Pahira (kasztan malabarski)

Często chcę zobaczyć coś egzotycznego wśród roślin domowych. Zapraszamy do zapoznania się z takim rodzajem kasztanowca jak pakhira, rośliną żyjącą w odległych Indiach. W tym artykule poznasz cechy tej kultury, a także zasady uprawy. Jeśli posłuchasz poniższych zaleceń, świetny wynik nie potrwa długo.

Ogólna charakterystyka kasztanowca Malabar

Ta kultura należy do rodziny Malvov, jest drzewem tropikalnym. Najczęściej roślina ta występuje w Indiach, Afryce, w środkowej i południowej części Stanów Zjednoczonych. W tej chwili istnieje około siedemdziesięciu odmian. Z reguły są to drzewa o małych i dużych rozmiarach. Owoce Pakhira mają owalny kształt i zdrewniałą strukturę. Roślina daje dużą ilość nasion.

W warunkach wewnętrznych z reguły uprawia się pakhirę wodną. Ma synonim „kasztan malabarski”. Wynika to z faktu, że blaszki liściowe przypominają liście kasztanowca. Czasami w sklepach ogrodniczych roślina ta nazywana jest drzewem butelkowym. Ta kultura ma właściwość gromadzenia wilgoci w najgrubszej części pnia. Jej kształt najczęściej zależy od warunków, w jakich roślina jest uprawiana.

We wzroście taka kultura nie dodaje się zbyt szybko, przez długi czas wielkość drzewa jest dość zwarta. Po pewnym czasie drzewo może osiągnąć wysokość od dwóch do trzech metrów. Początkowo pień unosi się ku górze, po kilku latach pojawiają się gałęzie. Jeśli chcesz być zadowolony z dekoracyjnego wyglądu drzewa, którego korona jest dość bujna, warto posadzić więcej niż jedną młodą roślinę w jednym pojemniku. W takim przypadku wiek roślin powinien być taki sam. Kiedy drzewa rosną, ich pnie muszą być splecione. W ten sposób otrzymujesz ładną kompozycję, w której pnie są pięknie splecione, a na wierzchu pojawi się soczysta zielona masa.

W ciepłych krajach o dużej wilgotności powietrza pakhira rośnie szybciej. Jeśli podlewanie nie jest wystarczające, drzewo zaczyna rosnąć wolniej, a wilgoć gromadzi się w grubej części pnia. Aby uzyskać ozdobny splot pnia, młode drzewka należy przechowywać w ciepłym pomieszczeniu. Rośliny należy okresowo podlewać, a wilgotność powietrza powinna być wysoka. Łodygi mają wydłużony kształt, w swojej strukturze są dość cienkie, łatwo się wyginają. Gdy roślina rośnie, muszą być splecione i zamocowane w potrzebnej pozycji. Aby maksymalnie uprościć ten proces, na środku doniczki można umieścić kołek. W ten sposób stworzysz podporę dla drzew, wokół której będą się owijać. Po pewnym czasie rośliny trzeba rzadziej podlewać. Jeśli chodzi o temperaturę, w której pakhira będzie czuła się tak komfortowo, jak to tylko możliwe, odpowiednie są warunki zwykłego pokoju. Pakhira kwitnie bardzo rzadko w domu. Kwiaty są pomalowane na biało, czasami jest żółty odcień. Są zgrupowane w duży kwiatostan przypominający kształt wiechy. Kwiatostan ma około trzydziestu pięciu centymetrów.

Pakhira nie jest zbyt kapryśna, by uprawiać roślinę. Nawet brak wody nie jest dla niej straszny, ponieważ jest w stanie zgromadzić ją w bagażniku. Ponieważ pakhira naturalnie preferuje lasy tropikalne, nieodłącznym elementem jest wysoka temperatura otoczenia, a także wysoki poziom wilgotności.Jeśli przestrzegasz podstawowych wymagań, uprawa tej kultury nie jest taka trudna.

Jak dbać o kasztany Malabar

Ta roślina uwielbia dużo światła, dlatego miejsce, w którym znajduje się doniczka, powinno być dobrze oświetlone. Jednocześnie latem konieczne jest zorganizowanie ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Ta roślina będzie dobrze się czuła na parapecie okna wychodzącego na stronę zachodnią lub wschodnią. Zbyt wysokie temperatury, a także palące promienie, mogą szkodzić roślinom. Ale jeśli słońca jest za mało, łodygi rozciągną się w górę. W lecie rośliny można wynieść na zewnątrz, lepiej postawić doniczkę w lekko zacienionym miejscu.

Ta roślina uwielbia ciepło. Zakres temperatur, w którym najlepiej przechowywać pakhiru, może wahać się od +18 do +26 stopni. W pomieszczeniu nie powinno być zimniej niż +16 stopni. Roślinę należy chronić przed wiatrem przelotowym. Zimą lepiej obniżyć temperaturę do +17 stopni. Tak więc roślina praktycznie przestaje rosnąć, a przy braku słońca pędy nie mają tendencji do wzrostu.

Ta kultura jest wymagająca pod względem wilgotności środowiska. Musi być wysoki. Liście należy okresowo spryskiwać. Jest to szczególnie ważne, jeśli powietrze w pomieszczeniu jest zbyt suche.

Jeśli chodzi o podlewanie pakhiry, uwielbia wodę. Podlewanie powinno odbywać się regularnie, a ilość wody powinna być duża. Latem roślinę należy podlewać częściej niż zimą. Woda nie powinna być zimna, jej temperatura powinna wynosić od +18 do +20 stopni. Aby roślina rosła wolniej, a także nadała pniu grubszy kształt, można ją podlewać raz na siedem dni, ale ilość wody musi być duża.

W żadnym wypadku woda nie powinna zatrzymywać się w pojemniku z rośliną. Upewnij się, że woda nie dostanie się na pień drzewa. W przeciwnym razie może zacząć gnić. Jeśli liście zwisają, usychają, oznacza to brak wilgoci. To pewny znak, że nadszedł czas, aby podlać roślinę.

Dla kasztanowca Malabar lepiej wybrać neutralną, luźną glebę. Nie powinien zawierać zbyt wielu składników odżywczych. Możesz przygotować mieszankę, która będzie składać się z darni i ziemi liściastej, piasku, wiórów ceglanych i węgla drzewnego. Alternatywnie można mieszać w równych proporcjach glebę liściastą, darniową i piasek. Dla tej rośliny odpowiednie jest gotowe podłoże do uprawy roślin, takich jak draceny i palmy.

System korzeniowy drzewa nie wnika głęboko w glebę, dlatego pakhirę lepiej sadzić w niezbyt dużej i szerokiej doniczce. Nie zapomnij o warstwie drenażowej.

Jeśli chodzi o nawożenie, ta procedura jest przeprowadzana, gdy roślina aktywnie nabiera wzrostu. Wiosną i latem roślina jest karmiona w odstępach od dwóch do trzech tygodni. Aby to zrobić, użyj z reguły górnego opatrunku w kompleksie. Zimą roślina nie potrzebuje dodatkowego odżywiania.

Młode drzewa można przesadzać co roku, dzięki czemu roślina będzie rosła intensywniej. Jeśli posadziłeś kilka roślin w jednej doniczce, składniki odżywcze z gleby opuszczą się szybciej. Przeszczep odbywa się wyłącznie metodą przeładunkową, grudka ziemi z systemem korzeniowym musi być w jak największym stopniu nienaruszona. Pod względem objętości doniczka nie powinna być znacznie większa niż poprzednia. Jeśli chodzi o rośliny dorosłe, przesadza się je raz na kilka lat. Odbywa się to wtedy, gdy jest to konieczne.

Jeśli chodzi o przycinanie pakhiry, wiosną można przycinać łodygi, które urosły zbyt mocno. Tam, gdzie było cięcie, zaczynają się formować boczne gałęzie. Możesz więc uformować koronę drzewa.

Rozmnażanie roślin domowych zwykle nie jest łatwe. Jednak z pakhirą nie ma żadnych trudności.Głównym warunkiem tego procesu w tym przypadku jest ciepło. Rozmnażanie można przeprowadzić za pomocą sadzonek lub nasion.

Sadzonki powinny zawierać liście i pąki. Najlepiej nadają się sekcje, które mają tak zwaną „piętę”. Ukorzenienie sadzonek działa dobrze, jeśli są trzymane w wysokiej wilgotności i temperaturze. Zazwyczaj sadzonki przeprowadza się w ostatnich dniach sierpnia. Podłoże powinno być wilgotne i zawierać torf i piasek. Dopóki nie utworzy się system korzeniowy, lepiej przykryć sadzonki polietylenem.

Dozwolona jest również metoda rozmnażania nasion. W tym celu nasiona umieszcza się na powierzchni gleby. W takim przypadku temperatura powietrza powinna wynosić około +26 stopni. Następnie uprawy przykrywa się szkłem lub polietylenem. Od czasu do czasu uprawy muszą być wietrzone. Kiełki wylęgają się z reguły po kilku tygodniach.

Jeśli chodzi o szkodliwe owady, czasami taki problem może się pojawić. Pachira może zostać uszkodzona przez mszyce, wciornastki, łuski i przędziorki.

Jeśli chodzi o choroby, z powodu zbyt dużej ilości wody pień drzewa może zacząć gnić. Jeśli niezbyt duży obszar zostanie uszkodzony, należy go dokładnie wyczyścić, a następnie potraktować pokruszonym węglem. Jeśli większość rośliny została uszkodzona, możesz zacząć ukorzeniać zdrowy wierzchołek drzewa.

Jakie problemy możesz napotkać

• Jeśli blaszki liściowe drzewa opadają w dół, usychają, oznacza to brak wody. Musisz podlać roślinę. Jeśli po dobrym podlewaniu, po około godzinie, liście nie nabierają zdrowego wyglądu, to chodzi o korzenie. Najprawdopodobniej zaczęły gnić.
• Jeśli liście nie mają już jasnozielonego koloru, wielkość liści staje się mniejsza, co oznacza, że ​​roślina nie ma wystarczającej ilości światła. Doniczkę należy przenieść w bardziej oświetlone miejsce, np. na parapecie z ekspozycją południową.
• Jeśli na liściach tworzą się plamy o jasnym odcieniu, oznacza to, że roślina została spalona przez promienie słoneczne. W takim przypadku garnek należy przenieść do pomieszczenia o rozproszonym świetle lub zacienionym.
• Jeśli liście stają się brązowe na brzegach, oznacza to, że poziom wilgotności jest zbyt niski. Obecność zimna przez wiatr wpływa w ten sam sposób.
• Jeśli liście są zbyt małe lub przybierają zwinięty kształt, oznacza to, że reżim temperaturowy powietrza jest zbyt niski. Trzymaj pakhirę z dala od zimnego okna.