oczyszcza się z chwastów, następnie nawozi się glebę, wyrównuje i zagęszcza glebę. Następnie kilka łodyg dociska się do warstwy powierzchniowej przygotowanego miejsca, na nich pokrywa się podłożem glebowym, które obejmuje piasek i ziemię ogrodową, a następnie wszystko jest lekko dociskane. Przeżywalność sadzonek tą metodą wynosi od siedmiu do dziesięciu na dziesięć.

Krzewy o silnym wzroście i roślinności starsze niż cztery do pięciu lat rozmnażają się przez podział. W tym celu w pierwszych dniach wiosny krzew usuwa się z gleby, kłącze oczyszcza się z ziemi, po czym roślinę dzieli się na kilka fragmentów, biorąc pod uwagę, że każda oddzielona część musi mieć pąki i korzenie. Sekcje są traktowane fungicydem, po czym sadzonki są usuwane na zimno do wyschnięcia, są tam przez kilka godzin. Ponadto oddzielone części są sadzone bezpośrednio na stałej.

Przesadzanie.

W jednym miejscu roślina jest uprawiana maksymalnie przez pięć lat, po tym wieku koniecznie odmładza. Najpierw odcina się wszystkie stare łodygi, a następnie pod kłącze wylewa się nowe podłoże i górny opatrunek, ale jeśli to możliwe, przesadza się rozchodnik. Zwykle w momencie przesadzania roślina jest dzielona na fragmenty. Algorytm pracy podano powyżej.

Choroby i szkodliwe owady.

Roślina ta ma bardzo wysoką odporność na choroby i szkodniki. Ale może mieć trudności, na przykład, jeśli podlewasz zbyt często i obficie lub podczas zimnego lata z deszczami. Wtedy rozchodnik może zostać dotknięty infekcją grzybiczą. Pierwszym objawem choroby jest pojawienie się ciemnych plam na liściach. Możesz pozbyć się choroby, traktując krzew środkiem grzybobójczym. Silnie dotknięte krzewy są usuwane z ziemi i niszczone.

Rozchodnik może być domem dla mszyc, gąsienic błonkówek, ryjkowców i wciornastków. Aby pozbyć się wołków, należy je zbierać ręcznie, w tym celu pod rośliną rozprowadza się biały materiał, a nocą, gdy jest oświetlony latarnią, szkodliwe owady są strząsane z krzaka, a następnie są zniszczony. W celu zwalczania fałszywych gąsienic, mszyc i wciornastków rozchodnik spryskuje się roztworem owadobójczym, na przykład Actellik.

Roślina po kwitnieniu.

Jak zbierać nasiona.

Przed zbiorem zbóż należy pamiętać, że wyrosłe z nich rośliny nie zachowają cech odmianowych matki.Nie zapominajmy, że taka roślinność kwitnie do silnych mrozów, w okresie zimowym odchodzi z zielonymi liśćmi, może to również powodować trudności w zbieraniu nasion. Nie zapominaj również, że rozchodnik można po prostu rozmnażać przez sadzonki lub dzieląc krzew.

Przygotowanie do sezonu zimowego.

Po wycofaniu się pierwszych poważnych trzasków zimna roślina jest odcinana, nad powierzchniową warstwą gleby znajdują się segmenty, które nie przekraczają trzydziestu do czterdziestu mm długości. Skrawki są pokryte ziemią. Przycięte pędy można ukorzenić, a wiosną można je sadzić na stałe w warunkach otwartych. Jeśli podoba Ci się wygląd rozchodnika, który jest pokryty śniegiem, nie musisz przycinać. Należy jednak pamiętać, że gdy nadchodzi sezon wiosenny, krzew jest nadal odcinany, ponieważ utracił efekt dekoracyjny.

Odmiany kultury.

Wszystkie odmiany rozchodnika można podzielić na rozchodniki okrywowe (Sedum) i rozchodniki (Hylotelephium), które są roślinami o wyższym wzroście, są przyporządkowane do podrodzaju rozchodnika. Najpopularniejsze odmiany wśród kwiaciarni, których opis przedstawimy poniżej.

Rozchodnik „Duży” (Rozchodnik telephium),

lub rozchodnik „Leczniczy”, lub rozchodnik „Telephium” (Hylotelephium triphyllum), lub rozchodnik „Purple” (Sedum purpureum), lub trawa strączkowa, lub tłuszcz wrony, lub żywa trawa, lub kapusta zająca.

Ta wieloletnia roślina jest rośliną miododajną, dorastającą do dwudziestu pięciu do trzydziestu cm, pędy są pionowe i pogrubione. Liście w formie owalnej, spłaszczonej, siedzącej całkowicie, mogą znajdować się naprzeciwko lub naprzemiennie, ich krawędzie w postaci ząbków. Rozchodnik kwitnie od samego szczytu lata do jego końca. Na szczycie pędów tworzą się kwiatostany corymbose-wiechowate, które wyróżniają się przepychem i składają się z żółto-zielonych lub czerwonych kwiatów. Kwiat ten występuje dziko w umiarkowanych szerokościach geograficznych terytoriów Europy i Azji, uwielbia rosnąć na łąkach, w sosnowym lesie, na skraju lasu, w krzaku, na zboczu wąwozu. Ta odmiana lecznicza jest stosowana w medycynie ludowej jako środek wzmacniający i wzmacniający. Odmiana ta ma kilka podkategorii: pospolita strączkowa - kwiaty ciemnofioletowe; zwykłe duże - kwiaty o zielono-białym lub żółto-białym kolorze; zwykły zwyczajny - w przeciwieństwie do zwykłego dużego, liście tej kategorii roślin stają się już u podstawy; zwykły Ruprecht - kwiatostany są pomalowane na kremowobiały odcień.

W wyniku prac hodowlanych na świecie pojawiło się wiele odmian tej odmiany, a prawie wszystkie są popularne wśród ogrodników i kwiaciarni jako roślinność uprawna. Poniżej przedstawimy najpopularniejsze odmiany.

"Matrona". Silny krzew dochodzi do około sześćdziesięciu cm, pojawiają się pędy o ciemnofioletowym kolorze, pojawiają się na nich duże liście, pomalowane na zielonkawo-niebieski kolor, później ich krawędzie są przemalowane na czerwono. Kwiaty są różowawe.

„Czarny Jack”. Krzew dorasta do około czterdziestu cm, liście są fioletowo-niebieskie. Zbite kwiatostany zawierają różowe kwiaty.

Linda Windsor. Pędy rosną pionowo, są pomalowane na kolor bordowy, liście ciemnoczerwone, kwiaty rubinowe.

Truskawka i Śmietanka. Hybryda dorasta do około czterdziestu cm, liście są zielone, pąki różowoczerwone, a kwiaty kremowe, więc kwiatostany wyglądają, jakby miały dwa kolory.

„Pikoleta”. Krzew jest zwarty, dorastający do około trzydziestu cm, ozdobiony małymi listkami, pomalowanymi na kolor brązowo-czerwony, które są odlane w odcieniu metalu. Kwiatostany są zbite, zawierają różowe kwiaty.

Do najpopularniejszych wśród hodowców kwiatów należą również następujące odmiany odmian: „Ruby Glow”, „Rosie Glow”, „Bon-Bon”, „Vera Jameson”, „Green Expectations”, „Agrest Full”, „Heb Grey”, „Crazy Raffles”, Xenox i inni.

Rozchodnik "Biały" (Album Rozchodnikowy),

albo pudełko na mydło, albo pasiekę, albo sześciotygodniowy dzień, albo żywa trawa, albo kolor Boga.

Gatunek ten rośnie dziko na terytoriach kaukaskich, Azji Mniejszej, Rosji, Europy Zachodniej i Afryki Północnej. Odmiana ta otrzymała taką nazwę, ponieważ jej pachnące kwiaty są koloru białego, tworzą kwiatostany wiechy, składające się nie z jednej gałęzi, ale z kilku. Ta zimozielona bylina tworzy dywan o wysokości około 50 mm, jej gałęzie wegetatywne są skrócone, pokryte gęstymi liśćmi w kształcie owalu lub elipsy, są skręcone, mają około 10 cm długości. kilka podgatunków przedstawionych poniżej.

Białe drobnokwiatowe - kwiatostany o białym zabarwieniu, liście w kształcie kuli, zielone, nigdy nie przemalowywane na czerwono.

Biała ściana - krzew kwitnie obficie, ma różowe kwiatostany i brązowe lub fioletowe liście.

Biała ściana Christatum - wyrastają końce pędów, gęsto pokryte liśćmi.

Odmiany najbardziej popularne wśród ogrodników i kwiaciarni:

Koralowy Dywan. Roślina dorasta tylko do pięćdziesięciu mm. Liście bladoczerwonego koloru jesienią są przemalowane na czerwony odcień.

Francja. Krzew jest wysoki, ozdobiony wydłużonymi zielonymi liśćmi, pod jasnym słońcem kolor zmienia się na różowy.

„Lakonicum”. Krzew jest wysoki, bogato ozdobiony zielonymi, bezszypułkowymi liśćmi, kolor może czasem zmienić się na czerwony.

Akr rozchodnika,

lub jagnięta, lub gęsie mydło, lub dziki pieprz, lub gorączkowa trawa, lub młodsza, lub pryszcz, lub rumieniec, lub nurzyk, lub energiczny.

Odmiana ta występuje dziko na terytoriach Zachodniej Syberii, Azji Mniejszej, Rosji, Kaukazu i Ameryki Północnej. Gdy sok z tej rośliny dostanie się na skórę, mogą pojawić się owrzodzenia, dlatego odmiana jest tak nazwana. Krzew dorasta do dziesięciu cm, pędy są rozgałęzione i zaokrąglone. Nagie liście są soczyste, ułożone kolejno, pomalowane na zielono, rozciągają się na długość do około sześćdziesięciu cm, liście nie opadają nawet zimą. Kwiatostany-półbaldachy zawierają kwiaty o żółto-złotym kolorze, osiągające średnicę około piętnastu mm. Ta odmiana ma wiele różnych podgatunków.

„Aureum” - końce pędów tego podgatunku na wiosnę są pomalowane na jasnożółty kolor.

„Minus” - podgatunek niskiego wzrostu, z grubymi małymi liśćmi.

„Elegancja” - krzak niskiego wzrostu, ozdobiony pstrokatymi liśćmi, które zwijają się.

Rozchodnik „Fałsz” (Sedum spurium).

Odmiana ta występuje dziko na łące subalpejskiej, na tureckich, kaukaskich i irańskich zboczach skał. Bylina jest odporna na okresy mrozów, wyróżnia się wydłużonym pełzającym kłączem. Pędy rosną lub rozprzestrzeniają się. Liście są soczyste, gęste, ułożone naprzeciw siebie, pomalowane na ciemnozielony kolor, w formie jajka, ich brzegi są w formie grubych ząbków lub miasteczek. Kwiatostan tarczki wyróżnia się przepychem, zawiera kwiaty w kolorze fioletowym lub różowym. Zaczęli uprawiać tę odmianę w 1816 roku. Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze odmiany.

„Album” - kwiaty są pomalowane na biało, liście na zielono.

"Brązowy Dywan" - kwiatostany pomalowane są na różowo, liście do jesieni zmieniają kolor na brąz.

"Rubinowy płaszcz" - fioletowe kwiatostany, liście - ciemnoczerwone.

„Shorbuzer Bluet” - wiosną krzew pokryty jest liśćmi z czerwoną obwódką, jesienią same liście są pomalowane na czerwony odcień.

Ponadto ogrodnicy uprawiają następujące odmiany odmian: „Erd Bluet”, „Fulda Glut”, „Purpureppih”, „Koktsineum”, „Roseum”, „Salmoneum” i inne.

Rozchodnik „Prominent” (Hylotelephium spectabile) lub rozchodnik „Prominent”.

Odmiana ta pochodzi z terytoriów Japonii, Korei Północnej, a także z północno-wschodniej części Chin. Krzew dorasta do około pół metra, jego kłącze ma kształt bulwy i jest gruby. Pędy są pionowe, ozdobione dużymi gołymi, siedzącymi liśćmi w kolorze zielono-niebieskim, w kształcie owalu lub łopaty, ich brzegi są w kształcie zębów. Kwiatostany półbaldachowe mają przekrój około piętnastu cm, zawierają kwiaty o średnicy dziesięciu mm, pomalowane na różowo-liliowe lub karminowo-fioletowe kolory. Na terytorium Azji kwiat ten jest uprawiany od bardzo dawna, aw Europie od 1853 roku. Ogrodnicy uprawiają wiele gatunków odmian.

„Góra lodowa” - krzew dorasta do trzydziestu pięciu cm, białe kwiatostany.

„Brilliant” to stara odmiana, kwiatostany składają się z różowych kwiatów z jasnymi pylnikami i jasnoróżowymi słupkami.

„Septemberglut” - duże kwiatostany, zawierają małe kwiaty o ciemnoróżowym kolorze.

„Gwiezdny pył”, „Królowa śniegu” - białe kwiatostany.

„Meteor”, „Carmen” - odmiany są do siebie podobne, kwiaty o fioletowym kolorze.

„Autumn Faye” - krzew dorasta do pół metra, liście szaro-zielone, miedziane kwiaty.

„Neon” - roślina dorasta do trzydziestu pięciu cm, ozdobiona dużymi kwiatostanami o jasnoróżowym kolorze.

Takie sedum są również uważane za uprawiane: łopatka, Alberta, jasnożółty, hybrydowy, grubolistny, szydłowaty, Forster, cienki, wielołodygowy, Kamczatka, liniowy, karneum, w kształcie winorośli, Middendorf, wygięty, roczny, cienki, Troll, sześciorzędowy i inne.

W częstych przypadkach uprawiane są następujące odmiany: biało-różowe, anakampseros, blanszujące, kaukaskie, tatarinova, horled, przydomowe, żyworodne, Zibolda, fałszywe przedstawiciela, topola, Ussuri.

Dlaczego sedum jest pożyteczny i szkodliwy?

Lecznicze właściwości rozchodnika.

Medycyna alternatywna wykorzystuje te lecznicze odmiany rozchodnika: widoczne, pospolite (duże i fioletowe), żrące.

Rozchodnik „Zwykły” skierowany jest przeciwko stanom zapalnym, nowotworom, pobudza organizm, leczy rany, regeneruje, zatrzymuje krew i tonizuje. Odmiana ta jest silnym stymulantem biogennym, przewyższającym jego aktywne działanie aloesu, a wpływ na organizm jest bardzo łagodny, nie ma skutków ubocznych.

Rozchodnik „Bolszoj” jest stosowany jako środek pomocniczy w leczeniu zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, zapalenia wątroby, nie gojących się ran, owrzodzeń troficznych, impotencji, chorób układu nerwowego, nerek i pęcherza moczowego, onkologii.

Rozchodnik „Vidny” stosuje się w leczeniu anemii, epilepsji, chorób przewodu pokarmowego, niedokrwienia i niewydolności płuc. Zatrzymuje krwawienie, łagodzi stany zapalne i bóle, neutralizuje działanie drobnoustrojów i bakterii, wspomaga usuwanie flegmy, usuwa toksyny, przywraca ruchomość w stawach, obniża ciśnienie krwi, uspokaja nerwy, goi rany, rozszerza naczynia krwionośne, stymuluje układ hormonalny, obniża poziom cholesterolu, wzmacnia odporność.

Rozchodnik „Żrący” działa drażniąco i moczopędnie. Służy do leczenia malarii, zwiększa perystaltykę jelit, podwyższa ciśnienie krwi, leczy rany, oparzenia i owrzodzenia, leczy nieżyt górnych dróg oddechowych, opuchliznę, anemię, żółtaczkę, gruźlicę skóry u dziecka.Leki, które są oparte na tym typie, służą do łagodzenia bólu.

Kto jest przeciwwskazany.

Tylko rozchodnik „kaustyczny” ma przeciwwskazania, ponieważ jego sok działa drażniąco. Zabroniony dla osób z nadciśnieniem i kobiet w ciąży. Stosowany zewnętrznie może powodować pieczenie, podrażnienie lub zaczerwienienie skóry, a przyjmowany doustnie może powodować nudności. Dlatego przed użyciem rozchodnika „kaustycznego” skonsultuj się ze specjalistą.