Cechy uprawy czerwonych porzeczek

Uprawa czerwonych porzeczek i sadzenie

Jeśli zdecydujesz się posadzić czerwone porzeczki na swojej stronie, ta decyzja jest absolutnie słuszna, ponieważ zawsze nazywano ją jagodą zdrowia! W Europie znana i popularna już od V wieku, a wtedy uprawa porzeczek czerwonych była produkowana wyłącznie ze względu na ich piękno, wspaniały smak i właściwości lecznicze tych jagód poznano później.

Czerwone porzeczki zawierają dużo witamin A i P, pektyn, żelaza. Poprawia apetyt, wspomaga pracę jelit, sok z czerwonej porzeczki jest przydatny na przeziębienia. Z czerwonych porzeczek powstają kompoty i galaretki, napoje owocowe i sosy, a także kwas chlebowy i likiery.

Każda gleba nadaje się do sadzenia tej rośliny. Czerwona porzeczka jest światłolubna, ale mniej wymagająca wilgoci w porównaniu na przykład z czarną porzeczką. Sadzonki czerwonej porzeczki nie są zbyt chętne do zakorzenienia, dlatego lepiej jest je rozmnażać, dzieląc krzew lub nakładając warstwy.

Najkorzystniejszy czas na sadzenie tej rośliny to koniec sierpnia i września. Miejsce musi być przygotowane wcześniej, wykopać doły o średnicy około pół metra w odległości co najmniej półtora metra od siebie - krzaki będą rosły i bardzo ważne jest, aby miały wystarczająco dużo miejsca i składników odżywczych z gleba.

Przy przygotowaniu stosujemy nawozy - obornik lub kompost, a także mieszankę nawozów mineralnych, w zależności od stanu gleby na Twojej działce (jeśli gleba jest kwaśna, dodajemy wapno i dolomit, jeśli przeciwnie, dodajemy siarczan potasu i superfosfat).

Po posadzeniu zagęszczamy glebę i podlewamy ją. Odetnij sadzonki, zostaw około 10-15 cm z dwoma lub trzema pąkami, dobrze mulcz ziemię wokół krzaka.

Opieka.

Na porządna opieka Krzaki czerwonej porzeczki będą plonować przez prawie 20 lat. A odejście wcale nie jest trudne. Wiosną i jesienią nakarm swoje rośliny, zastosuj nawozy azotowe (wiosną) oraz chlorek i superfosfat potasu (jesienią).

Letnia pielęgnacja polega tylko na odchwaszczaniu - porzeczki nie lubią chwastów i zwiększone podlewanie w okresie dojrzewania jagód. Czerwone porzeczki wymagają przycinania. Odbywa się to jesienią lub wczesną wiosną, aż do rozpoczęcia przepływu soków.

Przed kwitnieniem należy odciąć te gałęzie, które są zamrożone, uschnięte lub uszkodzone przez szkodniki. Począwszy od około szóstego do siódmego roku, przycinaj trzy do czterech starych gałęzi rocznie, odmładzając w ten sposób krzew, a także przycinaj nadmiar podstawowych jednorocznych pędów, aby uniknąć pogrubienia buszu.

Szkodniki.

Najczęściej czerwona porzeczka jest atakowana przez porzeczkową złotą rybkę, mszycę liściastą, ćmę nerkową, mszycę pędową, przędziorka. Aby wyeliminować szkodniki, krzewy traktuje się Fitoferm, ale dopiero po kwitnieniu i ściśle przestrzegając instrukcji. W walce z przędziorkami pomagają napary z piołunu lub tytoniu - można je spryskiwać roślinami przez całe lato.

Choroby, które mogą wpływać na porzeczki: antrakoza, mączniak prawdziwy, septoria. Preparaty chemiczne pomogą sobie z nimi poradzić. Najgroźniejszą chorobą jest frotte.

Choroba ma charakter wirusowy i do tej pory nie ma chemikaliów, które by sobie z nią całkowicie poradziły. W takim przypadku chore krzewy będą musiały zostać zniszczone, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się choroby.

Krzewy czerwonej porzeczki wyróżniają się dobrym zdrowiem, więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie spotkasz się z problemem chorób lub szkodników.