struś paprociowy

Paproć strusia jest często wykorzystywana do kształtowania dużych obszarów, do dekoracji obszarów wokół domu, a także przez projektantów krajobrazu. Doskonale rośnie na otwartej przestrzeni i nie jest uważana za kapryśną w uprawie i pielęgnacji.

Struś paprociowy: opis i odmiany

Struś paprociowy: zdjęcie

Paproć strusia pospolita jest uważana za wieloletnią roślinę zielną, która może dorastać do dwóch metrów wysokości i od jednego metra średnicy. Procesy korzeniowe tej rośliny są dość długie i pełzające, obdarzone czarnobrązowym odcieniem i łuskowatą powierzchnią. Łodygi rośliny ułożone są w okrąg od korzeni. Paproć ma piękny równomierny kształt dzięki temu, że jej łodygi rosną w tym samym czasie. Odmiana tej paproci otrzymała tę nazwę ze względu na fakt, że gałęzie tej rośliny na zewnątrz wyglądają jak strusie pióra. Łodygi tej rośliny są zarodnikowe i sterylne. Jałowe gałęzie mogą mieć do dwóch metrów wysokości i osiągać szerokość około 20 centymetrów, a także mają intensywny zielony odcień i rozciętą pierzastą strukturę. Tworzą wysoki zewnętrzny pierścień-lejek, w środku którego, w lipcu, nie są dość wysokie, około 50 centymetrów, dość mocne i gęste z ciemnym odcieniem liści, które niosą zarodnie. Łodygi te są obdarzone znacznie mniejszą ilością liści niż sterylne, chociaż potrafią utrzymywać się na krzaku przez kilka lat i nie opadają w okresie zimowym. W naturze ten gatunek paproci można spotkać w lasach mieszanych o dużej wilgotności, a także w pobliżu różnych zbiorników wodnych. Roślina ta jest szeroko rozpowszechniona na Dalekim Wschodzie iw europejskiej części Rosji, a także na terytorium Ukrainy. W niektórych regionach naszego kraju ta odmiana paproci jest wymieniona w Czerwonej Księdze, na przykład w obwodzie wołogdzkim, Saratowie, Samarze i Briańsku.

W cechach biologicznych tej paproci wyróżnia się dwa główne podgatunki: wschodni i zwyczajny. Co więcej, mają podobny wygląd, są tylko pewne różnice. Rozważ te odmiany:

• Orientalny. Ten gatunek paproci rośnie w Chinach, Korei i regionie Sachalin. Jego struktura jest taka sama jak u paproci pospolitej: mocne i wysokie pędy pierwszego rzędu oraz zarodnikujący liść w środku brązowego odcienia. Ale w porównaniu do swojego krewnego gatunek ten ma nieco krótszy wzrost, do około 130 centymetrów, z najmniejszą liczbą liści, chociaż rozmiar tych liści jest nieco większy. Główną różnicą tego gatunku jest jego mniejsza odporność na niekorzystne warunki pogodowe. Ten typ jest wymagany przy ciągłym podlewaniu i schronieniu przed zimnem i wiatrem. Liście zarodnikowe tego gatunku obumierają zimą.
• Zwyczajny. Główną różnicą między tym gatunkiem jest wysoki poziom tolerancji na niesprzyjające warunki klimatyczne i wystarczająca bezpretensjonalność w opiece. Gatunek jest dość szybki i szybko się rozwija, bardzo dobrze znosi zimną pogodę i nie wymaga regularnej pielęgnacji. Głównym i jedynym warunkiem dobrego wzrostu tej paproci jest stałe i wystarczające podlewanie. Zakres miejsc, w których rośnie jest dość duży, wszystko dlatego, że dobrze czuje się na prawie każdej glebie, a także w różnych warunkach pogodowych.Ten gatunek paproci ma mocne, wysokie i mocne liście o intensywnie zielonym odcieniu i dużym kłączu. Ten typ jest najczęściej używany do dekoracji ogrodów i terenów zielonych.

Struś paprociowy: sadzenie i pielęgnacja

Niejednorodna roślina struś paprociowy: wideo

Nie są wymagane specjalne wymagania dotyczące sadzenia paproci strusiowej, a także jej późniejszej pielęgnacji. Przy zachowaniu zwykłych zasad paproć będzie się świetnie czuła w zupełnie innych miejscach i zachwyci bujnymi liśćmi o bogatym zielonym odcieniu.

Data wyokrętowania. Sadzenie pędów wegetatywną metodą rozmnażania odbywa się na początku wiosny, jeszcze przed wytworzeniem się liści, lub pod koniec okresu letniego, podczas zarodnikowania. Jeśli ta roślina jest rozmnażana przez zarodniki, ukorzenione paprocie są przesadzane na otwartą przestrzeń wiosną, kiedy prawdopodobieństwo mrozu już zniknęło.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby... Do uprawy heterogenicznej rośliny dobrym rozwiązaniem będzie paproć strusia, wystarczająco oświetlony obszar i zacieniony obszar. Chociaż powinieneś wiedzieć, że jeśli wyhodujesz tę paproć w miejscu o silnym nasłonecznieniu, na pewno nie będzie silnego wzrostu łodyg (w tym przypadku wysokość osiągnie tylko jeden metr), a także jasnego cienia liści. Bardziej nasycony odcień liści tej rośliny pojawia się, gdy rośnie w obszarach o cieniu i wysokiej wilgotności. Wybierając miejsce do uprawy tej rośliny, należy wziąć pod uwagę fakt, że korzenie paproci rosną w bardzo szybkim tempie, więc po roku mogą znajdować się w odległości kilku metrów od głównego krzewu.

Najlepszą glebą do uprawy tej paproci jest gleba sucha i piaszczysta. Taka gleba będzie wymagała częstego i regularnego podlewania, aby stworzyć idealne warunki do wzrostu tej rośliny. A ta paproć nie ma już wymagań glebowych. Dobrze czuje się zarówno na żyznej glebie, jak i na nieurodzajnej, a także o różnym stopniu zakwaszenia.

Zasady wysiadania. W zależności od tego, jaką metodę rozmnażasz tę roślinę, będą obowiązywały zasady jej sadzenia. Metodą wegetatywną pobiera się część systemu korzeniowego o długości około 25 centymetrów, a na pędzie muszą znajdować się co najmniej dwa pąki. Pęd sadzi się na głębokość około pięciu centymetrów, pamiętając, że odległość od innych krzewów paproci powinna wynosić co najmniej pół metra.

Przy uprawie paproci strusia pospolitego za pomocą zarodników uważa się, że jest to dość trudny proces, ale najskuteczniejszy. Spory zaczynają się gromadzić pod koniec okresu letniego i sadzi się w mieszance torfowej, dezynfekowanej. Ponadto zebranych zarodników nie trzeba od razu sadzić, są doskonale przechowywane przez kilka lat. Pojemniki z posadzonymi zarodnikami przykrywa się przezroczystą i mocną pokrywką i pozostawia na chwilę, ale okresowo podlewa i wietrzy. Po wykiełkowaniu zarodników po kilku tygodniach, tę pokrywkę można całkowicie oderwać. Dorosła roślina jest nurkowana i przesadzana do oddzielnych pojemników. W przypadku uprawy w domu paproć jest wyprowadzana na miejsce nie wcześniej niż dwa lata później.

Roślinę tę należy sadzić w grupach po 5 sztuk, zachowując odległość między nimi od 45 do 85 centymetrów. Do sadzenia zaleca się stosowanie trójkątnego wzoru, który jest zbliżony do naturalnych warunków wzrostu paproci. To sadzenie pozwoli w późniejszym czasie samodzielnie rozmnażać się wegetatywnie.

Struś paprociowy: zdjęcie

Ta odmiana paproci nie jest wymagana do pracochłonnej i specjalnej pielęgnacji.Jeśli miejsce lądowania w pełni spełnia wszystkie wymagania tej rośliny, to przy normalnej i minimalnej pielęgnacji paproć przyciągnie oczy bogatymi zielonymi i puszystymi krzewami.

Podlewanie. Najważniejszym wymogiem dla tej rośliny jest odpowiedni poziom wilgoci. Ta paproć wymaga stałego podlewania z umiarem. W glebie bardzo suchej, a raczej przy upalnej pogodzie, roślinę należy obficie podlewać, a część rośliny nad ziemią spryskiwać metodą deszczową.

Najlepszy opatrunek. Ta odmiana paproci nie wymaga dodatkowego dokarmiania, chociaż niektórzy hodowcy zauważyli dobrą dynamikę przy stosowaniu okresowych nawozów mineralnych i organicznych.

Procedura cięcia i przygotowanie do okresu zimowego... Procedura przycinania tej rośliny nie jest absolutnie wymagana. Zamiast przycinania, paproć jest przerzedzana mniej więcej raz na trzy lata, ponieważ roślina rośnie bardzo szybko. Konieczne jest usunięcie dodatkowych pędów, aby nie zadziałało tworzenie zarośli tej rośliny. Niektórzy doświadczeni hodowcy zalecają wcześniejsze ograniczenie wzrostu paproci. W tym celu stosuje się przeszkody o charakterze mechanicznym, które otaczają miejsce lądowania zarówno pod ziemią, jak i nad ziemią.

Strusie paprociowe dość stabilnie znoszą niskie temperatury powietrza, dlatego często nie potrzebują działań przygotowujących do okresu zimowego. Jeśli zgodnie z prognozami okres zimowy będzie dość mroźny, można zastosować materiał pokryciowy.

Struś paprociowy: rozmnażanie

Paproć jest przedstawicielem bardzo starych roślin, które powstały jeszcze przed pojawieniem się pszczół. Dlatego te rośliny całkowicie nie mają kwiatów, a zatem nie wymagają zapylania i rozwoju nasion.

Istnieją dwie metody rozmnażania tej rośliny:

• Wegetatywny. Oznacza to oddzielenie części korzenia rośliny z pąkami i pędami.
• Poprzez spór. Zarodniki tworzą się na liściach, które znajdują się pośrodku rozety. Zaczynają je zbierać pod koniec okresu letniego i sadzić w małych zamkniętych pojemnikach, stale wietrząc i podlewając. Około roku do dwóch lat po zejściu z pokładu zaczynają być przesadzane na otwartą przestrzeń.

Choroby i szkodniki

Kolejną główną cechą, jaką cechuje paproć strusia pospolita, jest jej wysoki poziom odporności na różne choroby i infekcje, a także atak szkodliwych owadów. Najważniejszym niebezpieczeństwem jest zagęszczenie nasadzeń wraz z wysokim poziomem wilgotności, ponieważ wtedy istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie dotknięty przez grzyby. W takim przypadku na liściach pojawiają się ciemne plamy. Jeśli zauważysz tę manifestację, powinieneś usunąć i spalić zainfekowane łodygi, a inne, nienaruszone paprocie potraktować fungicydem. Aby uniknąć infekcji grzybem, rośliny należy wiosną traktować siarczanem miedzi.

Rola w architekturze krajobrazu

Struś paprociowy: zdjęcie

Najczęściej ta odmiana paproci służy do ozdabiania terenów parkowych lub poszczególnych obszarów. Ta roślina jest uważana za wspaniałą dekorację absolutnie każdej kompozycji. Sadzi się go w pobliżu głazów i kamieni, a także na brzegach każdego akwenu. Paproć rozwija się na dużych i wysokich kwiatach, takich jak piwonie i irys. W przypadku uprawy w zacienionych miejscach liliowiec lub hosta mogą stać się sąsiadami paproci. Często można zobaczyć tę roślinę w pobliżu wczesnowiosennych kwiatów, takich jak żonkile, tulipany, a gdy paproć rośnie, z powodzeniem pokrywa już wyblakłe kwiaty. Nie należy sadzić paproci na dość wąskich ścieżkach, ponieważ w miarę wzrostu będzie przeszkadzać w przechodzeniu wzdłuż nich.Ale sadzenie paproci razem z niskimi roślinami, które kochają światło słoneczne (takie jak petunie, cynie) zdecydowanie nie jest tego warte, ponieważ rośliny te nie otrzymają wystarczającej ilości światła słonecznego z powodu paproci. Należy również wziąć pod uwagę fakt, że system korzeniowy tej rośliny jest dość rozwinięty i obdarzony szybkim tempem wzrostu. Takie kłącze po prostu zmiażdży najsłabsze rośliny.

Wniosek

Paproć strusia pospolitego jest uważana za raczej bezpretensjonalną i cudowną roślinę, która będzie doskonałym sposobem na udekorowanie absolutnie każdej osobistej działki i terytorium. Uprawa tej rośliny nie wymaga dużego wysiłku i kosztów, poradzą sobie z tym nawet początkujący w ogrodnictwie. Ta paproć ma obszerne, puszyste liście o bogatym zielonym odcieniu i świetnie wygląda z ogromną liczbą innych upraw ogrodniczych.